|
|
ปะป๊าที่แสนดีของอ้วนน้อย
วันนี้แอบมานินทาสามีจอมเนี๊ยบค่า
ก่อนมีลูกก็กังวลสารพัดว่าคุณชายจะช่วยเลี้ยงลูกไหม จะเล่นกับลูกไหม
ถ้าบ้านรกจะถูกบ่นไหม ถ้าเลี้ยงลูกจนทำอาหารหรือข้าวกล่องให้ไม่ได้จะเป็นยังไง
ตั้งแต่วันแรกที่โทโมะได้เจอเรโอะ ก็รู้ทันทีเลยว่าสิ่งที่กังวลนั้น
ไม่เป็นปัญหาเลย เพราะพ่อเค้ารักและหลงลูกชายเหลือเกิน
ตั้งแต่ตอนที่เรโอะเกิดใหม่ๆ พ่อกับลูกยังไม่ได้เจอหน้ากัน
โทโมะก็จะคอยบอกตลอดว่า อย่าโกรธลูกนะ
เรโอะร้องงอแงยังไงก็อดทนไว้ ไม่ให้ว่าไม่ให้โกรธ
อ่านะ แม่ที่ไหนจะไปโกรธลูกลงโนะ
ทุกวันนี้ก็ยังพูดประจำก่อนไปทำงาน
ไม่พอ บางวันยังส่งเมลล์มาอีกว่า อย่าโกรธลูกนะ
เห็นเราเป็นคนโกรธง่ายอย่างนั้นเลยเหรอเนี่ย 555
ช่วงที่อยู่เมืองไทย โทโมะลางานมารับเรโอะสัปดาห์นึง
ก็ช่วยเลี้ยง ช่วยอุ้มเต็มที่ อาบน้ำแต่งตัว เปลี่ยนผ้าอ้อมทำได้หมด
เรโอะงอแงมากๆโทโมะก็เป็นคนอุ้มกล่อมกันจนหลับตามๆกันไป
พอกลับมาอยู่ญี่ปุ่น แม้โทโมะต้องไปทำงานแล้ว
แต่ตอนเย็นและวันหยุดก็ช่วยเลี้ยงเรโอะอย่างเต็มที่
หน้าที่ประจำคืออาบน้ำให้เรโอะ
ก็คือลงไปแช่น้ำอุ่นด้วยกัน เล่นกันสองคนพ่อลูกทุกวัน
กล้วยหอมก็อยากแช่น้ำอุ่นกับเรโอะบ้าง ขอเปลี่ยนก็ไม่ยอม
เรโอะชอบอาบน้ำกับปะป๊าที่สุดครับ
เนื่องจากตอนโทโมะไปทำงานต้องเลี้ยงเรโอะคนเดียว
ไม่มีตัวช่วยเหมือนอยู่ที่ไทยแล้ว กล้วยหอมก็ทำอะไรลำบากขึ้น
เวลากินข้าวแทบไม่มี ถ้าเรโอะไม่หลับก็ไม่ต้องหวังจะทำอะไร
บ้านก็จะรกหน่อย มีฝุ่นบ้างอะไรบ้าง จะดูดฝุ่นก็ไม่ได้กลัวตื่น
กลายเป็นว่าไม่ค่อยได้ทำความสะอาดบ้านเหมือนเมื่อก่อน
(เมื่อก่อนก็ใช่จะทำบ่อย อาทิตย์ละสองสามครั้ง แหะแหะ)
ต้องรอให้โทโมะหยุด ถึงจะทำงานบ้านได้ หรือไม่ก็โทโมะทำแทน สลับกันไป
เรื่องอาหารการกิน ส่วนใหญ่วันหยุดโทโมะจะเป็นคนทำ
เกิดมาก็เพิ่งเคยกินอาหารฝึมือโทโมะก็คราวนี้แหละจ้า
อร่อยเชียว อร่อยกว่าที่กล้วยหอมทำอีก
โทโมะชอบเล่น ชอบคุยกับเรโอะมาก
กลับมาบ้านปุ๊บสิ่งแรกที่ทำคือเข้ามาคุยมาหอมลูก
อาบน้ำกินข้าวเสร็จก็เล่นกับลูก
เรโอะจะชอบเล่น ชอบคุยกับปะป๊ามากกกกกกกก
ยิ้มแย้ม ทำเสียงเอิ๊กอ๊ากตลอดดดดดดด
คุยกันเป็นเรื่องเป็นราว
ทีอยู่กับกล้วยหอมล่ะ ร้องโยเย ไม่เห็นเริงร่าขนาดนี้เลย
แอบน้อยใจล่ะ อิอิ
เวลาออกไปนอกบ้าน โทโมะจะเป็นคนอุ้มเรโอะตลอด
ถ้าเอารถเข็นไปก็เป็นหน้าที่โทโมะ กล้วยหอมเดินตัวลอย^-^
ดูโทโมะจะเอาใจใส่เรื่องเสื้อผ้า ของใช้ของเรโอะมากกกกก
วันหยุดทีก็จะชวนกล้วยหอมไปร้านขายของใช้ เสื้อผ้าเด็กตลอด
เรโอะมีเสื้อผ้าเยอะจนจะใส่ไม่หมดแล้ว ยังจะช่วนไปซื้ออีก
จะซื้อเบบี้คาร์หรือคาร์ซีททีก็เลือกแล้วเลือกอีก
หาในเน็ตจนอดหลับอดนอน สรุปก็เลือกไม่ได้ สุดท้ายกล้วยหอมก็เป็นคนตัดสินใจ
ล่าสุดเปลี่ยนรถใหม่เพื่ออ้วนน้อย
ตอนแรกว่าจะเอารถเล็กๆจะได้ประหยัดน้ำมัน ค่าภาษีก็ไม่แพงมาก
แต่โทโมะคิดว่าควรจะเอาใหญ่ๆเป็นรถครอบครัวไปเลย
เผื่อเวลาคุณตาคุณยายหรือญาติพี่น้องมาเยี่ยม จะได้นั่งกันสบาย
แต่ก่อนก็คิดว่าโทโมะเป็นแฟมิลี่แมนมากแล้วนะเนี่ย
ทำงานเสร็จกลับบ้านทันที เงินเดือนทั้งหมดให้กล้วยหอมดูแล
ยิ่งมีลูกยิ่งแฟมิลี่แมนไปกันใหญ่ วันๆเมลล์มาถามถึงแต่เรโอะ
ให้ส่งรูปเรโอะให้ดูทุกวัน เห็นหน้าลูกแล้วยิ้มตลอดด ดูมีความสุขเหลือเกิน
แอบหมั่นไส้ ฮ่าาาาาา
เรโอะครับ หนูจะรู้มั้ยน้าว่าหนูทำให้ปะป๊าและหม่ามี้มีความสุขมากมาย
ขอบคุณนะครับที่เกิดมาเป็นลุกปะป๊ากับหม่ามี้
รักเรโอะนะครับ
| Create Date : 11 มกราคม 2554 |
| Last Update : 11 มกราคม 2554 13:28:25 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1378 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: Tokkochan IP: 124.122.35.73 วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:10:03:50 น. |
|
|
|
โดย: panpaka_m (panpaka_m  ) วันที่: 13 มกราคม 2554 เวลา:7:51:44 น. |
|
|
|
| โดย: BooMyFrappE วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:12:48:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Aichi Japan
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
สิ่งต่างๆที่ได้พบ ทั้งความสุขและความเศร้า หล่อหลอมให้เป็นตัวเองในวันนี้ อยากจัดเรียงความทรงจำ ประสบการณ์ต่างๆให้เข้าที่ ปัดฝุ่นให้มองเห็นได้ชัดขึ้น ให้คนใกล้ตัวหรือคนที่เพิ่งผ่านมา ได้หวนคำนึงถึงความทรงจำไปด้วยกัน
ถ้าบังเอิญผ่านมาก็มาเป็นเพื่อนกันนะคะ
สวัสดี...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
