Group Blog All Blog
|
เตรียมของใช้ลูกให้พร้อม : ไปว่ายน้ำกันนะจ๊ะ
 ช่วงเดือนกรกฎาคมแบบนี้เดี๋ยวก็ฝนตก เดี๋ยวก็แดดร้อน ต้องดูแลลูกน้อยอย่างดีเลยล่ะค่ะ จริง ๆ ช่วงนี้ไม่อยากพาไปว่ายน้ำเท่าไหร่ ไหนจะโรคระบาด ไหนจะอากาศไม่เป็นใจ พ่อแม่ก็ห่วงสารพัดใช่มั้ยคะแต่ยังไงจีนี่ก็ยังชอบว่ายน้ำอยู่ดี เวลาเล่นน้ำก็ไม่เกินครึ่งชั่วโมง ไม่งั้นจะตัวเย็นเกินไปเสี่ยงเป็นหวัดได้ง่าย ๆ  เวลานึกจะไปว่ายน้ำแต่ละที บางครั้งรีบ ๆ นี่หยิบของใช้มั่วซั่วไปหมด ลืมบ้างอะไรบ้างตามประสาคนแก่  ลืมไม่ได้ก็ต้องชุดว่ายน้ำใช่มั้ยคะ บางทีหยิบแต่ชุดคุณลูก ลืมชุดคุณพ่อซะงั้น  เอ้า กันลืมกันหน่อย  - ชุดว่ายน้ำ พ่อ แม่ ลูก (บางทีก็แกล้งลืมของแม่ จะได้ไม่ต้องลง อิอิ) - ชุดคลุม , ผ้าเช็ดตัว - อุปกรณ์อาบน้ำ อันนี้ง่าย หยิบไปขวดเดียวจบ เพราะใช้ Drypers baby head to toe ค่ะ อาบน้ำสระผมได้หมด ใช้ได้ทั้งพ่อแม่ลูก ไม่ต้องเตรียมเยอะให้ยุ่งยาก - แป้งเด็ก อันนี้ยังใช้ new born อยู่ ชอบตรงไม่มีกลิ่นมาตีกับสบู่อาบน้ำให้ปวดหัว เพราะกลิ่นสบู่ก็หอมชื่นใจแล้ว ^0^ - ถุงพลาสติกสำหรับใส่ผ้าเปียก กลับมาบ้านก็ต้องรีบเอาชุดว่ายน้ำไปซักด้วยนะ  ไม่งั้นคลอรีนจะทำให้เนื้อผ้าแข็งกระด้างเอาง่าย ๆ ชุดสวย ๆ จะเปื่อยเร็วนะจ๊ะ  รักษาความสะอาดจะได้ไม่ติดโรค
ตอนนี้โรคมือเท้าปากกำลังระบาดมาก ถึงแม้ว่ายัยจีนี่จะยังไม่ได้เข้าโรงเรียน (1.9 ขวบ) แต่ก็อดห่วงไม่ได้ค่ะ เพราะเชื้อโรคมาได้ทุกทางจริง ๆ ตอนนี้พยายามหลีกเลี่ยงพาไปที่ชุมชน แต่ก็ยังไม่วายลากป่ะป๊ามะม๊าไปสนามเด็กเล่นจนได้ ก็เลยต้องพก baby wipe ติดตัวไปด้วย (ตอนนี้ใช้ของ drypers อยู่เพราะเนื้อเหนียวดี) เล่นเสร็จเช็ดมือ จับอะไรมาอีก เอ้าเช็ดมือ ใครจะว่าเวอร์ก็เอาเถอะ เล่นเสร็จ จับนู้นจับนี่มา ก็ต้องล้างมือล้างเนื้อตัวให้สะอาด แต่กว่าจะได้กลับบ้านได้ล้างมือ ก็ต้องใช้ baby wipe เช็ด ๆ ถู ๆ กันไปก่อนเพื่อความอุ่นใจ นอกจากต้องดูแลลูกแล้ว ก็อย่าลืมดูแลความสะอาดของพ่อแม่ด้วยน๊า เพราะบางทีติดมากับผู้ปกครอง แล้วก็มาจับลูกหลาน อันตรายมาก ๆ ค่า <3 May'12> จีนี่ 1 ขวบ 6 เดือน 21 วัน ในที่สุดก็เรียก "หม่าม๊ะ" ได้ซักที
สุดแสนจะดีใจ เพราะยัยจีนี่ตัวแสบกว่าจะเรียก "หม่าม๊ะ" ได้ เด็กวัยเดียวกันเค้าเรียกไปไหนต่อไหน จานี่ก็เรียกได้ตั้งแต่ขวบนิด ๆ หลายคนบอกว่าต้องเอากบเอาเขียดมาตบปาก จะได้พูด
ถ่ายคลิปมาได้หน่อยนึง เพราะพอจีนี่เห็นอิหม่าม๊ะยกโทสับขึ้นมาก็หนีเลย เป็นโรคไรเนี่ยเธอ เดี๋ยวอีกหน่อยเป็นดาราไม่ได้นะ กลัวกล้องแบบเน้ แต่แค่นี้หม่าม๊ะก็ภูมิใจละ รักนะ จุ๊บ ๆ      <22 Nov'11> แชร์ประสบการณ์+เทคนิคป้อนยาลูก
อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ ขอเรคคอร์ดเอาไว้ซักหน่อย
เนื่องจากจีนี่เริ่มเป็นหวัดครั้งแรกตอน 6 เดือนกว่า ๆ เป็นเด็กที่กินยายากม๊าาาากกกก ป้อนยาทีจีนี่ก็ต้องเสียน้ำตาและอิแม่เสียหยาดเหงื่อ ใช้กำลังภายในเยอะมากค่ะ เด็กอะไร๊แค่ 6 เดือนก็แรงเยอะมหาศาล เนื่องจากป้อนครั้งแรกก็เลยยังไม่รู้ทิศทางเท่าไหร่ อุตส่าห์คิดว่าจีนี่น่าจะกินยาง่าย ๆ ที่ไหนได้เอาเข้าปากก็พ่นทิ้งทันที เลยต้องใช้ "บทโหด" โดยการจับนอนหงายบนตัก ล๊อคหัว แขน ขา ไม่ให้ดิ้น พอจีนี่โดนจับหงายเท่านั้นแหละ รู้ตัวทันที แหกปากร้องลั่นบ้านโดยยังไม่ต้องเห็นตัวยาด้วยซ้ำ แรก ๆ ก็ล๊อคเองแล้วให้อาม่าป้อนยา โดยเอายาใส่ syringe แล้วอาม่าก็ฉีดเข้าทางแก้ม จังหวะนี้จีนี่จะดีดตัวขึ้นมา ต้องคอยระวัง กดไว้ก่อน อย่าเพิ่งเอา syringe ออกจากปากเพราะจีนี่จะรีบปิดปากทันทีไม่ยอมให้เอาอะไรเข้าปากแล้ว ค่อย ๆ ฉีดจนหมด หมดแล้วอย่าเพิ่งจับนั่ง เพราะบางทีมันไปค้างอยู่ที่คอ ไม่ยอมกลืนค่ะ ฉลาดเป็นบ้า แล้วก็เอา syringe ฉีดน้ำตามเข้าไป ต้องค่อย ๆ ฉีด ดูจังหวะด้วย เผื่อสำลัก ผ่านไปหลาย ๆ ครั้งเข้า อาม่าไม่อยู่ก็ต้องล๊อคเอง ให้ยาเอง อันนี้ดูจะง่ายและเร็วกว่าให้อาม่าฉีดอีกนะ เพราะเรารู้จังหวะมากกว่า เวลาจับก็จับเหมือนท่าให้นม เราใช้มือขวาป้อนยา เพราะฉะนั้นหัวจีนี่ก็จะอยู่ด้านซ้ายของตัวเรา จับมือขวาของจีนี่มาโอบหลังเราเหมือนท่าให้นม มือซ้ายของเรารองคอจีนี่ไว้ แล้วก็มือซ้ายเรานี่แหละ จับมือซ้ายจีนี่ไม่ให้ดิ้น ตอนนี้เท่ากับล๊อคแขนสองข้างเรียบร้อย ส่วนขาก็เอาขาขวาเราทับขาลูกไว้ เท่านี้ก็เรียบร้อย แต่จะล๊อคหัวไม่ได้ เพราะฉะนั้น เวลาป้อนยาก็เล็งกันดี ๆ ล่ะคร้าบ "บทตัวร้ายแอบวางยา" วิธีการก็ตามนั้น แอบวางยา คือเอายาผสมน้ำนิดหน่อยใส่ในขวดนม แล้วให้ดูด แต่อันนี้จะใช้ได้เฉพาะตอนงัวเงียจะตื่น ระหว่างวันต้องใช้บทโหด บทสุดท้ายที่ใช้อยู่ตอนนี้ 1.1 ขวบ เนื่องจากทุกวันนี้ก็กินน้ำจากหลอดอยู่แล้วเนอะ ก็กินยาจากหลอดละกัน ขอตั้งชื่อว่า "บททดสอบความเป็นแม่" ละกัน เพราะผ่านมาเยอะเหลือเกิน วิธีการก็ง่าย ๆ ในกล่องของยา (ยาน้ำ) จะมีถ้วยเล็ก ๆ และมีขีดบอกปริมาณยาอยู่ ก็นั่นแหละ เทยาใส่เข้าไป แล้วเอาหลอดจิ้มให้ดูดเลย ครั้งแรก ๆ จีนี่จะยังไม่รู้ว่าคืออะไร นึกว่าให้ดูดน้ำอะไรล่ะมั้ง พอดูดหมด พี่แกคงนึกขึ้นได้ รสชาดคุ้น ๆ ก็สั่นหัวหงักๆๆ แต่ไม่ทันแล้วลูก หมดแล้ว 555 มื้อต่อมา จีนี่จำถ้วยนั้นได้วุ้ย เลยต้องหลอกล่อต่อ มันเป็นบททดสอบความเป็นแม่จริง ๆ ต้องหลอกเก่ง 555 ก็เลยเอาถ้วยนั้นเหมือนเดิม แต่เอาไว้ในแก้วน้ำพลาสติกทึบที่จีนี่มองไม่เห็นข้างใน แล้วให้ดูดปกติ ก็ยอมดูด 55555 เสร็จสมอารมณ์หมาย อิแม่ก็ยิ้มเยาะอยู่ในใจ ฮ่าฮ่าฮ่า ตรูนี่เก่งชะมัดเลย  เงินห้าหมื่น+อนาคตของครอบครัว หรือแค่กระเป๋าหนึ่งใบ
วันนี้ "สุ" เพื่อนสมัยม.ต้น โทร.มาปรึกษาด้วยเสียงสั่น ๆ ว่า
"ถ้าจิ๊บมีหนี้อยู่ห้าหมื่น จิ๊บจะบอกแฟนมั้ย" แน่นอน บอกสิ "เรากลัวว่าถ้าบอกแล้วจะต้องเลิกกับแฟน" O_O" มันขนาดนั้นเลยเหรอ ------------------------- พื้นฐานครอบครัวของ "สุ" ถือว่าหาเช้ากินค่ำ เพราะสุกับแฟนเป็นหนุ่มสาวโรงงาน มีลูกวัยกำลังซนไม่แน่ใจว่า 1 หรือ 2 คน แต่ก็เอาเถอะ ถือว่าลำบากพอควร เราถามสุว่า ห้าหมื่น ถึงกับต้องเลิกกันเลยเหรอ ไม่ม้างงง ถ้าเป็นเรา เราคงบอกไปเลย เพราะถือว่าร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน มีอะไรก็ต้องปรึกษาหารือกันสิ เผื่อจะช่วยอะไรกันได้บ้างไง "สุเจียดเงินไปให้แม่เดือนละ 500 เค้ายังว่าเลย กลัวบอกว่าเป็นหนี้ห้าหมื่นแล้วเค้าจะทิ้งไป แต่ถ้าไม่บอกเค้าไม่รู้ เค้าก็ใช้จ่ายปกติ" ก่อนหน้านี้รู้มาว่าสุเล่นแชร์ แล้วรอเวลาจะได้เงิน แต่ก็ไม่ได้ซักที ทำให้ต้องไปหยิบยืมเงินชาวบ้านมาใช้ เงินเดือน(รายสัปดาห์) ออก 4000 สุก็เอาไปจ่ายดอก แล้วก็ต้องยืมคนอื่นมาใช้อีก มันก็คงวนเวียนอยู่แบบนี้ ฟังแล้วก็เศร้านะ แล้วเกี่ยวกับกระเป๋าหนึ่งใบตรงไหน เกี่ยวมากตรงที่เราเพิ่งมีความคิดที่จะซื้อกระเป๋า Hi-end อยู่ใบนึง ราคากระเป๋าไม่น้อยเลย แต่ยังไม่ตัดสินใจจะซื้อว่าเอาใบไหน เลือกไว้เยอะเหลือเกิน สุดท้ายพอได้คุยกับสุ ทำให้คิดได้ว่า ห้าหมื่นกับกระเป๋าหนึ่งใบ ที่พอได้มาก็คงดีใจได้นั่งชื่นชม เอาของใส่กระเป๋าแล้วก็เอาออก (เพราะหนักเกิน) แล้วก็เอาใส่ dust bag วางนอนในตู้เสื้อผ้ารอเวลาเจ้าของหยิบมาใช้ ซึ่งอาจจะเดือนละครั้งสองครั้ง หรือ ห้าหมื่น แลกกับอนาคตของครอบครัว ๆ นึง ที่มีแม่มีลูกที่ต้องเลี้ยงดู มีค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ที่ต้องรับผิดชอบ ... มันก็คงหนักหนาน่าดู เราก็ไม่รู้หรอกว่าการใช้เงินของสุเป็นยังไง แต่ ถึงเราจะเลิกคิดซื้อกระเป๋า เราก็ไม่สามารถเจียดเงินเราไปให้สุได้ เนื่องจากเรารู้ว่ามันคงจะเป็นหนี้สูญ ซึ่งเงินขนาดนี้เราไม่สามารถอ่ะ ก่อนหน้านู้นนน ช่วงแรก ๆ ที่สุมีปัญหา โทร.มาขอยืมเงินเราไป ตอนนั้นเราก็ให้ไปจำนวนนึง โดยเราคิดอยู่แล้วแหละว่าเงินนี้ "เราให้" เพราะเราอยากช่วยเพื่อน โดยให้เหตุผลตัวเองว่า เราไม่เคยให้อะไรเป็นของรับขวัญหลานเลย ตอนแรกที่รู้ว่าสุคลอดลูกแล้ว เราเคยจะซื้อของไปให้แต่ก็ไม่มีโอกาส เลยใช้โอกาสนี้แทน แต่เราไม่ได้บอกสุหรอกว่าเงินนี้เราให้ เราจะรอจนกว่าสุจะมีเงินเพื่อคืนเรา ถึงเวลานั้นเราก็จะบอกสุว่า "เราให้นะ" |
ป้าจะอิ๊บ jipnaja
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] - เสื้อผ้าของใช้เด็ก - เสื้อผ้าวัยรุ่น-วัยทำงาน สไตล์ลำลอง - เครื่องสำอาง brandname http://www.issocuteshop.com https://www.facebook.com/issocuteshop  ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง สวัสดีผู้มาเยือนทุกท่านจ้า ป้าจะอิ๊บ jipnaja  ป้าจะอิ๊บ jipnaja   ----------------------- 
Friends Blog |
