2007 ~ Dec : พลุวันพ่อ
ครั้งแรกกับ Shutter B อย่างจริงจัง4/12/50 : วัดเบญจมบพิตร มุมเดิม เพราะไปไหนไม่ได้ คนตรึมมม....5/12/50 : เชิงสะพานวงแหวนอุตสาหกรรม
2007 ~ Nov : ยี่เป็ง บ้านน้ำปิง
ทริปสบาย ๆ ไปทักทายสายลมหนาวระลอกแรกของปี2 วัน 1 คืนในเชียงใหม่ รีสอร์ทน่ารัก น่านอน และเงียบสงบ"บ้านน้ำปิง"ต้องยกความดีให้น้องรอชม กับ น้องหิ่งห้อยฯ ผู้เอื้อเฟื้อ voucher และเป็นทะลุ (ธุระ) รับส่งทั้งไปและกลับ ขอบคุณมากมายนะน้องนะ หุหุเจ้าของน่ารัก และกันเองมาก กะว่า งานททท.ปีหน้า จะจองไว้เลยกิจกรรมวันนี้ ขึ้นไปกาแล กินข้าว และดูวิวก่อนไปรอดูลอยโคมที่ธุดงคสถาน"ฟ้อนเทียน"ขบวนตุงโบกสะบัด ในลมหนาวพระจันทร์สวยเริ่ดไปเลยเนาะช่วงสั้น ๆ ก่อนโคมลอยจะหลุดจากมือ ขอให้ความสงบสุข และเยือกเย็นนี้ คงอยู่คู่จิตใจไปชั่วกาล จุดโคมเสร็จ กล้องแบตหมดพอดิบพอดีกรรมของเวร คัดอย่างดีแล้ว มีแต่รูปมืด ๆ ทั้งน้านเลย ส่งท้ายด้วยภาพนี้ละกันเนาะ
2007 ~ Nov : Seize the Day : Japan~~~
ทริปไกลบ้าน ชะโงกทัวร์ กับแดนซากุระ จำอะไรไม่ค่อยได้ เหมือนเอ๋อ ๆ ชอบกลกลับมาก็ยังรู้สึกเหมือนลืมหัวใจไว้ที่นั่น (อูยย..เน่าเนาะ) Ramen มื้อแรก อบอุ่นร่างกาย ก่อนผจญภัยอีก 5 วันที่เหลือคุณลุง 2 คนนี้นั่งอาบแดด สูบบุหรี่ คุยกันหนุงหนิง อุณหภูมิตอนนั้น 15C วันแรก ไปกระชากวัยก่อนเลย กับ Tokyo Disney Land ฝั่งตรงข้ามน่าจะเป็นส่วนของโรงแรม ยังสร้างไม่เสร็จดี (ใหญ่มากกกก)เข้าไปข้างในกันดีกว่า มีอะไรให้เล่นมั่งทุก window ตกแต่งต้อนรับคริสต์มาสที่ใกล้จะมาถึง ชอบทุกอันเลย ถ่ายรูปเพลิน กดซะหมดเม็มอยู่ที่นี่แล้วแทบจะลืมวันและวัยไปเลย ตอนเด็ก ๆ เราก็คนนึงละ ที่ฝันอยากจะมาเห็นปราสาทเทพนิยายจริง ๆ ซักครั้ง(ดันไม่เคยไปแดนเนรมิตซะด้วย เศร้า..)ดูเหมือนทุกคนที่นี่ จะนัดกันกลับไปทำตัวเป็นเด็ก แล้วโลดแล่นไปตามใจชอบ ในดินแดนการ์ตูนที่เคยฝันถึง คุณจะได้เดินเบียดไหล่ ผู้ใหญ่วัยเดียวกันแอ๊บเด็ก ใส่หมวกหูสติ๊ชท์ หมีพูห์ ที่คาดผมมินนี่ และอีกมากมาย ขาดได้งัย กับสาว ๆ คอสเพลย์ก่อนพาเหรดจะมา ผู้คนสองฝั่งถนนจะเนืองแน่น ปูเสื่อจองกันเป็นชั่วโมง ๆ แถมนั่งกันเรียบร้อยมากนับถือความอดทนของพี่เค้าจริง ๆ ขวัญใจตัวจริง ออกมาเป็นคนสุดท้าย (หรือตัวสุดท้ายหว่า) โชคดีที่ขยันขน 70-300 มาด้วยนะเนี่ย มีประโยชน์มากเลยซากุระไม่ได้เห็น เอากุหลาบไปก่อนจินตนาการที่จับต้องได้เสียดายที่ไม่ได้อยู่ดูพาเหรดช่วงกลางคืน แต่ไม่เป็นไร วันนี้ปลื้มมากมายแล้วละวันที่สอง วัดอาซากุสะ เริ่มต้นช้อปปิ้งสะท้านโลกันตร์กับ kitty ที่ตามหลอกหลอนไปตลอดทริป กำลังจะมีงานเบญจมาศพอดี (ดอกเบญจมาศ เป็นดอกไม้ประจำชาติของญี่ปุ่น) ดอกใหญ่ตู้ม ๆ เลยมีโคมแดง แล้วก็มีโคมดำด้วยอมยิ้มผลไม้ หนึบ ๆ หนุบ ๆ เคี้ยวแล้วเย็นเหงือก หนาวก็หนาว แต่อยากลองทาโกะยากิลูกเป้ง ๆ เริ่มช้อปของฝากกระจาย อะไร ๆ ก็น่าซื้อ พกเครื่องคิดเลขไปก็เท่านั้นแหละที่นี่แหละ ซอยละลายทรัพย์ของจริง เอาละ ทีนี้ก็ไปพิพิธภัณฑ์ราเมงกันต่อ ข้างในตกแต่งย้อนยุคไปสมัยเอโดะ มีโรงหนังเก่า ร้านตัดเสื้อผ้า ร้านบะหมี่ ฯลฯ Box office นะเนี่ยอันนี้เป็นบัตรเข้าชมพิพิธภัณฑ์นั่นเอง....แอ่นแอ๊น...ราเมงของเรา (ถ่ายถ้วยเดียวก็พอ 5 คนสั่งเหมือนกันหมด เพื่อความปลอดภัย อิอิ) ส่วนพิพิธภัณฑ์ก็จะมี presentation ต่าง ๆ ให้ชม พร้อมขายของที่ระลึกด้วยไวน์สีชมพู กับดอกซากุระ สวยไปทั้งขวด คิดเอาเองว่ามันต้องอร่อยเอามาก ๆ แน่ ๆ (คาดหวังอีกแระ)อิ่มแล้ว เราจะขึ้นรถด่วนไปล่องทะเลสาปกันต่อผ่านปราสาทนาโงย่า แต่เราจะเลยไปก่อนวิวสวยเนาะกองฟางบ้านเค้า เหมือนลูกมะพร้าวปอกเปลือกใบไม้เปลี่ยนสีไปทั่งทั้งภูเขา ที่นี่คือทะเลสาปอะฉิระหว่างล่องเรือ เห็นฟูจิซังอยู่ไกล ๆ จากตรงนี้ SD Card 2GB อีกอันก็อันตรธานไปอย่างไร้ร่องรอย พร้อม ๆ กับวิวบึ้ม ๆ ของฟูจิซัง หุบเขาไข่ดำ โอวาคุดานิศาลาทอง คินคาคุจิ ของท่านโชกุน วัดน้ำใส คิโยมิสึปราสาทโอซาก้า และอื่น ๆ อีกมากมาย ในความโชคดีก็มี Bug เล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่บ้างเหมือนกันไม่รู้จะโทษอะไร นอกจากความเฟอะฟะของเราเองนี่แหละ เห้อ....ว่าแล้วก็จบดื้อ ๆ เห็นควรเก็บเนื้อเก็บตัว เย็บกระเป๋าซักพักพร้อม ๆ หยอดกระปุกเที่ยวต่อไป หุหุ....
2007 ~ Nov : Int'l Balloon Festival (โบยบินนั้น ไม่ง่าย)
ดองจนเค็มเลย กว่าจะได้อัพ Blog นัดกับพี่น้องชาวหนอน ไปถ่ายรูปงานบอลลูนนานาชาติที่ปากช่องมาค่ะดูรูปกันนะ (เหอะ ๆ ฟ้าเน่ามากมาย) กว่าจะเอาบอลลูนขึ้นได้ซักลูกนึง ไม่ง่ายเลยจริง ๆ ไม่ใช่บอลลูนทุกลูกจะได้โบยบินขึ้นสู่ฟากฟ้า วันนี้ลมไม่ค่อยดี ฟ้าก็ปิด หลายลูกลอยไปไกลแค่ชั่วข้ามถนน ก็ต้องลงสู่พื้น โชคดีที่ไม่ตกบนถนน ชอบลูกนี้ สีสวยมาก อยากก๊อปไปทาสีรั้วบ้าน มีผู้โชคดีหลายคนได้ขึ้นไปชมวิวด้วยละ อิจฉา ๆ แค่อัดอากาศเข้าไป กว่าจะได้แต่ละลูกก็ลำบากเหมือนกันนะพระอาทิตย์ตกไปแล้ว บางลูก ก็ยังขึ้นไม่ได้ วันนี้ไม่ใช่วันของเราจริง ๆ เล้ยย...ทางผู้จัดงาน เอาพารามอเตอร์ขึ้นบินโชว์ พอประทังความเซ็งไปได้เล็กน้อย โบยบินนั้นไม่ง่ายจริง ๆ
2007 ~ Oct : ตากอากาศ @ ขอนแก่น
ทริปเล็ก ๆ ที่ต้องบันทึกไว้ไปขอนแก่นเหมือนเยี่ยมญาติ เวลามีไม่มากตัดสินใจไม่ยาก เพราะไปกับคนมีแผนสัมภาระติดตัวของแต่ละคนมีเสื้อผ้าสำรองคนละชุดนอกนั้น พื้นที่ในรถยกให้กระเป๋ากล้องกับขาตั้งหมดเลยเยี่ยมน้องคงเป็นแค่ข้ออ้างที่ดี๊ด๊าเป็นพิเศษ คือ การได้ออกไปสูดอากาศนอกกรุงเทพ แล้วเล่นสนุกกันบ้าง เพราะรู้สึกว่าระยะนี้เราเครียดกันมากไปแล้ววว... เผ่นออกจากกรุงเทพบ่ายวันศุกร์ ฝนปรอยส่งท้ายไปตลอดทางจนเลยโคราช แวะถ่ายรูปที่ลำตะคอง ฟ้าฝนก็ดูจะไม่ค่อยเป็นใจเอาเสียเลยไปถึงขอนแก่นค่ำ ๆ แวะเยี่ยมน้องตามสัญญายินดีด้วย ที่หยิบความฝันมาปั้นเป็นความจริงจนจับต้องได้ในวันนี้(ร้านนี้ชื่อ Tak-ar-kard Life Plus อยู่หลัง มข.เด๊อค่า ที่น่าไปเพราะวัยรุ่นตรึม)นาน ๆ เจอกันที งานนี้ต้องถล่ม ร้านนี้มีพ่อครัวติสต์แตก นอกจากกวนตีนแล้วยังโลกส่วนตัวสูง แต่ยกให้คนนึง เพราะทำกับข้าวอร่อยโคตร ๆ ขายถูกอีกต่างหาก เตือนน้องด้วยความหวังดี เมื่อไหร่แกจะกำไรฟระเนี่ย...คืนนี้ มีหน้าชาเล็กน้อยเพราะซัดเบียร์สดเข้าไปเกือบหมดเหยือก เพิ่งรู้ว่าฟองเบียร์นี่ก็อร่อยดีเหมือนกันนะ ตื่นเช้าไม่พอจะมาทักทายตะวันขึ้น แถมยังมึนหัวมากกกโชคดีของเราทริปนี้ไม่ต้องขับเองเลย แต่โชคร้ายของคนขับตอนมีเราเป็นเนฯ นี่แหละ หลงแล้วหลงเล่า เบื่อ!!มาเที่ยวเขื่อนอุบลรัตน์ ฟ้าครึ้ม เมฆมาก กำลังเล็งกันเพลิน ๆ ใครคนนึง ก็ฮัมเพลงไปหงุงหงิง ๆ อย่างอารมณ์ดี จับใจความได้คร่าว ๆ ว่า เป็นเพลงบัวน้อยคอยรัก (รึป่าว??)ไม่ได้เห็นดอกบัวเยอะ ๆ สวย ๆ ตามธรรมชาติแบบนี้มานานแล้ว ไปเที่ยวหมู่บ้านงูจงอางกันต่อ ถ่ายรูปมาได้น้อยมาก เพราะมัวแต่ตื่นเต้น เจอรายการอะไรไม่รู้ มีแท็ค ภรัญญูเป็นพิธีกรมาถ่ายทำด้วย ผีเสื้อตัวแรกที่จับได้ กำลังจะ landing กลับเข้าตัวเมืองอีกครั้ง ไหว้พระธาตุแก่นนคร แดดร้อนมากมาย แต่ฟ้าก็สวยได้ใจไปเต็ม ๆ มีคนมาถ่ายเวดดิ้งพอดี ทั้งผมเผ้า เสื้อผ้า หน้า และพร็อพ สวยล้ำ สง่างามแบบไทย ๆ แอบยิงตามธรรมเนียม ฟ้าสวย วัดสวย มองไม่เบื่อเลย วันนี้ได้กินแหนมเนืองแล้วววว ผักตู้มมาก ไปกินข้าวเย็นที่ตากอากาศอีกรอบ ต้องย้ำเจ้าของร้านว่ามื้อนี้ห้ามลด!!คืนนี้ อากาศดีไม่มีฝน เราเลยนั่งดูดาว เม้าท์กระจายจนเที่ยงคืนเคอร์ฟิวส์ที่นี่เข้มมาก ทุกร้านต้องปิดตามเวลา ก็ดีนะ เพราะที่เที่ยว ๆ อยู่นี่ใกล้สอบกันเกินครึ่ง อำลาขอนแก่นด้วยไข่กระทะ กับแซนวิชที่ไม่มีให้กินที่อื่น (หนมปังประกบกุนเชียง + หมูยอ) แกล้มกาแฟเข้ม ๆ แล้วอร่อยมากกกกก่อนแวะซื้อของฝากเป็นแหนมเนือง To Go แพ็คเกจสุดเดิ้นใครว่าฟาสต์ฟู้ดไทยทำมันเอ๊าท์ ขอเถียงใจขาดอลังการงานสร้าง ปราสาทหินพิมาย คนไทย เกือบน้อยกว่าฝรั่ง ไม่อยากคิดต่อว่าทำไม...ความประทับใจบางอย่าง ต้องใช้เวลาในการซึมซับ และความงามไม่ได้มีเพียงหนึ่งเดียว จบทริปลิตเติ้ลอีสานได้ ต้องยกความดีให้ พี่และน้องร่วมทริปที่ทั้งตามใจและไม่ขัดใจ รวมทั้งอดทนในความไม่เอาอ่าวของกันและกันมา 2 วัน 2 คืนเต็ม ๆ แล้วเช้าวันจันทร์ จะได้ไม่น่าเบื่ออย่างเคย