A Bittersweet Life - ชีวิตเปื้อนเลือด

วันที่ 6 สิงหาคม 1944 ระเบิดปรมาณู (ชื่อเก่า) หรือระเบิดอะตอม (ชื่อปัจจุบัน) ลูกแรกระเบิดขึ้นที่เมืองฮิโรชิม่า ต่อมาอีกสามวัน ระเบิดลูกที่ 2 เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งที่เมืองนางาซากิของประเทศญี่ปุ่น
เหตุการณ์นี้กลายเป็นโศกนาฏกรรมนิวเคลียร์ครั้งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ
มีผู้คนเสียชีวิต ได้รับบาดเจ็บและมีผลกระทบอีกเป็นจำนวนมากเกินกว่าที่จะนับ
ผลจากระเบิดที่เกิดขึ้นจากระเบิดอะตอมทำให้ผู้ที่เกี่ยวข้องในการสร้างอาวุธนิวเคลียร์รับรู้ถึงความรุนแรงของมัน
นักวิทยาศาสตร์หลายคนเปลี่ยนจากการสนับสนุนการสร้างอาวุธนิวเคลียร์มาเป็นผู้ต่อต้านอาวุธนิวเคลียร์
1 ในนั้นคือยอดนักวิทยาศาสตร์ของโลก
ไอน์สไตน์

จากข่าวคราวความเคลื่อนไหวที่ทางฝ่ายเยอรมนีค้นพบปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่นและการสร้างระเบิดอะตอม ทำให้เกิดการหวั่นวิตกขึ้นว่า หากเยอรมันสร้างระเบิดอะตอมได้ก่อน อาจจะเกิดเรื่องร้ายขึ้น
ไอน์สไตน์ จึงต้องร่วมลงนามเขียนจดหมายถึงประธานาธิบดีรูสเวลต์ของสหรัฐ ณ ขณะนั้น เพื่ออนุมัติโครงการสร้างระเบิดอะตอม
ระเบิดอะตอมจึงได้เกิดขึ้นเพราะโครงการนั้น

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ผู้ที่เกี่ยวข้องในโครงการสร้างระเบิดอะตอมจึงได้รู้ว่า พวกเขาเข้าใจผิดอย่างมหันต์
เพราะเยอรมนีจะไม่มีวันสร้างระเบิดอะตอมออกมาได้สำเร็จเลย เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ของเยอรมันมิได้ทุ่มเทในการสร้างระเบิดอะตอมอย่างจริงจัง
ไอน์สไตน์เสียใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น และได้กล่าวขอโทษชาวญี่ปุ่นทั่วประเทศว่า
“ถ้าข้าพเจ้าทราบว่า เยอรมนีจะไม่ประสบความสำเร็จในการสร้างระเบิดอะตอมแล้ว ข้าพเจ้าจะไม่ยุ่งด้วยเลย”
สิ่งนี้เป็นตราแบบอยู่ในใจของไอน์สไตน์อีกนานแสนนาน
แต่เวลาไม่เคยย้อนกลับ เหมือนกับที่คนตายแล้วย่อมไม่มีวันฟื้นคืนชีพ
ผมเชื่อว่าต้องมีสักคืนที่ไอน์สไตน์นอนร้องไห้เพราะเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ

---

ซุนวู เป็นลูกน้องคนโปรดของประธานคัง-เจ้าพ่อแก๊งอาชญากรรม เขามีงานประจำคือดูแลธุรกิจโรงแรมของประธานคัง
วันหนึ่งเขาได้รับหน้าที่ให้ติดตามดู ฮีซู-เมียเก็บสาวของประธานคัง ว่ามีสัมพันธ์กับชายอื่นหรือไม่ หากฮีซูมีสัมพันธ์กับชายอื่นจริง ประธานคังอนุญาตให้ซุนวู “เก็บ” ฮีซูและชายชู้ได้ในทันที
และก็เป็นจริงอย่างที่ประธานคังสงสัย ซุนวูได้รู้ว่าฮีซูมีชู้จริง แต่เขากลับเลือกที่จะเก็บความลับไว้โดยไม่บอกความจริงกับประธานคัง เมื่อประธานคังรู้เรื่องนี้ จึงมี “บทลงโทษ” กับเขาอย่างรุนแรงจนเขาแทบเอาชีวิตไม่รอด
แต่ซุนวูก็รอดมาได้
และมันก็ถึงเวลาแห่งการล้างแค้น

---

หนังที่บอกเล่าเรื่องของการชำระแค้นแทบไม่เคยมีเรื่องไหนจบแบบมีความสุข
A Bittersweet Life ก็ไม่ต่างจากเรื่องอื่น
เพราะในความเป็นจริง ความแค้นไม่เคยลบความแค้นได้
เหมือนกับการก้าวขาเข้าแก๊งมาเฟีย ก็คล้ายการขึ้นไปยืนอยู่บนหลังเสือ
ผลสุดท้ายก็ได้แต่เสียใจ ทำได้ก็แค่โกรธตัวเอง

---

คืนหนึ่ง อาจารย์เห็นลูกศิษย์คนหนึ่งนอนร้องไห้ จึงถามศิษย์ว่า “เจ้าฝันร้ายหรือ?”
ลูกศิษย์ส่ายหน้า
“เจ้าฝันเศร้ารึ”
แต่ศิษย์ก็ปฏิเสธและตอบว่า “ข้าฝันดี”
อาจารย์สงสัยจึงถามต่อว่า “เจ้าฝันดีแล้วไยเจ้าถึงร้องไห้ล่ะ”
ศิษย์เช็ดน้ำตาที่คลออยู่พร้อมตอบว่า
“เพราะฝันดีของข้านั้น
ไม่มีวันเป็นจริง”


A Bittersweet Life (2005) South Korea, Directed by Kim Ji-Woon




Create Date : 17 ตุลาคม 2548
Last Update : 8 เมษายน 2549 21:23:45 น. 0 comments
Counter : 503 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นายจิวสี่
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add นายจิวสี่'s blog to your web]