Dear Father




มีหลายเสียงบอกว่านี่เป็นซีรีย์ที่อบอุ่นและประทับใจ
แต่บ้างก็บอกว่ามันเป็นซีรีย์ที่ดูแล้วเศร้าต่างหาก
และแม้ว่าเพิ่งจะได้มีโอกาสดูซีรีย์เรื่องนี้เมื่อไม่นานมานี้ก็ตาม...

"ก็หลงรักซีรีย์เรื่องนี้เข้าแล้วล่ะค่ะ"

(แม้จะหลงรักผู้ชายหน้าตาบ้านๆแสนจะธรรมดาในเรื่องนี้ช้ากว่าคนอื่นอยู่มากเลยก็ตาม : )เป็นการรีรันตามเก็บซีรีย์ในลิสต์ที่อยากดูน่ะค่ะ : )



"Haikei ChiChiue-sama...พ่อครับ"


เราจะได้ยินประโยคนี้ด้วยเสียงของนิโนะมิยะขึ้นต้นมาแทบทั้งเรื่อง เหมือนๆกับเราจะสามารถรับรู้ได้ถึงความคิด ความรู้สึก ของพระเอกของเรื่องคนนี้ได้ตลอดเวลา ทั้งความโหยหาภาพของพ่อในจินตนาการ ความรู้สึกรัก ควารู้สึกอึดอัด ความสนุก ความเศร้า และความคิดของอิปเปคุงที่มีต่อชีวิตและความฝันของเค้าตลอดจนความรู้สึกต่อคนรอบตัวในย่าน คากุระซากะ


Tawara Ippei เป็นผู้ชายที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดาคนหนึ่ง(แต่เราก็หลงรักผู้ชายหน้าตาธรรมด๊าธรรมดาแบบนี้เข้าแล้วนะคะ: ) จริงๆแล้วเป็นลูกชายของยูคิโนะ (อดีตเกอิชาในย่านคากุระซากะ โดยที่อิปเปคุงนั้นไม่เคยได้รู้เลยว่าพ่อแท้ๆของเค้านั้นคือใคร ....
นั่นจึงเป็นที่มาของการขึ้นต้นในแต่ละตอนด้วยประโยคของอิปเปคุงที่ว่า

" Haike ChiChiue-Sama " พ่อครับ...


ไม่รู้เพราะอะไร
เรา ถึงได้รู้สึก "รัก" ซีรีย์เรื่องนี้


หนึ่งคงเป็นเพราะด้วยเรื่องราว ความคิด ของคนธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่เล่าเรื่องผ่านตัวเอกอย่างอิปเปคุง เป็นวิถีชีวิตของคนแสนธรรมดาๆเดินดินทั่วไปคนหนึ่งที่เราสามารถเดินพบเจอได้ตามท้องถนน ซึ่งนั่นน่าจะทำให้เราเข้าถึงความคิดของตัวเอกในซีรีย์เรื่องนี้ได้มากที่สุด


สองคือ เรารู้สึกชอบในโทนเรื่อง และเพลงประกอบของซีรีย์เรื่องนี้
เรารู้สึก(ไปเอง)ว่า โทนเรื่องนี้เป็นสีส้ม โทนเรื่อง ฉาก มุมกล้อง มันดูคล้ายกับช่วงเวลาที่เรานั่งดูซีรีย์เรื่อง Sunshine Foever ตะวันไม่ลับฟ้า ที่ทั๊กกี๊เคยแสดงเอาไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน และสิ่งนั้น ทำให้รู้สึกดีค่ะที่ได้กลับไปมีความรู้สึก "อิ่ม" กับการนั่งดูซีรีย์ในแบบนี้อีกครั้ง : )
ภาพประกอบซีเปียสีขาว-ดำ ที่ขึ้นมาพร้อมกับเพลงประกอบซีรีย์เพราะๆนั้น มันทำให้ตัวละครดูมีชีวิต ขึ้นมากเลยล่ะค่ะ


สามคือ เรื่องนี้ทำให้คิดถึงเรื่อง Jiro Dream of sushi ที่เคยประทับใจมาแล้ว การทำงานของพ่อครัวในร้านอาหารญี่ปุ่นนี่ มันสุดยอดจริงๆเลยนะคะ

แถมมาด้วย ความฮา ในแบบของนิโนะคุงอีกด้วย
ฉากตลกๆของเราส่วนมาก มักจะตลกและเผลอขำออกมาในฉากตอนที่โนะทำหน้าตลกแบบเปิ่นๆ หน้าเอ๋อ ทำหน้าสะดุ้ง(ยิ่งตอนที่เกือบจะโดนเพื่อนร่วมงานที่เป็นคุณป้าคนนั้นจับให้นอนด้วยน่ะค่ะ ฮามาก)
เป็นผู้ชายที่ดูซื่อ(บื้อ)มาก แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเป็นพี่ชายที่แสนดี และเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่นไปด้วยในคราวเดียวกันค่ะ

อ่านในหลายๆรีวิว ก็บอกเอาไว้ด้วยว่านิโนะมิยะนั้นได้รางวัลนักแสดงยอดเยี่ยมไปจากเรื่องนี้ด้วย (ขอปรบมือให้นะคะ แม้ไม่ถึงกับแอคติ้งดราม่ามากมาย แต่การแสดงที่เป็นธรรมชาติของโนะนั้นก็ผ่านมากๆเลย)


สรุปแล้วก็เป็นอีกหนึ่งซีรีย์ที่รัก แล้วล่ะค่ะ
แล้วโนะก็เข้ามาอยู่ในกรุของดาราฝ่ายชายที่ชื่นชมอย่างเต็มตัวด้วยอีกคน