เบริลเลียม (Beryllium) เป็นธาตุในตารางธาตุที่มีสัญลักษณ์ Be และเลขอะตอม 4 เป็นธาตุไบวาเลนต์ที่มีพิษ เบริลเลียมเป็นโลหะแอลคาไลน์เอิร์ธ มีสีเทาเหมือนเหล็ก แข็งแรง น้ำหนักเบาแต่เปราะ ซึ่งส่วนใหญ่ใช้เป็นตัวที่ทำให้โลหะผสมแข็งขึ้น (โดยเฉพาะทองแดงเบริลเลียม)

เลขอะตอม                      4 เป็นธาตุแรกของหมู่ IIA ในตารางธาตุ จัดเป็นโลหะ
น้ำหนักอะตอม                  9.0122 amu
จุดหลอมเหลว                  1283 ํc
จุดเดือด (โดยประมาณ)       2970 ํc
ความหนาแน่น (จากการคำนวณ)  1.85 g/cc ที่ 4 ํc
เลขออกซิเดชันสามัญ               + 2

การค้นพบ
    ผู้ค้นพบ ในปี ค.ศ. 1797 Vauquelin ได้พบว่าเบริลเลียมเป็นองค์ประกอบหนึ่งของแร่ beryl
    ในปี ค.ศ. 1828 Wohler และ Bussy เตรียมธาตุนี้ได้โดยรีดิวส์ BeCl2 ด้วยโลหะ K แต่ Be ที่ได้นั้นเป็นผงทีไม่บริสุทธิ์นัก
    ในปี ค.ศ. 1899 Lebrau นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศสตีพิมพ์ผลงานการเตรียม Be โดยวิธีการแยกสลายด้วยไฟฟ้า (electrolysis) ของโซเดียม เบริลเลียม ฟลูออไรด์ ได้ผลึกเล็ก ๆ ของ Be มีรูปหกเหลี่ยม

(hexagonal) นอกจากนี้แล้วเขายังเตรียมโลหะเจือของ Be-Cu ได้ด้วย เบริลเลียมในรูปของสารประกอบมีกระจายทั่วไปในเปลือกโลกของเรา เปลือกโลกของเรามี Be 0.001 %

ลักษณะ ขาว-เทา เป็นโลหะ

    การใช้ประโยชน์
    1. ใช้เป็นประโยชน์และวัตถุโครงสร้างของเท็คโนโลยีทางอวกาศ
    2. ใช้เป็นตัวโมเดอเรเตอร์ (moderator) และ reflector ในเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์
    4. ใช้ทำหน้าต่างพิเศษสำหรับหลอดรังสี -X
    5. โลหะเจือ Be-Cu ใช้เติมในเชื้อเพลิงจรวด

    ความเป็นพิษ
    เบริลเลียมในรูปของฝุ่น ควันหรือไอ เมื่อสูดเข้าสู่ร่างกายเป็นพิษมาก ระดับการทนได้ของร่างกายคือ 0.002 mg/m3ของอากาศ เกลือของเบริลเลียมเมื่อสัมผัสกับผิวหนังอาจเป็นพิษได้ แต่เข้าสู่ร่างกายในปริมาณ

ไม่มากไม่ปรากฎเป็นพิษต่อร่างกาย

ที่่มา : //th.wikipedia.org/wiki
         //web.ku.ac.th/schoolnet/snet5/topic2/Be.html

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ