ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่บ้านผมจะได้ฉลองวันเกิดให้กับพ่อ ผมรอวันนี้มานานเพราะผมอยากให้พ่อมีความสุขแต่ดูเหมือนว่าพ่อกำลังเป็นทุกข์

เรื่องอะไรน่ะหรอ...ผมคงไม่ต้องอธิบายหรอกมั้ง

วันที่ 4 ธ.ค. พ่อออกจากบ้านมาเยี่ยมลูกๆทุกคนตามที่นัดหมายกันไว้ที่ศาลากลางของบ้าน พ่อมาพร้อมลูกๆของอีกหลายคนโดยเฉพาะลูกคนโปรดของพ่อที่ชื่อ...ทองแดง...

ทองแดงสวมเสื้อเหลืองที่แสดงออกถึงความรักและภักดีได้อย่างภาคภูมิชนิดที่ว่าลูกบางคนยังต้องอาย มันช่างดูน่าสง่างามเหลือหลาย พ่อนั่งโอบ นั่งกอด นั่งประคองมันมาตลอดทางเหมือนกับที่พ่อที่ได้โอบ ได้ประคองบ้านเรามากว่า 60 ปี

...แต่บัดนี้มันกำลังจะสาแหรกขาดในบัดดล...

ด้วยปัญหาต่างๆนานา ทั้งพิษเศรษฐกิจ ละครชีวิตการเมืองหรือแม้กระทั่งปัญหาสังคมที่กำลังวุ่นวายทั่วทุกสารทิศ ผมรู้ว่าพ่อมีทางออกของปัญหาเหล่านี้ พ่อพร้อมที่จะยื่นมือช่วยลูกทุกคนที่กำลังหลั่งน้ำตา...ทั้งๆที่ลูกก็ทำให้พ่อร้องไห้

พ่อบอกให้เราสมานฉันท์ดังเช่นขาทั้งสองข้างต้องสามัคคีกัน บอกให้เราศึกษาเศรษฐกิจเพิ่มพร้อมแนะให้คิดดี อีกทั้งค้าขายอย่าหน้าเลือด

ส่วนเรื่องใหญ่ที่กำลังมาถึงในอีกไม่กี่สัปดาห์พ่อบอกว่าพ่อไม่อยากพูดมากกลัวคนหาว่าพ่อพูดน้ำท่วมทุ่ง

...ผมเห็นด้วยครับพ่อครับ ผมไม่อยากให้ใครมาว่าพ่อ...

มีใครจะรู้บ้างไหมว่าพ่อรักเรากันแค่ไหน ทั้งๆที่พ่อป่วย พ่อก็พยายามรักษาตัวเพื่อจะออกมาหาพวกเรา พ่อพยายามที่จะเปลี่ยนตัวเองด้วยสีสันของเสื้อผ้าเพื่อไม่ให้น่าเบื่อ แล้วพวกเราล่ะรักพ่อบ้างไหม? เปลี่ยนตัวเองเพื่อพ่อบ้างหรือยัง

ทองแดงเป็นแค่สุนัขธรรมดาตัวหนึ่ง แต่ทว่าหัวใจของมันกลับไม่ธรรมดาเอาเสียเลย หัวใจของมันเต็มไปด้วยความจงรักภักดีอย่างเต็มเปี่ยม มันยังทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยม

แล้วลูกๆทั้งหลายทำหน้าที่ได้ดีแค่ไหน...ทำดีเถอะเพื่อพ่อ

...ผมรักพ่อมากที่สุดในโลกเลยครับ...

Create Date : 06 ธันวาคม 2550
Last Update : 6 ธันวาคม 2550 11:37:22 น.		5 comments
Counter : 1884 Pageviews.
Share Tweet