กับ A + ต่อจาก Intro.... ถ้าผู้หญิงเขาเคยเสียตัวไปแล้ว คุกกี้ แกน่ะจะยอมรับไว้มั้ยคุกกี้ : A ที่แกว่าฉันยึดถืออะไรเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ของผู้หญิงมั้ย ถ้าย้อนไปตอนต้นๆที่ฉันจีบมายนัส ฉันก็ถืออยู่นะ ที่ฉันนึกว่าโสดจริง ตอนนี้ใจฉันยอมรับเรื่องพวกนี้ เธอก็มีแฟนของเธอ เรื่องจะเข้าใจว่ามีครอบครัวก็มีเข้ามาเป่าหูเบาให้ฉัน มีลูกอีกแน่ะ เรื่องพวกนี้ถ้ามันจริงมันได้ตอบออกมาให้แล้ว ว่าต้องผ่านคนมา .... ลูก? .....A : แกว่าผู้หญิงอย่างมายนัสชอบนิ่งเงียบกับแกน่ะเพราะปัญหาส่วนตัวของเธอหรือเธอไม่ชอบมึงวะคุกกี้ : .....เอ่อ.....มันก็เป็นไปได้ทั้งสองเรื่อง.....A : โอว แล้วนี่มึงยังเชื่อว่าเธอได้อยู่กับแฟนคนใดแล้วเธอยังต้องชอบมึงอีกด้วยนะเนี่ย มึงคิดอะไรกัน?คุกกี้ : ......ไม่ชอบกูก็แล้วแต่หล่อน เธอคงให้กูออกไปจากเธอซึ่งดีที่สุด แล้วก็.....A : หืม?คุกกี้ : เรื่องที่ว่าเมียฉันเป็นใคร แม่งเป็นได้ทั้งจอยทั้งปานวาด......ถ้าแกบอกว่าเป็นปานวาด.....ไอ้ B น่ะมันเป็นคนที่รู้สึกดีกับเธอ .....ปานวาด ฉันยังไม่แน่ใจ.....ความรู้สึกฉันคิดว่าเมียฉันยังไงก็น่าจะเป็นจอยน่ะ.....จากความแน่นอนเรื่องจอยเนี่ยก็มาจากสมัยหัวโตเป็นอดีตเพื่อน......ปานวาดนี่ฉันคิดว่าเธอยังมีโอกาสรักแจ้ได้นะ ..... แกรู้มั้ย ถ้าเมียฉันคือปานวาดจริงๆล่ะก็..........A : อย่าบอกนะว่าแกหนักใจเพราะแกรู้สึกเสียดายเธอ? แกมันเลือกหนทางแล้วนะ คุกกี้ : .........ฉันไม่ได้อยากให้ปานวาดต้องเข้ามามีบทบาท ..... ฉันมันหมดความรู้สึกรักไป.....ก็ฉันมันไม่ลืมบุ๋มเอง.....และก็ฉันไม่เข้าใจไอ้ตอนนั้น............. A...... ฉันมีเรื่องติดค้าง เรื่องเก่าๆA : ติดค้างเรื่องเก่าๆ? เรื่องอะไร?เรื่อง... Intro..............................ต่อจากที่ intro ไว้ ( หมายเหตุ : บทบาทสมมุติ )พระเอกแจ้ที่อยู่ในสภาพนอนหงาย เลือดอาบแต่เขากลับลุกขึ้นได้อีก เลือดได้เหือดแห้งหายไปคุกกี้ : แจ้ ฉันพยายามจะเอาชนะแกให้ได้แจ้ : ไอ้ก้อย(คุกกี้)บ้า แม้แกจะเลิกฝังใจเรื่องบุ๋มบิ๋มไป แต่เรื่องมันยังไม่จบใช่มั้ยคุกกี้ : ใช่แล้วแจ้ : ก่อนอื่น แกต้องคิดก่อนว่าบุ๋มไม่ใช่คนมีใจให้แกเลยและเรื่องของฉันที่อาจจะไม่ใช่คนครอบครองเธอไว้จริงคุกกี้ : ฉันยังคงคิดว่า......แจ้ : ฉันอาจจะไม่ใช่คนได้ครอง แต่แกน่ะมันมีการแอบรู้มาจากไหน ไอ้การที่ฉันจะมีความลับในเรื่องบุ๋ม ฉันไม่เคยแสดงเรื่องบุ๋มให้รู้ แกคงมีคนอื่นบอก เลยดักคนอย่างฉันให้ฉันเป็นคนหนึ่งที่จะเกี่ยวกับเธอ.....แกมันเป็นตัวร้าย ไอ้ก้อย ทำไมแกน่ะยังคิดเรื่องเธออยู่อีกคุกกี้ : หึหึ กรณีบุ๋มลงเอยกับแกจะไม่มั่นคงไม่แน่นอนอาจจะทำให้ฉันเชื่อว่าฉันมีโอกาสดึงตัวเธอมาเป็นของฉันได้ ส่วนกรณีเธอลงเอยกับหัวโตฉันคิดว่านั่นมั่นคงแจ้ : ออ แกเชื่อไว้อย่างนี้ ฉันกับเขา.....แกให้ความรู้สึกไม่เหมือนกันคุกกี้ : ใช่ เจอนี่หน่อย อะดู๊เกต !แจ้ใช้แขนรับต้านอะดู๊เกต : โชริวเคน !คุกกี้ใช้ลูกฟุตบอลโจมตี : บอลพิฆาตแจ้โต้โดยการเตะกลับคุกกี้ : พลัง !!!! คลื่นเต่า !!!แจ้กระโดดเหาะเหินเดินอากาศด้วยพลังปราณจอมยุทธลอยอยู่เหนือพลังคลื่นเต่า สักพัก แล้วลงมาเหยียบธรณี ร่ายคาถา ส่งเวทย์สายฟ้าฟาดใส่คุกกี้คุกกี้ใช้วิชานินจานารุโตะแยกร่างให้พ้นจากสายฟ้าแจ้เพาเวอร์อัพเปล่งพลังเป็นซุปเปอร์ไซย่า ผมสีทองชี้ตั้ง : พลังคลื่นเต่า !!!คุกกี้หลบด้วยวิชาดำลงไปในดิน เขาหลบสักพักแล้วกระเด้งกายขึ้นมา : เจอนี่ หมัดยางยืดของลูฟี่แจ้ : เวทย์มนต์แม่มดโดเรมี โอมมะรึกกึ๊กึ๋ย เสก ให้หมัดยางยืดจงกระเด็นออกคุกกี้ใช้คฑาของแฮร์รี่ พอตเตอร์ : สตูเปฟาย !แจ้ก็มีเหมือนกัน : ริดีคิวลัส !คุกกี้ : หึ ถ้างั้น ฉันจะใช้ดาว ไอเทมจากมาริโอแจ้ : เจอฉันกินผักปวยเล้งกระป๋องเหมือนป็อบอาย ฉันจะแข็งแรงขึ้นสองคนพุ่งเข้าหากัน ปะทะกันไม่ยั้ง" พอเลย บ้าไร้สาระทั้งคู่ "...........คุกกี้กับแจ้หยุดนิ่งบุ๋ม : เลิกสู้กันได้แล้ว ไอ้บอซซ์(คุกกี้) นายมีปัญหาใช่มั้ยคุกกี้ : อะ เอิ่ม ......... บุ๋ม : และก็แจ้ .... นายก็รู้ว่าไอ้บอซซ์มันเป็นบ้า นายก็บ้ารับคำท้าสู้ไปกับเขา แจ้ : อูยบุ๋ม : บอซซ์ ..... นายบอกฉันมา ทำไมนายมีเรื่องคาใจตัวฉัน มายนัสของนายเองก็มีคุกกี้ : มายนัส .....ฉันปล่อยเธอไปบุ๋ม : เคยจีบกัน แล้วเธอก็ไปใช่มั้ย ไปมีแฟนแล้ว?คุกกี้ : นั่นน่ะ ฉันไม่รู้หรอก ดีใจ หรือ เสียใจแจ้ : แต่เรื่องบุ๋มแกก็ยังกลับมาคิดอีกบุ๋ม : สิ่งที่บอซซ์มีความน่านับถือ ไม่ใช่อะไร ......คือ นายกับเรื่องตัวฉันที่ยาวนานจริงๆ เป็นสิบๆปี ยี่สิบปี นายโอ(หัวโต) มานี่หน่อยหัวโต : มีอะไรบุ๋ม : อดีตเพื่อนของเธอมันบ้ามายนัสมาก เกิดความไม่สมหวังจนกลายเป็นคล้ายๆผู้ร้ายหัวโต : ออ .... เออไอ้ก้อย แกน่ะไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องสู้กับแจ้ก็ได้คุกกี้ : คนนึงบิ๊ก d2b คนนึงบีม d2b บุ๋ม : เฮ้อ ...... ทั้งคู่เล้ยยยยยย แล้วบิ๊กหรือบีมได้เห็นมั้ยล่ะ ปริมาณหัวใจรักของผู้หญิงน่ะ ...... มันไม่เห็นมีเลย หล่อๆกันแล้วไงล่ะ?คุกกี้ : ก็เพราะแจ้เนี่ยแจ้ : อ้าว มาโทษฉันอีก มันเพราะแกตังหากบุ๋ม : ไม่ต้องเถียงกัน .... บอซซ์ นายคิดว่า นายหล่อขนาดบิ๊กเนี่ย ....... เฮอะ คุกกี้ : .........บุ๋ม : .......บอซซ์ ...... ฉันว่านายมีปัญหาชีวิตและจิตใจนะคุกกี้ : .........บุ๋ม : ฉันจะให้นายดูนี่.......ฉันกอดกับแจ้ ......... ต่อไปก็กอดกับโอ............บอซซ์......บอซซ์ก็ดีมาก นายไม่ได้เจ็บใจมาหึงหวงแบบสมัยเก่าๆ ...... แต่สีหน้านายมันดูเบื่อๆคุกกี้ : .........บุ๋ม : .........จริงๆนายเองก็.....นายคงรู้ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงดีเรียบร้อยนัก ......... นายวิ่งตามชีวิตฉัน......ค้นหา.....แม้ฉันไม่ค่อยมีค่ามาก.......นายมีใจกับฉันเสมอ ให้ใจมากกว่าที่โอจะให้ฉันซะอีก......ฉันเป็นหมอไปแล้ว....มันเป็นค่าที่โอต้องการให้ฉันมี.....โอให้ความสำคัญกับสิ่งที่มีความสูงส่ง....บอซซ์ นายเคยหลงในตัวฉันรุนแรง.....เวลาผ่านไป นานแค่ไหน จนนายไม่เจ็บใจแล้ว.....เมื่อนายมาหลงไหลมายนัส..... ก็ทำให้นายสามารถเลิกฝังใจตัวฉันได้......เรื่องมายนัสนายจะสมหวังหรือผิดหวังมา..........เธอไปไหนแล้ว..........แต่นายยังมีความค้างคาเรื่องตัวฉันทั้งๆที่มันผิดหวัง......นี่เป็นเรื่องใจที่น่านับถือ.......เรื่องใจนาย......นายยังกลับมาคิดเรื่องฉัน.......ยาวนานเหลือเกิน......ถ้าฉันรักนายแล้วอยู่ด้วยกัน.....ฉันเชื่อได้เลยว่าไม่มีชู้....คุกกี้ : ......ถ้าบุ๋มลงเอยอยู่กับหัวโต ..... เธอมีความสุขหรือเปล่า ...... บุ๋ม : ......เขา......เขาคงใส่ใจกับความดีงามอย่างจอยเป็นอันดับแรก......ฉันรู้.....ฉันมีใจกับโอแต่...............ก็ทนอยู่กันไปคุกกี้ : ........ก็จอยมันเสือกรักฉัน........บุ๋ม : .......บอซซ์.....เรื่องมายนัสนายพบว่าเส้นทางนายเป็นยังไง......คุกกี้ : ......ผิดหวัง....แจ้ : แกน่าจะรอดู ดูต่อไปอีกหน่อยบุ๋ม : ............ นายอาจจะเจอใครสักคนก็ได้นะ.....คุกกี้ : ............. Create Date :21 เมษายน 2567 Last Update :22 เมษายน 2567 5:02:53 น. Counter : 46 Pageviews. Comments :0 twitter google (โหวต blog นี้) Comment * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก