คำเตือน!!! Blog นี้เต็มไปด้วยคำหยาบคาย (เยอะด้วย) ถ้าใครเผลอกดเข้ามาอาจจะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ก็ขอเตือนไว้ก่อน ถ้าอ่านแล้วทนไม่ไหวกับคำหยาบของป้า ก็ขออภัย และกดปุ่ม X ด้านขวาบนของ browser ได้เลยขอรับ อิป้าอาจเป็นภัยกับสังคมได้ ลูกเด็กเล็กแดงอย่าได้อ่าน

อุตส่าห์หนีตามป่ะป๊าไปออกรอบที่ best ocean ตอนบ่ายสาม

ก๊วน 4 คน ไม่ได้ใช้รถ โชคดีก๊วนไม่ติด และโชคดีได้แคดดี้หน้าตาดี
หารู้ไม่ ความซวยและเซ็งกำลังจะบังเกิด


เอารวม ๆ ของความเซ็งละกันนะ


"แคดดี้เบอร์ 001" นั่น เบอร์สวย น่าจะเป็นแคดดี้หน้าตาดีอันดับต้น ๆ ของเบสโอเชี่ยน

แต่ชี.....  รับไม้ ส่งไม้ แถมรับคืนแบบกระชากกลับ!!! ถึงไม่แรงมาก แต่มันรู้สึกได้โว้ย

 ส่งลูกให้ก็ทำเหมือนไม่อยากจะถูกเนื้อต้องตัวนาย (แต่สงสัยอยากโดนตีน) มีครั้งนึงจำแม่นมาก ป้าแบมือขอลูก มันส่งลูกให้ไงรู้มั้ย มันก็แบมือ ละก็เอียง 90 องศา ให้ลูกมันไหลลงมือป้าเอง โห... คุณพระ



มีครั้งนึง คุณนายแกโยน!!!


ใช่.. ลูกตกน้ำ มาถึงตรงจุดดรอป ป้ากะแคดดี้ยืนห่างกันประมาณ 1 คลับเฮ้า ชีคว้าลูกในกระเป๋า แล้วโยนมาให้ป้าที่พื้น ป้าสะดุ้งหันไปมอง มันพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบและงึมงำในคอ "อ๋อโอดอ่ะ" มันคือ ขอโทษค่ะ คือมันฟังแทบจะไม่เป็นคำเลยแหละ .. อิป้ายังอุตส่าห์เดาได้อีกนะ ...... โหยยย คุณน๊ายยย คุณนายขาาาา อิแจ๋วทำอะไรให้ไม่พอใจรึเปล่าค๊า อิแจ๋วขอโทษนะค๊า อีคุณน๊ายยยย


ไม่.. เย็นไว้ ใจเย็น ในก๊วนมีเพื่อนป่ะป๊าอยู่ด้วย แถมเป็นอดีตผู้กองอีก ไม่อยากเสียมารยาทต่อหน้าคนอื่น แต่อย่าให้เจอทีหลังนะ ตบกระโหลกแตกเลย แสรดดดดดด

เดินช้า .... ป่ะป๊าเค้ายิ่งบ่นกะป้าอยู่ว่าตีให้มันเร็ว ๆ หน่อย แหมมม คุณพ่อขา ก็จิ๊บต้องตีหมุดแดง พวกคุณชายตีเสร็จก็ไม่รอให้คุณลูกได้อวดฝีมือให้เห็น เดินจ้ำเอาจ้ำเอา พอเราไปถึงลูกทีหลัง ก็หาว่าตีช้า(อันนี้บ่นพ่อตัวเอง อิอิ)

บางหลุมไอ้เราก็อุตส่าห์เดินไปรออยู่ใกล้ ๆ หมุดแดง พอพวกคุณขาวตีเสร็จ ป้าจะได้รีบทีออฟไป แต่คุณนายเธอไปยืนรวมกลุ่มกะพวกแคดดี้ ไม่รู้นินทาไรตูรึป่าว กระซิบกระซาบกันน่าดู

พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย .. อันนี้ไม่เป็นแค่ป้านะ ป่ะป๊ามันยังไม่พูดด้วยเลย อินี่อาการหนัก ต้องจับกดน้ำซักบุ๋มสองบุ๋ม ... ก็ตอนนั้นคุยกัน ป่ะป๊าเค้าบอกว่าอาทิตย์ก่อนปลาตายเหม็นหมดเลยตรงหลุมนี้.. ใช่มั้ยแคดดี้ 001 อาทิตย์ก่อนหน่ะ .... มันเงียบว่ะเฮ้ย  ... ไม่หือไม่อือ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากแคดดี้ที่ท่านเรียก

อิป้าแอบตกใจเล็กน้อย มัน.. มัน.. เฮ้อ ... มันกล้าเนอะ  ไม่ไหวจะเคลียกับอินี่ ปล่อยมันไปตามยถากรรมเหอะว่ะ โชคดีที่ดูเหมือนป่ะป๊าเองก็จะไม่ได้ใส่ใจอะไรกะมันเท่าไหร่


 ...หน้าบูดบึ้ง สวยซะเปล่า เสียของชิอ๋าย

ไม่หาลูก ... เนื่องจากมันเดินช้า อิป้าเลยเดินนำไปหาลูกก่อนตลอด นายเดินไปทาง แคดดี้เดินไปทาง เซ็งจิต มีหลุมนึงที่มี ฆ ระฆังกังวาลหน่ะ ป้าเสยซะขวาออกโอบีไปซะ ... มันปล่อยให้กรูเดินหาในพงหญ้า ตัวเองยืนถือลูกใหม่รออยู่ที่กระเป๋า

อีง่อย อีง่อย อีง่อยยยยย อยากตะโกนกรอกหูมัน  แต่ไม่ด่า ไม่ใช่กลัว แต่เกรงใจคนในก๊วน เดี๋ยวกร่อย เดี๋ยวเสียภาพพจน์ที่ดาวตั้งไว้

ยัง.. เรื่องทุเรศของมันยังไม่จบเท่านี้

เหตุเกิดที่หลุม 15 พาร์ 3

"120 ทวนลม ธงหลัง" ... คุณนายเธอบอกมา แหม ไพเราะเสนาะหูซะจริงแม่คุณ

"เหล็ก 5 ค่ะ" .... เห็นมั้ย อิป้าสะกดทุกอย่างแล้ว ยังพูด "ค่ะ" กับมันเลย

ป้าทีออฟไป เฟี้ยววววว ... ตกน้ำอีกแล้ว (คนอ่านคงแอบด่าในใจ อินี่ไม่โอบีก็ตกน้ำเข้าป่าหาเขียดหาแย้กินรึไงเมิง)  ก็มันไม่ไหวง่ะ เจอแคดดี้แบบนี้พยายามไม่คิด สะกดจิตตัวเองเท่าไหร่ แต่... แต่มันไม่ไหวจริง ๆ เออ แกมีบทบาทกะชีวิตชั้นมากเลย รู้ตัวมั้ย??


ต่อ

ทีออฟไปตกน้ำ ขึ้นช๊อตสองที่จุดดรอป ป้าก็เดินถือเหล็ก 5 ไป แคดดี้เดินตามไปถึงจุดดรอป .. "50 หลา ทวนลม ธงหลัง ตีไป 60 อ่ะ" .....  .. ชีคงถูกตั้งโปรแกรมมาแบบนี้  ..  "พิชชิ่งค่ะ"

เฟี้ยวววว... ทะลุ ..  เซ็ง..  แต่ยังแอบเฮฮาฮาเฮตะละเล้กับผู้กองอยู่ กดจิตตัวเอง ไม่เครียด ไม่เครียด โชคดีนิดนึงที่ผู้กองเค้าเป็นคนอารมณ์ดีเฮฮาตลอด


หลุมนี้ก็ผ่านไปด้วยดีได้ดับเบิ้ลพาร์นั่นเอง  ดีตรงไหน?


หลุมต่อไป หลุม 16 พาร์ 4 ช๊อตแรกอย่างเทพ กลางแฟร์เวย์เด๊ะ

ขึ้นช๊อตสอง

"120 ตามลม ธงกลาง" (โปรแกรมสั่งมา)

"เหล็ก 5 ค่ะ"

..... เงียบ .....

แคดดี้พูดขึ้นมาเสียงดัง .... "นายลืมเหล็ก 5 ไว้ที่หลุมเมื่อกี้รึป่าวอ่ะ"

"หือ.. ทำไม ไม่มีเหรอ"


"อืม ไม่มี" ละก็ตะโกนถามแคดดี้ในก๊วน ว่าใครมีเหล็ก 5 สองอันมั่ง ก็ไม่มี


"ก็หลุมเมื่อกี้นายตีเหล็ก 5 อ่ะ"

"อืม ใช่ แต่ให้ไม้ไปแล้วหนิ"

"ไม่มีอ่ะ"

"แล้วทำไงอ่ะ"


.....


ชียกโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์ ละโทร.ไปหาคนที่ซุ้มหรือใครซักคน ให้หาเหล็ก 5 ให้หน่อย อยู่หลุม 15


วางหูเสร็จ ชีก็ยืนนิ่ง ... นายก็ยืนนิ่ง ...


นั่นไง ป่ะป๊าหันมาเหล่ ... เลยบอกให้ตีกันไปก่อนเลย ไม่ต้องรอ

ความเงียบเข้าครอบงำจิตใจของทั้งคู่ ไม่มีการสนทนากันแม้แต่น้อย
มีแต่เสียงหายใจอันโรยรินของเดี้ยน


ซักพัก มันคงจะสำเหนียกขึ้นนิดหน่อย (หรือไม่ก็ไม่อยากได้ยินเสียงหายใจป้า) เลยเดินกลับไปที่หลุม 15 ปล่อยนายมันยืนสงบนิ่ง ไว้อาลัยให้กับความบรรลัยของตัวเอง


ยืนแกร่วซักพัก ... ไม่รอแล้ววุ้ย พวกป่ะป๊าขึ้นกรีนพัตกันหมดแล้ว คิดดูละกันว่าไปนานแค่ไหน


ตะโกนบอกคนบนกรีน ขอหนูตีด้วยคนได้มั้ยค๊าาาา เค้าก็โบกไม้โบกมือ ตีมาเลยๆๆๆ แต่ไม่หลบกันซักคน


หยิบเหล็ก 6 ฟาดซะเต็มเหนี่ยวแบบรมเสีย .... แช้งงงง ตกน้ำ อายโคด สงสัยเค้าคงรู้เลยไม่หลบกัน ... ไรของตรูฟะเนี่ย ลมปราณแตกซ่าน!!!


เสียบเหล็กเข้ากระเป๋าได้ก็ลากเองเลย เดินไปหน้าน้ำที่ตก ขอหนูตีอีกลูกนะค๊าาาา ว่าแต่ระยะเท่าไหร่ล่ะ เดาเองละกัน หยิบพิชชิ่งมา เฟี้ยววววว ทะลุกรีนเล็กน้อยถึงปานกลาง


มีคนขับรถมาส่งแคดดี้พร้อมไม้ มันลงมาจากรถได้ มันก็พูดขึ้นมาว่า


"นายอ่ะ ลืมไว้ที่ทีออฟ"

"......" กำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน "ห๊ะ ทีออฟเนี่ยนะ"

"ใช่!!  ก็มันอยู่นั่นอ่ะ นายเสร็จก็ไม่ยอมหยิบมา"


โหย แสรดดดดด ความผิดกรูเหรอ บร๊ะเจ้าเจี๊ยกมันเหียกมาก
แล้วชั้นไม่ใช่ประเภทที่ตีเสร็จแล้วทิ้งไม้ตรงนั้นนะเว้ย!! เอาไรคิดวะ


นึกย้อนกลับไปที่หลุม 15 อย่างช้า ๆ (ถ้าลืมก็เลื่อนสกอร์บาร์ขึ้นไปอ่านใหม่ได้)
แต่ไม่ต้องหรอก จะสรุปใหม่อีกหนึ่งรอบ

กรูทีออฟเหล็ก 5 ตกน้ำ
กรูถือเหล็ก 5 ไปที่จุดดรอป จำไม่ผิดแน่นอน เพราเดินเคาะตาตุ่มตัวเองเล่นไปด้วย
กรูวางเหล็กพิงไว้ที่รถลาก ตรงพวงมาลัยที่เมิงลากหน่ะ เพราะเมิงไม่สนใจจะหยิบไม้จากกรูเลย
ตีชอตนี้เสร็จ กรูก็จำได้อีกด้วยว่าเมิงเดินไปที่กรีนแล้ว ไม่สนใจกรูเลย ชีวิตทำไมมันเศร้าอย่างเง้

แล้วเมิงมาบอกว่า "นายอ่ะลืมไว้ที่ทีออฟ"

ทีออฟบ้านเตี่ยเมิงสิ แล้วกรูก็ไม่ได้ลืมด้วย กรูวางพิงไว้กะรถ เมิงก็เห็น

แคดดี้มีหน้าที่อะไรคะ?

หนึ่งในนั้นใช่ "ดูแลไม้ของนาย" มั้ยคะ หรือนายตีเสร็จจะต้องเช็ดไม้ยัดไม้ลงถุง แล้วอัญเชิญคุณนายไปที่ประทับ!?


แล้วมาโยนความผิดให้นายซะอีก ไอ้เราก็อุตส่าห์ถามย้ำว่า "ทีออฟเนี่ยนะ" เสือกมาตอกกลับอีกว่า "ใช่!!!" เสียงแข็งโคตร


อีเจริญ เมิงไปเก็บหอยหยอดหอยกินเหอะ ชีวิตเมิงคงโรยด้วยกลีบกุหลาบมาตลอดสินะ ต้องปูพรมแดงให้เดินด้วยมั้ยคะหล่อน

ถ้าเมิงซวยมาเป็นแคดดี้กรูอีก กรูนี่แหละ จะเอากลีบหมอนทองไปโรยให้เมิงเอง หน้าไหนก็ไม่เว้นแล้ว แต่กรูเกลียดทุเรียนว่ะ!

ต้องขอบคุณป่ะป๊าที่อุตส่าห์ยืนรอ(กดดัน)ที่กรีน จนป้าพัตต์ยาวลงไป ต้องขอบคุณความกดดันจริง ๆ

หลุม 17  พาร์ 4 เดินตามป่ะป๊าไปทีออฟ มือก็ล้วงก้น เอ้ย กระเป๋าหลัง เอ๊ะ ถุงมือที่ถอดห้อยไว้อยู่ไหน เอาแล้ว เหลือข้างซ้ายข้างเดียว ทำไงดี เจ็บแน่ ๆ เอ๊ะคิดได้ ตะกี้แคดดี้มันยังโทร.บอกคนนั้นเลยหนิ เลยบอกแคดดี้ว่า

"แคดดี้ ช่วยโทร.หาคนตะกี้ให้หน่อยได้มั้ยคะ ถุงมือหายอ่ะ ช่วยดูให้หน่อย ว่าถุงมือหล่นในรถเค้ารึป่าว หรือไม่ก็อาจอยู่บนกรีน" (เค้าให้ป้ากะแคดดี้ติดรถไปลงที่กรีน)

"ค่ะ"


แต่......


นิ่ง ... ไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ เกิดขึ้น  แกจะทำร้ายจิตใจชั้นไปถึงไหน


ถึงกรีนปุ๊บ ถามแคดดี้อีกรอบ "แคดดี้โทร.ถามให้รึยังคะ?"

"โทร.แล้ว"


..

.

???

อืม.. เงียบ ... แล้วไงคะ .. แล้วไงวะ .. so ... what ... จบ .. เอ่อ....  ชีวิตเราช่างบัดซบอะไรเยี่ยงนี้


ก็ทนตีจนจบ คิดดู สต๊าดเตอร์ให้ออกหลุม 10 ก่อน .. ถุงมือหายหลุม 17 ต้องตีวนจนจบหลุม 9 ... เจ็บมือขวามากเลย ใครมาเก็บศพที

แล้วนังแคดดี้มันก็ไม่พูดถึงเรื่องถุงมืออีกเลย

มันไม่พูด ป้าก็ไม่อยากจะสนทนากับมันแล้วล่ะ จบกันที ชาตินี้ขออย่าได้เจอกันอีกเลย

.. ถามว่าทำไมป้าไม่เปลี่ยนแคดดี้ตั้งแต่จบหลุม 18 .. ตอนแรกก็ว่าจะเปลี่ยน แต่ดูแล้วคงจะนานโข เพราะพวกป่ะป๊าก็จ้ำเอาจ้ำเอา ไม่มีรอกันมั่งเลย กว่าจะแจ้งสต๊าดเตอร์ กว่าจะหาแคดดี้ใหม่ กว่าแคดดี้จะเดินมา โอ๊ย เรื่องมันยาว อีกอย่างคืออยากรู้ให้ตลอดรอดฝั่ง ว่าอิแคดดี้คนนี้จะแผลงฤทธิ์อะไรอีกบ้าง

ให้มันไปสองร้อย แล้วพูด(ในใจ)ว่าเงินสองร้อยนี่ ถือว่าเป็นการทำบุญ เมื่อแกได้บุญไปแล้วก็ขอให้เจริญ อย่าได้เป็นแคดดี้อีกเลย (กรูจะได้ไม่ต้องเจอเมิงไง) อิสด

ขึ้นมาบนรถ ก็มาบ่นกับป่ะป๊า .. ป่ะป๊าบอกว่าทำไมไม่ด่ามันไปเลย ติ๊บอ่ะให้ไปทำไม ให้มันรู้การกระทำตัวเองซะมั่ง ... ป่ะป๊าน่าจะส่งซิกซักหน่อยนึงสิ จะได้ช่วยกันยำมันอ่ะ แถมป่ะป๊ายังบอกอีกว่า พวกแคดดี้เบอร์ต้น ๆ อ่ะ ไม่ได้เรื่องซักคน  ก๊วนพวกเรามี 001 003 009 อีกเบอร์จำไม่ได้ อืม... ช่างเข้าพวกกันดีเหลือเกิน

ตอนแรกกะว่าพรุ่งนี้จะโทร.ไปคอมเพลน แต่คิดอีกที ไปลุยเองเลยดีกว่า เล่าให้ลุงฟัง ลุงบอกว่าถ้าจะไปก็หาคนไปเป็นเพื่อนหน่อยก็ดีนะ ((กะว่าอิป้าคงโดนรุมสะกำแหง ๆ)) ... ดูก่อน ถ้าไปได้ก็จะไป 



.... blog ระบายนี้ ก็มีที่มาประการฉะนี้แล มีอย่างอื่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ขี้เกียจเล่าอีกนะ - -" เบื่อกะมันแร๊ะ

ทำไมช่วงนี้มีแต่เรื่องให้ต้องระบาย

เมื่ออาทิตย์ก่อนก็ไปด่าคนใน tops มาทีละ แต่เผอิญตอนนั้นด่ามันกลับ เลยแอบสะใจนิดนึง  แต่ก็มานั่งระบายใน blog อีก


วันนี้เจอเรื่องที่ทุเรศกว่านังผู้หญิงใน tops อีก อุตส่าห์ไม่ด่ากลับ เพราะกลัวก๊วนแตก ไม่งั้นนะเมิ้งงงงงง เจอลูกถีบพิฆาตตูแน่

ปล. เก่งจริงนะ ตัวแค่เนี้ย