Bloggang.com : weblog for you and your gang
ไม่เข้าใจ....คนทำงาน HR
วันนี้ไปสัมภาษณ์งานกับบริษัททำเพชร พลอยและจิวเวอรี่ส่งออก นัดไว้สิบโมงครึ่ง ออกจากบ้านตอนเก้าโมง เพราะต้องนั่งรถไฟฟ้าจากพระโขนงไปลงที่สะพานตากสินแล้วยังต้องต่อรถรับจ้างอีก วันนี้คนบนรถไฟฟ้าช่วงเวลานี้ค่อนข้างน้อยกว่าปกติ พอถึงสะพานตากสิน ก็เดินไปที่คิวมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ถามเค้าว่าถ้าจะไปตึกนี้ เดินไปได้ไหม เพราะทางผู้ที่โทรมานัดสัมภาษณ์บอกว่า สามารถเดินจากสะพานตากสินไปได้ แต่จากที่เราเคยเดินเราว่า เราไม่เคยเห็นตึกนี้เลยนะ ทางฝ่ายมอไซค์บอกว่า โหย น้องไกลนะ เพราะไม่อยากเหงื่อไหลไคลย้อยไปสัมภาษณ์ (วันนี้ใส่สูทด้วย เพราะสัมภาษณ์ตำแหน่งเลขา) เลยนั่งมอเตอร์ไซค์ไป ปรากฏว่า ไกลพอสมควรเลย (ไกลมากก ใครจะเดินฟระเนี่ย
) พอถึงตึกนั้น ก้มลงมองนาฬิกา เข็มนาฬิกาแสดงไว้ที่สิบโมงตรงเป๊ะ แม้ว่าจะมาก่อนเวลา แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ดี เพราะงานเลขาน่าจะชอบคนที่มีความพร้อม มาก่อนเวลา (คิดเอาเอง)
แลกบัตรเรียบร้อย ขึ้นไปข้างบน บอกกับป้าที่ฟรอนท์เดสค์ว่ามาสัมภาษณ์งาน พนักงานที่นั่นเป็นคนมีอายุนะ แล้วดูมีความสุขกับงาน ยิ้มแย้ม เป็นมิตร เค้าให้เราไปรออีกห้อง แล้วเอาเอกสารมาให้กรอกซึ่งแนบข้อสอบวัดความรู้ทางภาษาอังกฤษมาด้วย เราก็ค่อย ๆ กรอกข้อมูลไป ไม่อยากกรอกผิด ซักพัก...มีผู้สมัครอีกคนเดินเข้ามา เค้าเดินมานั่งตรงหน้าเรา พอดีโต๊ะที่นั่งเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าค่อนข้างใหญ่ เราก็เงยหน้าไปยิ้มนิดหน่อยแล้วก้มหน้าลงกรอกข้อมูลต่อไป ไม่นานนัก มีผู้หญิงคนนึงเข้ามา เอาเอกสารมาให้ผู้สมัครคนนั้นกรอก แต่ตอนนั้นเธอหันมามองเราแล้วบอกให้เราย้ายไปนั่งอีกที่
เอ่อ....คือว่า เรามานั่งกรอกก่อน แล้วเอกสารของเราก็เต็มโต๊ะเลย เราก็เลยเอ๋อ แต่ก็บอกเค้าไปว่า ค่ะ ค่ะ กำลังจะย้ายไปล่ะ ผู้สมัครอีกคนคงเห็นเอกสารของเราและคงรู้ว่าเค้าย้ายเองจะง่ายกว่า แต่ที่แน่ ๆ ตอนนั้น เรางงกับเธอคนที่บอกให้เราย้ายที่มาก
พอเรากรอกเสร็จ ก็เดินไปบอกป้าที่ฟรอนท์เดสค์ว่า เราทำเสร็จแล้ว เค้าก็ให้เราย้ายไปอีกห้อง รอคนสัมภาษณ์ รอๆๆๆ...จนมีเสียงเคาะประตู เราก็ค่อย ๆ มองไปที่ประตู ทันใดนั้น ก็....ช๊อค
เธอคนนั้น เธอคนนั้นไง ...คนที่บอกให้เราย้ายที่ มาเป็นคนสัมภาษณ์เรา เธอก้มลงมองเอกสารที่เรากรอกพร้อมทั้งมองดูเอกสารที่เราแนบไปด้วย เธอเงยหน้ามาแล้วพูดว่า อายุ...เอง ภาษาอังกฤษไม่มีปัญหาเนอะ เราก็พยักหน้า เธอจึงเริ่มถามว่านราธิวาสนี่อะไร (ตรงที่ให้เรากรอกเค้าจะมีช่องให้กรอกว่า ที่อยู่ก่อนหน้านี้) เราก็บอกว่าบ้านเกิดน่ะค่ะ เค้าเลยพูดว่า อ่อ ใต้เลยเนอะ เราก็ค่อยๆ หายใจได้หน่อย แต่ก่อนที่เค้าจะถาม เราก็ต้องบอกเค้าก่อนว่า เราเพิ่งผ่าฟันคุดมา 2 วันก่อน หน้าเรายังบวมอยู่และพูดอาจจะช้าเพราะยังเจ็บแผลอยู่มาก เราไม่อยากเลื่อนสัมภาษณ์เพราะคิดว่า งานเลขาน่าจะอยากได้คนที่พร้อมอยู่ตลอดเวลา การที่เราเจ็บแค่ที่ปากแล้วเลื่อนสัมภาษณ์งานอาจจะทำให้เค้ามองเราไม่ดี หลังจากที่เราบอกไป เธอก็ไม่ได้แสดงการรับรู้ถึงสิ่งที่เราพูดไป เราก็เริ่มวิตกแล้วล่ะสิ
ต่อมาเธอถามเกี่ยวกับประสบการณ์ ถามเกี่ยวกับที่แรกที่เราเขียนไว้ เราก็บอกว่าเป็นงานที่บ้าน เพราะตอนจบปริญญาตรีมา เรากลับไปช่วยงานที่บ้านพร้อมเตรียมตัวสอบหลายอย่างเพื่อจะได้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ กำลังอธิบาย เธอตัดฉับ เหมือนไม่ต้องการฟังการอธิบายของเรา เราอึ้ง
...ก็คิดในใจแล้วล่ะว่า เธอคงไม่ชอบเรา และอาจจะไม่ชอบคนที่พูดมาก เราก็ตอบเธอไปเล็กน้อย พร้อมกับความรู้สึกแย่ ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นมา หลังจากพูดเรื่องประสบการณ์ของเราเสร็จ เธอเงยหน้าพร้อมทำหน้าตาที่แย่มาก ๆ พูดว่า เราไม่มีประสบการณ์ด้านเลขา พร้อมกับส่ายหัวด้วย เรายิ่งอึ้งเข้าไปอีก ในใจคิดแล้วล่ะว่า ที่นี่คงไม่เหมาะกับเรา อารมณ์น้อยใจเริ่มเกิดขึ้น ... เราจึงต้องตอบไปว่า ค่ะ ยังไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ แต่คิดว่าตัวเองสามารถทำได้ ถัดมาเธอจึงถามเรื่องป.โทของเรา การใช้ชีวิตในต่างประเทศ เราก็เล่าไป ซักพักเธอก็ตัดฉึบมาที่เงินเดือน พร้อมกับทำหน้าช๊อคบอกเราว่า กล้าเรียกเงินเดือนเนอะ (พูดงี้จริง ๆ ....เรางี้ช๊อคกว่าเธออีก) เรามองและบอกเธอไปว่า จริง ๆ เรื่องเงินเดือนต่อรองกันได้ จึงถามกลับไปว่า ที่บ.ให้เงินเดือนได้ที่เท่าไหร่ เธอกลับ....ยิ้มเยาะ...และบอกว่าน้องกล้าถามเนอะ .....โอ้ววววว
ใจเราตกไปอยู่ตาตุ่ม เราคงทำผิดขั้นร้ายแรง เราถามเพื่อที่ว่าจะคิดดูว่า เราจะสามารถรับเงินเดือนที่ทางคุณสามารถจ่ายให้ได้ไหม ซักพักเธอบอกราคามา เราจึงบอกไปว่า ถ้าราคาเท่านี้เราคงไม่ล่ะค่ะ เธอก็ยังคงทำหน้าตาเหมือนดูถูกเรามาก เราไม่เข้าใจ....ทำไมเธอถึงทำท่าทางอย่างนี้ใส่เรา
เจอมาหลายที่แล้ว ที่เรียกไปสัมภาษณ์งานทั้ง ๆ ที่เราระบุชัดเจนในเรซูเม่แล้วว่า เราต้องการเงินเดือนเท่าไหร่ เรามีประสบการณ์อะไรบ้าง อาจะไม่มากและไม่ตรง แต่เราก็พร้อมจะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เราไม่มีงาน แต่ก็ไม่ใช่ขอทานที่คุณจะมาดูถูก การที่คุณเรียกไปสัมภาษณ์คุณก็ต้องคิดแล้วสิว่า เรามีคุณสมบัติพอที่จะทำงานของคุณได้ และคุณเองก็กล้าจ่ายเงินเดือนตามที่เราต้องการ หรือในระดับที่ทั้งสองฝ่ายรับได้ แต่นี่อะไร คุณเรียกมาสัมภาษณ์แต่ไม่ทำการบ้านเลยซักนิด เมื่อรู้ว่าไม่มีประสบการณ์ตรงก็ทำหน้าพร้อมกับบอกว่าไม่สนใจเรา และการที่สักแต่เรียกมาสัมภาษณ์เพื่อให้ถูกมองว่า ทางบริษัทคุณมีคนอยากมาสัมภาษณ์มากน่ะเหรอ มันไม่ยุติธรรมกับผู้ที่มาสัมภาษณ์เลย ต้องเสียเวลาและเงินค่าเดินทางไปกลับก็ไม่ต่ำกว่าสองร้อยแล้ว เนื่องจาไกลบ้าน แถมยังต้องเสียความรู้สึกมาฟังคำดูถูกและสีหน้าเยาะเย้ย แทนที่คุณจะเข้าใจอารมณ์ของคนที่กำลังมองหางานในสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบันนี้ คุณกลับทำให้เค้ารู้สึกแย่และซ้ำเติม อยากบอกคนทำงาน HR บ้าง คุณเป็นหน้าตาของบริษัทอย่างนึงเลย ถึงแม้ว่าผู้มาสัมภาษณ์จะไม่ได้ทำงานกับคุณ แต่เค้าอาจจะเคยเป็นลูกค้าหรืออาจจะเป็นลูกค้าในอนาคตของคุณได้ คุณทำอย่างงี้เท่ากับทำลายชื่อเสียงบริษัทเลย ณ ตอนนี้ เรารู้สึกแย่กับบริษัทนี้มาก ไม่น่าเชื่อว่าเป็นบริษัทต้น ๆ ด้านจิวเวอรี่แต่...HR จะแย่ขนาดนี้
เศร้า...และแล้วก็ยังคงตกงานต่อไป
Create Date : 10 มกราคม 2555
Last Update : 10 มกราคม 2555 20:31:53 น.
3 comments
Counter : 708 Pageviews.
Share
Tweet
บางครั้งฝ่ายบุคคลก็ทำตัวไม่เหมาะสมซะเองค่ะ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนบริษัทมากกกกก จนกลายเป็นเห็นแก่ตัว แค่เลือกคนมาทำงาน HR ยังเป็นแบบนี้ แล้วงาน HR จะดีได้อย่างไร สงสารบริษัทนะ
เห็นใจ จขบ. ด้วยค่ะ คิดว่า จขบ. เหมาะกับงานที่เจ้านายเป็นฝรั่งนะค่ะ เค้าให้พรีเซ้นต์ตัวเองเต็มที่
สู้ สู้ ต่อไป สักวันก็ได้งานค่ะ
โดย:
PrettyNatty
วันที่: 18 มกราคม 2555 เวลา:14:25:40 น.
ทำงานกับเจ้านายฝรั่งก็น่าสนนะคะ แต่ไม่รู้จะไปหาบริษัทที่ว่านั่นจากที่ไหนน่ะสิคะ แค่บริษัทที่สมัครไปโทรมาเรียก ก็ดีใจมาก ๆ แล้วค่ะ (แม้ว่าหลังจากสัมภาษณ์จะได้ความรู้สึกอีกอย่างนึงนะคะ)
โดย:
นลัช
วันที่: 24 มกราคม 2555 เวลา:18:53:24 น.
พี่ (ขอแทนตัวว่าพี่นะคะ) ก่อนมาอยู่ต่างประเทศ ก็ทำ HR ค่ะ พออ่านแล้วก็อึ้งค่ะ ยังงัยเป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย:
vanillaorchid
วันที่: 22 ธันวาคม 2556 เวลา:3:00:55 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
นลัช
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
^ Series' Reminder ^
- Grey's anatomy
Season 7
-Gossip Girl
กำลังดูซีซั่น 2 อะไรเนี่ย.. เรื่องวกวน ๆ เริ่มเบื่อแล้ววว
-Desperate Housewives
เพิ่งดูถึง 2/4 เองง่ะ ... แต่ตอนนี้ดูซีซั่นห้า เรลไทม์ซะงั้น
Group Blog
Daily Done
Black Box
Marked Movies
Noticed Novels
M Letter
All Blogs
ไม่เข้าใจ....คนทำงาน HR
Sherlock Holmes: A Game of Shadows
Jobless
Friends' blogs
chim
KiRaRi
สมาชิกหมายเลข 974737
Webmaster - BlogGang
[Add นลัช's blog to your web]
Links
Code Test
Photobucket
Chat Box
Hi5
Color Code
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
) พอถึงตึกนั้น ก้มลงมองนาฬิกา เข็มนาฬิกาแสดงไว้ที่สิบโมงตรงเป๊ะ แม้ว่าจะมาก่อนเวลา แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ดี เพราะงานเลขาน่าจะชอบคนที่มีความพร้อม มาก่อนเวลา (คิดเอาเอง)
เอ่อ....คือว่า เรามานั่งกรอกก่อน แล้วเอกสารของเราก็เต็มโต๊ะเลย เราก็เลยเอ๋อ แต่ก็บอกเค้าไปว่า ค่ะ ค่ะ กำลังจะย้ายไปล่ะ ผู้สมัครอีกคนคงเห็นเอกสารของเราและคงรู้ว่าเค้าย้ายเองจะง่ายกว่า แต่ที่แน่ ๆ ตอนนั้น เรางงกับเธอคนที่บอกให้เราย้ายที่มาก 
...ก็คิดในใจแล้วล่ะว่า เธอคงไม่ชอบเรา และอาจจะไม่ชอบคนที่พูดมาก เราก็ตอบเธอไปเล็กน้อย พร้อมกับความรู้สึกแย่ ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นมา หลังจากพูดเรื่องประสบการณ์ของเราเสร็จ เธอเงยหน้าพร้อมทำหน้าตาที่แย่มาก ๆ พูดว่า เราไม่มีประสบการณ์ด้านเลขา พร้อมกับส่ายหัวด้วย เรายิ่งอึ้งเข้าไปอีก ในใจคิดแล้วล่ะว่า ที่นี่คงไม่เหมาะกับเรา อารมณ์น้อยใจเริ่มเกิดขึ้น ... เราจึงต้องตอบไปว่า ค่ะ ยังไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ แต่คิดว่าตัวเองสามารถทำได้ ถัดมาเธอจึงถามเรื่องป.โทของเรา การใช้ชีวิตในต่างประเทศ เราก็เล่าไป ซักพักเธอก็ตัดฉึบมาที่เงินเดือน พร้อมกับทำหน้าช๊อคบอกเราว่า กล้าเรียกเงินเดือนเนอะ (พูดงี้จริง ๆ ....เรางี้ช๊อคกว่าเธออีก) เรามองและบอกเธอไปว่า จริง ๆ เรื่องเงินเดือนต่อรองกันได้ จึงถามกลับไปว่า ที่บ.ให้เงินเดือนได้ที่เท่าไหร่ เธอกลับ....ยิ้มเยาะ...และบอกว่าน้องกล้าถามเนอะ .....โอ้ววววว
ใจเราตกไปอยู่ตาตุ่ม เราคงทำผิดขั้นร้ายแรง เราถามเพื่อที่ว่าจะคิดดูว่า เราจะสามารถรับเงินเดือนที่ทางคุณสามารถจ่ายให้ได้ไหม ซักพักเธอบอกราคามา เราจึงบอกไปว่า ถ้าราคาเท่านี้เราคงไม่ล่ะค่ะ เธอก็ยังคงทำหน้าตาเหมือนดูถูกเรามาก เราไม่เข้าใจ....ทำไมเธอถึงทำท่าทางอย่างนี้ใส่เรา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เห็นใจ จขบ. ด้วยค่ะ คิดว่า จขบ. เหมาะกับงานที่เจ้านายเป็นฝรั่งนะค่ะ เค้าให้พรีเซ้นต์ตัวเองเต็มที่
สู้ สู้ ต่อไป สักวันก็ได้งานค่ะ