Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2565
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
9 มิถุนายน 2565
 
All Blogs
 
9 มิ.ย.65 เมื่อโควิดมาเยี่ยมเยียน

           วันแห่งความเงียบสงบ ในความเจ็บป่วยยังมีความสุข  โซฟาที่ซื้อมาแล้วไม่มีที่จะวาง  ฉันตั้งไว้บนโถงบ้านชั้นบน ไม่เคยมีคนนั่ง  ที่จริงเฟอร์นิเจอร์ต่างๆในบ้านก็ไม่ค่อยจะได้ใช้งานนัก  


       


           คนรู้จักรอบๆตัว ติดโควิดกันเป็นระยะ ฉันเองก็ไม่ประมาท ไม่เคยคิดสักครั้งว่าจะเป็นโควิด เพราะสุขอนามัยและสติตลอด ถ้าไปที่เสี่ยงมากรู้สึกไม่ค่อยดีก็น้องฟ้ากันไว้ก่อนเลย  สุดสัปดาห์นี้คุยธรรมะกันนานไปหน่อย  ไม่คิดว่าสายเหนียวอย่างตัวเองจะพลาดท่าติดเอาได้  คุณแม่ชีโทรมาบอก 3 วันแล้วว่าคนที่เราไปถกธรรมะด้วยนั้นเธอเป็นโควิดเข้าซะแล้ว จะไปคิดเสียใจที่วันนั้นไม่น่าคุยนานก็เปล่าประโยชน์ เรื่องราวผ่านไปแล้ว แค่จำไว้เป็นบทเรียนอย่าพลาดครั้งต่อไป

            ตรวจ atk ทุกวันเช้าเย็น ไม่มีอาการ จนครบ 3 วันรู้สึกเจ็บคอเหมือนมีแผล ภายในปากมีแผลเล็กๆ ลองบ้วนน้ำยาฆ่าเชื้อ แสบไปหมดทั้งคอและภายในปาก  ในคอต่อกับหน้าอกรู้สึกคล้ายมีเมล็ดทรายจำนวนมาก  ระคายคอตลอดเวลา  เช้าวันนี้ผล atk เป็นบวกจริงๆ


 


             ที่จริงสังเกตว่า เวียนศีรษะวูบวาบ มา 2 วัน แต่ก็ยังตรวจไม่พบ เช้านี้รีบไป รพ. อยากได้ molnupiravir แต่ไม่สามารถเพราะไม่เข้าหลักเกณฑ์การจ่ายยาหลายอย่าง   ได้ยา Favipiravir 50เม็ด กินทันที 9 เม็ด หลังกินยา favipiravir ก็ยังอาการเดินหน้าไปเรื่อย คัดจมูก ตาแฉะ เจ็บคอ ไข้หนาวใน  ไอ ปวดกล้ามเนื้อทั่วตัว



 
                   ถามพรรคพวกพอจะมียาหาได้มั้ย เพราะถ้าไม่รีบจบผู้สูงอายุในบ้านคงจะยาว ทองคำน่าจะหาซื้อง่ายกว่า เธอให้ยืมมากินก่อนให้หาไปคืน    ยานี้เทพมาก กินทันที 4 เม็ด หลังกิน ประมาณ 30 นาที จมูกที่คัด ค่อยๆแห้งหายหายใจได้เกือบโล่งปกติ  กินพาราเซตามอล ลดการปวดตามกล้ามเนื้อ ขณะนี้คล้ายแทบจะปกติ  ยาฆ่าเชื้อโรคนี้ถ้าถูกตัวถูกเวลา  ให้ความสุขกับชีวิตได้ทีเดียว

                  ฉันยังคงกักตัวอยู่ชั้นบนบ้าน นั่งนอนบนโซฟา ในบรรยากาศเปิดโล่งนี้ ตั้งแต่เช้าจนค่ำ  ครั้งแรกที่ได้มีเวลาพักกับตัวเอง  ไม่มีใครใกล้ใครสนทนาด้วย  โดยยังมีสภาพเจ็บป่วยไม่สาหัสนัก  ลมพัดโชยจากพัดลมแม้จะอุ่นกว่าลมจากเครื่องปรับอากาศ แต่ก็ทำให้มีเรี่ยวแรงไม่หนาวในกระดูก

                   เวลาเงียบสงบได้พิจารณาสัจธรรม  ถ้าใจเป็นผืนผ้าใบ ฉันเคยลงมือวาดตัวตนหลากหลายลงบนใจนี้มาหลายภพหลายชาติ  วันนี้แค่หยุดคิด แม้แต่จะคิดลงมือวาด  ฝุ่นจะเกาะผ้าใบบ้างเป็นครั้งคราวก็เป็นธรรมดา เมื่อเห็นเป็นธรรมดา ใจจึงพ้นจากทุกข์

                   ใจคือความเงียบสงบ สังขารคือสิ่งปรุงแต่งที่เราอาจหลงไปถ้ามีอวิชชา  แต่ถ้าสิ้นยึดหายหลง ทั้งใจที่เป็นวิสังขาร หรือสังขาร ก็เป็นธรรมชาติเช่นนั้นเอง  
 
 



Create Date : 09 มิถุนายน 2565
Last Update : 9 มิถุนายน 2565 19:15:53 น. 36 comments
Counter : 1416 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtoor36, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณหอมกร, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณnonnoiGiwGiw, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณตะลีกีปัส, คุณThe Kop Civil, คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณkae+aoe, คุณmultiple, คุณnewyorknurse


 
มาส่งกำลังใจให้คุณเย็น บุญรักษาพระคุ้มครองเราค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 9 มิถุนายน 2565 เวลา:19:22:42 น.  

 
เท่าที่ตามข่าวโมนูพิลาเวียร์ในตอนนี้ดีสุดแล้วครับ ขอให้หายในเร็ววัน


โดย: toor36 วันที่: 9 มิถุนายน 2565 เวลา:19:52:51 น.  

 
คนเป็นกันหลายคน.....ทานยาแล้วดีขึ้น พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับ

อ้าว แนะนำหมอเฉยเลย 555


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 10 มิถุนายน 2565 เวลา:6:05:03 น.  

 

มาส่งกำลังใจค่ะ
หายไวๆนะคะ

ส่วนมาก วันที่ 10 ผลก็ลบแล้วค่ะ อาจจะยืดถึงวันที่ 14
แต่ก็หายกันทั้งนั้นนะคะ


โดย: newyorknurse วันที่: 10 มิถุนายน 2565 เวลา:7:23:32 น.  

 
ขนาดหมอเย็นระวังตัวขนาดนี้ยังไม่รอด
หยูกยาดีดีก็หาไม่ได้งายๆ อีกนะคะ



โดย: หอมกร วันที่: 10 มิถุนายน 2565 เวลา:8:17:27 น.  

 
เป็นกำลังใจให้หายเร็วๆครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 10 มิถุนายน 2565 เวลา:10:56:14 น.  

 
ขอให้หายเร็วๆนะคะคุณเย็น


โดย: Sweet_pills วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:0:27:49 น.  

 
หายไวๆนะคะพี่


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 15 มิถุนายน 2565 เวลา:10:26:51 น.  

 
ดีใจค่ะที่ได้รับฟังข่าวดีจากคุณเย็น

ขอให้สุขภาพแข็งแรง


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 17 มิถุนายน 2565 เวลา:20:27:56 น.  

 
ส่งกำลังใจให้หายเร็วๆค่ะ


โดย: NENE77 วันที่: 18 มิถุนายน 2565 เวลา:20:01:10 น.  

 
แวะมาส่งกำลังใจค่ะพี่


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 30 มิถุนายน 2565 เวลา:17:46:00 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

แวะมาเยี่ยมบล็อคค่ะ
คิดถึงถ้วยชากาแฟสวยๆ ดอกไม้หอมๆค่ะ
รวมถึง จขบ. ใส่ชุดลายดอกไม้หวานๆค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 5 กรกฎาคม 2565 เวลา:17:30:56 น.  

 
ป่านฉะนี้..
คงพ้นจากภาวะป่วยโควิดแล้ว
ดูแลตัวเองต่อไปค่ะคุณเย็น
...

ส่งกำลังใจ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 26 กรกฎาคม 2565 เวลา:7:20:37 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น

โควิดรอบหลังสุดนี้
ระบาดหนักมาก
ในวันที่ไม่มีแถลงตัวเลขผู้ติดเชื้อแล้ว
หมิงกับมาดามก็ติดโควิดครับ
รวมทั้งพี่สะใภ้ผมด้วย
ตอนนั้นมาดามกับหมิงก็ได้ฟลาวิ
แต่พอถึงพี่สะใภ้
โรงพยาบาลบอกว่าฟลาวิหมด
กินยารักษาตัวตามอาการ
แต่ห้องในโรงพยาบาลเอกชนที่เชียงใหม่ก็เต็มเกือบหมดนะครับ

ตอนนี้ในโรงเรียนก็ยังคงระบาดอยู่
ดูเหมือนจะคุมไม่อยู่จริงๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 สิงหาคม 2565 เวลา:5:48:06 น.  

 
ค่ารักษาของแม่ผมในตอนนั้น
ทั้งหมด 2 ล้านกว่าครับ
ผมลองถามโรงพยาบาลรัฐแล้ว
ก็ล้านกว่าบาท
จึงเลือกโรงพยาบาลเอกชนใกล้บ้าน
เพราะสะดวกกับการนอนเฝ้าแม่ครับ
พ่อก็ไปเยี่ยมง่าย

รมต สธ ท่านน้ำหนักเกินครับ 5555
แต่ผมพอเข้าใจนะครับ
ยังไงก็ปล่อยให้เป็นหนักไม่ได้
เพราะเป็นคนใหญ่คนโต
แต่บางทีนึกถึงชาวบ้านที่ต้องการยาเช่นกันด้วยก็น่าจะดี

ฟลาวิฯที่หายากในช่วงก่อน
โรงพยาบาลไม่มี
แต่ร้านขายยาแถวบ้านผมซึ่งเป็นร้านใหญ่
สามารถขายได้ชุดละ 3 พันครับ

ผมเองก็เสี่ยงมาก
เพราะหมิงไปโรงเรียน
เพื่อนร่วมห้องก็ยังติดกันมาเรื่อยๆครับ
ไม่อยากให้ติดคนที่บ้านด้วย
เพราะพ่อกับแม่ผมก็มีโรคประจำตัวกัน

Nac long ช่วยได้จริงๆครับ
ตอนนั้นทั้งหมิงและมาดามก็กิน
และยาพ่นของเดนทิสเซ่ก็ดีนะครับคุณเย็น
แบบที่ผสมฟ้าทะลายโจรกับขมิ้นขาวน่ะครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 สิงหาคม 2565 เวลา:20:55:08 น.  

 
ในห้องทำงาน มีจนท. 10 กว่าคน ยังเหลืออีก 4 คน(รวมผมด้วย) ยังไม่ติดโควิดครับ
ห้องอื่นๆก็ติดกันถ้วนหน้า

หมอที่รู้จักติดโควิด ไม่กินทั้งฟาวิ โมลนู แต่กินกำกิกเผี่ยง และ ยาอื่นตามอาการ

รักษาสุขภาพครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 2 สิงหาคม 2565 เวลา:23:47:18 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณเย็น

เม้นท์เสร็จเมื่อวาน
ค่ำๆหมิงบอกว่าเพื่อนสนิทติดโควิดสองคน
หมิงนั่งเล่นกีตาร์กับเพื่อนด้วย
กลายเป็นเสี่ยงสูง
วันนี้ต้องหยุดเรียนกักตัวดูอาการเลยครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 สิงหาคม 2565 เวลา:6:53:44 น.  

 
สองวันผมน่าจะย้ายร้านเสร็จเรียบร้อยครับ
พรุ่งนี้อาจจะย้ายไปนอนที่บ้านใหม่เลย
ผมไม่รู้สึกเสียดายเลยครับ
ส่วนหนึ่งผปมอยากเลิกทำร้านมาพักใหญ่แล้ว
เพราะรู้สึกมาตลอดว่า
อาชีพขายเครื่องหนัง
ก็เบียดเบียนชีวิตสัตว์เช่นกัน
ผมเคยอธิษฐานด้วยซ้ำครับ
ว่าขอให้ได้เลิกทำเสียที 555
แต่ปัญหาคือตอนนี้สินค้าทีเ่ก็บไว้
ก็มีจำนวนมากมาย
จนผมน่าจะต้องกลับมเาปิดร้านใหม่เพื่อระบายของ
หรืออาจจะขายออนไลน์
หรือหาคนมาเหมาซื้อทั้งหมดในคราวเดียว
ก็ยังคงต้องรอก่อนครับ
เพราะสถานการณ์แบบนี้
คงไม่มีใครกล้าลงทุนแน่นอนครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 สิงหาคม 2565 เวลา:19:38:45 น.  

 
ในบ้านมี 6 คน ยังไม่ติดโควิดครับ
ตั้งแต่มีโควิดระบาด งดเที่ยว งดกินร้านอาหาร งดกินงานเลี้ยงที่มีโต๊ะจีน(ให้ซองเสร็จแล้วกลับเลย) งดงานสาธารณะต่างๆ
ในห้องทำงาน เปิดแมส เฉพาะดื่มน้ำ รับประทานมื้อกลางวัน
ฉีดวัคซีนไป 2 เข็ม ยังไม่ได้ฉีดกระตุ้นครับ
ต้องระวังมากกว่าคนที่เคยเป็น คนที่เคยเป็นแล้วเค้าไม่กลัวโควิดถ้าจะเป็นอีกในครั้งที่ 2

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เพราะมีคนที่เป็นโควิดครั้งที่ 2 เพิ่มขึ้น




โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 3 สิงหาคม 2565 เวลา:23:29:28 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2565 เวลา:5:37:14 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

คงหายจากโควิดและกลับมาเป็นปกติแล้วนะคะ

แม่ตะลียังเป็นอมตะอยู่ค่ะ
ไม่ค่อยเสี่ยงพบปะผู้คนนัก
ส่วนใหญ่เที่ยวป่าเขาค่ะ

ทำอาหารกินเองเกือบทุกมื้อ
เลยสบายไร้กังวล
ที่กังวลคือ ลูกอยู่ รพ.ทั้ง2คน
ที่จะพาโควิดกลับบ้านได้

แต่เขาก็ช่วยระวังแม่กันถึงที่สุดค่ะ
ที่บ้านแก้วช้อนชาม ก็แยกกันกิน
ห้องน้ำก็แยกกันใช้
ดูเหมือนปลอดภัย แต่พอนั่งเม้าท์มอยกัน ก็เสี่ยงทุกทีค่ะ

ขอบคุณกำลังใจที่ 3F ด้วยค่ะ
หากจะทดลองกินสะตอ ต้องเป็นสะตอข้าวอ่อนๆ จะไม่ฉุน
มีรสหวานนิดๆกรอบด้วย จะง่ายกับการเริ่มต้นค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 6 สิงหาคม 2565 เวลา:13:24:12 น.  

 
ดีว่ามียาเทพทำให้อาการดีขึ้น...
ยาฆ่าเชื้อถูกที่ถูกเวลา อันนี้เชื่อครับ
โซฟาเหมือนรอเจ้าของ สุดท้ายเราก็ได้ใช้

ดูๆเหมือนระวังตัวเซฟมาดี...ไม่น่าพลาดเลย
ขอเป็นกำลังใจนะครับ ให้หายดีเหมือนเดิมไวๆ
.
.
จากบล็อกผมเปลียนชื่อบ่อยมากๆพักหลังๆเกือบทุกปีฮา
ขอบคุณที่ยังจำผมได้ ดีใจนะครับที่เห็นเพื่อนๆบอกว่ายังจำ
ชื่อเก่าล็อกอินได้อยู่

....
อเมริกาที่น่าเบื่อสุดๆขณะนี้คือข้าวของแพง จะซื้ออะไรๆต้องระวังและคิดนานมากกว่าเมื่อก่อนครับ


โดย: กระดิ่งลมเอะโดะ สีแดงยามค่ำคืน วันที่: 8 สิงหาคม 2565 เวลา:23:10:36 น.  

 
เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน
ดูแลตัวเองดีๆนะคะ
หายไวๆด้วยค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมด้วยนะคะ



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 9 สิงหาคม 2565 เวลา:8:44:19 น.  

 
หายไวๆ นะคะ


โดย: kae+aoe วันที่: 10 สิงหาคม 2565 เวลา:8:35:26 น.  

 
สถานการณ์กลับเป็นปกติแล้วนะคะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 10 สิงหาคม 2565 เวลา:9:46:44 น.  

 
สวัสดีตอนค่ำครับคุณเย็น

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ

ตอนนี้มีเวลาที่ผมจะได้มองตัวเองชัดๆแล้วล่ะครับ
ว่าอยากทำอะไรจริงๆต่อไป



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 สิงหาคม 2565 เวลา:19:47:50 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณเย็น



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 สิงหาคม 2565 เวลา:6:39:23 น.  

 
คนเราทุกข์เพราะอยาก
ทุกข์เพราะยึดอยากจริงๆครับคุณเย็น
ตอนได้มาก็อยากได้
แต่ตอนเสียไปก็ไม่อยากเสียอีก
ทรมานจริงๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 สิงหาคม 2565 เวลา:13:48:02 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 สิงหาคม 2565 เวลา:5:35:07 น.  

 
เห็นด้วยกับทุกตัวอักษรที่คุณเย็นเขียนไว้ที่บล็อกเลยครับ
สาธุธรรมครับ





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 สิงหาคม 2565 เวลา:13:40:20 น.  

 
โอ้ อ.เต๊ะ มาช้าไป 2เดือน แฮ่
ตอนนี้ คุณเย็น น่าจะหายดีแล้วนะครับ
ตั้งแต่โควิดมาเยือนเมืองไทยนี่ อ.เต๊ะ ก็ไม่ได้ออกจากบ้านไปไหนเลย
ไกลสุดก็ไป ตรวจตามนัด ที่ รพ.
แต่ส่วนใหญ่จะอยู่บ้าน สั่งของมากิน
แล้วก็ ช็อปปิ้งไปเรื่อยๆ แล้วแต่วันไหนจะมือลั่น หรือโดนผีผลักนะครับ555

เรื่องยานี่ คนเป็นโควิด ช่วงแรกๆ ก็จะได้ยาฟาวิ มากิน
พอตอนหลังนี่ เห็นบอก ได้แต่ยาแก้ไข้ เจ็บคอ
molnu นี่ ไม่ต้องพูดถึงเลย

อ.เต๊ะ ดูข่าวเห็นมีคนซื้อจากประเทศเพื่อนบ้านเรา แค่ 2000 กว่าบาท
แต่ในบ้านเรา ขายหลักหมื่นเลยนะครับ

อ.เต๊ะ ฉีดวัคซีนไปแค่ 3เข็ม แต่ยังรอดอยู่ครับ

ส่วนเรื่องถ่ายภาพ นี่ ตอนหลังอยู่บ้านนานๆ
ต้องหาอะไรทำแก้เบื่อครับ จะเอากล้องใหญ่ถ่ายก็ขี้เกียจ
เอามือถือนี่แหละ ง่ายดี หาเลนส์เสริมใส่ ก็ได้ถ่ายรูปเพลินๆแล้ว
ความสุข ไม่จำเป็นต้องราคาแพงนะครับ555

ส่วนรูปที่ให้ทายนี่ ถูกต้องเลยครับ
เป็นพวงมาลัยรถ เจ้าถุงเงิน เพราะ รถสีบรอนซ์
เป็นพวงมาลัยเดิมๆ ป้ายแดงมาก็เป็นงี้เลยครับ
อ.เต๊ะ อยู่บ้านตลอด เจ้าถุงเงินก็นอนโรงรถ
ไม่ได้เที่ยวไหนเลย จนแมงมุม ชักใยเลยละครับ555

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันนะครับ



โดย: multiple วันที่: 17 สิงหาคม 2565 เวลา:20:09:17 น.  

 

มาส่งกำลังใจค่ะ
หายไวๆนะคะ


โดย: newyorknurse วันที่: 18 สิงหาคม 2565 เวลา:2:42:55 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 สิงหาคม 2565 เวลา:5:37:39 น.  

 
เห็นด้วยเลยครับคุณเย็น

วันนี้ก็เพิ่งอ่านหนังสือของท่านพุทธทาส
ที่ท่านบอกว่าอย่าเป็นอะไร และอย่าอยากเป็นอะไร
ตถตานั่นแหละดีครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 สิงหาคม 2565 เวลา:20:32:43 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณเย็น
ดีใจด้วยค่ะ ตอนนี้หายดีแล้ว

>>>
ที่นิวยอร์ก ตอนนี้ไม่ใส่แมสกันแล้วค่ะ
เห็นจะให้เด็กนักเรียนไปโรงเรียนแล้ว ถ้าตรวจโควิด ผลบวก
แต่ไม่มีไข้ เขาจะรักษาแบบเป็นโรคหวัดแล้วค่ะ
พี่และเพื่อนๆ ไป Gym ยังใส่แมสอยู่ แต่ก็เหมือนมีแต่เรา
บางที่ก็ไม่ใส่เหมือนกันแต่ไปอยู่ห่างๆ


โดย: newyorknurse วันที่: 19 สิงหาคม 2565 เวลา:2:58:43 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 สิงหาคม 2565 เวลา:6:04:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

mcayenne94
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [?]




Bangkok

Kyoto

Sydney

Mcayenne94's Diary มีวัตถุประสงค์เพื่อบันทึกเรื่องราวของเจ้าของบ้านและสิ่งแวดล้อม ไม่มีวัตถุประสงค์ เพื่อการ จัดจำหน่าย ต้นไม้ดอกไม้ หรือสิ่งใด อนุญาตให้นำภาพถ่าย พร้อมชื่อMcayenneผู้ถ่ายภาพไปใช้ประโยชน์ได้ และสงวนสิทธิ์ไม่อนุญาตให้นำภาพถ่าย Mcayenne ไปใช้ โดยการดัดแปลงตัดต่อหรือลบชื่อภายในภาพ
Friends' blogs
[Add mcayenne94's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.