Group Blog |
เที่ยวเมืองแม่----------------------สวัสดีคุณป้า ... ปาด่อง... วานนี้ไปเฝ้าโรงเรียนกับคุณแม่ ไม่มีอะไรทำเลยน่าเบื่อมาก-มาก เลยขอให้คุณแม่พาไปบ้านกะเหรี่ยงคอยาว ด้วยความที่อดีตคุณพ่อเป็น ผอ. ที่โรงเรียนนี้มานานมาก ส่วนคุณแม่ก็เป็นอาจารย์ฝ่ายปกครอง ต้องออกเยี่ยมบ้านนักเรียนอยู่เสมอ บ้านกะเหรี่ยงคอยาว คุณแม่จะไปเยี่ยมเสมอ เพราะเด็กชายจะมาเรียนที่โรงเรียนคุณแม่ก็หลายคน จนตอนนี้ เค๊าเหล่านั้น นำความรู้ไปเปิดสอนโรงเรียนเองแล้วหล่ะ กะเหรี่ยงคอยาว เป็นชาวพม่าที่อพยพหนีภัยสงครามมาอยู่ในเมืองไทย เค๊าเหล่านี้ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้รัฐบาลไทยเลย และพวกเค๊ายังดึงดูดนักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวแม่ฮ่องสอนอีกแล้ว กะเหรี่ยงคอยาว มีภาษาพูดเป็นของตัวเอง พูดภาษาไทยได้บ้าง แต่ไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่ แต่ด้วยความที่นักท่องเที่ยวมีทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ ชาวปาด่องยังพูดภาษาอังกฤษได้คล่อง ชาวปาด่องใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองเลยก็ว่าได้ และอีกภาษาที่ชาวปาดองพูดได้คือ ภาษาญี่ปุ่น  คุณป้ามะนัง ป้ามะนังเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดีมากๆ คุยสนุก คุณป้ามะนังมีลูกกี่คน ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่กุ๊กรู้จักแค่สองคน คนหนึ่งเป็นลูกศิษย์ของคุณแม่ อีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิงชื่อพี่มะดะ พี่มะดะเป็นคนที่สวยที่สุดในหมู่บ้านไหม ไม่รู้เหมือนกัน แต่ในสายตากุ๊ก พี่มะดะน่าจะสวยที่สุดในหมู่บ้านนะ ทุกครั้งที่กุ๊กไปเที่ยว หรือว่าพาเพื่อนๆ ที่มาจากต่างจังหวัดไปเที่ยวบ้านกะเหรี่ยงคอยาว บ้านป้ามะนังเป็นบ้านที่กุ๊กจะไปนั่งคุยทุกครั้ง ป้ามะนังมักจะดีดกีต้าร์ให้ฟังและร้องเพลงภาษาของเค๊าให้ฟังเสมอ ที่บ้านป้ามะนังมีของที่ระลึกขาย ที่บ้านป้ามะนังยังมีห่วงทองเหลืองให้นักท่องเที่ยวได้แปลงร่างเป็นชาวปาด่องใส่ถ่ายรูปอีกด้วย กุ๊กก็ได้ลองแล้วหล่ะ หนักมากๆ ใส่แล้วทำเอาป้ามะนังหัวเราะน้ำตาเล็ดได้เหมือนกัน   ขอบคุณคุณป้ามะนัง ที่ทำให้ทุกครั้งที่ไปเยี่ยมมีแต่รอยยิ้ม ขอบคุณคุณป้ามะนัง ที่ทำให้การไปโรงเรียนกับคุณแม่เป็นสิ่งที่ไม่น่าเบื่อ แล้วก็ขอบคุณเสื้อสวยๆ ฝีมือการทอของพี่มะดะด้วยนะคะ ไม่รู้ว่ากุ๊กจะมีโอกาสได้ใส่ไหม แต่ก็จะเก็บไว้เป็นที่ระลึกค่ะ
|
นางฟ้าตัวเล็กกับเด็กน้อย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
|
||||||||||||
ไม่เคยไปเที่ยวเลย อยากไปว่าจะไปหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้ไปซะที
เพราะเพื่อนบอกไปคนเดียวอันตราย
สารพัดจะห้าม เลยไม่ได้ไปจนบัดนี้