เห้อออ วันนี้ไปสองพันบุรีมา หม่าม๊าของลุงเค้าไปประชุมชมรมยา ก็เลยให้พวกเราพาไปส่งหน่อย ส่งเสร็จ ตอนสิบโมงป้ากะลุงก็ไปนั่งกินกาแฟ black canyon รอที่นาซ่ามอลล์

 ซักสิบเอ็ดโมงก็ออกไปรอที่โรงแรมกัน ตอนแรกนั่งรอที่นั่งด้านนอก ประมาณเที่ยงม๊าก็ออกมาชวนไปนั่งกินข้าวกัน แต่ป้ากะลุงกินกันแล้ว ก็เลยนั่งรอที่เดิม ม๊าก็ฝากของพวกแฟ้มเอกสารยาไว้ที่ป้า

ป้ามอง ๆ เข้าไปเห็นคนเยอะ ๆ ต่อแถวกันมากมาย เพราะเป็นบุฟเฟ่ต์ แบบว่าเป็นคนดี ก็เลยเดินเข้าไป หวังว่าจะไปช่วยม๊าตักอาหารตักน้ำอะไรงี้ เข้าไป เอ๊ะ! ม๊าอยู่ไหนหว่า สงสัยไปเข้าห้องน้ำ ป้าก็เลยกดน้ำมาสองแก้วเผื่อลุงกินด้วย เดินออกมานั่งข้างนอกเหมือนเดิม

เห้ย คนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ไปตักให้ม๊าไว้ก่อนเลยละกัน ไม่งั้นเดี๋ยวหมด

ต่อแถวตักอาหาร ตักเสร็จละ เอามาวางไว้บนโต๊ะ สังเกตเห็นว่าพวกที่มาเนี่ย ใส่เสื้อโปโลสีม่วงกันหมดเลยแฮะ ยังไม่เอะใจเท่าไหร่ สงสัยเป็นชุดฟอร์ม

ป้าจะนั่งรอม๊าคนเดียวในนั้นก็กระไรอยู่ เพราะคนมองแปลกๆ เห็นชั้นเป็นตัวประหลาดเหรอยะ เลยเดินไปเรียกลุงมานั่งข้างใน ละก็เอาเอกสารยามาด้วย ให้เค้ารู้ว่าเรามาประชุมยานะ ไม่ได้เข้ามานั่งกินเฉย ๆ

ก็รอ ม๊าไม่มาซ้าที ป้ากะลุงก็เดินตักสลัดมากินกัน กินไปกินมาใกล้จะหมด ม๊าก็ยังไม่มา บอกลุงว่าเดี๋ยวจิ๊บเดินไปดูม๊าในห้องน้ำก่อนนะ

เดินไปเปิดประตูห้องน้ำ มองเข้าไป เอ๋... ไม่มีใครอยู่เลยอ่ะ งง ๆ เล็กน้อย ละอยู่ ๆ ก็นึกขึ้นมาได้ว่า

"มันมีสัมมนา 2 กลุ่ม!!!"

อย่าบอกนะว่าไม่ใช่!!!!!!

ตอนเดินกลับเข้าไป พยายามมองที่อกเสื้อคนใส่สีม่วง มันเป็นรูปประเทศไทยวุ้ย ใช่เลย แม่นเลย

"การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค"

กรี๊ดดดดดดดดด

ยังไม่กระโตกกระตาก เดี๋ยวเสียฟอร์ม เดินเข้าไปนิ่ง ๆ เชิด ๆ เริด ๆ ... นั่งปุ๊บ

"แบงค์ จิ๊บว่า เรามากินกันผิดงานแล้วล่ะ"

ตอนแรกแบงค์นึกว่าอำ ยังกินต่อ

"จริง ๆ นะแบงค์ พวกเนี้ย สีม่วงเนี่ย เป็นพวกการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคคคค จำได้มั้ย ตอนเดินเข้ามาเค้าก็เขียนอยู่อ่ะ"

เอาละเสะ

ลุงเริ่มรู้ตัวว่าแหกแล้วตรู เมียตรูทำตรูแล้วววว วางช้อนได้ปุ๊บ ลุกนำหน้าอิป้าเลย .. เห้ยยยยย อย่าเพิ่งไปดิ ช่วยกันถือของก่อน ... น้องเด็กเสริฟซึ่งยืนดูพวกเราตั้งแต่เอาอาหารมาวางคงจะรู้แล้วล่ะ แถมอาหารที่ตักให้ม๊าก็อีกจานไม่ได้แตะเลย

ไปแล้ววว ก้มหน้าเดินดุ่ย ๆ ไม่สนใจเสื้อม่วงกันอีกเลย เดินตรงไปอีกห้องนึง โหยยยย ม๊านั่งกินโต๊ะจีนอยู่ ตอนแรกม๊าเรียกให้ไปนั่งด้วยกัน แต่ไม่เอาอ่ะ ไม่ไหวจะเคลียร์ เลยก้มหน้าก้มตากันเดินอ้อมออกมาอีกทาง ไม่ให้ผ่านห้องอาหารห้องแรก

นั่งรอบนรถดีกว่าเนอะแบงค์เนอะ

ตอนกลับเล่าให้ม๊าแบงค์ฟัง นั่งขำใหญ่เลย ลูกสะใภ้ทำเปิ่นซะแล้วววววววววว

รู้งี้กินให้พุงกางก่อนค่อยรู้ตัวก็ดีนะ