|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ความสุขที่ยุ่งเหยิง--และ--ความปลื้มใจกับมิตรภาพผ่านบล๊อค (จริงๆนะ)
หายหัวไปมุดอยู่กับความยุ่งเหยิงสักพักนึง ยุ่งหลายเรื่อง ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ รถแทรกเตอร์ที่จ้างมากวาด ปรับ ดินหน้าบ้านก็มาผิดวัน นัดมาวันอังคาร แต่ดันมาวันจันทร์ แต่ก็ต้องให้เขาทำงาน อีกเรื่อง มีนกบินเข้ามาในบ้าน ลอดปล่องเข้ามายังไงไม่รู้ ทำให้ เรด้าทำงาน สัญญาณกันขโมยดังสนั่นหวั่นไหว อยู่ ๒ -๓ วัน กว่าจะหาสาเหตุพบและ ไล่จับนกก็เล่นเอาทั้งอิแม่และพนักงานบริษัทก็มึนตึบไปหลายชั่วโมง
มาถึงเรื่องใหญ่ๆ ก็คือ รถเสีย ดันมาเสียกลางวงเวียน ตอนขากลับจากไปส่งลูกๆซ้อมบอล ต้องเข็นขี้แตกขี้แตน มือหนึ่งต้องจับพวงมาลัย และก็ดันรถถอยหลัง -ให้ตายซิ - ไม่มีประชาชนหน้าไหนลงมาช่วยอิแม่เลยซักกะคน--ประชาชนผุ้ชายที่นั่งอยู่ในรถก็ได้แต่มอง ยังกะอิแม่ เป็นนางงามลิง --ให้ตายซิ- (อีกรอบ) สุดท้ายก็ได้คุณผู้หญิงใจดีคนหนึ่งลงมาช่วยเข็น และ แนะนำว่าต้องทำยังไง -อิแม่ก็จอดทิ้งไว้ และวางป้าย สามเหลี่ยมที่หลังรถ เพื่อให้คนอื่นรู้ว่า --รถเสีย--
และก็เดินตากฝนกลับบ้านประมาณครึ่งชั่วโมง -ให้ตายจริงๆซิเอ้า --มีประชาชนผู้ชายเรียกอิแม่ขึ้นรถ อาสาไปส่งถึง ๒ คัน -โธ่ ไม่ขึ้นว้อย ชอบเดินหน่ะ จะทำไม --
ปัญหาก็คือรถมันแก่มากแล้ว สามีอิแม่หัวเสียมาก ตัวเองก็ทำงาน เมียก็เดินตากฝน ทิ้งรถไว้ ลูกๆก็อยู่สนามฟุตบอล โชคดีที่วันนั้นงานไม่ยุ่ง สามีก็รับบึ่งรถกลับบ้าน ตอน ๓ ทุ่ม ไปรับลูกๆ และรีบไปลากน้องเขียว ก็พบว่า เกียร์ก็ว่าง แฮนด์เบรคก็ปลด อิแม่โดนสวดยับเลย --ก็คงลืม--ดีหน่ะที่ยังล๊อคประตู --(อิแม่พยายามสร้างอารมณ์ขัน) พอลากกลับมาไว้ที่บ้าน ก็ งัดๆแงะๆ ลองซ่อมเองอยู่ ๓-๔ วัน ก็ได้แต่ส่ายหัว และฟันธงว่า -ไม่ไหวแล้ว ขึ้เกียจมานั่งแงะแล้ว อีกอย่างถ้าขืนได้รับโทรศัพท์ขณะทำงานแบบนี้อีก หัวใจวายแน่ๆ พรุ่งนี้ไปดูรถกัน เอาน้องเขียวไปเทรินส์ --
สามีว่าไงอิแม่ก็ว่าตามกัน ปัญหาอีกอย่างก็คือ ก่อนหน้านั้นก็ได้ตัดสินใจให้เพื่อนที่ทำงานอยู่บริษัท Audi ลงชื่อจองรถ Audi A1 ที่จะผลิตออกมาในปลายปีนี้ ประมาณ ๒๐ - ๓๐ คัน เป็นรุ่นโชว์ ฟลูออฟชั่น เลือกสีไม่ได้ อิแม่ก็ชอบรุ่นนี้ กระทัดรัด ราคาก็โอเค แต่ตอนนนี้รอถึงปลายปีไม่ไหวแล้ว จะทำยังไงกัน สามีก็เลยโทรหาเพื่อน เพื่อนบอกว่า ไม่มีปัญหา เพราะถ้าเรายกเลิกจอง หลานสาวของเพื่อนจะรับช่วงต่อ หลานสาวก็อยากได้ แต่เพื่อนสามารถจองได้แค่คนละ ๑ คันเท่านั้น โชคดีไป
จากนั้นก็ไปเลือกๆ ตั้งรุ่นที่ชอบ แต่สู้ราคาไม่ไหว ไอ้ที่ราคาสมน้ำสมเนื้อ ก็ไม่ชอบซะนี้ ตัวเลือกก็ตัดออกไปเรื่อยๆ เหลือ ๒ ตัวเลือก skoda และ Seat สามีให้สิทธิ์อิแม่เลือก เอาไงดีหว่า คิดๆๆๆ-- วันที่ ๕ มีนา ไปดูอีกรอบ อิแม่ตัดสินใจเลือกได้รุ่นนี้มา Seat Altea Xl เป็นรถสต๊อก เหลือแค่ ๓ สี ฟลูออฟชั่น ราคาก็พอไหวได้ส่วนลดจากการเทรินส์น้องเขียว ๑๕๐๐ ยูโร สีโอเค อีกอย่างช่างก็รู้จักกัน กาลาสก็ใกล้บ้าน คุยกันง่าย ตกลงเสร็จสรรพ รอถึงวันที่ ๑๕ ถึงจะได้รถ แต่สามีอิแม่ต้องเดินทางไปเมืองไทย รับตากับยายมาเยี่ยมพวกเราที่นี่ สรุปก็ต้องรอให้สามีกลับมาก่อนแล้วค่อยไปรับรถใหม่พร้อมตากะยายก็ดีเหมือนกัน เฮ้ย รอดๆไปอีกหนึ่งปัญหา


พอกลับถึงบ้านประมาณ ๑๑ โมง ก็ตาลีตาเหลือกทำกับข้าวได้แกงนี้ประทังชีวิตตัวเองไปอีกหนึ่งมื้อ

จากนั้นความยุ่งเหยิงก็ยังไม่หมดไปจากชีวิต กินข้าวเสร็จ ต้องรีบเตรียมหั่นผัก เตรียมของใช้ เตรียมตัวไปสอนทำอาหารไทยให้กับ กลุ่ม KWLV มีรายการอยู่ ๕ อย่าง ขนมจีบ ปอเปี่ยะสด ต้มข่าไก่ ราดหน้า และ แกงคั่วกุ้งสับปะรด เริ่มตั้งแต่เวลา ๑๙ -๒๓ น แถมมีคนสนใจเข้าร่วมกลุ่มมากถึง ๓๐ คน เล่นเอาอิแม่ก็เกิดอาการสั่น ได้เหมือนกัน  
งานแกะสลักที่ตั้งใจจะไปโชว์ ก็ต้องงดไปเลย แกะออกมาไม่สวย ไม่ได้ดั่งใจ ก็เลยได้แค่หนังสือและ อุปกรณ์ ไปให้เพื่อนๆดูกัน ประธานกลุ่มกระซิบว่าครั้งต่อไปสมาชิกจะสนใจมากขึ้นแน่ๆ

เริ่มต้นด้วยการห่อปอเปี๊ยะสด


ตามมาด้วยการห่อขนมจีบ เป็นรูปต่างๆ อิแม่ก็อธิบายการเลือกซื้อ สินค้า แผ่นเหลี่ยม แผ่นกลม ร้านอาหารไทย หรือ ร้านเอเชีย บอกสถานที่ไปด้วย ร้านไหนใกล้ ไกล บลาาาาาาาๆๆๆๆๆๆๆ




งานนี้ก็จบลงแบบ ปลื้มมมมมมมมมมมมมม อาหารที่ทำหมดเกลี้ยงทุกอย่าง โดยเฉพาะแกงคั่วสับปะรด ทุกคนชอบออกปากว่า ไม่ค่อยได้รู้จักอาหารชนิดนี้ แต่อร่อยจนติดใจ เสียงปรบมือดังๆๆ หลายคนก็เข้ามากอด แสดงความยินดีและขอบคุณ จากนั้นก็ถ่ายรูปร่วมกัน ประธานบอกว่า จะลงรูปในวาระสารของกลุ่มเดือนต่อไป อิแม่มีปัญญาถ่ายรูปมาได้แค่นี้แหล่ะ พอกลับถึงบ้านสามีอิแม่บอกว่า เหมือนปิดสวิทไฟ หัวถึงหมอนอิแม่ก็ คร๊อกกกกกฟี้ฟี้ ไปเลย
วันที่ ๘ มีนา ๒๐๐๙ วันนี้ วันดี วันหยุด พวกเราก็ออกอาการครึ้มอกครึ้มใจกันมาก เพราะจะมีแขกจากแดนไกล จะมาเยี่ยมพวกเรา อิแม่ก็ตื่นแต่เช้า ๗ โมง เตรียมรับแขกประมาณเที่ยงคงจะมาถึง ก็เดินลงไปหยิบของใช้ในห้องใต้ดิน ---โอ่ะโอ้ เข่าอ่อนเลย รีบวิ่งขึ้นมาบอกสามีว่า --พี่ๆๆ ฉันมีข่าวร้ายมาบอก น้ำท่วมห้องใต้ดิน --สามีอิแม่พูดได้คำเดียว --ffffffff---รีบพากันวิ่งลงไป เตรียมถึงน้ำที่ตักน้ำ ผ้าแห้ง สุดแต่จะหาได้ สามีต้องรีบปิดปั้มน้า รีบซ่อมปั้มน้ำ อิแม่ก็จัดการตักน้ำใส่ถัง พีกันตื่นก่อนเพื่อน แม่บอกให้ไปปลุกพี่ๆ มาช่วยกัน เด็กๆ ยืนงง กันอยู่สักพัก ก็ช่วยกันหาผ้า เสื้อผ้าเก่า มาซับน้ำออก ห้องเล่นของเด็กๆ ของเล่นเปียกหมดเลย โชคดีที่ซ่อมปั้มน้ำได้อย่างเร็ว และใช้ที่เครื่องดูด ดูดน้ำทิ้งออกไป เปิดพัดลมดูกอากาศ ให้แห้ง ไม่งั้นตู้ก้จะบวมน้ำ พังได้ง่ายๆ อิแม่นึกสงสารเด็กๆ ทั้งตื่นเต้น ทั้งเหนื่อย ของเล่นก็พังไปหลายอย่าง สนามรถแข่งฟูมูล่า ๑ ก็พัง แต่ก็เห็นว่า ทุกคนอยู่ในความสงบ และช่วยกันแม้กระทั่งน้องเก่งก็ไม่ยอมนั่ง เก่งบอกว่า --เก่งช่วยได้ -- จนน้ำแห้ง ก็ปาเข้าไป ๑๐ โมง สามีอิแม่รีบไปซื้อขนมปัง และไปตลาด มาช่วยอิแม่เตรียมทำอาหาร จัดโต๊ะ ได้ทันเวลาแขกมา เอ้ย รอดปัญหามาได้อีกครั้ง
เที่ยงตรง แขกก็มาถึงบ้านเรา แขกพิเศษของพวกเราวันนี้ คือ ครอบครัวน้องไผ่ หรือ คุณ Phai_ bartบ้านน้องแบร็ท
จาก อาบูดาบี เรารู้จักกันผ่านบล๊อคแกงค์นี้แหล่ะ เห็นมั้ยมิตรภาพไร้ขอบเขตจริงๆ ครอบครัวน้องแบร็ท พักบ้านคุณย่าน้องแบร็ทซึ่งอยู่ไกลจากบ้านเรา ต้องขับรถถึง ๒ ชั่วโมง แต่ด้วยมิตรภาพไร้ขีดจำกัด น้องก็อุตส่าห์มาเยี่ยมพวกเรา ซาบซึ้งๆอย่างบอกไม่ถูก น้องไผ่และสามี น่ารัก สุภาพ น่านับถือ น้องแบร็ทเป็นเด็ก น่ารักมากๆ เลี้ยงง่าย พี่ๆเก็บอาการกันไม่อยู่เลย



น้องแบร็ท งงเล็กน้อย มองคนนั้นที คนนี้ที --น้องแบร็ทคงนึกๆว่า ทำไมคนบ้านนี้มันวุ่นวาย กันงี้หว่า เดินไปเดินมา---งง
 
กินข้าวกันไป คุยกันไป อิ่มอกอิ่มใจ กับ มิตรภาพ พอแขกกลับเท่านั้นแหล่ะ อิแม่ถึงรู้ว่า ลืมผักบุ้ง ๒ ถุง ยังอยู่ในตู้เย็น มะละกอก็ไม่ได้ตำ และแหนมที่ตั้งใจจะทอดกินกำส้มตำก็ยังอยู่ในตู้ ลืม--อุอุ สามีอิแม่แค่บอกว่า --ไม่เป็นไร ก็แค่เรื่องปกติ-การลืม-ของคุณ อุอุอุอุ 
--ไม่เป็นไร เอาไว้หนหน้าค่อยเติมผักบุ้งลงในหม้อสุกี้ก็ได้เน๊าะ น้องแบร็ทเน๊าะ---และ พี่ๆฝากถามมาว่า เมื่อไหร่น้องแบร็ท จะมาอีก?
--ท่านมา เราดีใจ ท่านจากไป เราจะคิดถึง--
------สุดสัปดาห์นี้ พวกเราก็จะตื่นเต้นกันอีกรอบ เพราะจะมีแขกพิเศษจากแดนไกลมาเยี่ยม ยังไม่บอกว่า เป็นใคร อึอึ ให้แขกมาก่อนแล้วจะมาเฉลย มิตรภาพ มิตรภาพ จากโลกไซเบอร์ล้วนๆๆ -----
 
Create Date : 11 มีนาคม 2552 |
Last Update : 11 มีนาคม 2552 16:07:13 น. |
|
25 comments
|
Counter : 1143 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Kae Bruxelles IP: 62.88.15.22 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:19:35:51 น. |
|
|
|
โดย: CrackyDong วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:20:32:02 น. |
|
|
|
โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.25.231.96 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:21:27:20 น. |
|
|
|
โดย: Nokske วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:22:00:29 น. |
|
|
|
โดย: To-ne-T วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:23:14:58 น. |
|
|
|
โดย: แนนนิสา วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:2:32:51 น. |
|
|
|
โดย: Nokske วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:2:38:02 น. |
|
|
|
โดย: kamaron วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:3:12:01 น. |
|
|
|
โดย: tiktoth วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:7:35:35 น. |
|
|
|
โดย: sailamon วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:10:29:31 น. |
|
|
|
โดย: bagarbu วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:11:58:45 น. |
|
|
|
โดย: bagarbu วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:13:08:09 น. |
|
|
|
โดย: Alisara วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:14:47:16 น. |
|
|
|
โดย: วินิติ์ศิริ IP: 203.144.180.66 วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:17:19:15 น. |
|
|
|
โดย: กันย์นลิน วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:18:59:23 น. |
|
|
|
โดย: Katja วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:19:15:51 น. |
|
|
|
โดย: fiony วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:21:51:29 น. |
|
|
|
โดย: nattawara วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:3:16:40 น. |
|
|
|
โดย: พลอย (blomster ) วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:5:22:43 น. |
|
|
|
โดย: PenKa วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:16:00:16 น. |
|
|
|
โดย: ยายหิ่น (Laynee-floral ) วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:11:47:40 น. |
|
|
|
โดย: N a m F o n.. (CeciLia_MaLee ) วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:18:57:11 น. |
|
|
|
|
|
|
: Users Online

|
|
|
|
| |
|
|
Next time, pls come to see me at Brussels hihihi or maybe I can see you at your house na ka? hahaha
Take care ka