เหยื่อ...การตลาด!!! "อ่อ เป็นเหยื่อการตลาดอีกแล้ว...." พร้อมแอบหน่ายในน้ำเสียง.... อึก.... .................... โอ้ยยย...เจ็บๆๆๆ โดน....แทงใจดำ..................... .................................. เฮ้อออ มันก็จริงๆด้วยแฮะ คราวก่อน..... ไปเดินงานแฟต....ซื้อซีดี ที่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อ... และไม่รุจักวงนั้นมาก่อนเลยยยย....เพราะ... คนขายเชียร์....และหน้าตาคนขายดี...... คราวนั้น..ก็โดนว่าไปทีล่ะ.. มาคราวนี้.... จากที่เปนคนที่ไม่ยอมเด็ดขาด..เรื่องจะให้ผ่อนของ ถือคติว่า....ถ้าไม่มีปัญญาซื้อ...ก็อย่าไปเอา!!! ไม่คิดว่าจะทำบัตรเครดิตเด็ดขาด ... ไม่ยอมเปนหนี้ระยะยาว.....เพียงเพราะอยากได้ของ..(ซึ่งส่วนใหญ่เกินความจำเป็น) แต่เมื่อวาน...ไม่ได้ตั้งใจเลย แค่แวะไปหาพี่สาว...ที่ทำงานส่วนเครดิตพาวเวอร์บาย พี่สาวบอกว่า...โน้ตบุตเอเซอร์ตอนนี้ผ่อนศูนย์เปอร์เซ็นต์นะ ก็เลย ...เดินไปดูหน่อยล่ะกัน (จริงๆ อยากได้มานานนนนมั่กมากแล้ว แต่ยึดคติที่ว่ามาตลอด ...คือ ยังไม่มีปัญญาซื้อ ก็เลยยังไม่ซื้อ) อืม น่าสนใจ ลองคำนวนไป คำนวน มา.... ก็...พอจะ "มีปัญญา" ผ่อนนิดหน่อยแฮะ แต่หมายถึง กระเบียดกระเสียดน่ะนะ ก็เลย เกิดกระตือลือร้น ขึ้นมา ถามดูว่า ต้องทำไง ผ่อนยังไง ตกเดือนเท่าไหร่ ใช้หลักฐานอะไร.................... เกิดอยากได้จริงๆจังๆ ขึ้นมา แต่ลำพังตัวเอง ไม่สามารถแฮะ ต้องขอบัตรเครดิตใครสักคนมา เพื่อขอบัตรพาวเวอร์บาย เลยมาปรึกษาพี่เล็ก.... โดนเลยทีนี้.................... "พี่มีปัญญาผ่อน พี่ยังไม่เอาเลยนะ จะเอาไปทำไม... ถ้าเกิดว่าเดือนไหนมีอะไร insert เข้ามาจะทำไง หัวปั่นเลยนะ..... ไปผูกมัดตัวเองทำไม....ฯลฯ" ..................................... โอ้ยยยยยยยยยยยย หงุดหงิดหัวใจเฟ้ยยยยยยยยยยยยยย ทำไมเราต้องมาโดนว่า ในสิ่งที่เราเคยคิดด้วยฟร่ะ??? โดนความคิดตัวเอง เล่นงานตัวเองเข้าจังๆ ยังงี้ ก็เพราะแว่บนึง เผลอไปตกเปนเหยื่อการตลาดเข้าจั๋งหนับเลยนี่เอง...   Create Date : 19 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 19 พฤศจิกายน 2549 19:22:51 น. Counter : 340 Pageviews.   6 comment Share Tweet

หมูกระทะ "สุคนธา" -- ที่เชียงใหม่...กับบริการแสนห่วย เมื่อวาน..เพื่อนเราคนนึงไปเที่ยวที่เชียงใหม่ แล้วเราก็โทรไปหามันตอนค่ำๆ --- มันกำลังอารมณ์เสียอย่างแรง...เหนว่ากินหมูกระทะเพิ่งเสร็จกำลังจะออกมานี่ล่ะ เรื่องของเรื่อง มันว่าไปนั่งกินกันปามาณ 5-6 คนนี่ล่ะ และมีเด็ก คือ ลูกของเพื่อนอีกคน อายุ 1 ขวบนิดๆ กับอีกคนโตกว่า...ไม่แน่ใจว่ากี่ขวบ... ปกติ พวกร้านหมูกระทะ เค้าก็จะนับคนก่อนเลยว่ามากี่คน และก็จะเขียนบิลไว้เลยว่ากี่หัว ที่นี่คิดหัวละ 99 บาท ก็นับผู้ใหญ่ทุกคนไป .... กินไปสักพัก..พนง.ที่มาเติมน้ำ ก็มาเหนลูกเพื่อน..ที่ตอนแรก เค้าไม่เหน..ก็ไม่พูดไม่จา หยิบบิลมาเขียนเพิ่ม บอกว่าเด็กต้องเสียเพิ่ม 30 บาทนะ... เพื่อนเราก็เลยบอกว่า..เด็กไม่ได้กินเลยนะคะ...(เด็กเพิ่งจะขวบกว่าฟันยังไม่ขึ้นดีเลย จะกินอะไรในร้านหมูกระทะล่ะ?) แต่ด้วยว่าลูกเพื่อนเค้านั่ง เล่นถ้วยกับช้อน มาเคาะๆ อมๆ เอาช้อนเข้าปากเล่นๆไปด้วย พนง.ก็ว่า..แค่เข้าช้อนเข้าปากก็คิดตังค์แล้ว....และพูดจาด้วยสีหน้า...ที่ไม่ควรมาทำงานบริการเปนอย่างมากกกกก...... เพื่อนเราก็ไม่ค่อยพอใจแล้ว ...แต่เอาเหอะจะคิดก็คิดไป... ทีนี้ พนง.คนนั้นก็ไปคุยๆๆต่อๆๆกันในหมู่พนง.กันนี่ล่ะ แล้วตอนเรียกเก็บเงิน... พนง.ก็มาคิดค่า"กินเหลือ" ที่หมูกระทะบางแห่งมักจะตั้งกฎไว้ว่า...ถ้ากินเหลือจะปรับขีดละ ....บาท (ที่นี่ปรับขีดละ 20 บาท) เพื่อป้องกันพวกตะกละๆ ตักมากั๊กไว้ที่โต๊ะมากๆๆ แล้วกินไม่หมด... แต่ทีนี้..เพื่อนเรากินเหลือ..วุ้นเส้นกระจุกนึง กะ ผักบุ้ง 2-3 ก้าน....มันว่าต้องปรับ 20 บาท... เอาไปชั่งยังไงก็ไม่ถึง 1 ขีดแน่นอนน่ะ... ทีนี้เพื่อนก็ไปคุยกับ เจ้าของร้านเลยว่าทำไม พนง.คุณเปนยังงี้ บริการแย่มากๆ เค้าก็ว่าเหรอๆๆ โต๊ะไหนๆ เอาเงินคืนไปเลยครับ แต่...ที่เราต้องการจะบอก คือ เรื่องการบริการของพนง.คุณน่ะ..เรื่องเงินน่ะ ไม่เท่าไหร่หรอก...ซื้อความรู้สึกที่เสียไปไม่ได้แน่นอน... กับงานบริการถ้าคุณทำกันอย่างงี้...ก็อย่าคิดจะมาทำกันเลย แล้ว..เพื่อนเรายังได้ยินพนง.พูดอีกว่า.."เงินแค่ 20 บาท งกไปได้.." นี่หรือคำพูด คนทำงานบริการ?? คิดกันดูนะ... 1. หากเก็บเด็กทุกคนที่มานั่งกินกับครอบครัวด้วย...หมายถึงเด็กที่เล็กๆ ต่ำกว่าสามขวบที่ร้านนี้ว่าต้องคิด 30 บาท.. วันนึงจะเป็นเงินเท่าไหร่ ทั้งที่รู้ๆว่าเด็กพวกนี้ กินอะไรในร้านยังงี้ไม่ได้แน่ๆ 2. เค้าเก็บทุกโต๊ะที่กินเหลือ...โต๊ะละ 20 บาท ..วันๆนึงจะได้เงินไปอีกเท่าไหร่.. กับค่าหัวคนละ 99 บาท...ที่รู้ๆกันว่า คิดต่อหัวจริงๆไม่มีใครกินถึงหรอก...และร้านนี้อาหารก็มีน้อย..มีแต่พวกที่เป็นแป้งๆ ปลาก็ใช้ปลาปักเป้า ซึ่งถูกมากๆๆ แต่อันตราย...แล้วมาบอกว่าเป็นปลากระพง? มีกุ้งเน่าๆอยู่นิดหน่อย.... และ....บริการแสนห่วยจากพนง.หน้าตาไม่รับแขก??? นี่หรือ ความสุข ที่เราต้องการซื้อจากสถานที่เรียกตัวเองว่า..ร้านอาหาร...   Create Date : 17 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 17 พฤศจิกายน 2549 9:45:45 น. Counter : 3391 Pageviews.   2 comment Share Tweet

วันนึง...ที่อาจจะนึกถึงกัน...นะ? สีหน้าของแกดูมีความสุขเหลือเกิน.... ยามเมื่อเล่าถึงผู้หญิงคนนั้น... คนที่แกพร่ำบอกใครต่อใคร ว่าแกรักมากที่สุด... แกเล่าให้ชั้นฟัง ถึงวันเกิดปีนึง...ของแกเอง ที่แกได้อยู่กับเค้าคนนั้น...ทั้งวัน แกบอกว่าเป็นวันเกิดที่ดีที่สุด... เล่าไป...ด้วยสีหน้า...มีความสุข... มีความสุข....เหลือเกิน ------------------------------- แล้วชั้นจะทำอย่างไรได้ แล้ววันเกิดแกปีนี้ล่ะ? วันที่ชั้น...อยู่กับแกทั้งวันนั่นล่ะ? ......................................... ไม่เป็นไร บางที.... วันนึง... แกอาจจะเล่าให้ใครสักคน... ฟังบ้างก็ได้..... ว่ามีปีนึง...ที่แกได้อยู่กับชั้นทั้งวัน... ด้วยสีหน้าที่นึกถึงชั้น... อย่างมีความสุขบ้าง? นะ? ......................   Create Date : 10 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 10 พฤศจิกายน 2549 13:29:58 น. Counter : 346 Pageviews.   1 comment Share Tweet

แพ้......ตัวลายๆๆๆ ง่า..... เมื่อวันอาทิตย์ ...วันลอยกระทงพอดิบพอดี... เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นกะตัวเรา ตื่นเช้ามา...ตัวเป็นจุดๆๆๆแดงๆๆ ขึ้นทั้งตัว!!!! (แน่นอนว่าเราไม่ใช่พันธ์ดัลเมเชี่ยน จะมาตัวเป็นจุดๆๆหยั่งงี้ไม่ด้ายยยย) มันขึ้นตั้งแต่หน้า... เอ๊ะ ทำไมแก้มตรูแดงๆหว่า เออ สงสัยจะนอนเอาหน้าขยี้กะหมอนมากไปหน่อย (ก็คิดไปด้ายยยยนะตรู) มองลงมาอีกนิด.... เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! แขนแดงเป็นจุดๆ... ท้องก็แดง... ขาแดงเป็นจุดๆๆ กรี๊ดดดดดด.....ช้านเป็นจุดๆๆๆไปทั้งตัวเลยยยย หมอๆๆๆ หาหมอโดยด่วน ปรากฏ... หมอก็ถามๆว่ากินยาอะไรมารึเปล่า...เปล่าค่ะ กินอะไรไปมั่ง....ก็กินข้าวปกตินะคะ..แล้วเมื่อวานก็อยู่บ้านทั้งวันไม่ได้ไปไหนเลย เคยเป็นภูมิแพ้มั้ย....ไม่เคยเลยค่ะ...(นอกจากแพ้ใจตัวเองอะนะ -*-) อืม อาการแบบนี้ไม่มีไข้น่าจะเป็นอาการภูมิแพ้...อะไรสักอย่าง (อ้าว....หมอ) คือ มันแพ้ได้ทุกอย่างน่ะ ตั้งแต่อากาศ อาหาร หรือว่าของอะไรที่สัมผัส หรืออาจเกิดจากเชื้อไวรัสบางตัวซึ่งก็จะไม่อันตรายมาก จะหายได้เอง.... อืมมมม สรุปคือเราเป็นภูมิแพ้...อะไรสักอย่าง... ครือ ต้องลองไปสังเกตเอาเองว่ามรึงแพ้อะไรน่ะนะ ก็เท่าที่ทบทวน ก็ทีแต่ ส้มตำปูปลาร้า อ่ะที่กินเป็นมื้อสุดท้าย ก่อนที่จะตื่นมาเปลี่ยนสายพันธ์แบบนี้... ดังนั้น ตอนนี้ผู้ต้องสงสัยอันดับต้นๆ เลยเป็นระหว่างเจ้าปูเค็มกะเจ้าปลาร้า.... เพื่อนๆพากันแปลกใจ "มึงเนี่ยยยนะ..แพ้ปูปลาร้า". "เออ จิงๆอ่ะกรูเนี่ยผู้ดีเก่านะเฟ้ยยย ...." ก็กินมาไม่รู้เท่าไหร่ๆแล้วนี่นาไอ้ส้มตำปูปลาร้าเนี่ย ก็งงๆเหมือนกันนะที่จริงน่ะ... แต่อาการแบบนี้ใครๆก็บอกว่ามันเป็นอาการแพ้อาหาร ตอนนี้ก็ยังไม่หายดีเท่าไหร่เลยนะนี่...ยังเปนจุดแดงๆๆ จางๆอยู่เลย เพื่อนมันก็ว่าให้ไปลองกิน ปูปลาร้าดูอีกรอบดิ จะได้แน่ใจว่าแพ้อะไร?? อื่มมมม...จะดีเร้อออออ เอาเป็นว่ากูขอกินส้มตำไทย ไปก่อนละกันนะ....   Create Date : 08 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 8 พฤศจิกายน 2549 15:35:56 น. Counter : 334 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เหตุเพราะ..."คิดถึง" ในชีวิตเรา..มีคนมากมาย..ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่..ยังคงมีไม่กี่คนหรอก..ที่เรายังคงคิดถึง และยิ้ม..เมื่อนึกถึง เหตุการณ์ เก่า-เก่า --------------------------------------------- เหตุเพราะ "ความคิดถึง" นี่ล่ะ ทำให้เรามีนิสัย ชอบ โทรหาทุกคนที่กำลังคิดถึง... อย่างเมื่อคืน..ที่นอนดูรูปเก่า-เก่า และเจอภาพรุ่นพี่ตอนมหา,ลัยคนนึง... ไอ้อาการคิดถึง ก็กำเริบ และตามด้วยการสั่งให้กดเบอร์..และโทรหาทันที.... "ว่าไง" "ดีจ้า..อยู่กรุงเทพรึเปล่าเนี่ยยย.." "อืม.... ....แฟนพี่ถามว่าใครโทรมา" "......" "แล้ว..มาบอกอ้นทำไมอ่ะ ก็บอกแฟนพี่ไปดิว่าใครโทรมา..." "อือ ก็บอกว่าอ้นโทรมาไง" (แฟนพี่คงจะรุจักอ้นหรอกนะ... ) ........ "พี่ย้ายห้องแล้วนะ รู้รึเปล่า" "จิงดิ ย้ายไปอยู่ไหนอ่ะ" "ย้ายมาอยู่กับแฟนพี่" อืมมม เริ่มเข้าใจเหตุการณ์ชัดเจนล่ะ .......... "โอเช งั้นแค่นี้ล่ะกัน เด๋วแฟนพี่ตาเขียวแย่" "อืม.." กรูว่าป่านนี้เขียวปั๊ดๆๆๆ แล้วแหงงงง .................. เฮ้อออ เวงกำ ไปทำเค้าแคลงใจอะไรกันมั้ยเนี่ยยยย.. ดันโทรไปซะดึกด้วยแฮะ..(4 ทุ่มกว่าๆ) ก็..ความคิดถึงมันมาไม่บอกล่วงหน้านี่หว่า ท่าทางแฟนจะขี้หึงด้วย... หยั่งงี้สงสัยความคิดที่ว่าจะนัดมาเจอกันบ้าง จะแห้วววแฮะ ด้วยนิสัยอีกอย่างของเราเนี่ย... มันทำให้ถ้าจะเจอกับคนที่เราบอกว่าอยู่ในเกณฑ์ "คิดถึง" ปามาณนี้น่ะนะ...หากเค้ามีแฟนแล้วจะ.. ไม่อยากมาเจอเรา..ล่ะมั้ง เพราะ...เราเปนคนชอบคลอเคลีย...ชอบกอด...ชอบควง...-*- เปนโดยสันดานเลยล่ะ มีใครคนนึง...(นึกไม่ออกว่าใคร)...ว่าเราเหมือนแมว อ้อ พี่คนนี้ที่โทรหาเรียกเราว่า.."หมาน้อย" ก็น้า...อย่างนี้ล่ะ คนมีแฟนเค้าก็กัวกันหมดอะนะ แต่เราว่าก็น่าดีใจแทนแฟนเค้าดีออก..ที่เกรงใจกันดี แต่ถ้าเรารู้ว่าเค้ามีแฟน ก็จะวางตัวอีกอย่างนะ? แต่..อึดอัดชะมัดอ่ะ... ดีนะ..ที่เพื่อนๆเรา ชินกะนิสัยนี้ของเรากันแล้ววววว แบบว่า ยกให้มันคนนึง..."ไอ้เด็กขาดความอบอุ่น" ..............   Create Date : 27 ตุลาคม 2549     Last Update : 27 ตุลาคม 2549 9:38:24 น. Counter : 281 Pageviews.   2 comment Share Tweet