• การเดินทางของเจ้าตัวน้อย
• ซีรีย์ญี่ปุ่น ( J-Dorama )

เห็นตัวน้อยดิ้นโชว์เป็นครั้งแรก...และการขึ้นขาหยั่งครั้งแรกในชีวิต วันจันทร์ที่ 5 ต.ค. มะม้าไปทำงานเป็นวันแรก หลังจากหยุดไปเป็นเดือน.. อาการแพ้ท้องก็ยังมีอยู่นิดหน่อย มาทำงานมีแต่คนทักว่า มะม้าผอมไปมาก ก็แหม..ตอนไม่ท้องมะม้าก็เรียกว่า เข้าขั้นอวบระยะสุดท้ายแล้วนี่นา แต่พอท้อง ดันผอมลงไปตั้ง 5 กิโล จะไม่ทักว่าผอมได้ไง... พอสายๆ มะม้าไปเข้าห้องน้ำ... เอาอีกแล้ว..ทำไงดี..ชั้นในมีรอยสีน้ำตาลอ่อนๆ อีกแล้ว... แค่มาทำงานวันแรกเองนะเนีย.. ไม่ได้หละ หน้าตั้งไปบอกคุณพ่อ แล้วก็จูงมือกันไปลาครึ่งวันไปหาหมอด่วนเลย... พอไปถึง หมออติวุทธไม่อยู่ ไปต่างประเทศอีก แต่มีหมอสูติผู้หญิงอยู่ ก็เลยโอเค ตรวจกับหมอนี้ก็ได้... คราวนี้ มะม้าเห็นหนูผ่านเครื่องซาวน์ทางหน้าท้องได้แล้ว ( ไม่ต้องซาวน์ผ่านช่องคลอดแล้ว เพราะหนูตัวโตขึ้นแหละ ) พอเครื่องซาวน์วางลงบนท้องมะม้า มะม้ากับคุณพ่อยิ้มกันแก้มแทบปริ .. จะอะไรซะอีกหละ...ก็ตัวน้อยนะสิ ดิ้นตีลังกาโชว์ใหญ่เลย หมอบอกว่า ตัวน้อยแข็งแรงดี ถ้าตอนท้องใหญ่ๆ ดิ้นแรงขนาดนี้ มะม้าคงจุกแน่ๆ ... หมอก็ตรวจทุกอย่างปกติ ... หมอก็เลยขอตรวจปากมดลูก .. เพราะจะได้ดูว่า เลือดมาจากสาเหตุอะไร และนี่เป็นอีกครั้งที่มะม้าต้องขึ้นขาหยั่งครั้งแรกในชีวิต ก็กลัวๆ อยู่เหมือนกัน แต่ว่านะ ตอนนั้น อะไรก็ยอม ขอให้รู้ว่าตัวน้อยปลอดภัย แข็งแรงก็พอแล้ว.. พอหมอเอาเครื่องมือเข้าไปก็เจ็บนิดหน่อย...หมอก็ตรวจดูแล้วก็บอกว่าปากมดลูกก็ปกติดีนะ... เสร็จแล้วหมอก็บอกว่า คิดว่าไม่น่าจะเป็นเลือด แต่น่าจะเป็นตกขาวมากกว่า.. ( ก็ใครจะไปรู้หล่ะ เคยมีเลือดออกนี่นา..ก็กลัวไว้ก่อนแหละ ) ถ้าเป็นเลือดสีจะเข้มกว่านี้... อืม..จริงๆ ก็จริงอย่างหมอว่า เพราะคราวก่อน เลือดจะออกสีน้ำตาลเข้ม หรือไม่ก็ออกมาทางแดงๆ แต่อันนี้มันสีน้ำตาลอ่อนๆ จางๆ ... งั้นหมอก็เลยไม่ฉีดยากันแท้งให้ แต่ก็ให้หยุดอีก 1 สัปดาห์...( หรือว่าเราสองคนแม่ลูก จะไม่อยากทำงานกันนะ ) แล้วคืนนั้นก็กลับบ้าน นอนหลับอย่างสบายใจ..   Create Date : 23 มกราคม 2553     Last Update : 23 มกราคม 2553 14:40:31 น. Counter : 241 Pageviews.   0 comment Share Tweet

รวมเด็ด..สะเก็ดอาการแพ้... หลังจากมะม้าไปนอนให้น้ำเกลือมา 1 รอบ เขาว่ากันว่า ..มีครั้งแรกก็จะมีครั้งที่ 2 ... แล้วก็จริงๆ เพราะมะม้าให้คุณพ่อ พาไปให้น้ำเกลืออีกรอบ...แล้วก็เลยขอใบรับรองแพทย์หยุดงานต่ออีก 1 สัปดาห์ เพราะว่า ถ้าไปทำงานตอนนี้ คงไม่ไหวแน่ๆ ... มีหวังต้องขอหัวหน้าย้ายโต๊ะทำงานไปหน้าห้องน้ำกันพอดี ช่วงนี้ก็เข้าสัปดาห์ที่ 11 แล้ว ใกล้ครบ 3 เดือนเข้ามาทุกที มะม้ากับคุณพ่ออยากให้ครบ 3 เดือนเร็วๆ เพราะหนูจะได้พ้นช่วงอันตรายซะที... ช่วงนี้ก็ยังแพ้อยู่ แต่เริ่มน้อยลงนิดนึง แล้วก็ดีที่เลือดไม่ออกแล้ว แต่ช่วงค่ำๆ จะรู้สึกหนาวเหมือนจะจับไข้ และก็จะอ้วกมากๆ ช่วงเย็นๆ ค่ำๆ กับตอนแปรงฟันเนียะแหละ... เรียกว่า ตอนแพ้เนียะ มะม้ายอมรับเลยว่า แปรงฟันไม่สะอาดแน่ๆ เพราะแค่เอาแปรงเข้าปาก มันก็จะสวนออกมาแล้วอ่ะ ต้องรีบแปรง แปรงเสร็จ บางครั้งไม่ทัน สวนออกมาเลยก็มี... ยังดีที่ก่อนท้อง มะม้าเตรียมไปทำฟันมาเรียบร้อย ก็เลยไม่ปวดฟัน.. บางวันมะม้าลุกเข้าห้องน้ำไม่ทัน อ้วกพุ่งเลอะเต็มประตูห้องน้ำเลยก็มี เดือดร้อนคุณพ่อ มาตามเช็คอีก.. หนูรู้ไหม..ว่าคุณพ่อทำให้ ไม่มีบ่นเลยนะ.. เพราะว่าคุณพ่อก็รักหนูมากเหมือนที่มะม้ารักหนูไง... แต่หลังจากวันนั้น คุณพ่อก็เลยไปซื้อถังพลาสติกไว้ให้มะม้า.. เวลามะม้าจะไปไหน ก็ให้พกไปด้วย เวลาอ้วกจะได้ไม่เลอะ แล้วก็ไม่ต้องรีบ เพราะกลัวมะม้ารีบแล้วจะล้ม จะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ ... ช่วงที่แพ้ท้องเนียะ มะม้าไม่อยากไปไหนเลย อยากอยู่บ้าน เพราะรู้สึกว่านั่งรถแล้วมันก็จะอ้วก ไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวก ก็เลยอยู่บ้านดีกว่า แต่จริงๆ ก็เบื่อเหมือนกันนะ แต่ทำไงได้... แค่อาการแพ้ท้อง เดี๋ยวก็หาย... แต่บอกตามตรงว่า ระยะเวลา 3 เดือนแรกเนียะ มันผ่านไปอย่างเชื่องช้าจริงๆ แต่ทุกครั้งที่มะม้าท้อ..มะม้าก็จะนึกถึงวันที่มะม้าได้อุ้มตัวน้อย มะม้าก็จะหาย และก็มีแรงสู้ต่อไป.... นะ ... ตัวน้อยก็สู้ด้วยกันกับมะม้าและคุณพ่อนะจ๊ะ..   Create Date : 23 มกราคม 2553     Last Update : 23 มกราคม 2553 14:19:52 น. Counter : 239 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ผ่าน 2 เดือน .. กับการให้น้ำเกลือครั้งแรกในชีวิต ตัวน้อยอยู่ในท้องมะม้ามา 2 เดือนแล้วนะ... แต่ตอนนี้ก็ยังไม่พ้นช่วงอันตรายอยู่ดี หมอบอกว่าประมาณ 3 เดือนขึ้นไป ถึงจะเข้าระยะปลอดภัย.. ช่วงนี้มะม้าต้องหยุดอยู่บ้านเฉยๆ เพราะว่า มีเลือดออก คุณย่าก็เลยมาจากใต้มาอยู่เป็นเพื่อน ส่วนอากงกับอาม่าก็มา กำลังใจมะม้าล้นหลาม แต่ที่ล้นหลามตามมาด้วยก็คือ...อาการแพ้ท้องเนียะสิ... ช่วงนี้มะม้ากินไม่ค่อยได้เลย กินแล้วก็อ้วก ไม่อยากจะทำอะไร เน็ตก็ไม่ได้เปิด นอนๆๆ อย่างเดียวเลย วันๆ อยากให้หมดวันเร็วๆ เพราะมีคนบอกว่า อาการแพ้ท้องเนียะ เป็นเองแล้วก็จะหายไปเอง ก่อนนอนมะม้าก็หวังไว้ทุกวันว่า ตื่นมาตอนเช้า อาการแพ้คงจะหายแล้วนะ... เรียกว่า มีความหวังทุกวันแหละ... แต่ก็ยังดีนะที่สัปดาห์นี้ เลือดไม่ออกแล้ว... อาการแพ้ท้องเนียะ ภาษาอังกฤษ ใช้คำว่า "Morning sick" แต่มะม้าไม่เห็นจะ morning sick เลย น่าจะเป็น "All day sick" มากกว่า ... แต่ก็นะ...มะม้าทนได้ เพื่อตัวน้อย.. แต่ว่า ที่มะม้ากับคุณพ่อเป็นห่วงก็คือ มะม้ากินไม่ได้ แล้วหนูจะโตไหมเนียะ... เฮ้อ... วันที่ 20 ก.ย. ก็ไปหาหมอตามนัด ( น้ำหนักมะม้าเหลือ 50 กิโล ลดลงไป 5 กิโล... เพิ่งเคยเห็นคนท้องน้ำหนักลดเนียะแหละ .. ) หมอก็ตรวจดูตัวน้อย แล้วก็บอกว่า โตตามอายุครรภ์ปกติ ไม่น่ากังวล ส่วนที่มะม้าแพ้มากๆ ช่วง 3 เดือนแรก ตัวน้อยยังไม่กินอาหารกับมะม้า แต่จะกินจากถุงไข่แดงของหนูเอง มะม้ากับคุณพ่อก็เลยสบายใจขึ้น.. หมอแนะนำว่า ถ้าแพ้มากๆ ก็ให้กินยาแก้แพ้ ( แต่มะม้าก็กิน แต่ก็เอาไม่อยู่ สุดท้ายก็เลยไม่กินซะเลย... ) หมอก็ให้กินเกลือแร่ถ้าเพลียมากๆ หรือถ้าไม่ไหวก็ให้ไปนอนให้น้ำเกลือ... ตอนแรกมะม้าก็ว่ายังไหวอยู่ ก็เลยยังไม่ไปนอนให้น้ำเกลือ มีเอาเกลือแร่มาชงกินเอง ...อ้อ...แล้วหมอก็ฉีดยากันแท้งให้อีกเข็ม พร้อมให้หยุดอีก 1 สัปดาห์ พอเข้าสัปดาห์ที่ 10...มะม้าไม่ไหวแล้ว ... ขนาดนอนเฉยๆ มือไม้ยังสั่นไม่มีเรี่ยวไม่มีแรง... ( ก็จะไปเอาแรงจากไหนมาล่ะ กินก็ไม่ได้ น้ำยังกินได้น้อยมาก แถมยังอ้วกทั้งวัน ) วันนั้นคุณพ่อก็ไม่อยู่ เพราะไปทำงาน แต่ดีที่ อากง อาม่า คุณย่า อยู่ สุดท้ายเลยต้องให้อากงขับรถพาไปนอนให้น้ำเกลือ... ตั้งแต่เกิดมา มะม้าไม่เคยไม่สบายจนต้องนอนโรงพยาบาล ไม่เคยต้องเจาะแขนให้น้ำเกลือเลยนะ... แต่ทั้งหมดนี้ เพื่อตัวน้อย... มะม้าก็ได้มานอนให้หมอเจาะแขนให้น้ำเกลือไป 2 ขวด ... ขนาดตอนให้น้ำเกลืออยู่ มะม้ายังอ้วกไป 1 รอบ... หมอฉีดยาแก้แพ้ กับวิตามิน เข้าไปในน้ำเกลือด้วย แต่หมอบอกว่า แก้แพ้มันก็อยู่ได้แป๊ปเดียว เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็แพ้อีก แต่ก็ยังดี..น้ำเกลือทำให้มะม้ามีแรงมากขึ้น... พยาบาลแซวว่า .. มะม้ามีญาติมาเยอะมาก... ( ก็นะ..ทั้งอากง อาม่า คุณย่า แล้วก็คุณพ่อ ตามสมทบอีก ทุกคนมาให้กำลังใจมะม้ากับหนูไงจ๊ะ... ) หลังจากมีเรี่ยวแรงขึ้นแล้ว ก็กลับบ้าน ขึ้นห้องนอนเลย... ฝันดีนะ..เจ้าตัวน้อย   Create Date : 23 มกราคม 2553     Last Update : 23 มกราคม 2553 13:52:18 น. Counter : 313 Pageviews.   3 comment Share Tweet

อีกแล้วเหรอเนียะ..มีเรื่องให้ใจหายใจคว่ำอีกแล้ว... หลังจากฉีดยากันแท้งมา แล้วก็หยุดงานอยู่บ้านคนเดียว 1 สัปดาห์ แต่ก็ยังดีนะที่ อี๊กิ๊บ (พี่สาวมะม้าเอง) ซื้อข้าวมาให้กิน แล้วก็อยู่เป็นเพื่อนมะม้าถึงประมาณบ่าย 2 เพราะว่า อี๊กิ๊บต้องไปรับลูกชายตัวแสบ ก็เฮียกีต้าร์ของตัวน้อยไงจ๊ะ ... มะม้าอยากจะบอกว่า สัปดาห์นี้เนียะ ( 7W ) เอาเรื่องน่าดู กินอะไรก็ไม่อร่อย ไม่ใช่แค่ไม่อร่อยนะ เรียกว่า กินแทบไม่ได้เลยดีกว่า กินไม่ได้แล้วยังอ้วกอีก น้ำก็ยังกินไม่ได้เลย... แต่ละวัน ก็นอนนิ่งๆ ดูทีวีจนไม่มีอะไรจะดู แล้วก็นอน แล้วก็อ้วก.. พยายามเดินให้น้อยที่สุด งานบ้านก็ไม่ได้ทำอะไรเลย .. คุณพ่อของหนูท่าทางคงเหนื่อยน่าดู เพราะว่า คุณพ่อต้องทำงานบ้านทุกอย่างแทนมะม้าหมดเลย ไหนจะทำงานที่บริษัทอีก กลับมาก็มาทำงานบ้าน ดูแลมะม้ากับตัวน้อยอีก โอทีก็ไม่ได้ทำ เพราะเป็นห่วงมะม้ากับหนู... วันๆ กว่าจะผ่านไป รู้สึกว่า ทำไมเวลามันเดินช้าจังน้า.... แต่ถึงจะแพ้ท้องมากยังไง กินไม่ได้ อ้วกทั้งวัน มะม้าก็มีกำลังใจดี เพราะคิดว่ามีตัวน้อยอยู่ในท้อง ... แล้วก้ได้กำลังใจจากทุกๆคนด้วยนะ ทั้งคุณพ่อของหนู แล้วก็อาม่า อากง คุณปู่ คุณย่า อาอี๊ เหล่าอี๊ อากู๋ แล้วก็อีกเยอะแยะไปหมด... เลือดก็เริ่มไม่ค่อยมี มีบ้างนิดหน่อยไม่มาก ... แต่แล้ว.. ( ทำไม ต้องมีแต่ตลอดเลยนะ ) วันเสาร์ที่ 12 ก.ย. มะม้าเริ่มมีอาการท้องเสีย ช่วงบ่ายๆ จากนั้นก็ทั้งถ่าย ทั้งอ้วกให้อุตลุดกันไปใหญ่ วันนั้นนี่ มะม้าแทบน้ำตาไหลอ่ะ ทรมานสุดๆ ถ่ายจะไม่มีอะไรจะออกอยู่แล้ว ออกเป็นมูกใสๆ ส่วนอ้วกก็อ้วกจนน้ำย่อยออกแล้วอ่ะ โชคดีนะที่มีอี๊เก๋กับเหล่าอี๊มาอยู่เป็นเพื่อนตอนเย็น รอจนคุณพ่อกลับมา พอเห็นอาการไม่ดี มะม้าก็โทรหาคุณพ่อ คุณพ่อก็เลยแวะไปหาหมออติวุทธ์ แล้วหมอก็ให้ยาดูดซับสารพิษ ( เม็ดใหญ่ๆ สีดำๆ ) กับเกลือแร่มาให้ หมอบอกว่า น่าจะเป็นอาหารเป็นพิษ แล้วไว้พรุ่งนี้เช้าค่อยไปหาหมอ..เพราะวันนี้กว่าคุณพ่อจะกลับถึงบ้าน ก็คงพามะม้าไปหาหมอไม่ทันแล้วหล่ะ แล้วก็น่าจะเพราะอาการท้องเสียเนียะแหละ ทำให้มะม้ามีเลือดออกมาอีก คราวนี้ออกเยอะกว่าเดิม แดงกว่าเดิมด้วย.... มะม้าเห็นแล้วแทบเป็นลมในห้องน้ำเลย ออกมาบอกคุณพ่อ พากันเครียดไป แต่คุณพ่อก็ปลอบว่า ไม่เป็นไรนะ ตัวน้อยต้องปลอดภัยอยู่แล้ว ไว้ไปหาหมอกันตอนเช้า แล้วคืนนั้น ก็นอนแทบไม่หลับ ไหว้พระ ภาวนาขอให้หนูปลอดภัย.... พอเช้าวันอาทิตย์ ( 13 ก.ย. ) ตื่นมาก็หาอะไรกินกัน แล้วก็รีบไปหาหมอ แต่ก็ยังใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะว่าเช้ามาเลือดไม่ออก แล้วก็ไม่มีอาการปวดท้องอะไรเลย... พอไปถึง หมอก็ให้ซาวน์ทางช่องคลอดอีก พอซาวน์ปั๊ป..หมอเงียบไปแป๊ปนึง เล่นเอามะม้ากับคุณพ่อ แทบหยุดหายใจหายคอกันไปเลย แล้วหมอก็ยิ้ม..โอเคนะ เด็กยังอยู่ แล้วก็ชี้ให้ดูว่าหัวใจยังเต้นอยู่ ตำแหน่งรก ถุงตั้งครรภ์ก็ปกติดี ไม่น่าจะมีปัญหา แต่ก็ยังไม่ปลอดภัยเท่าไร ยังไงต้องระวังมากๆ แล้วก็ให้หยุดอยู่นิ่งๆ อีก 1 สัปดาห์ ...พร้อมกับฉีดยากันแท้งอีก 1 เข็ม .. คราวนี้นอกจากยาบำรุงแล้ว หมอยังให้ยาแก้แพ้มาด้วย เฮ้อ..แล้วเรา 3 คน พ่อ แม่ ลูก ก็ผ่านสัปดาห์ที่ 8 แห่งความยากลำบากมาได้...   Create Date : 22 มกราคม 2553     Last Update : 22 มกราคม 2553 16:18:44 น. Counter : 249 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แล้วเรื่องระทึกขวัญก็เกิดขึ้น ณ อายุครรภ์ 6W 5D แค่ลำพังอาการแพ้ท้อง ก็เรียกว่า แย่อยู่แล้ว แต่ก็ยังมีกำลังใจดี เพราะอ่านหนังสือหรือในเน็ตอะไรซะอย่างเนียะแหละ เขาว่า คนที่แพ้ท้องหนัก เป็นเพราะว่า รกสร้างฮอร์โมนออกมาเยอะ นั้นก็ น่าจะหมายความว่า เด็กแข็งแรงดี แต่..แล้ว...มันก็มีบางอย่างเกิดขึ้น... วันศุกร์ ( 4 ก.ย. ) มะม้าก็ไปทำงานกะคุณพ่อปกติ ( มะม้ากะคุณพ่อทำงานที่เดียวกันจ๊ะ ) พอตอนสายๆ มะม้าไปเข้าห้องน้ำ ก็มีเรื่องให้ต๊กกะใจ แทบตกเก้าอื้.. ก็มันดันมีเลือดสีน้ำตาลติดอยู่ที่ชั้นในนะสิ... เอาละสิ...ทีนี้ คนท้องกับเลือดมันไม่น่าจะอยู่ด้วยกันได้นี่น่า !! เจอยังนี้..มะม้าก็วิ่งหน้าตั้งไปบอกคุณพ่อก่อนเลย แล้วก็พากันกังวล รีบโทรไปหาหมอ ใบฝากท้องก็ไม่ได้ติดมา แต่ไม่เป็นไร เหตุฉุกเฉินเข้าไปได้เลย แต่คลีนิคหมอจะเปิดตอนเย็นเนียะสิ.. เวลาที่เหลือมะม้าก็ไม่เป็นอันทำงานแล้วหล่ะ เอาแต่นั่งดูในเน็ต ก็เห็นมีหลายกระทู้นะ ส่วนใหญ่ก็จะประมาณว่าอาจจะไม่เป็นอันตราย บางคนก็มีเลือดออก แต่เด็กก็ไม่เป็นไร แต่ยังไงก็ให้ไปหาหมอดีที่สุด แต่บางคนก็เลือดออกแล้วก็หลุดก็มี.. ยิ่งอ่านยิ่งฟุ้งซ่าน..คุณพ่อก็ไม่แพ้กันหรอก กังวลไม่แพ้กัน พอออกจากที่ทำงานปั๊ป ก็รีบบึ่งไปหาหมอเลย พอไปถึง หมอก็อธิบายก่อนว่า ต้องซาวน์ดุ เพราะเลือดออกเนียะ มีทั้งที่เป็นอันตราย และไม่เป็นอันตราย เช่น ท้องนอกมดลูก ท้องไม่มีตัวเด็ก ว่าแล้ว..ก็จัดการซาวน์ แต่..ท้องเรายังเล็กอยู่ ทำให้ซาวน์ทางหน้าท้องไม่เห็น ต้องซาวน์ทางช่องคลอด แต่...ที่คลีนิคนี้ดันไม่มีซาวน์ทางช่องคลอดอีก ต้องไปคลีนิคที่นวนคร ซึ่งหมอก็บอกว่า ถ้าใจร้อนก็รีบไปตอนนี้เลย ( ตอนนั้นประมาณ 1 ทุ่ม คลีนิคที่นวนครปิด 2 ทุ่ม ) แต่ถ้าทำใจรอได้ ก็ให้ไปหาหมอที่คลีนิคนวนครตอนเช้าพรุ่งนี้ มะม้าก็มองหน้ากับคุณพ่อ แล้วคุณพ่อก็ตัดสินใจ บอกหมอว่า จะไปคืนนี้เลย หมอก็เลยโทรไปบอกหมอผู้หญิงที่อยู่คลีนิคนั้นให้... ระหว่างที่ไป..ใจก็ตุ๊บๆ ต่อมๆ ภาวนาขอให้เคสเราเป็นเคสที่ไม่เป็นอันตรายด้วยเถิด... ขอให้ตัวน้อยมีตัวมีตน แข็งแรง ปกติ อยู่ในท้องมะม้าด้วยเถิด...ตอนนั้น มะม้ากับคุณพ่อก็ได้แต่ภาวนาเหมือนกัน... ไปถึงคลีนิคก็รีบไปแจ้งพยาบาล หมอก็เรียกเข้าไปในห้อง คุณพ่อก็เข้าไปด้วย จากนั้นมะม้าก็จัดแจงเปลี่ยนเป็นผ้าถุง ขึ้นเตียงนอน ... ขอบอกว่า ไม่เคยคิดว่า ต้องซาวน์ทางช่องคลอดเลยอ่ะ จริงๆ ก็กลัวนะ จะเจ็บไหมเนียะ ขนาดตรวจภายในยังไม่เคยไปตรวจเลย เพราะว่ากลัวเจ็บอ่ะ แต่ตอนนั้น..มะม้าไม่สนอะไรทั้งนั้น ขอให้ได้เห็นว่าตัวน้อยปลอดภัยก็พอแล้ว จะเจ็บจะยังไงก็ช่างมัน...มะม้ายอมหมดตัวและหัวใจเลย... แล้วหนูก็ทำให้มะม้ากับคุณพ่อยิ้มออก.. คุณหมอใส่เครื่องมือเข้าไปได้แป๊ปนึงก็บอกว่า ดีใจด้วยค่ะ เด็กยังอยู่นะ ปกติ มีตัวมีตน แล้วก็ชี้ให้ดูหัวใจน้อยๆ ที่เต้นตุ๊บๆ อยู่... ขอบอกว่า ตอนนั้น น้ำตาแทบไหล ขนาดยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลยนะ เห็นเป็นจุดเล็กๆแค่นั้นเอง... แล้วหมอก็อธิบายต่อว่า ตัวน้อยตอนนี้เพิ่งยาวแค่ 4 มิล เอง ตำแหน่งของรกก็ปกติ แต่หมอเห็นว่ามีเลือดค้างอยู่แถวปากมดลูก เพราะฉะนั้นอาจจะยังมีเลือดออกอยู่บ้าง... แต่ยังไงก็ให้หยุดงาน 1 สัปดาห์ แล้วก็ค่อยมาตรวจใหม่ ก่อนกลับก็ให้ฉีดยากันแท้งด้วย 1 เข็ม ฉีดเข้าที่สะโพก..เล่นเอาเจ็บสะโพกไปแล้ว.. แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะอย่างน้อยก็รู้ว่าตัวน้อยยังอยู่ในท้องมะม้าอย่างปกติดีอยู่ วันนั้นมะม้ากับคุณพ่อก็กลับบ้าน นอนหลับได้ อ้อ..ไม่ลืมโทรไปรายงานปู่ ย่า อาม่า อากง อาอื้ อากู๋ ทั้งหลายของตัวน้อยก่อนด้วย จะได้สบายใจกัน.. เฮ้อ.. ค่อยโล่งอกไปหน่อย   Create Date : 22 มกราคม 2553     Last Update : 22 มกราคม 2553 15:01:27 น. Counter : 265 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com