เคยกันไม๊ครับ ที่รู้สึกหดหู่ หงุดหงิด หรืหมดอาลัยตายอยากกับชีวิต เมื่อสิ่งที่เราอยากได้หรือสิ่งที่เราควรจะได้หรือคิดว่าต้องได้แน่ๆ  แต่มันกลับไม่ได้มาครอบครองซะงั้น จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ และก็คงเคยกันอีกเช่นกัน ที่รู้สึกดีใจ ตื่นเต้น หรือรู้สึกเป็นสุขสุดๆ ในชีวิต เพราะได้มาซึ่งอะไรบางอย่างที่เราหวังไว้ ถ้าคำตอบออกมาว่า "ใช่" ล่ะก็ ชีวิตของพวกเราช่างไม่น่าอภิรมย์เอาเสียเลย เพราะในโลกใบนี้ โอกาสเกิดความผิดหวังมีมากกว่าโอกาสแห่งความสมหวังอย่างเทียบกันไม่ได้ เอ!! ถ้าเป็นอย่างนี้แล้ว ก็หมายความว่า ชีวิตของเราจะมีความทุกข์มากกว่าความสุขอย่างงั้นนะซิ ฟังๆ ดู ก็น่าจะใช่ แต่คำตอบที่แท้จริงอาจไม่ใช่เช่นนั้น เพราะถ้าคนที่ได้อะไรๆ ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว นั่นคือความสุข แล้วเราจะตอบคำถามต่อไปนี้ได้ไหมว่า ชายคนหนึ่งดีใจเป็นอย่างมากที่ได้ของขวัญวันเกิดเป็นบิ๊กไบค์หนึ่งคัน แล้วในหลายวันต่อมาเขาคนนั้นก็ขี่บิ๊กไบค์ไปประสบอุบัติจนพิการเดินไม่ได้ ถามว่า "เขายังคงรู้สึกดีใจอยู่อีกหรือเปล่าที่ได้บิ๊กไบค์เป็นของขวัญ" และเราจะตอบคำถามต่อไปนี้ได้ไหมว่า ชายคนหนึ่งต้องจำใจสละสิทธิ์ไม่รับรางวัลเป็นตั๋วเดินทางไปเที่ยวกับเรือสำราญ โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายนาน 1 สัปดาห์ เพราะต้องดูแลคุณแม่ที่ต้องเข้ารับการผ่าตัดฉุกเเฉิน ถามว่า "เขาควรจะเสียใจหรือดีใจที่ต้องสูญเสียโอกาสได้รับตั๋วรางวัล" ถ้ามารู้ภายหลังว่า "เรือสำราญในเที่ยวนั้นประสบอุบัติเหตุอัปปางในทะเล"

        ดังนั้น ปุถุชนทั่วไปที่ไม่พยายามฝึกฝนจิตใจตนเองให้มองผลของเหตุการณ์ได้มากกว่า 1 ด้าน จึงมักมีความทุกข์มากกว่าความสุขเป็นธรรมดา เพราะว่าความสมหวังย่อมมีโอกาสเกิดขึ้นน้อยกว่าความผิดหวังนั่นเอง....