ในบล๊อกก่อนหน้านี้เราได้
บอกเพื่อนๆ ในบล๊อกว่าจะเล่าเรื่องของไมโล
ไมโลที่เป็นหมา....ไม่ใช่เครื่องดื่มเพิ่มพลังแก่เด็กๆ...
ที่ดื่มเเล้วจะซนได้ไม่หยุด....



ไมโลเป็นหมาหนุ่ม..(ไม่น้อย) อายุประมาณ 7 ปี (แก่เเล้วอ่ะ)
เป็นหมาพันธุ์ทางแท้ๆ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้ามีเชื้อสายอะไรมาบ้าง
เนื่องจากเเรกเริ่มเดิมที ก่อนที่ไมโลจะมาอยู่ที่บ้านของเรานั้น
เราไม่ได้ตั้งใจจะเลี้ยงหมาเลย...เพราะก่อนหน้านั้นที่บ้านนะเลี้ยงแมวมาตลอด
เเต่วันหนึ่งเมื่อบ้านตรงข้าม...ย้ายมาอยู่
เค้าเอาลูกหมาสองตัวมาเลี้ยงด้วย....หนึ่งในนั้นคือไมโล
อีกตัวซึ่งเป็นพี่น้องกันชื่อโอเลี้ยง.....(เอาไว้โอกาสหน้าจะเอารูปโอเลี้ยงมาลงบ้าง)



ทุกเช้าตอนที่ทุกคนออกจากบ้านไปทำงาน...
พ่อมักสังเกตว่า...เจ้าหมาสีน้ำตาล...ชอบลอดประตูรั้วออกมาทุกวัน
และเจ้าหมาสีดำ....อีกตัวก็จะคอยกันไม่ให้เจ้าตัวสีน้ำตาลลอดออกมาได้
เป็นเเบบนี้ทุกเช้า...และวันหนึ่ง...เจ้าหมาสีน้ำตาลที่ชื่อไมโลก็มาเที่ยวบ้านเรา
มาบ่อยๆ มาทุกวัน หลังๆไม่ไล่ไม่กลับ
ทั้งที่ที่บ้านตรงข้ามก็ไม่ได้ดุหรือตีมันเลย เค้าก็เลี้ยงดูตามปกติ
จนมาวันหนึ่ง...ไมโลไม่สบายมาก...
หลังจากที่เจ้าของเค้าพาไปหาหมอแล้ว พอไมโลกลับมาบ้าน...ลงรถที่หน้าบ้าน
ไมโลก็เดินโซซัดโซเซมาหมอบที่ประตูรั้วบ้านเรา...เอาหน้า เอาขายื่นเข้ามาในรั้ว
เจ้าของไมโลก็มาคุยกับพ่อ เเละบอกว่า...ขอให้ไมโลอยู่ที่นี่ได้ไหม...
ตอนนั้นทุกคนในบ้านก็เกรงใจด้วยไม่ใช่หมาของเรา
เเต่ที่บ้านก็รักหมา....เวลาไมโลกับโอเลี้ยงมาเล่น พ่อ เเม่ ไม่เคยดุเลย
และตั้งเเต่นั้นไมโลก็มานอน มากิน และอยู่บ้านเรามาได้ 6 ปีแล้ว



หลังจากนั้นที่บ้านก็เลยเลี้ยงดูไมโลมาตลอด
บางทีก็รับเลี้ยงโอเลี้ยงด้วย เวลาที่บ้านตรงข้ามเค้าไปต่างจังหวัดกัน
หลังๆเราคิดว่าที่ไมโลมาอยู่บ้านเราเพราะที่บ้านตรงข้ามไม่ค่อยมีคนอยู่
ไมโลเป็นหมาติดคนมาก....ทุกวันนี้ถ้าทุกคนออกมาทำกิจกรรมนอกบ้าน
พวกกวาดใบไม้หรืออะไรก็เเล้วเเต่นอกตัวบ้าน
ไมโลจะเห่าเรียกให้ใครซักคนไปเปิดประตูให้...มันออกมาอยู่ข้างนอกด้วย



ไมโลเป็นหมาที่มีเรื่องตลกเยอะมาก...
อย่างเช่น...ถ้ามันอยากออกนอกบ้าน...มันจะทำท่าเคารพ
แบบคนทำโยคะ ที่ยืดเท้าหน้าสองข้างมาข้างหน้า....กระดิกหาง
หรือไม่ถ้าแบบมีเสียงผู้บุกรุก...อย่างแมว หนู หรืออะไรก็เเล้วเเต่
มันจะหมอบหน้าประตู และหันมามองคนที่อยู่ในรัศมีเปิดประตูให้มันได้
แบบว่าเหมือนสะกดจิตเราให้ไปทำในสิ่งที่มันต้องการ




เราว่าเรื่องสัตว์เลี้ยงนี้มีให้เล่าตลอด
อย่างรูปการ์ตูนไมโลที่ใส่คอลล่า (Elizabeth Collar)
เกิดขึ้นเมื่อเดือนก่อน...เนื่องจากไมโลเป็นแผลที่กระบู๋
เพราะลอดใต้ศาลาไปหาหนู...โดนไม้ครูด....เจ็บและพาลให้เกิดเเผลอักเสบ
ต้องพากันไปหาหมอ...เเละพอถึงโรงพยาบาลก็ใกล้ปิดรับสัตว์ป่วยเเล้ว
พอลงจากรถ...พ่อให้เราพาไมโลไปรับบัตรคิว...
แต่...ไมโลนั่งกลางถนนไม่ขยับไปไหน...จนเวลาผ่านไป
เราลากมันขึ้นไปที่เคาร์เตอร์รับบัตรคิว....และไมโลก็ได้เป็นตัวสุดท้ายของวันนั้น
สุดยอดไปเลย...พอถึงเวลาเข้าห้องตรวจ...ไมโลไปกับพ่อ
เพราะถ้าเป็นเราไป...มันจะไม่เกรงใจ....แบบว่ามันคงเห็นว่าเราเป็นพี่เลี้ยงมันมากกว่า
และพอเรานั่งรอไป....เวลาผ่านไป...เราก็ได้เห็นสิ่งที่ไมโลไม่เคยทำมาก่อน
คือเราเห็นพ่อกับไมโลพุ่งออกมาจากห้องตรวจ...ไมโลหมุนๆ กระโดด กระเด้ง
ร้องเเบบเจ็บปวด....เพราะหมอเค้าใส่คอลล่าให้มัน มันแบบไม่พอใจอย่างเเรง

จากที่ตอนเเรกก่อนเข้าห้องตรวจ คนที่พาหมามาหาหมอต่างชมไมโลว่า น่ารักจัง สีสวย
บัดนี้ต่างมองด้วยความตกใจ....ไมโลกลายเป็นหมาบ้าไปเเล้ว....นั่งน้ำลายยืด
และมันก็นั่งขวางประตูไม่ไปไหน....เราต้องกอดไมโลกับพื้นอยู่เป็นนานสองนาน
ท่ามกลางผู้คนและหมา....ในโรงพยาบาล

ปล. 1 เป็นบล๊อกที่โม้ได้ยาวจริง.....เขียนเเล้วก็ทำให้
อยากเล่าเรื่องป่วนๆของไมโลอีก...
ปล. 2 ไมโลขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงครับ

Create Date : 12 มิถุนายน 2552
Last Update : 31 กรกฎาคม 2552 16:20:02 น.		22 comments
Counter : 1519 Pageviews.
Share Tweet