
เค้าสัญญา...
เค้าจะไม่รักใครให้มากกว่าที่เค้ารักตัวเอง
และจะไม่รักตัวเองให้น้อยกว่าที่ตัวเองรักเค้า

เค้าสัญญา...
เค้าจะไม่ลืมตัวเองไปจากใจ
และจะไม่มีใครมาแทนที่ของตัวเองในใจเค้า
ที่ของตัวเองในใจเค้าจะเป็นที่ของตัวเองตลอดไป...แม้ว่า
วันหนึ่งตัวเองจะต้องจากไปก็ตามที

เค้าสัญญา...
เค้าจะรักตัวเองในแต่ละวันอย่างเท่าๆกัน
เพราะแต่ละวัน แต่ละวันนั้น
เค้ารักตัวเองอย่างเต็มที่เต็มหัวใจที่สุดแล้ว
ไม่มีทางที่จะรักให้น้อยหรือต่างไปจากนั้นได้เลย

เค้าคิดถึงตัวเองเสมอ...
อาจไม่ทุกลมหายใจเข้าออก
อาจไม่ตลอดเวลา ที่ดีใจหรือเสียใจ
แต่แท้จริงที่สุด...
ไม่มีวันและคืนใดเลยที่เค้าไม่คิดถึงตัวเอง

เป็นห่วงตัวเองเหลือเกิน...
แม้ว่าตัวเองจะแสดงความเข้มแข็งให้เค้าเห็นมาตลอด
แต่แค่ไอแดดรอนๆหรือละอองฝนปรอยๆ
เค้าก็เกรงไปว่าจะทำให้ตัวเองไม่สบาย
ไม่ว่าตัวเองจะแข็งแรงยังไง
ตัวเองก็อ่อนแอเสมอ ในความห่วงหาอาทรของเค้า

ไกลกันจังนะ...
สุดฟ้าสุดตาสุดใจ
ไกลจนคิดว่าฟ้าก็อาจจะเอื้อมมือมาบังความคิดถึงระหว่างเรา
แต่จะไหวมั้ยฟ้า?
เมื่อเค้าคิดถึงตัวเองด้วยความรักที่กว้างกว่าฟ้าตั้งมาก
แล้วยังในฝันอีกล่ะ?
เค้ารักตัวเองคิดถึงตัวเองในฝันด้วยนะ
ฟ้าไม่กว้างจนกล้ากั้นฝันหรอก
อยากไปนอนหนุนตักตัวเองจัง

ฝนยังไม่หยุดตกลงมาเลย...
หนาวหน่อยๆ
เหงาจัง..วันนี้
บางที...เค้าก็อ่อนแอได้อย่างน่าหนักใจ
อย่างกะขี้อ้อนจนไม่รู้จักโตเลย
ก็เพราะรักอ่ะนะ
เค้าก็อยากเป็นเด็กน้อยๆของคนที่เค้ารัก ให้คนที่เค้ารักได้ดูแล...
บางที...วันเหงาๆอย่างนี้ ถ้าได้กอดตัวเองสักครั้งคงจะรู้สึกอบอุ่นมากๆเลย

รัก~รัก~รัก
รักนักรักหนา...
ทำไมต้องรัก?
เหตุผลน่ะเหรอ...ง่ายนิดเดียว
รักก็เพราะรักนั่นแหละ
อาจจะเพิ่มมาบ้าง ก็คงความรู้สึกที่เพิ่มมาจากความสุขที่ได้
เค้ารักตัวเองแล้ว...เค้ารู้สึกเค้าภูมิใจที่ได้รักตัวเอง
ไม่เกี่ยวกับว่าจากนี้ เค้าจะได้อยู่กับตัวเองหรือไม่
หรือมีใครนอนแนบข้างตัวเองแทนที่เค้า
" เค้ารักตัวเองนะ♥ " จะให้บอกอีกกี่ครั้งก็ได้
เค้ารู้...ตัวเองเองก็ไม่ได้รักเค้าน้อยกว่าที่เค้ารักตัวเองเลย (^_^)❤