ออกจากสุวรรณภูมิเที่ยวบินเช้าสุด ประมาณ 6.55 น.
ใช้เวลาเกือบ 2 ชั่วโมง ไปถึงสนามบินนอยไบ
ใช้บริการแท็กซี่สนามบินไปส่งโรงแรม 10 USD
ตามป้ายค่าแท็กซี่ระบุว่า 15 USD
เราคิดว่าแพงไป สุดท้าย ยอมไปส่งในราคาตามที่ตกลงกันไว้

ไปถึงโรงแรม Golden Sun 1
เอาเอกสารการจองไปเช็คอิน
แล้วก้เดินไปซื้อตั๋วหุ่นกระบอกน้ำ
จากโรงแรม เดินเลียบทะเลสาบคืนดาบไปนิดเดียว
ขอแผนที่จากโรงแรม เขามีแจกฟรี

เกร็ด :
ทะเลสาบฮว่านเกี๋ยม (Ho Hoan Kiem หรือ ทะเลสาบคืนดาบ)
มีตำนานเล่าขานสืบต่อกันมาว่าครั้งอดีตพระเจ้าเลไทโต (Le Thai Yo)
ได้นำดาบวิเศษซึ่งนำมาต่อสู้กับพวกหมิง
จนสามารถปลดปล่อยประเทศให้อิสระแล้ว

พระองค์ทรงเรือไปกลางทะเลสาบเพื่อคืนดาบวิเศษให้กับเต่าศักดิ์สิทธิ์
และกล่าวกันว่าเต่าได้ขึ้นมาฉกดาบไปจากพระหัตถ์ของพระองค์
แล้วหายไปในทะเลสาบ อันเป็นเหตุให้ทะเลสาบแห่งนี้มีชื่อว่า
ทะเลสาบคืนดาบ

เดินหาของกิน มือแรกกินเฝอ ชามละ 40,000 VND

เดินตามชาวต่างชาติกลุ่มใหญ่เข้าตลาดสด
ซื้อหมูยอกิน





ไปหาซื้อทัวร์ตามเคาน์เตอร์ทัวร์ต่างๆ
ได้บริษัทนี้ ในราคาทัวร์วันเดียว 3 ทริป ๆ ละ 16 USD ต่อคน ต่อวัน



เดินไปอีกสักพัก เจอเลย โรงแรม prince 57
และโต๊ะขายทัวร์ของชินคาเฟ่
ที่ชาว BP แนะนำกัน
มัวร์ที่นี่ ขายแค่ 15 USD จ้า
ซื้อที่อื่นไปแล้ว ไม่เป็นไรน่า



สีสันระหว่างทาง





เดินเกือบเหนื่อย พักใหญ่ ๆ ถึงแล้ว

"วิหารวรรรณกรรม"

วิหารวรรณกรรม ภาษาเวียดนามเรียกว่า วันเหมียว (Van mieu)
สร้างใน พ.ศ. 1613 สมัยพระเจ้าหลีไทโตง (Ly Thai Tong)
อุทิศให้แด่ขงจื้อ วิหารนี้อยู่ติดกับกว็อกตื่อยาม (Quoc Tu Giam)
เป็นโรงเรียนของพวกขุนนางและเป็นมหาวิทยาลัยแห่งชาติ
แห่งแรกของเวียดนาม

ต่อมาสมัยราชวงศ์ตรันได้เปลี่ยนชื่อเป็นกว็อกช็อกเวียน (Quoc Hoc Vien) บริเวณตรงหัวมุมทางเข้าด้านหน้าจะมีซุ้มสลักด้วยหินข้อความ
“ขอให้ผู้มาเยือนลงจากหลังม้าก่อนที่จะเข้าไปข้างใน”

บริเวณสองข้างสระแสงงามมีอาคารชั้นเดียวอยู่ 5 หลัง
ภายในประดิษฐานแผ่นหินจารึกรวม 82 แผ่น
หลงเหลือจากของเดิมที่มีอยู่ถึง 117 แผ่น

แผ่นหินเหล่านี้จะตั้งอยู่บนหลังเต่าทำด้วยหิน จารึกชื่อ ผลงาน
ประวัติทางวิชาการของผู้ที่สอบผ่านการศึกษาหลักสูตร 3 ปี
ระหว่างปีพ.ศ.1985-2322 หลายคนจึงเรียกว่า “แผ่นหินจารึกชื่อจอหงวน”

ดูรูปที่ถ่ายมา



ค่าเข้าชมขึ้นจาก 50,000 เป็น 100,000 VND

















เด็ก ๆ มาวาดภาพกันกลุ่มใหญ่

























เริ่มเหนื่อยแล้ว เนต่ออีกไม่ไกล
ถึง จัตุรัสบาดิงห์ (Ba Dinh)

ที่ตั้งของสุสานของโฮจิมินห์ (Ho Chi Minh’ s Mausoleum)
บริเวณจัตุรัสบาสดิงห์ (Ba Dinh)

เป็นอาคารหินอ่อนและหินแกรนิตรวมถึงไม้เนื้อดีจากทั่วประเทศ
มีชื่อในภาษาเวียตนามว่า จู่ติกโอจิมินห์ (Lang Chu Tich Ho chi Minh )
ด้านในมีศพโฮจิมินห์ ซึ่งอาบน้ำยาอยู่ในโลงแก้ว

หลังสุสานโฮจิมินห์ มีสวนสาธารณะที่เงียบสงบร่มรื่นและมีสระน้ำเล็กๆ
และบ้านที่สร้างบนเสาสูงซึ่งเชื่อกันว่าเป็นที่อยู่ของโฮจิมินห์
และบริเวณใกล้ๆนั้นมี เจดีย์เสาเดียว ที่สร้างในปี 1049
สมัยราชวงศ์หลี






เหนื่อยแล้ว นั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้าง
ให้ไปส่งแถวทะเลสาบคืนดาบ ในราคาคนละ 20,000 VND
(ตอนแรกเขาบอกคนละ 50,000 VND)

เดินต่อไป จนถึงตลาดดงซวน (Dong Xuan)
ตั้งอยู่สุดถนนฮังดาว ทางด้านเหนือของเขตเมืองเก่า
ตลาดแห่งนี้มีสินค้ามากมายให้เลือก
ตั้งแต่บรรดาเครื่องจักรสาน พรมผืนเล็กๆ อาหาร เสื้อผ้า
ของที่ระลึก จนถึงซีดี และดีวีดี และยังมีเหล้าไวน์ราคาถูกด้วย

ตอนเราไปถึง ตลาดเริ่มจะวายแล้ว
ลองถามราคาของดู ไม่ได้ถูกเลย
เหนื่อยแล้ว ขี้เกียจต่อราคา

วันนี้ลองกิน
- เฝอ
- ไข่ข้าว
- หมูยอ
- ขนมปังฝรั่งเศส
- เบียร์เฮย หรือเบียร์สด ข้างถนน แก้วละ 6,000 VND

ซื้อ
- เสื้อไหมพรมสีม่วง 120,000 VND
- ผ้าพันคอไหมพรมสีม่วง 50,000 VND