งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี
รูปสวย น่ารัก glitter emoticon www.yenta4.com
W e l c o m e

ปลาดิบนิวยอร์ก
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ผู้แต่งได้แรงบันดาลใจจากพรมลิขิต เดจาวู หรืออะำไรก็ตาม ที่ทุกคนไม่ว่าใครก็ตามที่มีลมหายใจและเลือดในกายอุ่น อะไรในโลกที่แปลกๆก็เกิดขึ้นได้ แรงดึงดูดของความรักมีจริงๆ ผู้เขียนยืนยัน...รักนะ...
รูปสวย น่ารัก glitter emoticon www.yenta4.com
Free Clock
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ปลาดิบนิวยอร์ก's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 
มิติที่1ส่วน2ของแรงดึงดูด ตอนที่6

เชอรี่ขยับตัว เหลือบตาจ้องมองใบหน้าที่ซีดเซียวของเพื่อน

“มิเชล ฉันไปหาเธอ ตรงจุดที่เรานัดกันไว้ แต่ไม่เห็น ฉันก็นึกว่าเธอกลับไปแล้ว ส่วนที่หอพักถามใครก็ไม่มีใครรู้ ฉันเลยโทรศัพท์แจ้งความ แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้า ลองสุ่มโทรสอบถามไปหลายๆที่ สุดท้าย สอบถามมูลนิธิ เขาแจ้งว่ามีสาวฝรั่ง ชาวนิวซีแลนด์ อยู่ห้องฉุกเฉินที่โรงพยาบาลนี้”

ระหว่างเล่า น้ำเสียงเธอตะกุกตะกัก หลุดขาดหายเป็นบางช่วง


“ฉันรีบมาดู ก็พบว่าเป็นเธอ” แววตาหล่อนหมองหม่น ไม่สมกับบุคคลิกภายนอกที่ดูเชื่อมั่นในตัวเอง

“ฉันเสียใจมันไม่น่าเกิดขึ้นเลย... แต่ก็ขอบคุณพระเจ้าหากไม่ได้เธอช่วยตามหา ป่านนี้ฉันจะเป็นยังไง แทบไม่อยากคิด แต่เชอรี่อย่าลืมฉันสบายดีแล้วนะ”

เธอกางแขนขยับตัวไปมาให้เพื่อนดู ฝืนทำท่าร่าเริง


“ใช่ๆ เธอสบายดี” เชอรี่ยกมือปาดน้ำตาที่เริ่มเอ่อคลอ รู้สึกสงสารเพื่อนจับใจ

“เชอรี่ ดูหน้าเธอสิเลอะมาสคาร่าหมดแล้ว ตาดำเหมือนหมีแพนด้าเลยนะ”

มิเชลแหย่กระเซ้าเพื่อนลดความเศร้าหมอง ทั้งคู่พากันส่งเสียงหัวเราะ เปลี่ยนบรรยากาศรอบตัวให้ผ่อนคลาย เชอรี่ขอตัวไปเช็ดหน้าเช็ดตา ดูสะอาดแจ่มใสสดชื่นขึ้นกว่าเดิม

“พักผ่อนกันเถอะ นี่ก็ใกล้สว่างแล้ว ...รู้ไหม ไม่อยากจะเชื่อว่าเมื่อวานตอนเย็น ฉันยังตามหาเธออยู่เลย แล้วดูสิตอนนี้เรามานั่งหัวเราะกัน ยังกับว่าเรื่องร้ายไม่เคยเกิดขึ้น”

หล่อนยักไหล่ เหลือกตาเหมือนว่าชีวิตก็อย่างนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน มิเชลนั่งฟังนิ่ง คำถามหนึ่งผุดขึ้นมาในสมอง

“เชอรี่ใครช่วยฉันนะ”

“คุณทาคุยะกับภรรยา”

“บ้าจริง ที่แท้ก็ฝันไป” มิเชลเสียงอ่อย แสดงอาการผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันไม่เข้าใจ เธอฝันอะไร บอกฉันหน่อย” เชอรี่ถามรุกเร้า ขยับใบหน้าเข้ามาใกล้เพื่อน จนลมหายใจเกือบปะทะแก้มเธอ

“มันไร้สาระ ก็แค่ฝันหน่ะ” มิเชลโบกไม้โบกมือ ไม่ให้สนใจกับเรื่องที่เผลอพูดออกมา

“ถ้าฝันไร้สาระ ก็ไม่ต้องกังวลนี่” เชอรี่วิเคราะห์เหมือนไม่สนใจแต่ลึกๆก็อยากรู้

“ไม่เชิง ถ้าฉันเล่าให้ฟังก็อย่าขำล่ะ” มิเชลเม้มริมฝีปาก สูดลมหายใจเข้าปอดยาว กระพริบตาถี่ๆ
“ไม่หรอกฉันเชื่อเธอ” หล่อนยืนยันหนักแน่น แววตาวาวโต ชูสามนิ้วทำท่าสาบาน พร้อมรับฟังเต็มที่

“เอ่อ ...ฉันฝันเห็นผู้ชายคนหนึ่ง เขาดูห่วงใยฉันมาก เขาถามว่าฉันคือใคร ฉันรู้สึกว่าเราคุยกันสั้นๆ แล้วฉันก็ตื่นมาเจอเธอ” เธอเล่าให้ฟัง น้ำเสียงกลบเกลื่อนความเขินอาย เพราะเธอเล่าข้ามว่าในฝันมีแอบจับมือกับเขาด้วย

“ลูกชายคุณทาคุยะ” เชอรี่เอ่ยแผ่วเบา “ลูกชายเขาช่วยเธอคนแรก และแจ้งชื่อเธอกับทางโรงพยาบาล ใช่ ที่สำคัญคือเขารู้ชื่อเธอได้ยังไง เพราะในกระเป๋าไม่มีอะไรเลยที่บอกว่าเป็นเธอ”

“เดี๋ยวนะ เธอบอกว่าเป็นคุณทาคุยะกับภรรยาเขาที่ช่วยฉัน แล้วทำไมมีใครอีกคนที่โผล่มาช่วย อืม จำได้... ใช่แล้ว ฉันเป็นลมที่ป้ายรถเมล์ และเขาก็คงยืนอยู่”

มิเชลรื้อฟื้นความจำ เชอรี่ ตบมือดัง1ที ประหนึ่งกำลังค้นพบกุญแจปริศนาไขความลี้ลับ เรื่องระหว่างหนุ่มสาวสองคนนี้



Create Date : 25 พฤษภาคม 2552
Last Update : 1 มิถุนายน 2552 13:38:07 น. 2 comments
Counter : 137 Pageviews.
Share

 


โดย: อ่านให้สนุกจนลืมลุกเลย (ปลาดิบนิวยอร์ก ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:18:24 น.  

 
มาเจิม


โดย: POLAR_POLAR วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:42:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.