ข้าหลงรักรสเหล้าและเงาจันทร์

จุดเริ่มต้น

บนโลกสีน้ำเงินที่แสนน่ารักใคร่ใบนี้
จุดเริ่มต้นของคนหนึ่งคน ที่ออกผจญภัยด้วยความใคร่รู้เห็น
ใครบางคนที่กางปีกทะยานขึ้นฟ้าอย่างคาดหวังจะโลดแล่นไปในสายลม
คนที่กระโดดลงทะเลและกระตือรือล้นจะลิ้มรสมหาสมุทรที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ยิ่งกว่ากะลาที่ครอบหัวอยู่

และคน ๆ นั้นที่เลือกได้เอง ว่าพอใจที่จะพเนจรไปแบบ "เหงา" หรือว่า "โดดเดี่ยว"



จุดเริ่มต้นของการเดินทาง
ในแบบของฉัน
คงเริ่มตั้งแต่หากินเป็น
โดยไม่ต้องรอพ่อแม่คาบเหยื่อมาป้อน และนาฬิกาในชีวิตไม่เดินโอ้เอ้เหมือนเคย
วันที่กลายเป็น "มนุษย์เงินเดือน" เต็มขั้น และเริ่มเกลียด "วันธรรมดา"

เรียนรู้สิ่งที่ไม่มีในตำรา และพบว่าโลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่น่าสงสัยใคร่รู้ไปหมด
เหนืออื่นใด เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับ "คน"
คนบางคนทำให้การอยู่ร่วมกันเต็มไปด้วยความอบอุ่นใจ
แต่คนส่วนใหญ่ทำให้บรรยากาศอึดอัด
ดูเหมือนทุกคนจะเอาวิชามารยาทสังคมและ สมบัติผู้ดีมาประยุกต์ใช้ในชีวิตช่วงนี้เสีย 60% (10% คืนครูไป อีก 40% ที่เหลือใช้ "วิชามาร")

เพื่ออยู่ให้รอด เพราะสังคมระบบแพ้คัดออก ทำให้หลายคนต้องปรับตัวให้ได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แม้แต่ยอม "กลายพันธุ์" เพื่อให้การอยู่ร่วมกันเป็นเรื่องที่ไม่ยากเย็น
หลายคนรู้จัก "ยอม" ไม่งั้นโดน "ย้าย"
หลายคนรู้จัก "เลีย" ไม่งั้นโดน "โละ"
และฉันพบว่า ฉันก็อยู่ได้ดีบนโลกใบนี้ และชีวิตไม่อาจเรียกได้ว่า "อยู่ผิดที่ ผิดทาง"

ท่ามกลางผู้คนแปลกหน้า และขายังเดินอยู่บนทางที่ฉันเลือก เป็นเรื่องสำคัญที่วันหนึ่งพบว่า ตื่นมาไม่รู้จะไปไหน ตกเย็นไม่รู้จะกินอะไร
บางครั้ง การหยุดเดิน ก็เป็นเรื่องที่ดี
เพื่อจะได้พัก และพิจารณารอบ ๆ ตัว
พบว่า เพลิดเพลินกับการเดินมาไกล ยังเหลืออีกไกล และไม่มีใครร่วมทาง
ทุกฤดูผ่านไปจนครบถ้วน ก็มีคนด่าให้ได้ยินว่า "กลัวฝน"
.....และฉันยักไหล่ให้คำพูดนั้น.....

ใครบางคนกล่าวผ่านหน้าหนังสือเอาไว้ว่า
"ความเหงา" เป็นของคนที่เลือกจะแสดงความอ่อนแอของจิตใจ ในวันที่พบว่ารอบตัวมีเพียงความหม่นเศร้าที่ไร้รัก และ "ความโดดเดี่ยว" ก็เป็นของคนที่เลือกแสดงความเข้มแข็งออกมา ในวันที่โลกหันหลังให้

ถ้าเลือกได้ ฉันไม่ขอหันหลังให้กับโลก และก็ไม่ขอเจอฝน จะได้ไหม??

แล้วคุณล่ะ ...."เหงา" หรือ "โดดเดี่ยว"?



Create Date : 20 เมษายน 2550
Last Update : 20 เมษายน 2550 22:28:31 น. 3 comments
Counter : 679 Pageviews.  

 
การเรียนรู้ด้วยตนเองสินะคะ

ที่ทำให้คุณ

สามารถกลั่นถ้อยคำออกมาได้

สละสลวยอย่างนี้



โดย: จ้าวแห่งโชคชะตา วันที่: 20 เมษายน 2550 เวลา:19:32:54 น.  

 
ตามรอยเท้าเสือ เข้ามา Bloggang สำเร็จแล้ว


แต่หน้าตาได ห่างกันไกลเลย 55555555
ฝากตัวด้วยเน้อ


โดย: ดอกไม้ในซอกหิน (ดอกไม้ในซอกหิน ) วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:14:04:03 น.  

 
บางครั้งท่ามกลางคนมากมาย บางที..
ก็รู้สึกโดดเดี่ยวและเงียบเหงาล่ะค่ะ

..สวัสดียามฝนใกล้ตก ในวันธรรมดาๆวันนึงน่ะค่ะ
ขอให้มีวันที่สดใสอีกวันค่า

ปล. ขอบคุงที่แวะไปหา chichiro นะค่า..
ยินดีที่ได้รู้จัก.. แล้ว chichiro จะแวะมาหาใหม่ค่า


โดย: chichiro วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:53:13 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

i_lllive
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add i_lllive's blog to your web]