เมามายในคืนวัน (Drive~Drink~Dance) (เครดิตภาพจากเว็บ Butterfly Records) เป็นอีกวันหลังพระอาทิตย์ตก ที่ไม่รู้จะไปไหน พยายามบิ๊วด์พี่ที่รัก และน้องเลิฟ ให้ดูแฮร์รี่ พอตเตอร์ด้วยกัน แต่อีกใจก็อยากนั่งเม้าท์กันเยอะ ๆ อ่ะ ไปนั่งฟังเพลงที่หัวหินกันดีกว่า เคย recommend ว่ามีวง 4 ชิ้น เล่นดี และน่ารักขอเพลงปุ๊บจัดให้ปั๊บทันใจป้า ๆ ทุกครั้ง (ไปทีไรเล่นนั่งจ้องหน้า ตาเป็นมันทุกทีนี่หว่า หุหุ) นัดกันที่ปั๊ม ปตท.วิภาวดี พี่ท่านรีบตัดกำลัง เลี้ยงข้าวน้ำพริกปลาทู แกงเขียวหวานก่อนเลย อร่อยมาก ๆ ผัดไทยก็ใช้ได้ เส้นเหนียวนุ่ม หนึบหนับ (พร้อมกับสำทับว่า มื้อต่อไปของเอ็งงัย...เอางี้เลยนะ) อิ่มแล้วมูฟฟฟฟ... ไปคันเดียวกัน เพื่อความประหยัด สั่งเบียร์สด กับ Blue Kamikaze อย่างละเหยือก กับแกล้มนิดหน่อย หน้าเริ่มชา แล้วก็รอ ๆ ๆ ๆ เอ๊ะ วงนี้หน้าไม่คุ้นเลย น้อง ๆ วงที่เล่นประจำไม่มาหรอ?? คำตอบที่ได้ คือ วันพฤหัสไม่มานะครับพ๊ม!! กรำ เออ...ย้ายร้านก็ได้ เถียงกันแล้วเห็นควรไปต่อที่ Route เหอะ อ้าว...พี่ดั๊นทิ้งบัตร ปชช ไว้ในรถ แถมใส่แตะดำไขว้มาอีกตะหาก เค้าจะให้เข้ามะเนี่ย เลยวนกลับไปเอารถที่ปั๊ม ปตท.กันอีกรอบ แล้วขับตามตูดกันแบบมึน ๆ 3 คนทำหน้าแอ๊บแบ๊วสุดฤทธิ์ กลัว guard หน้าประตูไม่ให้เข้า เด๋วเค้านึกว่ามาตามลูก 555 วันนี้คนน้อยดี เหลือพื้นที่ให้ออกสเต็ปเพียบบบ เชียร์ให้พี่สุดเลิฟเปิดเหล้าก็ไม่ยอม จะได้หาเรื่องมาอีก เลยต้องซัดบาร์คาดี้เข้าไปอีก 3 ขวด เฮ้อ...อกหักกันเป็นครั้งที่ 2 ไม่เจอแคลอรี่ บลา บลา แง๊ ๆ ๆ เค้าย้ายไปร้องวันไหน ใครบอกถี่... ไหน ๆ ก็มาแล้ว อืมมม...แด๊นซ์ซะหน่อย ถึงวงจะเดิม ๆ เพลงก็เล่นชุดเดิม ๆ แต่อารมณ์ไม่อยากยืนนิ่ง ๆ มันมีอยู่ หุหุ เซอร์ไพรส์สุด ๆ ตอนนักร้องนำ Area 51 ขึ้นมาเป็น guest ให้วงสุดท้ายนี่แหละ ติดตาตั้งแต่แกประกวด G-BOB สุดยอดมาก ถ้าได้ดูเค้าเล่นแบบเต็ม ๆ วงคงแหล่มไปเลย วันนี้ไม่รอให้เปิดไฟ หนีกลับก่อนดีกว่า เด๋วเจอด่าน จิง ๆ แล้ว กลัวโต๊ะข้าง ๆ เอาเบอร์มาคืน (กรูไม่น่าขอเล้ย ห้วยย!!!) 555555555 Date Posted : วันที่แกนโลกเอียงมากกว่าเดิม   Create Date : 13 กรกฎาคม 2550     0 comment Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 15:12:01 น.     Counter : 461 Pageviews.   Share Tweet

Peace on Earth~~~ (ห้วยน้ำดัง ต้นปี 49) อีกหนึ่งวันวุ่นวาย ขอพักฟังเพลง 5 นาที .......................................... Can you hear me? Are you there? I need a friend to lend an ear A million miles on my bones I'm a child but I feel so old Whoa I, I once had faith that guided me But I, I've paid a price for my beliefs Chorus: Now I need some peace on earth Can you heal my heartache? Can you save my soul? I'm loking for some peace on earth I swear once I've found you, I'll never let you go ผู้คนที่ออฟฟิศไม่ค่อยชอบฟังเพลงแนวเดียวกับฉันเท่าไหร่ ส่วนมากฟังเพลง Online หูใครก็หูมัน ทุกคนพร้อมใจกันสวม Headphone สร้างโลกส่วนตัว และฉันมีอิสระเต็มที่ ๆ จะบิดปุ่ม Volume ไปทางขวาเท่าไหร่ก็ได้!!!! แผ่นนี้เป็นอีกหนึ่งในอัลบั้มโปรด sound ใส ๆ acoustic rock เบา ๆ ไม่ถึงกับเมามันส์ แต่เนื้อเพลงสิ ..."โดน" Through the years, I've walked alone Guess I've finally reached the end of my road Faced the fears, felt the rage Up to now I've lived my life a crying clown inside a cage Whoa I, I think I've lost my will to be But I, I hear you calling out to me Chorus 2: Will you be my peace on earth? Will you heal my heartache, will you save my soul? I'm looking for peace on earth I swear once I've found you, I'll never let you go ถึงท่อนฮุคแล้วก็อยากร้องออกมาดัง ๆ จริง ๆ พับผ่า... I'd give all I've got just to find Somebody to love me, to stay by my side Then I'd know that come heaven or hell Everything's gonna be alright ความสุขสงบเสงี่ยม ในวันที่แสนจะธรรมดาของฉัน อินกับบางเพลงจนน้ำตาแทบไหลพราก ๆ บางวันกับบางเพลง เล่นเอาซาบซึ้ง ขนลุกเกรียวไปทั้งตัว มันยิ่งใหญ่ขนาดนั้นจริง ๆ อารมณ์เหงาบ้าบอคอแตกไม่เข้าใครออกใคร แต่วันนี้ รู้สึกมากมาย Chorus 3: You are my peace on earth You healed my heartache, saved my soul You've given me peace on earth And now that I've found you I won't let you go You are my peace on earth, peace on earth You give me peace on earth, I wanted you to know That it's thanks to you that I'm finally coming home ขอบคุณโลก ที่อนุญาตให้อารมณ์เหงามาเยี่ยมเยียน และให้พื้นที่เล็ก ๆ เพียงพอจะสร้างเกราะแห่งความโดดเดี่ยวห่อหุ้มร่างที่เหน็บหนาว ฟูมฟักหัวใจที่อ่อนแอ ให้เข้มแข็ง อดทน และ สงบลง ขอบคุณจริง ๆ Song : ~Peace On Earth~ Matthew & Gunnar Nelson / Taylor Rhodes Copyright 1995 Matt-Black Music / Gunster Music / EMI April Music Inc. / T. Rhodes Songs / MCA Music Publishing ASCAP   Create Date : 10 กรกฎาคม 2550     2 comment Last Update : 10 กรกฎาคม 2550 17:41:47 น.     Counter : 483 Pageviews.   Share Tweet

Kitty เป็นอีกหนึ่งวัน ที่ต้องนั่งทบทวนความเป็นตัวเอง ที่ผ่านมา เมื่อได้ยินคำวิจารณ์แบบตรง ๆ บ้าง อ้อม ๆ บ้าง ฉันมักจะทำแค่สองอย่าง ยอมรับ หรือ ปฏิเสธ และทุกครั้ง ฉันจะเลี่ยงการแก้ต่าง ว่าที่ใช่ ~ ไม่ใช่ เพราะเหตุใด มันจะแปลกไหม ถ้าวันหนึ่ง มีคนที่เจอหน้าอยู่ทุกวัน พูดใส่หน้าว่า คุณเป็นคนเดายาก เออ...จะเดาทำแมวย่างอะไรล่ะ (อยากรู้ก็ถามสิ!!) มันไปคล้องจองกับที่น้องสาวไซเบอร์คนนึง นิยามความเป็นฉันไว้ประมาณนี้เหมือนกัน เดจาวูขึ้นมาทันใด กับบางเรื่องที่เธอคิดว่าฉันน่าจะอย่างนั้น น่าจะอย่างนี้ แต่ผิดคาด ฉันแถไปอีกทาง เผอิญว่าไม่ใช่หวยล็อค วันที่หวยออก ทุกคนเสียระนาว 555 .................................................... จริง ๆ ธรรมชาติของจิตใจคนเรา มันย่อมมีความแตกต่างเป็นธรรมดา กว่าจะเจอคนที่คิด และ มองโลกไปในทางเดียวกัน คุยกันรู้เรื่องเป็นอะไรที่ยากเย็นยิ่งแล้ว บังเอิญเหลือเกินที่มาเจอคนเผ่าที่ว่านี้ได้ ในโลกไซเบอร์ นับเป็นบุญวาสนานัก น้องรักนิยามปรากฎการณ์นี้ไว้ว่า "ถางป่ามาเจอกัน" แท้ ๆ เทียว จริง ๆ ในกลุ่มพวกเรา จากเดิม เรามีชื่อ Log in เอาไว้แสดงตัว มาสนิทสนมกันจนเรียกกันด้วยชื่อเล่นจริง ๆ ในเวลาต่อมา รักกันมากเข้า เราเรียกชื่อกันด้วยปีเกิด วันนึง น้องคนดีก็ตั้งสมญานามให้ฉันใหม่ เอาไว้เรียกเล่น ๆ ว่า "แม่ชี" ด้วยเพราะเธอชอบประณามว่าฉันมองโลกในแง่ดีเกินไป ชอบทำตัวเป็น Saint สงเคราะห์ชาวบ้าน วางอุเบกขากับทุกเรื่อง ไม่สะทกสะท้าน (ภาษาวัยรุ่นเรียก "มึน") อย่างมากก็สะเทือนไปตามแรงคลื่นลมรอบ ๆ ตัวในบางโอกาส ฟังดูเหมือนนั่นจะเป็นคุณสมบัติดี ๆ แต่เปล่าเลย.... ฉันก็ยังโดนล้อตลอดเรื่อง ความรู้สึกช้า มึน และ งง กับทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา เพราะมันจะผ่านไป ครบ 3 ปีเมื่อไหร่ ฉันจะเก็ทเมื่อนั้น ฮ่า..... จนทุกคนเห็นว่าฉันควรต้องมีอีกชื่อนึงไว้กันเหนียว "แม่นางสามปีเก็ท" เห้ออ..... ฟังดูหน่อมแน้ม ก่งก๊งพิกล ขัดกับภาพแข็ง ๆ ที่ฉันชอบเก๊กตลอดเวลา ถ้าคุณลองยืนบนความสูงร้อยเจ็ดสิบซอมอจากพื้นดิน ไม่รวมรองเท้า แถมหุ่นเหมือนผู้ชายบางคนที่แปลงเพศแล้วซะอีก แอ๊บแมนก็ไม่ได้ (เหมือนอยู่แล้ว) แอ๊บแบ๊วก็ไม่ออก (หน้าไม่ให้) เออ..นั่นแหละ นึกออกใช่มะ?? จะว่าไป ฉันก็ทำเซอร์ไพรส์ตั้งแต่รีเควสต์ของขวัญวันเกิด ที่สุดแสนจะคิกขุ น้องรัก เดินหาทั่วสยามแสควร์ และ ครบทุกดีพาร์ทเม้นท์สโตร์ในระยะรถวิ่งถึง ปีหน้าคงไม่ถามอีกแล้วว่าอยากได้อะไร ฮ่า.... ยังไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย ที่รัดผม Kitty (ถึงไม่ใช่แบบที่อยากจะได้ แต่ก็ซึ้งนะเฟร้ยย)   Create Date : 03 กรกฎาคม 2550     2 comment Last Update : 3 กรกฎาคม 2550 3:16:15 น.     Counter : 435 Pageviews.   Share Tweet

เขียนไว้ในวันเกิด ได้รับการ์ดอวยพรวันเกิดจากเครื่องสำอางยี่ห้อหนึ่ง จั่วหัวไว้ว่า 'Happy birthday to my princess' เสียด้วยแน่ะ คิด ๆ ดู บางครั้ง ผู้หญิงเราก็ต้องการสิ่งเหล่านี้ ว่ามันจำเป็นพอ ๆ กับซุปไก่ในชีวิต การได้รู้สึกว่า ถูกพะเน้าพะนอเอาใจ ปกป้อง ถนอม รักและบูชา ประหนึ่งว่าเป็น "เจ้าหญิง" ขณะเดียวกัน ก็ฝันถึง "เจ้าชาย" ผู้จะมาทำหน้าที่ดังว่า แต่ผู้ชายแบบ "เจ้าชาย" น่ะ เขาก็คงหวังจะได้รับสิ่งเดียวกันนี้แหละ แต่จากผู้หญิงที่ไม่เห็นต้องเป็น "เจ้าหญิง" หรอก ขอแค่เธอพร้อมจะปรนนิบัติ พัดวี และเชื่อฟัง เพื่อให้เขาภูมิใจในอำนาจที่เหนือกว่า มีเกียรติ และเป็นที่น่าปรารถนา ฉะนั้น ก็อย่าไปฝันถึงเจ้าชายเลย แล้วก็ไม่ต้องฝันจะเป็นเจ้าหญิงด้วย เราน่าจะฝันถึงโลกที่เท่าเทียม โลกที่ไม่มีสงครามเพศ มีแต่อิสรเสรีที่จะรัก โลกที่เราจะได้เรียนรู้และค้นพบเหตุผลที่แท้จริง ว่าเหตุใดพระเจ้าจึงสร้างพระจันทร์และหมู่ดาว ไม่ให้ท้องฟ้าต้องเดียวดาย .................................................................. เจ้าชายในชีวิต กลายเป็นสามี และพ่อ มีชีวิตที่น่าจะสมบูรณ์พร้อม ฉันเฝ้ามองเธอ อยู่ข้างขอบเหวแห่งความละอายใจ กลัวว่ามันจะผลักฉันจนไม่มีที่ยืนในสักวันหนึ่ง นรกที่แท้ มันเปิดประตูรออยู่ในใจนี่เอง   Create Date : 01 พฤษภาคม 2550     4 comment Last Update : 1 พฤษภาคม 2550 3:19:13 น.     Counter : 521 Pageviews.   Share Tweet

จุดเริ่มต้น บนโลกสีน้ำเงินที่แสนน่ารักใคร่ใบนี้ จุดเริ่มต้นของคนหนึ่งคน ที่ออกผจญภัยด้วยความใคร่รู้เห็น ใครบางคนที่กางปีกทะยานขึ้นฟ้าอย่างคาดหวังจะโลดแล่นไปในสายลม คนที่กระโดดลงทะเลและกระตือรือล้นจะลิ้มรสมหาสมุทรที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ยิ่งกว่ากะลาที่ครอบหัวอยู่ และคน ๆ นั้นที่เลือกได้เอง ว่าพอใจที่จะพเนจรไปแบบ "เหงา" หรือว่า "โดดเดี่ยว" จุดเริ่มต้นของการเดินทาง ในแบบของฉัน คงเริ่มตั้งแต่หากินเป็น โดยไม่ต้องรอพ่อแม่คาบเหยื่อมาป้อน และนาฬิกาในชีวิตไม่เดินโอ้เอ้เหมือนเคย วันที่กลายเป็น "มนุษย์เงินเดือน" เต็มขั้น และเริ่มเกลียด "วันธรรมดา" เรียนรู้สิ่งที่ไม่มีในตำรา และพบว่าโลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่น่าสงสัยใคร่รู้ไปหมด เหนืออื่นใด เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับ "คน" คนบางคนทำให้การอยู่ร่วมกันเต็มไปด้วยความอบอุ่นใจ แต่คนส่วนใหญ่ทำให้บรรยากาศอึดอัด ดูเหมือนทุกคนจะเอาวิชามารยาทสังคมและ สมบัติผู้ดีมาประยุกต์ใช้ในชีวิตช่วงนี้เสีย 60% (10% คืนครูไป อีก 40% ที่เหลือใช้ "วิชามาร") เพื่ออยู่ให้รอด เพราะสังคมระบบแพ้คัดออก ทำให้หลายคนต้องปรับตัวให้ได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แม้แต่ยอม "กลายพันธุ์" เพื่อให้การอยู่ร่วมกันเป็นเรื่องที่ไม่ยากเย็น หลายคนรู้จัก "ยอม" ไม่งั้นโดน "ย้าย" หลายคนรู้จัก "เลีย" ไม่งั้นโดน "โละ" และฉันพบว่า ฉันก็อยู่ได้ดีบนโลกใบนี้ และชีวิตไม่อาจเรียกได้ว่า "อยู่ผิดที่ ผิดทาง" ท่ามกลางผู้คนแปลกหน้า และขายังเดินอยู่บนทางที่ฉันเลือก เป็นเรื่องสำคัญที่วันหนึ่งพบว่า ตื่นมาไม่รู้จะไปไหน ตกเย็นไม่รู้จะกินอะไร บางครั้ง การหยุดเดิน ก็เป็นเรื่องที่ดี เพื่อจะได้พัก และพิจารณารอบ ๆ ตัว พบว่า เพลิดเพลินกับการเดินมาไกล ยังเหลืออีกไกล และไม่มีใครร่วมทาง ทุกฤดูผ่านไปจนครบถ้วน ก็มีคนด่าให้ได้ยินว่า "กลัวฝน" .....และฉันยักไหล่ให้คำพูดนั้น..... ใครบางคนกล่าวผ่านหน้าหนังสือเอาไว้ว่า "ความเหงา" เป็นของคนที่เลือกจะแสดงความอ่อนแอของจิตใจ ในวันที่พบว่ารอบตัวมีเพียงความหม่นเศร้าที่ไร้รัก และ "ความโดดเดี่ยว" ก็เป็นของคนที่เลือกแสดงความเข้มแข็งออกมา ในวันที่โลกหันหลังให้ ถ้าเลือกได้ ฉันไม่ขอหันหลังให้กับโลก และก็ไม่ขอเจอฝน จะได้ไหม?? แล้วคุณล่ะ ...."เหงา" หรือ "โดดเดี่ยว"?   Create Date : 20 เมษายน 2550     3 comment Last Update : 20 เมษายน 2550 22:28:31 น.     Counter : 627 Pageviews.   Share Tweet