|
ถึงมัฟฟี่ ลูกรัก
ถึงมัฟฟี่ ลูกรัก
Feb 21 2007
ดวงใจของแม่
คิดถึงหนูน้อยของแม่จัง เอาอีกแล้ว
ขี้แยจนได้ แถมอ้อนลูกต่างหาก
เหงาจัง แท้จริงแม่ก็เป็นคนขี้เหงาจริงๆนั่นแหละ
แต่ไม่รู้สึกวิตกทุกข์ร้อน ออกจะชอบใจด้วยซ้ำ
"ขี้เหงา" และ "สันโดษ" ค่อนข้างเหลื่อมล้ำกัน
ลึกๆ แม่ชอบความสันโดษนะ ไม่ชอบความวุ่นวาย
และรู้ด้วยว่าความรู้สึกแบบนี้เริ่มต้นเมื่อ
ลูกมัฟฟี่จากแม่ไป
แม่ไม่ปฏิเสธ ความสับสนวุ่นวายของโลกภายนอก
เพียงแต่ ณ.จุดหนึ่งของชีวิต เจออะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ
พอกลับบ้าน. ปิดประตู
โลกความเป็นส่วนตัวและความสุข
ประสาแม่ลูก หายเหนื่อย
แม่ชอบและมีความสุขที่ได้อยู่กับลูก
อาบน้ำ ใช้เวลาตัดแต่งขน อาบน้ำแชมพู
เป่าขนให้แห้ง แกล้งหนู
เปิดเพลงจังหวะเบาๆบ้างหรือจังหวะมันส์ๆ บ้าง
ทุกเวลา ทุกขณะจิต แม่รู้ว่าความสุขไม่รู้จะอยู่กับตัวเรานานแค่ไหนเ
มื่อได้อยู่กับลูก มันสุขอย่างเหลือล้นกับการที่ได้รัก
และการถูกรักถึงจะเป็นหมาน่อยก็ตาม
แม่ดีใจที่แม่เป็นหนึ่ง แม่เป็นมาสเตอร์สำหรับหนู
แม่จึงใช้เวลาที่มีกับลูกมากที่สุดเพราะไม่รู้ใครจะไปก่อนกัน
ถ้าให้เลือก แม่คงให้ลูกไปก่อนแม่
ฟังดูเห็นแก่ตัวเน๊อะ
แต่ใครจะดูแลหนูเอาใจใส่หนูแทนแม่
พอลูกจากแม่ไป 1..2..3.....14ปี
โลกส่วนตัว ยิ่งหนักข้อขึ้น
จะไม่มีใครมาเอามือสะกิดตัวแม่ แล้วมานั่งตัก
ไม่มีใครเอาคางสั้นๆ. จมูกสั้นๆ ผมมัดจุกมาเกยหัวแม่
ไม่มีเท้าเล็กๆสองข้างตะกุยหัวแม่ ปลุกแม่ตื่น
ไม่มีใครมาให้แม่ได้พูดได้คุย เจ๊าะแจ๊ะทำเสียงเล็กเสียงน้อยด้วย
ฮือ ฮือ
คิดถึงหมาน่อยของแม่ที่สุด
|
| Create Date : 05 เมษายน 2550 | | |
| Last Update : 25 มกราคม 2555 23:03:01 น. |
| Counter : 811 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
| |
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
มัฟฟี่เป็นลูกสุนัขตัวย่อมๆ มีขนยาวสลวยนุ่ม
มีอายุขัย 8 ขวบปีก่อนที่จะจากโลกไป
ด้วยโรคไต โรคหัวใจและตับ
มัฟฟี่รักแม่ แม่เป็นดวงใจของมัฟฟี่
และแม่ก็รักมัฟฟี่ มัฟฟี่เป็นดวงใจของแม่
|
|
|
|
|
|
|
|
|
