• liFe iN a dAy

Happy ... ไปเที่ยวกะเจ้าหญิง(ต่อ+จบ) . . . ต่อนะ หลังจากที่เราสองคนออกจากศูนย์สิริกิติ์แล้ว เจ้าหญิงบอกว่าอยากจะไปบริจาคเลือดที่รถรับบริจาคเลือดที่จอดอยู่ที่สวนจตุจักร ผมก็หยิบเอาเหรียญรถไฟใต้ดินมาให้ เนื่องจากตอนขามาผมนั่งรถไฟฟ้ามาและต่อรถใต้ดิน พอออกจารถใต้ดินเลยหยอดไว้ 2 เหรียญเผื่อให้เจ้าหญิงตอนขากลับด้วย เราก็นั่งรถใต้ดินไปขึ้นที่สถานีสุขุมวิทต่อรถไฟฟ้าที่อโศกเพื่อจะไปสถานีหมอชิต พอถึงผมก็หยิบบัตรรถไฟฟ้ามาให้ ... คงจะสงสัยกันล่ะสิ ว่าตอนนั้นก็ไม่ได้ซื้อบัตร แต่ทำไมผมถึงมีบัตรรถไฟฟ้าได้ คำตอบก็คือ ผมซื้อบัตร 10 เที่ยวไว้ 2 ใบอ่ะเนื่องจากความติงต๊องของตัวเองในตอนที่ไปเอนทรานส์ วันแรกก็ซื้อไว้ใบนึง วันที่สองลืมเอามาซื้ออีกใบอีก เอ้อ...ทำยังกะบ้านรวยแต่ก็ยังดี ได้ใช้จนหมด แต่ก็ดีอ่ะ เลยมีเผื่อไว้ให้เจ้าหญิงใบนึง ... เราก็เลยได้ไปรถไฟฟ้าด้วยกัน จะบอกไรให้ ตอนอยู่ในรถไฟฟ้าอ่ะ ไม่ได้มองอย่างอื่นเล้ยยย มองแต่เจ้าหญิงนั่นแหล่ะ น่ารักจริงๆนะ ไม่ได้ล้อเล่น ยิ่งมองยิ่งน่ารัก คุยกันนิดๆหน่อยๆจนถึงหมอชิต ถึงแล้วสถานีสวนจตุจักร แล้วรถบริจาคเลือดอยู่ไหนล่ะ ... เจ้าหญิงโทรไปถามสภากาชาด แต่ก็โชคร้ายไม่มีใครรับสายเลย เราสองคนก็เลยเดินลงจากสถานีผ่านไปเรื่อยๆ ผมเดินไปถามกับวินมอไซ เค้าบอกว่าคงอยู่มุมๆสวนมั้ง(สวนสาธารณะจตุจักรอ่ะ) ก็เดินไปต่อ เข้าสวนไป . . . เดินไปมุมๆ อ้าว รถรับบริจาคไม่อยู่ ประตูทางออกไม่มี เดินหลับไปที่อาคารนึงหลางสวนไปถามเค้า เค้าก็ไม่รู้อยู่ดี จนสุดท้ายเจ้าหญิงนึกได้ว่ามีบัตรประจำตัวผู้บริจาคเลือดนี่นา เค้าเลยโทรไปถามจนรู้ว่ารถบริจาคจอดอยู่ข้างๆพิพิธภัณฑ์เด็ก ... เดินกันเหงื่อชุ่มเลยกว่าจะถึงรถรับบริจาค ถามคนอื่นอีกตั้ง 2 รอบ ไปจอดอยู่ทามม๊ายยยลึกซะขนาดนั้น แต่พอถึงรถนะหายเหนื่อยไปเยอะเลย ข้างในรถนะ แอร์เย็นฉ่ำ หรูอีกต่างหาก เจ้าหญิงก็ไปกรอกใบอะไรซักอย่างแหล่ะ เค้าก็ฝากกระเป๋าไว้ให้เรากอดเล่นแทนตัวเค้า (โอ้ย...ผมเป็นไรไปเนี่ย) แล้วเค้าก็ไปนอนให้เจ้าหน้าที่เค้าเอาเข็มจิ้ม ... อาจมีบางคนสงสัยว่าผมไม่คิดจะบริจาคบ้างเหรอ ก็นะ สุขภาพกระผมไม่คอยดี ภูมิแพ้ด้วย (เอาจริงๆก็คือครั้งแรก กลัวจะเป็นลมฟุบไป ขายหน้าเจ้าหญิงตายเลย) หลังจากเจ้าหญิงให้เลือดเสร็จก็เคลื่นพลไปหลังรถ ไปกินหนมกัน แต่ผมไม่ได้กินนะ น่าเกลียดหน่า บริจาคเลือดก็ไม่ แล้วยังจะไปกินของเค้าอีก ... ดูท่าเจ้าหญิงกินอย่างเอร็ดอร่อย แล้วเราก็ออกเดินทางกันอีกครั้ง ออกจากที่รถบริจาคไปรถไฟฟ้าใต้ดินด้วยรถแท็กซี่ ด้วยกลัวที่เจ้าหญิงจะล้มฟุบ(จริงๆถ้าจะล้มก็ได้นะ เดี๋ยวผมอุ้มไปส่งบ้านเอง) เจ้าหญิงจะไปลาดพร้าว พี่สาวเค้าจะมารับไปไหนต่อซักที่ผมจำไม่ได้แล้ว ก็ลงรถใต้ดินกัน ของเจ้าหญิงอ่ะแค่ 2 ป้าย แต่ผมดิ่ 7-8 ป้ายได้มั้ง เจ้าหญิงเลยนั่งเลยต่อเป็นเพื่อน อยู่ในขบวนรถนะ คุยกันไม่เยอะหรอก แต่ยืนอยู่ริมประตูด้านในข้างๆกัน เจ้าหญิงจะรู้มั้ยนะว่าผูชายคนนี้หัวใจเต้นโครมครามขนาดไหนเวลาอยู่ใกล้ สติเหมือนไม่ค่อยอยู้กับเนื้อกับตัว พูดติดๆขัด ... วู้ยยย อยู่กับคนอื่นไม่เห็นเคยเป็นอย่างนี้ แปลกนะ ผู้หญิงคนนี้ มองเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ แถมยิ่งดูดีขึ้นทุกวี่ทุกวัน แล้วเสียงโทรศัพท์ของเจ้าหญิงก็ดังขึ้น มันดังสองสามครั้งแหล่ะ แต่จะเอ่ยถึงครั้งสุดท้ายครั้งเดียว ที่พี่สาวเค้าโทรมาบอกว่า เดี๋ยวจะไปรับที่ลาดพร้าวนะ เค้าเลยต้องลงจากขบวนเพื่อเปลี่ยนสายรถกลับไปลาดพร้าว ผมก็ลงตามอยากไปส่งต่ออ่ะ อยู่ที่สถานีเพชรบุรี เจ้าหญิงเปลี่ยนพลาสเตอร์ เลยฝากหนังสือที่ซื้อมาไว้ที่ผม เกือบลืมแน่ะตอนรถใต้ดินมา คุ้มนะ...กางเดินทางวันนี้ เหนื่อนหน่อย แต่อย่าน้อยได้ใกล้ชิด ได้เห็นตัวจริงของเจ้าหญิงมากขึ้น แต่ที่ชอบที่สุดนะ ... รอยยิ้มของเจ้าหญิงแหล่ะ ทำเอาฝันดีทั้งคืนเลย เธอขึ้นรถใต้ดินไปแล้ว ผมมองเธอจนขบวนรถลับสายตาไป ผู้คนแถวสถานีนั้นคงเห็นผู้ชายแปลกๆคนนึง กรี๊ดไปกรี๊ดมาอยู่ที่นั่น . . . กลับมาถึงบ้านตอน 4 โมงเย็นยังกรี๊ดไม่เลิกเลย 5555 ผมบ้าไปแล้ว ฝันดีฝันดี . . . ขอให้ความรักอยู่คู่กับทุกคน อ้อ ... เจ้าหญิงฝากหนังสือมาให้อ่าน 2 เล่ม ต้องตะลุยซะหน่อยแล้ว ผมเองก็ซื้อ The Supernaturalist มาน่าอ่านมาก อ่านไปได้นิดหน่อยก็ติดใจซะแล้ว คนเขียนคนเดียวกับเรื่อง อาร์ทิมิส ฟาวล์ ชอบมากทั้ง3เล่ม+เล่มคั่นอีก 1 อ่านจบไปไม่ต่ำกว่าเล่มละ5รอบแล้ว   Create Date : 03 เมษายน 2548     Last Update : 3 เมษายน 2548 20:45:51 น. Counter : 287 Pageviews.   4 comment Share Tweet

Happy ... ไปเที่ยวกะเจ้าหญิง หวัดดี ... วันนี้เขียนทีเดียว 2 บล๊อก เป็นการทำโทษตัวเองที่ห่างหายไปนาน วันนี้ตอนเช้าตั้งนาฬิกาปลุกตั้งแต่7.30 แต่กว่าจะตื่นก็ปาไป8กว่าแล้ว รีบอาบน้ำแต่งตัว กินข้าวนิดหน่อย เช้าๆกินไม่ค่อยลง ... ก็ 9 โมงเกือบ10แล้ว ไปสมัครงานที่เซเว่น เค้านัดให้ไปตอนเช้า พอไปถึงเค้ากลับบอกว่า มาใหม่อีกทีตอนบ่ายโมงนะ ... ตายแล้ว ต้องกลับมาตอนบ่ายโมงเหรอเนี่ย เอาเหอะช่างมัน ทันก็ทัน ไม่ทันก็ปล่อยไป(เรานี่น่าเกลียดจริงๆ) รีบขี่รถป๊อบไปจอดปิยรมย์ ต่อมอไซไปรถไฟฟ้า แล้วนั่งรถไฟฟ้าไปอนุสาวรีย์ เหลือบดูนาฬิกาอีกครั้ง .. ตายห่า 10โมงกว่าแล้ว เจ้าหญิงไปถุงศูนย์สิริกิติ์แล้วแน่ๆเลย ผมก็รีบบึ่งไปร.พ.พระมงกุฎทันที เนื่องจากได้ข่าวทางนสพ.ว่า เปิดรีบสมัครแพทย์ เอาหน่า ถึงจะไม่เข้าเค้าแต่ก็อยากลองดูอ่ะ เผื่อฟลุกๆได้ แม่เจ้า!!บ้าหนัก เดินไป เค้าให้ไปวิทยาลัยแพทย์ ดันเดินเข้าร.พ. โง่มั้ยนั่น หลงๆไปเจอหอพักของวิทาลัยแพทย์อีก แล้วที่รับสมัครมันอยู่ไหนวะ มองนาฬิกาอีกที 11 กว่าแล้ว แน่แล้วววว ... กว่าจะเจอกว่าจะสมัครก็11.30โดยประมาณ นั่งรถกลับไปรถไฟฟ้าอนุสาวรีย์ รถติดหนักมาก กว่าจะถึงศูนย์สิริกิติ์ปาไปเที่ยงแล้ว ... โทหาเจ้าหญิงดีกว่า ... อยู่ไหนจ้ะ ผมถึงแล้วนะ ... เจ้าหญิงตอบว่า เดินๆไปก่อนนะ เดี๋ยวเราโทรไปบอกอีกที .... กรรม โดนลอยคอเหงื่อชุ่ม ไม่เป็นไร แวะไปสำนักพิมพ์เพิร์ล ซื้อหนังสือ 4 เล่ม 800 กว่าบาทย้อมใจทันที โอ้ ... กระเป๋าเบาไปเยอะ อ๊า ... เจ้าหญิงโทรมาแล้ว บอกให้ผมไปรอหน้าสำนักพิมพ์แจ่มใส ... โอเคได้เลย หารู้มั้ยผมนั่งอยู่ตรงหน้านั่นแหล่ะ แล้วเจ้าหญิงก็โทรมาอีกครั้ง ถามว่าผมอยู่ไหน เอาเถอะ .... แต่ในที่สุดเราก็เจอกัน แม่เจ้า!! เธอน่ารักจัง ขนาดเมื่อวานก่อนเห็นแล้วนะว่าไปยืดผมมา ทำไมวันนี้สวยกว่าวันก่อนอีกนะ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าของเจ้าหญิงนะ จำไม่ค่อยได้เลยลางว่าเสื้อกระดุมหน้าสีออกน้ำตาลไม่ก็เขียวขี้ม้า กางเกงยีนส์ยาว รองเท้า ... เค้าเรียกว่าไรอ่ะ ก็เป็นยีนส์ๆสีน้ำเงิน น่ารักชะมัด แต่ยังไงผมเธอก็เดนอยู่ดี อยากจับจังเลยอ่ะเราเดินๆด้วยกันนิดหน่อยในสถานที่นั้น ... ส่วนมาก เรื่องราวของเราอยู่ในการเดินทางและสถานที่ที่เราจะไปต่อจากนี้มากกว่า ... To be continued... เมื่อยแล้ว เดี๋ยวนอนหลับไปคืนนี้พรุ่งนี้จะลืมมั้ยว้า   Create Date : 02 เมษายน 2548     Last Update : 3 เมษายน 2548 1:01:21 น. Counter : 224 Pageviews.   4 comment Share Tweet

อัพบล๊อก ... A bad day หายไปนานมากเลยตั้งแต่ตอนเอนทรานส์เสร็จแล้ว ไม่รู้มัวแต่ไปทำอะไรอยู่ เวลาก็น่าจะว่างนะ แต่ก็ไม่ได้มาเขียนซักที ก็ . . . ไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวไหนมากนักหรอก ส่วนมากก็อยู่บ้านทำงานบ้าน กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน หาอาหาร 3 มื้อ . . . ก็นะ แม่บ่นอยู่ทุกวันว่าให้ทำอะไรซะมั่ง อย่าเป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ทำอะไรไม่เป็นเลย อาจจะเป็นเพราะแม่กลัวผมจะเป็นอย่างพ่อ ที่ไม่ได้เป็นผู้ชายที่ดีมากนัก แม่กลัวว่าลูกชายของแม่จะเป็นคนไม่ได้เรื่อง แม่ถึงเข้มงวดขนาดนี้ ผมก็คิดแต่ว่าเพิ่งจะหมดจากสอบเอนทรานส์มา ขอพักหน่อยเถอะ ... หรืออาจจะเป็นเพราะบางครั้ง ตัวผมเองใช้คำพูดไม่ดีก็ได้ ... เช่น มีวันนึง นั่งอ่านการ์ตูนที่ไปเช่ามาจากร้ายหนังาอ ขณะที่แม่กำลังกวาดบ้านอยู่ แล้วอยู่ดีดี แม่ก็เดินมาพูดกับผมว่า ปิดเทอมนี้ ไม่คิดจะทำอะไรบ้างเหรอ ... ผมก็ได้แต่ตอบว่า ก็ยังไม่ได้คิด แล(ตอนนั้นเพิ่งเอนเสร็จมา2วัน) ผมจำไม่ค่อยได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างรู้แต่ว่า แม่เดินมาคุยอะไรบางอย่างแล้วผมก็ตอบไปว่า แม่ไม่พอใจเหรอ ที่ผมอ่านการ์ตูนแล้วแม่กวาดบ้าน ผมรู้อยูแล้วว่าหน้าที่ผม ที่จะตามไปถูบ้านต่อหลังจากที่แม่กวาด ... ผมก็เล่าไม่ค่อยถูกแล้วอ่ะ เพราะผ่านไปกว่า 2 อาทิตย์ ... แม่เดินออกไปจากห้องแล้วกลับมาอีกทีพร้อใน้ตานองหน้า มาพูดกับผมว่า เก็บคำพูดอย่างนี้ไว้พูดกับเพื่อนแกเถอะ .. อย่ามาพูดกับชั้นอีก ผมก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าทำอะไรผิดไป แต่ภายหลังก็รู้ว่า ผมน่าจะกลับไปเรียนการพูดภาษาไทยใหม่ ให้ใช้คำที่สื่อความหมายนุ่มนวลกว่านี้(คือผมพูดไม่รู้เรื่องเอง สื่อความหมายไม่ชัด) แต่ตอนหลังก็เข้าใจกันดี แม่ผมเป็นคนมีเหตุผลนะ ท่านเป็นคนดี แต่ดูช่วงนี้แม่เครียดกับทุกอย่างไปหมด ไม่ว่าจะเรื่องครอบครัว พ่อ น้อง หรือตัวผมเอง ... แม่ครับ อย่าเครียดมากเลยนะ ช่วยๆกันติดช่วยๆกันแก้ปัญหานะ   Create Date : 02 เมษายน 2548     Last Update : 2 เมษายน 2548 22:46:36 น. Counter : 261 Pageviews.   0 comment Share Tweet

หนาวเว้ยยยยยยยยย ไมตื่นมาเช้านี้มันหนาวนักนะ .. ตอนเกือบๆตี5 ฝนตกด้วย เอาเข้าไปใหญ่ ไฟดับ ... ยังดีที่อากาศเย็น นอนต่อสบายยยยยยยยย ... .. . แต่ยังไงก็ต้องตื่นมาเรียนแบรนซัมเมอร์แคมป์ต่ออยู่ดี 8โมงเช้า ... ยังหนาวอยู่เหมือนเดิม ได้ใส่เสื้อแขนยาวสีขาวซะที ไม่ได้ใส่มาตั้งนานแล้ววว ติดถึง ... .. ตกบ่ายเริ่มไม่ไหว ร้อนพุง แต่ก็ไม่ถอดอ่ะ อยากใส่ ... ตอนนี้ก็ยังใส่อยู่... ยังเรียนแบรนไม่จบนะเนี่ย โดดมานั่งเขียนล๊อก ไปเรียนต่อแระ ... เดี่ยวต่อเนื่อหาไม่ทัน   Create Date : 05 มีนาคม 2548     Last Update : 5 มีนาคม 2548 16:50:33 น. Counter : 278 Pageviews.   6 comment Share Tweet

วันเกิด วันนี้ไปงานวันเกิดเพื่อน ... เพื่อนคนนี้รู้จักกันตั้งแต่ประถมแล้ว เป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ก็แปลกดีนะ พอช่วงไหนคู่นี้สนิทกันมากๆทีไร ทำเรื่องเรียนตกต่ำกันทั้งคู่ ... ก็เลยไม่ค่อยได้ติดต่แกนซักเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไรบ้านใกล้กัน ห่างกันแค่ซอยเดียว.. วันนี้วันเกิดมานนน เราก็ลืม ตายห่า ปีก่อนก็จำไม่ได้ ปีนี้ก็ลืม โชคดีที่เซนส์แรง... เอาเมาส์ที่ยืมมาไปคืนมานพอดี .. ก็ไปปิ้งหมูเต๊ะกัน .. มีต้มยำ ทำข้าวผัดกระเทียมกินกัน .. ขาดก็แต่พวกแอลกอฮอล์ .. ดีละ อย่าเลย มันไม่ดีต่อสุขภาพ ไอ้เราก็ไม่ถูกกะพวกนี้ด้วย .. เมาแล้วนอน แต่ไปแป้บเดียวเองอ่ะ ทุ่มนึงกลับสามทุ่ม เค้าเป่าเค้กกันทั้งบ้านเลย เห็นแล้วอิจฉาเค้าจัง .. เมื่อไหร่บ้านเราจะกลับมาเป็นอย่างนี้บ้างนะ ... วันที่สมาชิกทุกๆคนในบ้าน มีความสุขในการอยู่ร่วมกันอย่างแท้จริง   Create Date : 02 มีนาคม 2548     Last Update : 4 มีนาคม 2548 9:50:48 น. Counter : 240 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• Mint@da{-\"-}
• ถั่วแดงเย็น
• neaq
• yadegari
• PADAPA--DOO
• Mowcup
• +KikKle+
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com