Bloggang.com : โอน่าจอมซ่าส์ : 💒 ผู้สร้างตำนาน ‘น้ำ อบนางลอย’💒

💒 ผู้สร้างตำนาน ‘น้ำ อบนางลอย’💒

.

ผู้สร้างตำนาน ‘น้ำ อบนางลอย’เธอคือ เฮียง ธ.เชียงทอง สตรียุครัชกาลที่ 6 ซึ่งทำให้เกิด ‘น้ำอบนางลอย’ เป็นน้ำอบยี่ห้อแรกของไทย
.
เราอาจคุ้นกลิ่นน้ำอบหอม ๆ กันมากเป็นพิเศษในเทศกาลสงกรานต์ แต่เชื่อไหมว่า น้ำอบในขวดที่ดูโบร่ำโบราณนั้น ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นผลิตภัณฑ์นวัตกรรมความงามของสาว ๆ ในยุคร้อยกว่าปีก่อน จากฝีมือและไอเดียของ เฮียง ธ.เชียงทอง หรือที่คุ้นกันในชื่อเรียกขานว่า ‘คุณย่าเฮียง’ ที่ทำให้บังเกิดเป็น ‘น้ำอบนางลอย’ น้ำอบยี่ห้อแรกของไทย
.
ย้อนไปช่วงต้นยุครัชกาลที่ 6 พ.ศ.2458 เฮียง ธ.เชียงทอง สาวชาวไทยเชื้อสายจีนที่มีพื้นเพในแถบสัมพันธวงศ์ มีเพื่อนรักเป็นชาววังผู้นำเคล็ดลับการทำน้ำอบแบบในวังมาสอนให้ ในสมัยนั้น น้ำอบไทยเป็นน้ำหอมที่สาวชาวสยามใช้กันทั่วไป ทำกันแบบ ‘โฮมเมด’ ไม่ได้วางจำหน่าย เพราะน้ำอบไทยไม่ได้ติดทนนาน กลิ่นจะจางหายไปในวันเดียว ดังนั้น สูตรการทำน้ำอบก็จะเป็นของแต่ละบ้านที่จะเลือกใช้ดอกไม้หรือเครื่องหอมใดมาผสมกลิ่นเพื่ออบร่ำน้ำให้หอมถูกใจ

.
อย่างไรก็ตาม สมัยนั้นคุณย่าเฮียงสังเกตเห็นสินค้าจากต่างประเทศที่มีเข้ามาจำหน่าย คือ ‘น้ำหอมฝรั่ง’ ซึ่งวิธีผลิตเป็นคนละแบบกับของไทยเพราะใช้หัวน้ำหอม ทำให้กลิ่นติดทนนาน
.
คุณย่าเฮียงจึงกลับมาคิดว่า ทำอย่างไรถึงจะได้ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่มีทั้งอัตลักษณ์ความหอมแบบไทยและกลิ่นติดนานเหมือนกับน้ำหอมฝรั่ง
.
คุณย่าเฮียงใช้สูตรน้ำอบที่ได้จากเพื่อนชาววังมาปรับปรุงใหม่ ถ้าเรียกศัพท์สมัยนี้ คุณย่าเฮียงก็คงเป็น ‘นวัตกร’ ที่ชอบคิดค้นสร้างสรรค์พัฒนาสูตรต่าง ๆ ให้สินค้านั้นใช้งานได้ดีขึ้น โดยสูตรที่คุณย่าเฮียงคิดค้นยังคงตกทอดมาถึงรุ่นเหลนในปัจจุบัน เริ่มจากการทำน้ำอบโดยต้มน้ำกับเปลือกชะลูดเพื่อให้น้ำเป็นสีเหลืองอำพันอันเป็นเอกลักษณ์ แล้วจึงอบน้ำกับน้ำตาลทรายแดง ขี้ผึ้ง กำยาน ผงจันทน์เทศ และผิวมะกรูด อบน้ำ 9 รอบก่อนจะพักไว้ 3 วันให้ตกตะกอน
.
น้ำที่ต้องอบร่ำถึง 9 รอบนั้นยังไม่พอที่จะเป็นสินค้าใหม่ เพราะยังไม่ได้กลิ่นติดทนอย่างที่ต้องการ สูตรลับที่คุณย่าเฮียงได้ต่อเติมเข้าไปคือการผลิตหัวน้ำหอมขึ้นเอง โดยใช้วัตถุดิบที่ให้กลิ่นแบบไทย (สูตรนี้เป็นความลับทางธุรกิจ) แต่เพราะหัวน้ำหอมมีลักษณะเป็นน้ำมัน หากใส่ลงไปในน้ำอบทันทีจะเกิดการแยกชั้น คุณย่าเฮียงจึงคิดวิธีแก้ปัญหาโดยนำหัวน้ำหอมผสมกับแป้งร่ำและพิมเสนเพื่อให้เป็นตัวนำในการผสมกับน้ำ เป็นที่มาที่ทำให้น้ำอบมีตะกอนสีขาวขุ่นข้างใต้ และต้องเขย่าขวดก่อนใช้งาน แถมยังเย็นชื่นใจจากพิมเสนอีกด้วย
.
เมื่อคุณย่าเฮียงได้น้ำอบไทยแบบใหม่มาแล้วก็นำใส่โอ่งไปขายที่ ‘ตลาดนางลอย” ตั้งอยู่ข้างวัดบพิตรพิมุข เขตจักรวรรดิ กรุงเทพฯ สมัยนั้นยังไม่มีการตั้งชื่อยี่ห้อหรือภาชนะบรรจุ ลูกค้าจะนำผอบหรือภาชนะของตัวเองมาใส่น้ำอบที่ตวงขายกลับบ้าน ส่วนชื่อร้านนั้นก็เรียกขานกันปากต่อปากว่า “น้ำอบไทย ของแม่เฮียง ที่ตลาดนางลอย” ถือเป็นที่โจษจันกันในหมู่สาว ๆ เพราะไม่เคยมีใครผลิตสินค้าลักษณะนี้มาก่อน สินค้าจึงขายดี และเมื่อเรียกกันมากเข้า ชื่อจึงหดสั้นลงเหลือเพียง ‘น้ำอบนางลอย’

.
เมื่อสินค้าขายดีขึ้นเรื่อย ๆ คุณย่าเฮียงจึงเริ่มพัฒนาบรรจุภัณฑ์จากตวงขายมาเป็นใส่ขวดติดฉลาก โดยได้คัดเลือกรูปนางรำที่จะใช้เป็นโลโก้ สุดท้ายตัดสินใจใช้รูปนางฟ้าลอยอยู่เหนือก้อนเมฆ เพื่อให้พ้องกับคำว่า ‘นางลอย’ พร้อมมีกรอบสีขาว น้ำเงิน แดง อยู่ล้อมรอบ เพื่อสื่อถึงธงชาติไทย ซึ่งโลโก้ทั้งหมดยังคงปรากฏอยู่บนขวดน้ำอบนางลอยที่เราคุ้นเคยกันดี เพราะตลอด 104 ปีที่ผ่านมา ลูกหลานผู้สืบทอดไม่เคยปรับเปลี่ยนอัตลักษณ์ตรงนี้ไปเลย
.
หลังจากนั้น คุณย่าเฮียงก็เริ่มเพิ่มสินค้าอื่น ๆ เข้ามา ไม่ว่าจะเป็น แป้งหินร่ำ ดินสอพอง และเทียนอบ พร้อมกับขยับขยายธุรกิจไปเปิดร้านถาวรขึ้นที่ถนนมหาไชย เขตสำราญราษฎร์ ตรงข้ามวัดเทพธิดาราม
.
การผลิตทั้งหมดนั้นเป็นธุรกิจในครัวเรือน เพราะคุณย่าเฮียงมีลูก ๆ ทั้งหมด 7 คนที่เข้ามาช่วยกันดูแลกิจการ ซึ่ง อาคม ธ.เชียงทอง ลูกชายคนโต ได้รับการวางตัวให้เป็นผู้สืบทอดน้ำอบนางลอยต่อไป
.
เมื่อทายาทพร้อมกับลูกสะใภ้คือ ฟองจันทร์ ธ.เชียงทอง เข้ามารับดูแลกิจการได้เรียบร้อยดี คุณย่าเฮียงจึงเลือกถือเพศสมณะ บวชชีพราหมณ์ นุ่งขาวห่มขาวจนวาระสุดท้ายของชีวิต
.
ตำนานน้ำอบนางลอยยังคงมีชีวิตสืบมาในครอบครัว รุ่นที่ 3 ที่รับดูแลกิจการคือ อุดม ธ.เชียงทอง และปัจจุบันอยู่ในมือผู้บริหารรุ่น 4 ดิษฐพงษ์ ธ.เชียงทอง
.
หาได้ยากที่จะมีธุรกิจครอบครัวไหนสามารถส่งไม้ต่อมาได้ถึงรุ่นที่ 4 และยังมีกระบวนการผลิตเหมือนในอดีต ไม่ว่าจะเป็นโถเซรามิก เตาฟืน กระด้ง ยังคงใช้แรงงานคนทุกขั้นตอน แม้แต่การกรอกน้ำอบลงขวดและแป้งเปียกติดฉลากด้วยมือ จะมีการปรับบ้างก็เพียงเล็กน้อย เช่น การใช้คอมพิวเตอร์คำนวณและวางแผนสต๊อกสินค้า
.
ส่วนจุดประสงค์การใช้ของลูกค้าก็เปลี่ยนไป จากน้ำหอมสำหรับสาว ๆ ก็กลายเป็นสิ่งที่ใช้ ‘สรงน้ำพระ’ โดยเฉพาะในช่วงสงกรานต์ จนช่วงนี้กลายเป็นหน้าขายของน้ำอบนางลอย ถึงขั้นว่ายอดขาย 80% ของทั้งปีจะขายได้ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน
.
แม้ว่าการใช้งานน้ำอบไทยจะเปลี่ยนไปตามยุคสมัยอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือความหอมเย็นแบบฉบับ คุณย่าเฮียง ธ.เชียงทอง ที่ใครก็ลอกเลียนไม่ได้มากว่าร้อยปี
.
เรื่อง: Synthia Wong
ภาพ: nangloy(ดอท)com/our-story.html
.
หมายเหตุ: เนื้อหาเผยแพร่เมื่อเมษายน 2562

Create Date : 15 เมษายน 2566

Last Update : 25 กรกฎาคม 2566 18:23:59 น.

8 comments

Counter : 518 Pageviews.

(โหวต blog นี้)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณSweet_pills, คุณRain_sk, คุณnewyorknurse, คุณปัญญา Dh, คุณกะว่าก๋า, คุณปรศุราม, คุณThe Kop Civil, คุณข้าน้อยคาราวะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณดาวริมทะเล, คุณเนินน้ำ, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา

ช่วงเทศกาลสงกรานต์ต้องนึกถึงน้ำอบนะคะ
คุณย่าเฮียงเก่ง น่ายกย่องมากค่ะ
ที่พัฒนาทั้งสูตรและผลิตภัณฑ์น้ำอบนางลอย
ขอบคุณข้อมูลความรู้ค่ะคุณโอเล่

โดย: Sweet_pills

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:0:38:36 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณโอเล่

ขอบคุณข้อมูลดีดีที่นำมาฝากกันนะครับ
ใช้บ่อยเลยครับ
เวลาไหว้ศาลตายาย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:6:36:19 น.

ทราบประวัติน้ำอบด้วยเลยครับ ผมทันแป้งมองเล่ยะด้วยครับ 555

โดย: The Kop Civil

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:13:31:02 น.

ขอบคุณ คุณโอเล่ที่ไปเจิมบล็อกให้นะคะ

มาอ่านบล็อกนี้ถึงได้รู้ที่มาที่ไปนะคะ
อีกอย่างขอสารภาพเลยค่ะ ว่าไม่เคยดูยี่ห้อที่ขวดเลยค่ะ
เคยซื้อตามห้าง เจอยี่ห้อไหนก็ซื้อเลยค่ะ

เป็นอะไรที่โบราณมากและยังคงความเป็นไทย
ที่อนุรักษ์ไว้ดีเยี่ยมมากค่ะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:18:00:34 น.

ปีนี้สงกรานต์เชียงใหม่อากาศร้อนจริงๆครับ
ปกติจะมีฝนตกลงมา
ปีนี้เงียบจ้อย 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:19:01:14 น.

ที่บ้านก็ใช้ยี่ห้อเดียวกับในรูปครับ กลิ่นมันหอมเป็นเอกลักษณ์ดีนะ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:21:30:31 น.

ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
น่าภูมิใจนะคะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:21:31:39 น.

เพิ่งทราบประวัติครับ
เคยใช้สรงน้ำพระช่วงสงกรานต์

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 16 เมษายน 2566 เวลา:22:44:12 น.