bloggang.com mainmenu search

เพื่อนๆนัดพบกันที่ร้านอาหารอิตาเลียน
 "Carmine Italian Resturant"
Upper West side
นิวยอร์กซิตี้
 

https://www.carminesnyc.com/locations/upper-west-side


ตั้งแต่โควิดระบาด เราไม่ได้เจอกับเพื่อนๆกันเลย เพื่อนที่ทำงานด้วยกันเกือบสี่สิบปี
กับรุ่นหลังๆที่ทำงานกันจนเกษียณ เราทำงานที่หัองคลอด  ทำงานเป็นทีม มีทั้งคุณแม่
ที่มาคลอดปกติ และต้องคลอดด้วยการผ่าตัด ส่วนมากคุณหมอที่นี่จะ Pro คลอดเอง
จะผ่าตัดคลอดสักครั้งต้องจำเป็นจริงๆ และมีบอร์ดของแพทย์ทางสูติกรรมจะดูสถิติ
ว่าหมอสูติคนไหนทำผ่าตัดคลอดกี่เปอร์เซ็นต์ ถ้าสูงเกิน จะมีการสำรวจว่าที่ต้องผ่าตัด
จำเป็นจริงๆหรือเปล่า 
การคลอดแบบปกติ บางที่ต้องใช้เวลานานจริงๆ บางคนอยู่ห้องคลอดสองสามวัน คุณหมอ
ก็ต้องมานอนเฝ้า เพราะคุณไข้จะได้รับยากระตุ่น(Pitocin)ให้มดลูกบีบตัว ( Contraction)
เป็นกฎที่เวลาคนไข้รับยากระตุ่นให้มดลูกบีบตัว คุณหมอเจ้าของไข้ต้องอยู่ด้วยตลอดเวลา
จนกว่าจะคลอด แต่หมอสูติที่นี่ทำงานเป็นทีม และหมอในทีมจะจัดเวรกัน ทุกวัน คนไข้ที่มา
อาจจะไม่ได้คลอดกับหมอที่ตั้งใจไปหา แต่ก็จะมีหมอในกลุ่มทำคลอดให้ เพราะแล้วแต่ว่า
มาแล้วคลอดเลย หมอที่ฝากครรภ์จะมาทำคลอดแต่ถ้าต้องให้ยากระตุ้น ก็อาจจะคลอดวัน
ที่หมอเจ้าของไข้ไม่ได้อยู่เวร แต่ขณะที่หาหมอ ก็จะจัดให้ได้พบหมอในกลุ่มจะได้เจอกันบ้าง

เราทำงานห้องคลอดต้องทำงานเป็นทีม เราจีงสนิทกัน  เพราะเราดูแลทั้งแม่และลูก บางที่มี
เหตุฉุกเฉิน ต้องผ่าตัดด่วน ทุกคนก็จะช่วยกัน คนที่ยุ่งกับคนไข้ของตัวเองก็ดูแลไป คนที่ไม่ยุ่ง
ก็จะมาช่วยกัน  ทำให้เราสนิทกัน ถึงเกษ๊ยณแยกย้ายกันไปแล้ว ก็ยังมีความผูกพันธ์กัน 
เวลานัดเจอกัน ถ้าไม่ติดอะไรสำคัญก็จะพยายามมาพบกันกินข้าว คุยกันอย่างสนุกสนาน
ถามถึงครอบครัว และเพื่อนคนอื่นๆที่ไม่ได้มา 

วันนี้เพื่อนคนหนี่งย้ายกลับไปอยู่ Jamaica แล้ว จะมาเมกาปีละครั้ง ส่วนเพื่อนอีกคนก็ย้าย
ไปอยู่ต่างรัฐ สองคนสนิทกันมาก นัดมานอนโรงแรมอยู่นิวยอร์กซิตี้ และเที่ยวดูละคร
Broadway , เดินเล่นแถวนิวยอร์กซิตี้  เพื่อนเป็นคนติดต่อเพื่อนๆมากินข้าวกัน เวลาบ่าย
สี่โมงเย็น นัดได้ 13 คน เลขสวยด้วย

คราวหน้าต้องบอกเพื่อนนัดมื้อเที่ยงจะดีกว่า เราอยู่นอกเมือง เพื่อนอีกสองคนก็อยู่ไกลมาก
ขับรถเข้านิวยอร์กซิตี้ และหาที่จอดรถก็ยาก ค่าจอดรถหน้าร้าน สองชั่วโมง $10 กว่า
ตอนแรกก็คิดว่าคงพอ

ร้านอาหารดีมาก ไม่เร่งเลย เรานั่งคุยกันเกือบครี่งชั่วโมง เอาน้ำขนมปังมาให้กินเล่นแล้ว
เริ่มจดรายการอาหาร อาหารแต่ละจานใหญ่มาก แบบ Family stlye แบ่งกันกิน
เราสั่งกันสี่ห้าอย่าง อาหารกว่าจะมาก็อีกครีงชั่วโมง กินเสร็จ สั่งของหวาน
อีกตั้งนานกว่าจะมา สรุปเราอยู่ในร้านอาหารตั้งแต่สี่โมงเย็น แยกย้ายกันกลับ
เกือบสองทุ่ม ไม่คิดเลยว่าจะนาน เราต้องขับรถกลับบ้านอีกเกือบชั่วโมง เหนื่อย
แต่ก็คุ้มเพราะได้เจอเพื่อนๆ ไม่ได้เจอกันสี่ปีแล้ว 




เพื่อนคนกลางย้ายไปอยู่ต่างรัฐ North Calorina  อีกคนย้ายกลับไปอยู่ Jamaica หลายสิบปแล้ว
ปีนี้อายุ 80 ปี ยังดูแข็งแรงอยู่ จะมาเมกาทุกหกเดิอน เยี่ยมลูกหลานเหลนที่อเมริกา


เพื่อนคนที่นั่ง และคนที่ สี่(เสื้อสีขาว) สองคนทำงานก่อนเรา ส่วนคนที่สาม มาทำหลังเราประมาณ
5 ปี เราทำงานด้วยกันสามสิบกว่าปี  เพื่อนจะพยายามนัดเจอกันปีละครั้ง


ทางร้านให้เรารอจนครบกลุ่มแล้วจึงให้ไปนั่งที่โต๊ะอาหาร














มากันครบแล้ว ทักทายกันหน่อย
ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก





เจอเพื่อนคนที่ยืนข้างหลังคนสูง ทำงานด้วยกันมาหลายสิบปี ดูมีความสุข
เพื่อนๆถามว่าเป็นอย่างไร  เขาบอกว่าตอนนีสุขสบายดีมีหลานกำลังเรียนจบสัตว์แพทย์
อยู่กับลูกสาว และหลานสาว
ชะตาชีวิตของเพื่อนเราฟังแล้วเห็นใจมากๆ แต่เห็นเพื่อนมีความสุขและบอกว่าสุขสบายดีก็ดีใจ
ตอนทีทำงานลูกชายของเพื่อนไปเล่นน้ำ กระโดดลงน้ำ เกิดไปชนหินใต้น้ำ? พิการเดินไม่ได้
ตั้งแต่อายุ ไม่ถึงยี่สิบ แต่ชมว่าทางนี้ช่วยเหลือคนพิการดีมาก มีครูมาสอนที่บ้าน ได้สอบเทียบ
และเรียนจบมหาวิทยาลัย ไม่ได้ถามว่าตอนนี้เป็นอย่างไร
เพราะเขาเล่าว่าเพื่อเสียสามี เลยไม่อยากถามอะไรต่อ เล่าว่าสามีรู้สีกไม่ค่อยสบาย ก็นอน
เขาทำชาไปให้ก่อนนอน สามีบอกว่าถือแก้วไม่ไหว แก้วตกที่พื่น เพื่อนเดินอ้อมไปดู สามี
ก็หน้าฟุบอยู่ที่เตียง  เพื่อจับชีพจร ก็ไม่ได้ เรียกรถฉุกเฉินมาก็เสียชีวิตแล้ว สรุปว่าเสียชีวิต
จากโควิด เมื่อตอนช่วงที่โควิดเลิกระบาดและเริ่มไม่ใส่แมสก้นแล้ว สามีก็ไม่มีอาการอะไร
นอกจากบ่นเมื่อยๆ เหนื่อย ไม่ถึงสองวัน แต่เขาก็มีโรคประจำตัวหลายอย่าง เราเป็นห่วงเพื่อน
เพื่อนบอกว่าตอนนี้เขาสบายดี ปรับจิตใจได้แล้ว ค่อยสบายใจกัน

เพื่อนๆก็เล่ากันว่าใครเป็นโควิดกันบ้าง ประสบการณ์เป็นอย่างไร ส่วนมากฉีดวัคซีนกันสามครั้ง
อาการก็ไม่รุ่นแรง แต่เราเสียเพื่อนไปหนี่งคนเราเจอกันเมือนตอนนัดกินข้าวกันก่อนโรคโควิดระบาด  ข่วงโควิดระบาดมากๆ ตอนนั้นเพื่อนคนนี้ยังไม่เกษียณ เกิดเป็นโควิด กักต้วที่บ้านสองสามวัน อาการไม่ดีขี้น จีงไปรพ.ที่ทำงานอยู่แต่ไม่ทันจากไปก่อนถึงรพ. 

******










ผู้จัดการแวะมาคุยและขอบคุณที่เลือกมากินข้าวร้านนี้  
เราสั่งของหวานกัน อิ่มอร่อย
ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน
ค่าเสียหายวันนี้รวมทิป
$ 540 เราแชร์กันจ่าย





ถ่ายรูปหมู่ไว้เป็นที่ระลึก
อาหารมากมาย ทางร้านให้กล่อง
เอาอาหารกลับบ้านกัน
นัดว่าจะมาเจอกันปีหน้าอีก





 
Klaibann Blog
 
newyorknurse
Create Date :08 มิถุนายน 2566 Last Update :21 มิถุนายน 2566 3:39:20 น. Counter : 700 Pageviews. Comments :6