เพลงนี้ความจริงตั้งใจทำมาเพื่อ SEA Audio Battle 5 ครับ
แต่เนื่องจากส่งไม่ทัน...

ท่าเปรียบให้เกมส์แรปเป็นพงไพร
อย่างงว่าใคร คือผู้กรรโชกวิญญาณ
เสกมึงมายัดในดงไฟ...
แล้วใครคือผู้ บัญญัติ อัตราราม
ขีดมาตรฐาณในทางภาษาให้เหนือเกินความพยายาม
ของคนทั่วไป ...ที่คิดแค่ทำมั่วๆไป
แล้วหวังแค่เท่ห์! แต่ความนัยน์ของไรม์ไม่ต่างกับขี้ไคล...
มันแปลกไม่น้อย ที่ความด่างพร้อย
กลับเกิดจากคนใน ที่เมินความเห็นของคนอีกเป็นร้อย...
มันสบอารมณ์...ไม่!
กูขอไม่ต้านทาน ถีบตัวประกาศว่าคัดค้าน...
กับหลักเหตุผล ที่ต่างก็เอนเอียง ไปตามเงินหลักล้าน...
กับเพลง.. Pop hop..you gotta fucking stop
and FUCK the whole collaboration..
of techno and hiphop...

อย่าคิดก้อป เพราะกูไม่ใช่หนังสือเรียน
แล้วต่อไห้ฟังอีก พันครั้ง ก๊ยังคงเกินความพากเพียร...
จะลอกเลียน....พานจะเป็นได้เพียงแค่เส้นขนาน
ขีดอยู่ไต้เงาของตัวจริง...แล้วคอยเดินตามประสาน...

แค่สอน เว่ย...ใม่ใด้จะทำให้หลอน เว่ย..
และจุดประสงค์ที่นำมาสื่อ..คือมึงจะหมองเว่ย..
จงใช้สมอง....เฮ้ย....Phetuz มีหนึ่ง และใม่มีที่สอง
เอ้ย !! ก็ควรจะจำ ... สลักไว้ในใจ ...ท่าเป็นศัตรูคือกรรม ...

เก่า!! ที่มึง รำพึงให้กับการกระทำ..
ทุกๆย่างก้าวหวาดผวาเฝ้าคอยพึงระวัง..
เกียรติศักด์...ที่มึงเคยสร้างเอาไว้ก็อาจจะพัง
เหลือแค่องค์ชาติที่ขาดน้ำ...ไร้ซึ่งแรงจะดัน
จะฟันฝ่า มรสุมที่มาเป็นพันกว่า
ขณะที่กูทะยาน..แล้วกวาดปัญหาให้หายคลายไปทั้งห่า...ราก
มั่นใจหน่ะได้แต่ขอแนะนำว่าอย่ามาก....
ก็เพราะมงกุตมันอยู่กับกู...ท่าคิดจะเอากูบอกได้เลยว่ายาก