• การเดินทางของเจ้าตัวน้อย
• ซีรีย์ญี่ปุ่น ( J-Dorama )

ปวดท้องคลอด...มันเจ็บแบบนี้นี่เอง... หลังจากกลับมาตั้งหลักที่บ้านตอนเย็นวันอาทิตย์ที่ 18 เมษา ... มะม้าก็ขึ้นนอนประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ แต่ก็ยังไม่หลับหรอกนะ รู้สึกจะเริ่มมีมูกเลือดออกมาหน่อยๆแล้วด้วย ใจก็คิดอยู่ว่า แล้วนี่เราจะรู้ได้ยังไง ว่าควรจะไปโรงพยาบาลแล้ว คิดแล้วก็อยากเจอหน้าลูกแล้ว ยิ่งคิดก็กังวลไปเรื่อย ว่าแล้วก็พยายามจะนอนหลับดีกว่า... และแล้วตอนที่มะม้านอนตะแคงกำลังเคลิ้มๆ จะหลับอยู่ ก็ได้ยินเสียงในท้องดังโบ๊ะ ตอนแรกเข้าใจว่าลูกดิ้นแรง แต่ซักพัก..มีน้ำไหลออกมาเหมือนฉี่...รีบเดินเข้าห้องน้ำ พอเข้าไปปั๊ป..ก็รู้เลยว่า ไม่ใช่ฉี่ และก็รู้แหละว่าถึงเวลาไปโรงพยาบาลแล้ว เพราะว่าน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาเนียะ มันต้องเป็นน้ำเดินแน่ๆเลย...ว่าแล้วก็ตะโกนเรียกคุณพ่อที่อยู่ข้างล่าง ว่าไปกันเถอะ ได้เวลาแล้ว แล้วก็คว้ากระเป๋าที่เตรียมไว้ โทรบอกอากงกะอาม่า.. น้ำเดินทางประมาณ 4 ทุ่มกว่า เกือบๆ 5 ทุ่ม.. ถึงโรงพยาบาลก็ 5 ทุ่มกว่า ตอนนั้นก็ยังไม่เจ็บท้องเลย แล้วก็เหมือนเดิม ไปจองห้อง แล้วก็แยกมะม้าไปรอที่ห้องรอคลอด... จากนี้ไป มะม้าจะต้องเผชิญความเจ็บตามลำพังกับลูกในท้อง เพราะเขาไม่ให้ญาติเข้าไปด้วยเลย...แม้แต่คุณพ่อก็ไม่ให้เข้าไปด้วย... มะม้าไปนอนรอให้ห้องรอคลอดอีกแล้ว..แต่คราวนี้ไม่ได้หลับสบายเหมือนคราวก่อน เพราะว่าคราวนี้โดนให้น้ำเกลือ แล้วก็ใช้เครื่องตรวจคลื่นหัวใจลูกติดไว้ตลอด จะลุกไปเข้าห้องน้ำก็ไม่ได้ ต้องเรียกพยาบาลมาช่วยเอากระโถนมาให้ฉี่บนเตียงเลย.. คืนนี้ก็นอนไปกังวลไป คิดว่าต่างๆนาๆ ว่าน้องขนมจีนในท้องจะเป็นยังไงบ้าง จะยังแข็งแรงดีอยู่ไหม ที่รู้มาก็คือถ้าน้ำเดินทางแล้ว ภายใน 24 ชม.ต้องคลอด ไม่งั้นเด็กอาจจะเป็นอันตรายได้.. แล้วพยาบาลบอกว่า ตราบใดที่ไม่ปวดท้องคลอด ปากมดลูกก็ไม่มีทางเปิดหรอก แล้วก็จะคลอดเองไม่ได้ด้วย...ทำไงดีหล่ะ ตอนนั้น มะม้าทำใจแล้วว่า ถ้าหมอบอกต้องผ่าตัด ก็ต้องผ่า..มะม้าไม่กลัวเจ็บแล้ว แต่กลัวลูกไม่ปลอดภัยมากกว่า... เอาไงก็เอา.. คิดไปคิดมาก็เผลอหลับไป...ซะงั้น ตื่นมาอีกทีก็ 7 โมงแหละ พยาบาลก็เข้ามาขอวัดปากมดลูก ปรากฏว่า ยังไม่เปิดเพิ่มเลย.. อ้าว..เอาหล่ะสิ น้องขนมจีน..เอาไงกันดีหล่ะ ซักพักพยาบาลก็เลยมาคุยด้วยว่า คุณหมอโทรมาถาม ว่าย้งไงก็ต้องให้คลอดภายใน 5 ทุ่มคืนนี้ ถ้ารอไปเรื่อยๆอาจจะไม่ทันภายใน 24 ชม. ซึ่งลูกอาจจะมีปัญหาติดเชื้อได้... คุณหมอแนะนำให้ใช้ยาเร่งคลอดก่อน ก็ใช้เวลาประมาณ 5 - 8 ชม. ถ้าใช้ยาเร่งแล้ว ปากมดลูกยังไม่เปิด คงต้องผ่าตัด.. มะม้ากะคุณพ่อก็เลยตกลงกันว่าใช้ยาเร่งก่อนแล้วกัน... ว่าแล้วพยาบาลก็จัดการฉีดยาเร่งคลอดให้ผ่านทางสายน้ำเกลือ เริ่มฉีดยาเร่งตอน 7 โมงครึ่ง ตอนแรกก็นอนเฉยๆอยู่ ยังไม่รู้สึก ในใจก็คิด..เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน..เตรียมทำใจรอรับความเจ็บแล้วหล่ะ ประมาณ 8 โมงกว่าๆ ก็เริ่มรุ้สึกหล่ะ ว่าปวดท้องคลอดมันเป็นยังไง ช่วงแรกยังไม่ค่อยถี่ ซักพักเริ่มถี่ขึ้น... มาถึงตอนนี้แล้ว รู้ซื้งแล้วว่า ที่เขาบอกกันว่าเจ็บท้องคลอดเนียะ มันเจ็บที่สุดในชีวิตของลูกผู้หญิงแล้ว...มันบอกไม่ถูกจริงๆ ว่าเจ็บยังไง แต่บอกได้แต่ว่า..มันเจ็บสุดๆๆ มันจะเจ็บๆ หยุดๆ จนต้องกำหมอนแน่น ในใจก็คิดไว้ ต้องทนได้ คนอื่นยังทนได้เลย คิดถึงหน้าขนมจีนไว้ แค่นี้มะม้าก็พร้อมจะทนเจ็บต่อไป..แต่ขอสารภาพว่าไอ้ตอนเจ็บเนียะ มะม้ามีความคิดเข้ามาแวบนึงว่า..ต้องเจ็บแบบนี้จนบ่ายเลยเหรอเนียะเรา.. แล้วก็คิดอีกว่า จะท้องอีกดีไหมเนียะเรา... ซักพักพยาบาลก็เข้ามาถาม มะม้าก็บอกว่า เริ่มเจ็บถี่แล้ว .. พยาบาลก็เลยตรวจปากมดลูก.. ปรากฏว่า ปากมดลูกเปิดได้ 5 เซ็นแล้ว...มะม้าดีใจมาก แสดงว่าใช้ยาเร่งได้ผล คงไม่ต้องผ่าตัดแล้วแบบนี้.. ทีนี้พยาบาลก็เลยรีบโทรไปบอกคุณหมอ..คุณหมอก็เลยให้หยุดยาเร่งก่อน เพราะกลัวจะมาไม่ทัน... พยาบาลก็เลยเปลี่ยนขวดน้ำเกลือที่มียาเร่งออก เป็นน้ำเกลือธรรมดา .. แต่ว่ามะม้าก็ยังเจ็บถี่ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับเครื่องมันติดแล้ว หยุดยาแต่ก็ยังเจ็บอยู่.. ประมาณ 9 โมงกว่าๆ พยาบาลก็เข้ามาตรวจปากมดลูกอีกที ปรากฏว่า เปิดได้ 7 เซ็นแล้ว พยาบาลเลยรีบโทรไปบอกหมออีกที คราวนี้หมอก็เลยรีบออกมาจากโรงพยาบาลธรรมศาสตร์ พยาบาลก็เปลี่ยนใช้ยาเร่งต่อ.. คราวนี้ก็เจ็บถี่ขึ้น เจ็บหนักขึ้น พยาบาลบอกให้สูดหายใจยาวๆ ฉี่ก็ดันฉี่ไม่ออกแล้ว พยาบาลเลยต้องมาสวนฉี่ให้...มันจะฉี่ออกได้ไง ก็มันปวดท้องอยู่อ่ะ... ใจเริ่มเสีย กลัวหมอมาไม่ทัน เพราะมันปวดมาก ปวดถี่ แถมเหมือนอยากจะเบ่งแล้ว แต่พยาบาลสั่งไว้ว่า ห้ามเบ่งนะ เพราะถ้าเบ่งตอนนี้ เดี๋ยวปากมดลูกบวม พอตอนจะคลอดจริงๆ จะไม่ออก... เราก็พยายามกลั้นไม่เบ่ง แล้วก็ทนกับอาการเจ็บอีก เรียกว่า ตอนนั้นคิดถึงแม่เลย ว่าเป็นแม่คนแล้ว มันเจ็บขนาดนี้ ... รักแม่มากค่ะ ... ซักพัก ได้ยินเสียงหมอเปิดประตูเข้ามาในห้องรอคลอด ดีใจมากๆ คิดในใจ.. รอดแล้วเรา... หมอก็เข้ามาตรวจปากมดลูก เปิดประมาณ 9 เซ็นแล้ว หมอสั่งพยาบาลให้พาเข้าห้องคลอดเลย จากนั้นทุกอย่างเร็วมาก ตอนนั้นไม่รู้กี่โมงแล้ว.. มะม้าโดนเข็นเตียงเข้าห้องคลอด มีพยาบาล มีหมอ อยู่เต็มห้อง มะม้านอนอยู่บนเตียง ตั้งขาหยั่ง แล้วก็มีที่ให้เราจับไว้สำหรับเบ่ง..จากนั้นหมอก็มาประจำที่...พยาบาลก็เข้ามาช่วยมะม้าเบ่ง...แล้วก็บอกมะม้าว่า ถ้าปวดเบ่งเมื่อไรให้เบ่งเลย.. เวลาเบ่งให้สูดหายใจให้ลึกๆ แล้วก็เบ่งให้ยาวๆ ห้ามปล่อยลมออกทางปากหรือจมูก..ให้ปล่อยลมเบ่งลงข้างล่างอย่างเดียว.. มะม้าจำไม่ได้ว่าเบ่งไปกี่ครั้ง แต่จำได้ว่าพยาบาลเชียร์เบ่งได้มันส์มาก พยาบาลช่วยดันท้องมะม้าให้ลูกออกมาด้วย แต่ว่าก็ยังไม่ออก เพราะมะม้าแรงเบ่งไม่พอ สุดท้าย หมอก็เลยต้องใช้เครื่องสูญญากาศช่วยดูดลูกออกมา ตอนนั้นขนมจีนคาอยู่ตรงช่องคลอดแล้ว แต่มะม้าเบ่งไม่ออก หมอต้องรีบช่วยขนมจีนออกมา ไม่งั้นจะขาดอากาศหายใจ เดี๋ยวจะเป็นอันตราย...ใช้เครื่องดูดช่วย หัวอาจจะเป็นแผล แต่เดี๋ยวก็หายเองได้ภายในไม่กี่วัน จังหวะนั้น ขอแค่ให้ลูกออกมาปลอดภัยก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันที่หลังหล่ะกัน.... คราวนี้ เบ่งหวังผลแหละ..มะม้าเบ่ง พยาบาลช่วยดันท้อง หมอใช้เครื่องดูดช่วย..เอ้า!! อึ้บ..โพละ..ออกมาแล้ว มะม้ารู้สึกโล่ง หมออุ้มลูกมาวางบนท้องมะม้า ขนมจีนตัวเปื้อนเลือดอยู่เลย ตัวนิดเดียว.. หมอก็จัดการตัดสายสะดือ แล้วก็ส่งต่อให้หมอเด็กที่อยู่ในห้องด้วย หมอพาขนมจีนไปตรวจ แล้วก็ทำความสะอาดตัว ที่เตียงเล็กๆ ข้างๆ เตียงมะม้า ส่วนมะม้า หมอก็จัดการทำคลอดรกออกมา จากนั้นก็จัดการเย็บฝีเย็บไป แล้วก็บอกว่าต้องดูแลแผลยังไง แต่ตอนนั้นสายตามะม้า จับจ้องอยู่แต่เตียงที่ขนมจีนนอนอยู่... ส่วนแผลที่โดนเย็บอยู่ ก็รู้สึกเจ็บนิดๆ แต่มันน้อยกว่าที่เจ็บคลอดมากๆ ... ซักพัก..หมอก็อุ้มขนมจีนที่ทำความสะอาดเลือด ห่อตัวเรียบร้อยแล้ว มาวางไว้ที่อกมะม้า... เสียงขนมจีนร้องไห้ มะม้าเห็นหัวขนมจีนเป็นรอยนูนตามเครื่องดูด มะม้าน้ำตาไหลเลย สงสารขนมจีน คงจะเจ็บน่าดู...มะม้าขอโทษนะลูกนะ ที่มะม้าเบ่งหนูเองไม่ไหว ต้องใช้เครื่องดูดช่วย... มะม้าถามหมอว่า ลูกแข็งแรงสมบูรณ์ดีไหม หมอบอกว่า สมบูรณ์ดี แต่ว่าต้องพาน้องไปตรวจละเอียดอีกทีก่อน แล้วหมอก็เปิดจุ๋มจิ๋มให้มะม้าดู ว่าขนมจีนเป็นลูกสาวจ้า....หมอใจดี ให้มะม้าได้หอมแก้มขนมจีนไปหนึ่งทีด้วยนะ..แล้วพยาบาลก็พาขนมจีนออกไปก่อน... ส่วนมะม้า พอเย็บแผลเสร็จ พยาบาลก็พาไปนอนดูอาการต่อที่ห้องรอคลอดอีกประมาณชั่วโมงเห็นจะได้ ตอนนั้นมะม้าเริ่มมึน ง่วง สงสัยใช้กำลังภายในในการเบ่งเยอะ ..ซักพักพยาบาลก็เข้ามา บอกว่าขนมจีนหนัก 2,740 กรัม แล้วก็ให้กำลังใจมะม้า ว่าทำได้ดีแล้ว แล้วก็บอกว่าสายสะดือของเราสั้น อาจมีส่วนทำให้เบ่งแล้วติดก็ได้.. แล้วก็สอนให้มะม้านวดมดลูกให้มันหดรัดตัวลง ไม่งั้น..อาจจะตกเลือดได้ พยาบาลก็มาช่วยกดท้อง ไล่เลือดเสียออกมา รู้สึกเลยว่ามีเลือดไหลออกมาจากช่องคลอดอีก.. หลังจากนั้นซักพัก พยาบาลก็พาไปส่งที่ห้องพักที่จองไว้... ไปถึงห้องก็เจอคุณพ่อ อากง อาม่า คุณย่า กู๋ก้อง เฮียต้าร์ .. มีแต่คนมาให้กำลังใจมะม้ากะขนมจีน... พยาบาลบอกว่า ถ้าตรวจเด็กเสร็จ แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้ว จะพาส่งให้ที่ห้อง... ตอนนี้ทุกคนก็รอเจอหน้าขนมจีนอย่างใจจดใจจ่อจ้า... จริงๆ ก็ได้เห็นกันแล้วหล่ะ ตอนที่พยาบาลพาหนูออกมาจากห้องคลอด แต่ว่าแค่แป๊ปเดียวเอง.. เอาเป็นว่า..มะม้า คุณพ่อ และก็ทุกคน รอเจอขนมจีนอยู่ที่ห้องนะจ๊ะ... แล้วเราก็จะได้เจอกันอย่างเป็นทางการซะทีนะจ๊ะ...   Create Date : 01 พฤษภาคม 2553     Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 22:12:53 น. Counter : 699 Pageviews.   1 comment Share Tweet

นอนรอคลอด...ตอน 39W บางคนก็บอกว่าจะคลอดประมาณสัปดาห์ที่ 37 - 38 ...มะม้าตอนแรกจากที่หมอกลัวว่าจะคลอดตั้งแต่ประมาณ 8 เดือน เพราะน้องขนมจีนมุดหัวลงต่ำเร็ว..แต่กลายเป็นว่าตอนนี้ผ่านมา 39 สัปดาห์แล้ว (ครบ 39 สัปดาห์ วันที่ 17 เมษา ) ก็ยังไม่มีอาการอะไรเลย พอดีหมอนัดวันเสาร์ที่ 17 เมษา..คุณพ่อพามะม้าไปหาหมอ คราวนี้อากงกะอาม่าก็ไปด้วยนะ ( อากงกะอาม่า คุณย่า มารอดูหน้าหลานตั้งแต่ต้นเดือนแล้วหล่ะ ) พอไปถึงคลีนิค ปรากฏว่าน้ำหนักมะม้าไม่ขึ้น ก็คือหนัก 64 กก. เท่าคราวที่แล้ว พยาบาลก็เลยให้ไปตรวจคลื่นหัวใจลูก ก็จะมีเครื่องวัด แล้วก็พล็อตเป็นกราฟออกมา ( มะม้าดูไม่รู้เรื่องหรอก ) แล้วก็สายมารัดที่ท้อง พยาบาลบอกว่าถ้าลูกดิ้นก็ให้กดปุ่มที่สายด้วย ตลอดเวลาที่ใส่เครื่องนี้ มะม้าจะได้ยินเสียงหัวใจของลูกตลอดเลย หลังจากนอนอยู่กับเครื่องนี้ได้ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ มะม้าก็ได้ไปพบหมอ หมอก็บอกว่าลูกของมะม้าแข็งแรงดีอยู่ เสร็จแล้วก็ขอหมอซาวน์ดูลูก ซาวน์แล้วหมอก็บอกว่าคลอดได้แล้วนะ จะคลอดไหม ลูกตัวใหญ่เต็มพื่นที่แล้ว ส่วนน้ำคร่ำก็ยังอยู่ในเกณฑ์ที่ดี คือจะคลอดเลยก็ได้ หรือจะรอให้เจ็บก่อนก็ได้ มะม้าก็เลยขอเลือกรอเจ็บก่อนดีกว่า .... หมอก็ขอตรวจภายในดูปากมดลูกหน่อย... และแล้ว หมอก็ตรวจภายใน แล้วก็บอกมะม้ากะคุณพ่อว่า ตอนนี้ปากมดลูกเปิดได้ 2 เซ็นแล้วนะ ไปนอนรอที่โรงพยาบาลก่อนดีกว่า เพราะบางคนก็จะเปิดเร็ว บางคนก็ข้ามวัน (จะคลอดได้ปากมดลูกต้องเปิด 10 เซ็น) พอได้ยินอย่างนี้แล้ว ตื่นเต้นมากๆๆ เพราะหมายความว่า เราจะได้เจอกันแล้วนะ..น้องขนมจีน ว่าแล้วก็กลับไปกินข้าวกลางวัน อาบน้ำ เอาของที่เตรียมไว้ แล้วก็ไปโรงพยาบาลภัทร.. พอไปถึงก็จัดการจองห้องเรียบร้อย จากนั้นพยาบาลก็พามะม้าแยกไปนอนรอที่ห้องรอคลอด ส่วนคุณพ่อ, อาม่ากะอากง ก็ไปรออยู่ที่ห้องพิเศษ.. ต่อจากนี้ไป คือ มะม้าก็ต้องไปอยู่ในห้องรอคลอด นอกจากพยาบาลแล้ว ก็มีแค่มะม้ากะตัวน้อยในท้องเท่านั้น วันนั้นไม่มีคนไข้คนอื่นเลย มีมะม้าคนเดียว มะม้าเข้าไปนอนในห้องรอคลอดประมาณบ่าย 3 พอไปถึง พยาบาลก็ให้เปลี่ยนชุด ให้คุณพ่อกรอกเอกสาร แล้วก็จัดการทำความสะอาดช่วงล่างมะม้า.. แล้วก็สวนอึด้วย พอจัดการเรียบร้อย ก็ให้มะม้าไปนอนรอ.. มะม้าก็ไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆ ทั้งสิ้น มีแค่ท้องแข็งบ้างแต่ไม่ถี่ แล้วก็ไม่เจ็บ พยาบาลก็คอยมาดูเรื่อยๆ มาฟังเสียงหัวใจลูกทุกๆชั่วโมง แล้วก็มาถามมะม้าว่าเจ็บถี่ไหม อาการเป็นไงบ้าง...แต่มะม้าไม่มีอาการอะไรเลย พยาบาลเอาหนังสือมาให้อ่าน จนไม่มีให้อ่าน ก็เลยนอนหลับ หลับๆตื่นๆ จนเช้า พยาบาลมาวัดปากมดลูก..โอ้ว...แม่เจ้า..ไม่เปิดเพิ่มเลย คุณหมอโทรเข้ามาคุยกับพยาบาล แล้วก็เลยถามว่า จะนอนรอต่อ หรือว่าจะให้เร่งคลอด หรือว่าจะกลับไปรอที่บ้านก่อน...มะม้ากะคุณพ่อก็ตกลงกันว่า กลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อนดีกว่า สรุปก็เลยทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลตอนเย็นๆ หมอก็อธิบายว่า มะม้ายังไม่มีอาการอะไร แล้วลูกก็ยังแข็งแรงดีอยู่ ประเมินแล้วว่า ยังสามารถรอได้..หมอก็เลยอนุญาตให้กลับไปรอที่บ้านได้ แต่ว่า ถ้ามีอาการเจ็บท้อง มีมูกเลือดออก มีน้ำเดิน ต้องรีบมาโรงพยาบาลทันที... สรุปมะม้าก็เลยออกจากโรงพยาบาลเย็นวันอาทิตย์ที่ 18 เมษา ... พร้อมกับความกังวลว่า แล้วไอ้อาการเจ็บท้องจะคลอดเนียะ มันเป็นยังไงหว่า??? มะม้าจะรู้ไหมเนียะ...เฮ้อ...   Create Date : 01 พฤษภาคม 2553     Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 23:22:57 น. Counter : 339 Pageviews.   6 comment Share Tweet

และแล้วก็ผ่านมา 36W แล้วนะ... หลังจากหมอให้หยุดพักไป 2 อาทิตย์ เพราะกลัวจะคลอดก่อนกำหนด พอวันที่ 17 มีนา ก็เริ่มกลับมาทำงาน แล้วตอนเย็นก็ไปหาหมอตามนัด ... หมอตรวจดู แล้วก็บอกว่า..ลูกโอเค แข็งแรงดี ฟังเสียงหัวใจลูก แล้วก็ถามหมอว่า ลูกน้ำหนักประมาณเท่าไรแล้ว หมอก็บอกว่า ใกล้ๆ 3000 แล้วนะ... เฮ้อ..ดีใจจัง... ผ่านช่วงอันตรายมาได้ซะที จากนั้นหมอก็แนะนำให้คอยสังเกต ว่าท้องแข็งบ่อยไหม มีอาการผิดปกติไหม แล้วก็อย่าทำงานหนัก แต่สามารถไปทำงานได้ ( ก็งานเรา แค่นั่งหน้าคอม ไม่ได้ทำงานหนักอะไรนี่นา... ) หมอนัดอีกทีวันที่ 1 เมษาจ้า... อ้อ..ลืมบอกไป ตอนนี้มะม้ากะคุณพ่อตกลงกันแล้วว่า ให้ตัวน้อยชื่อ "ขนมจีน" เพราะมะม้าท้องแล้วชอบกินขนมจีน เมื่อวันอังคารที่ 30 มีนา อี้กิ๊บกะเฮียต้าร์ ก็ไปช่วยมะม้ากะคุณพ่อ ซื้อของใช้ไว้ให้ขนมจีน เห็นชุดเด็กผู้หญิงน่ารักๆ เยอะแยะไปหมด ก็สอยมาได้ แต่ไม่มากเท่าไร เอาแค่พอจำเป็นก่อน ส่วนของใช้ก็ประหยัดไปเยอะ เพราะ ได้มรดกจากเฮียต้าร์มาเยอะ มะม้าค่อนข้างเป็นคูณแม่มือใหม่ที่สบาย เพราะว่า มีอี้กิ๊บคอยแนะนำ คอยช่วยตลอด ขนาดเสื้อผ้า ที่นอน ผ้าอ้อม ก็ได้อื้กิ๊บจัดการซัก ตาก เก็บใส่ชั้นให้เรียบร้อย... น่ารักจริงๆ ส่วนอี้เก๋ก็ซื้อที่นึ่งขวดนมให้ เหล่าอี้กะเหล่าป๋าก็ซื้อที่นอนสำหรับพกพาให้ แล้วก็คงจะได้ของสมนาคุณจากญาติสนิทมิตรสหายมาอีกเรื่อยๆ... น้องขนมจีนต้องกราบขอบพระคุณผู้มีอุปการะคุณทุกท่านด้วยนะเจ้าค่ะ... เมื่อวาน วันที่ 1 เมษา หลังเลิกงาน ก็จูงมือคุณพ่อ ไปหาหมอตามนัด ตอนนี้ก็ได้ 36W กว่าๆ แล้วนะ... หมอก็ถามอาการว่า มีเจ็บเตือนรึยัง ( แล้วมะม้าจะรู้ไหมเนียะ ว่าไอ้เจ็บเตือนเนียะ มันเป็นยังไงหว่า... ) ท้องแข็งบ่อยไหม มีมูกเลือด หรือ น้ำเดินหรือยัง ลูกดิ้นวันนึงถึง 10 ครั้งหรือเปล่า ถ้าถึง 10 ครั้งต่อวัน ก็โอเค .. ไม่มีปัญหาอะไร แล้วหมอก็ฟังเสียงหัวใจ หัวใจขนมจีนเต้นเร็วเหมือนเดิม.. หมอบอกว่า ขนมจีนหันหน้าไปทางซ้ายมือมะม้า ด้านขวาเป็นหลัง ส่วนหัวก็ลงเตรียมพร้อมแล้ว... ถ้ามะม้ามีอาการ หมอก็จะปล่อยคลอดเลย เพราะคลอดตอนนี้ ขนมจีนจะแข็งแรง ปลอดภัยดีแล้ว... แต่ถ้ายังไม่มีอาการ ก็รอไปเรื่อยๆ ก่อน... มะม้ากะคุณพ่อ..ตื่นเต้นจัง ใจก็อยากเห็นหน้าขนมจีนเร็วๆ แต่อีกใจก็อยากให้คลอดซักช่วงสงกรานต์ อีกอย่างตอนนี้มะม้ากะคุณพ่อ ต่อห้องไว้ให้ขนมจีนอยู่ ยังไม่เสร็จเลย ช่างรับปากว่าจะเสร็จทันก่อนสงกรานต์...ส่วนอาม่ากะอากง ก็เตรียมพร้อมแล้ว ไหว้เช้งเม้งที่พิษโลกเสร็จวันที่ 4 เมษานี้ ก็จะมาอยู่ด้วยแล้ว ( อาม่ากะอากง ต้องมาเลี้ยงเฮียต้าร์ด้วย เพราะอี้กิ๊บจะไปทำงานวันที่ 5 เมษา แหละ .... เดี๋ยว เฮียต้าร์ก็มาอยู่กะขนมจีนนี่แหละ มาช่วยอาม่าเลี้ยงน้องขนมจีนไงจ๊ะ ) คุณย่าก็จะขึ้นมาจากใต้ วันที่ 4 เมษาเหมือนกัน มีแต่คนรออยากเห็นหน้าขนมจีนกันทั้งนั้นเลย.... มะม้าก็ชักเริ่มจะตื่นเต้นเหมือนกัน ว่าจะคลอดเองได้ไหม จะเจ็บเมื่อไร อาการจะเป็นยังไง ... แต่ยังไงก็เหอะ จะเจ็บ จะคลอดเมื่อไร ก็ได้ แล้วแต่ขนมจีนจะเลือกวันดีๆ มาแล้วกันนะจ๊ะ ... แล้วไว้เจอกันนะจ๊ะ ..ลูกรัก..   Create Date : 02 เมษายน 2553     Last Update : 2 เมษายน 2553 13:25:21 น. Counter : 377 Pageviews.   4 comment Share Tweet

หมอให้หยุดงานอีกแล้ว... เมื่อวันที่ 3 มีนา ไปหาหมอมา.. จริงๆ หมอนัดวันที่ 6 แต่อยากไปก่อน พอเลิกงานก็เลยจูงมือกะคุณพ่อไปกัน หมอก็ถามว่า วันนึงปั้นถึงสิบครั้งไหม..มะม้าก็งง..อะไรหว่า ปั้น..จนหมอต้องสาธยายต่อว่า ก็คืออาการท้องแข็งนั่นแหละ ..เราก็ ถึงบางอ้อ.. แล้วก็ตอบหมอไปว่า ก็ไม่น่าจะถึงสิบนะ.. หมอบอกว่า ถ้าท้องแข็งบ่อย อาจเกิดจากมดลูกบีบรัด ซึ่งอาจทำให้คลอดก่อนกำหนดได้ เสร็จแล้วก็ขอหมอซาวน์.. พอซาวน์ปั้ปก็ได้เรื่องเลยอ่ะ..หมอบอกว่าหนูเอาหัวลงต่ำมากแล้ว หมอบอกว่า โอกาสเจ็บท้องก่อนกำหนดสูง... ไม่นะ.. ใจเย็นๆ นะลูก..ก็ตอนนี้ยังไม่ครบ 9 เดือนเลยนะ..แถมน้ำหนักหนูก็แค่ 1,750 กิโล ยังเล็กเกินไปนะจ๊ะ... หมอก็เลยตัดสินใจให้กินยาห้ามคลอด ( ยาคลายมดลูก นั่นเอง ) แล้วก็ให้มะม้าหยุดงานอีก 2 อาทิตย์ ไม่ต้องทำงาน ไม่ต้องยกของหนัก ให้นอนเป็นหลัก ไม่ให้เดินมาก ไม่ให้ไปเที่ยว... สรุป อยู่บ้านเป็นคุณนายนั่นเอง... โชคดี ที่อาม่า อากง มากรุงเทพพอดี ก็เลยสบาย มีคนมาอยู่เป็นเพื่อนมะม้า.. ถ้าอาม่า อากง กลับพิษโลก ก็มีอื้กิ๊บกะเฮียกีต้าร์อยู่เป็นเพื่อนมะม้า...เราก็ไม่ต้องกลัวแหละเนอะ... คุณพ่อก็ไม่ต้องห่วงมะม้ากะหนูไง... คุณพ่อจะได้ทำงานให้เต็มที่..เนอะ... ใจเย็นๆ นะจ๊ะลูกน้อย..ไว้เดือนหน้า เราค่อยเจอกันนะจ๊ะ   Create Date : 11 มีนาคม 2553     Last Update : 11 มีนาคม 2553 17:39:53 น. Counter : 314 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ผ่าน 8 เดือน เข้า 9 เดือนแล้ว... เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ( 27 ก.พ. 53 ) ตัวน้อยก็อยู่ในท้องมะม้าครบ 8 เดือนเต็มแล้วนะ ... ดีใจจังเลย ใกล้จะได้เจอหน้ากันแล้วนะจ๊ะ... ว่าแต่ใกล้จะคลอดอยู่แล้ว เมื่อวาน มะม้ากินข้าวอยู่ดีๆ ก็ลุกไปอ้วกซะงั้น... เหอๆๆ ... คิดแล้วก็ตลกตัวเองดี ... อ้วกเสร็จก็มานั่งกินข้าวต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย... ช่วงนี้ ท้องเริ่มใหญ่จากเดิมมาก ... น้ำหนักก็ขึ้นเร็วด้วย...ท้องเริ่มมีเส้นดำขึ้นกลางท้อง แต่ยังไม่เข้มมากเท่าไร..เริ่มนอนลำบาก พลิกไปพลิกมา ลุกมาเข้าห้องน้ำกลางดึกแทบทุกวัน บางคืน ตัวน้อยก็ดิ้นจนตี่น...บางคืน ก็คันท้อง เกาจนตื่น ... คุณพ่อก็ไปหาไฟฉายที่เป็น LED มาเล่นกับตัวน้อย .. เมื่อคืนพอส่องไฟที่ท้องปั๋ป ตัวน้อยก็ดิ้นดุ๊กดิ๊กๆ สนุกใหญ่ จนคุณพ่อเลิกเล่นแล้ว หนูก็ยังอารมณ์ค้าง ดิ้นสนุกอยู่เลย อิอิอิ มะม้าก็เพลิดเพลินไปกับการเย็บกระเป๋างานผ้าควิลท์ .. ทำไปก็เพลินๆ ดี กะว่า ตอนลาคลอด ก็คงได้ทำอีก ชอบๆ สนุกดี... เดี๋ยวสัปดาห์นี้ ต้องไปหาคุณหมออีก กะว่าจะขอซาวน์ดูหน้าหนูอีกแล้ว.. ( ก็นะ มะม้ากับคุณพ่อ เห่อกันนี่นา.. ) อีกอย่าง อยากรู้ว่า หนูหนักประมาณกี่กิโลแล้วด้วย มะม้าอยากจะคลอดเอง กะว่า หนูซะ 2 กิโลกว่าๆ ก็น่าจะคลอดเองได้น้า.. แต่ไม่รู้ว่า พอตอนจะคลอดจะได้กี่กิโลน้า... ตื่นเต้น.. นับถอยหลังรอตัวน้อยกันดีกว่านะ....   Create Date : 02 มีนาคม 2553     Last Update : 2 มีนาคม 2553 11:51:25 น. Counter : 267 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com