๏ ... ฉัน ใช้ภาษาชาวบ้าน ... ๏




0 - ลหุ
1 - ครุ

1 1 0 1 1           0 0 1 0 1 1
1 1 0 1 1           0 0 1 0 1 1

21.18 น.


ฉันอยู่ ในสวนป่า       คณะมา จะพาเพื่อน
จากกรุง ไกลบ้านเรือน     ทะลุเยือน กระท่อมเรา
วันหยุด ทำงานหา                         ประจำขา กวีเมา
น้ำท่าเสบียงข้าว                               กะละมัง บะหมี่ห่อ

น้ำดื่ม กระติกใหญ่  เกาะสะพายไป ขาดก้อ
หาตัด เถาวัลย์พอ             กะจะดื่ม กระเดือกได้
ค้างคืน ในป่าดง                    จะนำ หลงไหล พงไพร
ปิคนิค ในป่าไม้                                   ไปจะรักลม ละเม

นอนเต้นท์ รำลึกเล่า   กวิเก่า รำพันเพ้อ
ดนตรี ไพรเอ่ยเอ้อ     เสนาะโสตร พระเจ้าป่า
หรืดหริ่ง เรไรหวีด                  อุระสั่น สะท้านใจ
ต้มน้ำ แกะไวไว                           อุ กะแช่ ไหน้ำแร่

เช้ามืด ละอองหมอก     ก็ไปออก รำแง้แง้
แอไร่-ระเบิดแกล                  อุ-วะ บิค-ระบำนก
ต้มน้ำ ฉะข้าวแฝ่                         กะละแม ขนมตรก
อาบน้ำ กระโจมอก                      แมักระโดด ดำน้ำคลอง
 
แ่ข่งขัน กระโดดน้ำ        ปะปะนั่ง จะแอบมอง
อุ๊ยตัว อะไร ร้อง             กะเกาะน่อง ตะกาย-ท้อง
ร่อง-น้ำตกจำลอง                     อุวะน้อง สะโพกเพิ่ม
ปลิงควาย บะเริ่มเทิ่ม                       เกาะกะเสริม สุขาภาพ

เก็บเต้นท์ สะพายหลัง  ขยะฝัง และกำหราบ
เถ้าถ่าน ไฟไล่นาบ                    มิฉะนั้น ไฟลุกทั่ว
เตรียมหนัง-สะติ๊กให้                  ประจำใกล้ ประชืดตัว
งูเงี้ยว ตะกวดกลัว                             ระยะยิง กระสุนกล

เดินเล่น ระวังภัย           กะปะไล่ ละวื่งวน
ชื้นไอ ละอองฝน          กระไดลืง กระรอกวิ่ง 
ค่าง ลิงทะโมน                    จะกระโจน เกาะเกี่ยวกิ่ง
ไม้ต้นตะแบก นิ่ง                               ดุนะลืง จะกอดคอ

ชายยิง กระต่ายได้   มะลืไม้ เบาได้แม่
เก็บดม มะได้แน            เบานะฉุน ไฉนกัน
อีเห็น ปะพังพอน              เกาะสุกร ในไพรสันต์
สวนป่า พนาวัลย์                       กรุพระเก่า ในน้ำหนาว

ค่ำแล้ว พระจันทร์เจ้า  ศศิเศร้า จำจากฟ้า
ข้างแรม ประดับ-ดา               ริก-กา สกาวดาว
ค่ำนี้ ฉะข้าวลืง                         ไฟเตาผิง จะปิ้ง-ข้าว
ป่า-อุดจมูกเป่า                                ไฟคุกลื่น ไอละมุน

อื่มท้อง จุพองเป่ง  พระจะเบ่ง กะเพาะวุ่น
เว้จฐาน ในป่าฉุน               นะไอเสีย ไอจนเบลอ
เบาหนัก นะกลิ่นฉี่                  ไปไกลผี จะหลอกเธอ
ป๋าเอง ก็กลัวเจอ                         กะปะสาว จะเอาป๋า

รำศึก ละครลืง   รำมะชิง เอาไหมตร้า
ป๋าว่า พม่านม่า                รำขะม้า ฉะตวายป่า
(เขมร - ขะแมร์ - มะแม แพะ - ม้า เมียแพะ - งิงิ)
อย่า จั๊กกะจี้ ขา                      จะดุหมา ดุด่าเอา
เข้าเต้นท์ สบายเรา                      กระบะยา คิลาลาน

หนึ่งองคุลีพอ             พระเหมาหม้อ กะลามัง
จิบเพื่อ สุภาพมั้ง                   เมาเละทั้ง พระนางเลย
ดึกแล้ว ละเมอฝัน                           คณะฉัน ละเมอเฉย
โม้เล่น นะเพื่อนเอ๋ย                          จะจำหมอน ละอ่อนแล้ว
อุษามาแล้ว พาเที่ยวต่อ

01.04 น.
 
                
แก้ไขข้อความเมื่อ 22 ชั่วโมงที่แล้ว
0
 
2
 

นกโก๊ก  
เมื่อวานนี้ เวลา 01:26 น.
สุนันท์ยา หลงรัก, ปรอยฝนเมษา หลงรัก
๏ ... ฉัน ใช้ภาษาชาวบ้าน (ภาค 2) ... ๏




พูดเป็นต่อยหอย
 
07.36 น.

ช่างพูด เพราะ ชอบพูด  พหุสูตร จำจดไว้
เข้าป่า พนาไพร               ในพนา นะภัย-หนู
ปิดปาก สงบเสียง                สติเอียง ประคองหู
เมียงมอง เยาะย่างดู              ในเงาไม้ ใบไหวพลิก

ดูตัวอะไรนี่                      ผงะผี กระพือปีก
ผีเสื้อ ไงบินหลีก       ไปเกาะดอก สะเดาหวาน
ต่อหลุม ระว้งเหยียบ          เลาะไปเลียบ ตลิ่งธาร
ข้ามห้วยละหาร คลาน             ในลำธาร คลำหาหอย

 มื้อเที่ยง ยำหอยโข่ง  นะอนงค์แม่ ชะม้อยน้อย
ช่างพูด ไปต่อยหอย          มะระเหลือง ไปเลือกเอา
ยำหอย อร่อยลิ้น                          จำทำกิน ยำซำเหมา
ช่างพูด นะสาวสาว                              จะแบะปาก ทำหอยฤๅ

08.37 น.                 

08.40 น.
ไก่แก่ กระดูกแข็ง     ฤ จะแข่ง กะแม่ปลา
ช่อน มีนะ มายา              ปะทะไก่ ใครเป็นรอง
โอ๊ย เขกมะเหงก โอ๊ย               มะรุโว้ย ทำไมน้อง
หนูมันดุ ในหอห้อง                       มะรุร้อง ฤ ท้องใหญ่

ดูนก วิหคบ้าง      จะเอาหนัง สะติ๊กไหม
อ้อ ไม่เอา ได้ไง                ในไพร ใครกระสุนมี
ยิงหมู ซะหมดเช้ด                       จะเสด็จ ไปไหนพี่
หาลูก กระสุนซี                                       ทำไงดี นะ อีแก่

โอ๊ย นกปรอด         ฤ จะรอด ไปจู๋จี๋
จับคู่ ขมิ้น สี              รวิเหลือง ระรื่นรมย์
อีแซว ขยัน                       สะมะคัญ นะชวชม
หางบ่วง ระดม                        สุรเสียง สะท้านไพร 

กาเหว้า ละลิ่วมา     มะละ กา กระโจนไล่
นกเงือก เกาะยอดไม้                มะรุดู อะไรบิน 
อีเยี่ยว จะเฉี่ยวโฉบ                    ก็ละโมบ มะได้กิน
นกฮูก จงอยบิ่น                            ขณะจิก เจาะโพรงไม้

ก่อนเที่ยง พระฉันเพล  นะพระเณร ในพงไพร
แม่ปลา กะล่อนไง                   ไวไวไป ยำหอยกิน
อ่มแล้ว สะดือปลิ้น                      สละหิน นะเจ้าหล่อน
กินนม ละอ่อนก่อน                                 ละนะนอนสบายใจ

09.50 น.

11.58 น.
ฝากปลา เผา ป๋าเบื่อ    จะละเนื้อ ไปกินเจ
ย่างไว้  กะ ตาเหล่              ก็ สุนัขดุ เฝ้ายาม
กับ นกกระจอก                   จะไปออก ล่าปลาช่อน
แมว ตัวดำ นอน                             ในขนำ กระท่อมนก

เอ้า สัปงก อยู่ได้   ไปสิไป สอยกระทกรก
ลูกเสาวรส ยก             ไหกระดก กระเดือกแดก
ไปยิง กระต่ายกัน                          ไอละมุน ในป่านั่น
ดอกไม้ ไปเก็บกัน                        นะกระต่าย นะหน้าทอง

ก่อนไป กระดิ่งบอก      ปะจะนั่ง ไปเฝ้ามอง
ดูหอย จะขาวผ่อง                 ฤ จะสี ดำหยิกย๋อย
ป่าเปลี่ยว ระวังงู                          กะปะรัด นะหนูน้อย
ดูมด ตะนอยหน่อย                          ปล่อยไปต่อย จะจับไข้

           ตอนบ่ายตะวัน แดด     สืจะแผดเผาผิวไหม้           
โพล้เพล้ เราออกไป              กะไดไม้ไปนั่งห้าง
ส่องแสงไฟฉายดู                       จะปะเสือกะเก้งกวาง
ต้องหลับเอาแรงบ้าง                          ละนะน้องเราไปนอน

                      +++ ค่ำคืนนี้ ไปนั่งห้างส่องสัตว์กันเด้อคร่า +++                         

14.56 น.



0
 
1
 

นกโก๊ก  
21 ชั่วโมงที่แล้ว
สุนันท์ยา หลงรัก
๏ ... ฉัน ใช้ภาษาชาวบ้าน (จบฉากฉันท์-ภาคท่องไพร) ... ๏