❖อานิสงส์การถวายยารักษาพระภิกษุ และสามเณรอาพาธ สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต คือบุญกุศลที่เราได้ทำไว้อย่างดีแล้ว บุญจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต การที่เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐีมหาเศรษฐีได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระราชา เป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า หรือเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญบุญจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดต่อชีวิตของเรา ยิ่งถ้าเราหมั่นชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ ก็จะเป็นเหตุให้เราได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต คือเข้าถึงพระธรรมกายได้อย่างรวดเร็วพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สุทัตตสูตร ว่า“บุคคลใดให้โภชนาหาร แก่ปฏิคาหกผู้มีศีล ผู้บริโภคของที่คนอื่น ให้โดยเคารพตามกาลอันควร บุคคลนั้นชื่อว่าให้ฐานะ ๔ ประการ คืออายุ วรรณะ สุขะ พละ นรชนผู้ให้อายุ ให้วรรณะ ให้สุขะ ให้พละ จะไปบังเกิดในภพใดๆ ย่อมเป็นผู้อายุยืน มียศ ในภพนั้นๆ”มนุษย์ส่วนใหญ่เห็นว่า ความสุขและความสำเร็จในชีวิตที่ตนได้มานั้น เกิดจากความรู้ความสามารถของตน ที่ได้ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงาน อาศัยความขยันหมั่นเพียรไม่ลดละจึงทำให้ประสบความสำเร็จในชีวิตได้ ซึ่งถือว่าเป็นความคิดเห็นที่ถูกต้องในระดับหนึ่ง ส่วนอีกแนวคิดหนึ่งเห็นว่า เป็นเพราะเกิดจากพรสวรรค์ที่ติดตัวมาแต่กำเนิดเวลาจะหยิบจับอะไร ก็สำเร็จทุกอย่าง สำเร็จอย่างง่ายดาย ทั้งๆ ที่คนอื่นต้องใช้ความเพียรพยายามมาก จึงจะได้ในสิ่งที่ตนปรารถนาคำว่า พรสวรรค์นี้ อันที่จริงก็เกิดจากอานุภาพแห่งบุญที่สั่งสมมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ผู้มีพรสวรรค์จึงหมายถึงผู้ที่ได้สั่งสมบุญเอาไว้อย่างดีแล้ว เมื่อถึงคราวจะประกอบธุรกิจการงานใด ก็สำเร็จอย่างง่ายดายเป็นอัศจรรย์อะไรที่คนอื่นเห็นว่าเป็นเรื่องที่ทำได้ยากนั้น ดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับผู้มีบุญ และหากมีพรสวรรค์ควบคู่กับพรแสวงคือมีทั้งบุญที่สั่งสมมาดีแล้ว ประกอบกับมีความเพียรพยายามทำในสิ่งที่ดี ที่เป็นประโยชน์ทั้งต่อตนเองและเพื่อนร่วมโลก ก็จะยิ่งทำให้เป็นคนที่ทั้งเก่งและเฮง นับวันชีวิตก็จะเจริญรุ่งเรือง มีอนาคตที่รุ่งโรจน์ยิ่งๆ ขึ้นไปดังเช่นพระพากุละเถระ ที่ท่านเกิดมาพร้อมกับรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ สมบัติทั้ง ๓ อย่างนี้มีพร้อมอยู่ในตัวท่านเพราะท่านได้สั่งสมบุญไว้มาก โดยเฉพาะท่านได้ทำบุญพิเศษที่แตกต่างจากคนอื่นๆ คือ ได้ถวายเภสัชเป็นทานมาหลายภพหลายชาติ เกิดมาในภพชาตินี้ ท่านจึงเป็นผู้ไม่เคยเจ็บป่วย และมีอายุยืนถึง ๑๖๐ ปี* ประวัติย่อๆ ของท่านคือ ในอดีตกาล นับย้อนเวลา ๑ อสงไขยกับแสนมหากัป ในสมัยของพระอโนมทัสสีพุทธเจ้าครั้งนั้นท่านเป็นฤๅษีผู้มีฤทธิ์มาก เหาะเหินเดินอากาศได้ วันหนึ่ง พระอโนมทัสสีพุทธเจ้าทรงแสวงหาที่หลีกเร้น ได้เสด็จมาถึงอาศรมของท่านฤๅษีเมื่อฤๅษีได้เห็นพระพุทธองค์ ก็รีบกระวีกระวาดเข้าไปต้อนรับด้วยความเคารพเลื่อมใส และเกิดปีติโสมนัสว่า เรามีบุญได้พบเห็นพระพุทธเจ้าผู้เลิศในโลก ได้พบผู้มีบุญบารมี ดีใจเหมือนได้แก้วบรมจักรพรรดิ จิตใจร่าเริงเหมือนปลาในหนองน้ำที่แห้งขอด กระโดดขึ้นรับน้ำฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้าฉันใด ฉันนั้นขณะเดียวกันนั้นเอง พระผู้มีพระภาคเจ้าเกิดอาพาธด้วยโรคลม ฤๅษีจึงเหาะไปหายาในป่า แล้วนำมาปรุงถวาย ครั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสวยโอสถแล้ว โรคลมในพระอุทรก็หายไปทันทีท่านฤๅษีดีใจมาก ได้อธิษฐานจิตว่า “ด้วยอานิสงส์ที่ได้ถวายโอสถครั้งนี้ ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง อย่าได้มีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน”พระผู้มีพระภาคเจ้ารู้วาระจิตของท่านฤๅษี จึงพยากรณ์ว่า “ผู้ใดได้ถวายเภสัชแก่เราตถาคต บุคคลนั้นจักรื่นเริงในสุคติโลกสวรรค์เป็นเวลาแสนมหากัป เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ จะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิผู้ครองทวีปทั้งสี่ ๑,๐๐๐ ชาติ และไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือเทวดา ก็จะเป็นผู้มีโรคน้อย มีอาพาธน้อย ไปทุกภพทุกชาติ”พระฤๅษีได้ฟังดังนั้น ยิ่งเกิดความปีติเพิ่มอีกร้อยเท่าพันทวี เมื่อละจากโลกนี้ ได้ไปเกิดในสุคติสวรรค์ เสวยทิพยสมบัติเป็นเวลานานมาก ครั้นกลับมาเกิดในสมัยของพระปทุมุตตรพุทธเจ้าท่านได้เป็นลูกชายของมหาเศรษฐี เมื่อเห็นพระพุทธองค์ทรงตั้งภิกษุรูปหนึ่งไว้ในตำแหน่งผู้เลิศทางเป็นผู้มีอาพาธน้อย จึงตั้งความปรารถนาจะได้ตำแหน่งนั้นบ้าง ท่านได้ตั้งใจสั่งสมบุญ ถวายยาเป็นทานพร้อมด้วยจตุปัจจัยไทยธรรมมากมาย เมื่อไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ บุญส่งผลให้ท่านเป็นเทวดาผู้มีอายุยืนมากครั้นกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง ท่านได้พบพระวิปัสสีพุทธเจ้า จึงได้ออกบวชเป็นฤๅษีอีก ท่านได้เข้าไปฟังธรรมจากพระพุทธองค์ เมื่อเห็นภิกษุสงฆ์อาพาธเป็นไข้ป่า ท่านก็หายามาดูแลรักษาจนทุกรูปหายป่วยเป็นปกติ เมื่อจุติจากอัตภาพนั้นท่านได้ไปเกิดในสุคติภูมิ ท่องเที่ยวอยู่ในมนุษยโลกและเทวโลก ในกัปที่ ๙๑ ไม่เคยพลัดตกไปในอบายภูมิเลยมาในยุคสมัยของพระกัสสปะพุทธเจ้า ท่านเกิดเป็นลูกมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ ได้บูรณะปฏิสังขรณ์วัดเก่าๆ ที่ใกล้จะร้าง รวมทั้งก่อสร้างพระอุโบสถ ปรุงยาถวายพระสงฆ์ให้มีสุขภาพแข็งแรงท่านสร้างกุศลตลอดชีวิต ทุกลมหายใจเป็นบุญกุศลตลอดเวลา เป็นต้นแบบของนักสร้างบารมี ที่ควรจะดูไว้เป็นแบบอย่าง เพราะต้นแบบที่ดีคือคำสอนที่ดีที่สุด เมื่อละจากโลก ท่านได้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์และมนุษย์โลก สิ้น ๑ พุทธันดรจากนั้น ท่านได้มาเกิดอีกในชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย โดยถือกำเนิดในตระกูลมหาเศรษฐีเมืองโกสัมพี ตอนเล็กๆ ขณะที่พี่เลี้ยงพาไปอาบน้ำที่แม่น้ำยมุนา เพื่อความไม่มีโรค เผอิญหลุดจากมือของพี่เลี้ยงลงไปในแม่น้ำท่านถูกปลาตัวใหญ่ฮุบไป ถ้าเป็นเด็กอื่นคงสิ้นใจในท้องปลาไปแล้ว แต่เพราะเป็นเด็กมีบุญ คนมีบุญแม้มีภัย บุญก็จะรักษาให้ปลอดภัย ปลาตัวนั้นก็ไปติดเบ็ดของชาวประมงภรรยาของเศรษฐีในเมืองพาราณสีได้รับซื้อปลาไว้ เมื่อผ่าท้องปลาออก เห็นเด็กทารกนอนอยู่ในท้องปลา จึงเกิดความรัก และได้เลี้ยงดูอย่างดีเหมือนลูกแท้ๆ ของตนเองแม่จริงของเด็กซึ่งอยู่อีกเมืองหนึ่ง เมื่อรู้ข่าวว่าลูกของตนยังไม่ตาย ก็มาทวงลูกคืน แต่ตกลงกันไม่ได้ ฝ่ายหนึ่งเป็นแม่ผู้ให้กำเนิด อีกฝ่ายเป็นแม่ผู้เลี้ยงดู พระราชาจึงตัดสินยกเด็กให้เป็นลูกของทั้งสองตระกูล เมื่อท่านเติบโตขึ้นอยู่ครองเรือนทั้งสองตระกูล ท่านมีสมบัติมากมาย เพราะพ่อแม่ทั้งสองตระกูลต่างเป็นมหาเศรษฐีประจำเมืองเนื่องจากท่านเป็นผู้มีบุญมาก จึงได้ครอบครองสมบัติมากมาย เป็นเจ้าของโลกียทรัพย์ ทั้งสมบัติของมนุษย์และสมบัติในสวรรค์ ก็เคยครอบครองมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนท่านจึงปรารถนาโลกุตตรสมบัติซึ่งเป็นอริยทรัพย์อันประเสริฐ เมื่ออายุได้ ๘๐ ปี ท่านออกบวชเป็นพระภิกษุ บวชได้เพียง ๗ วันเท่านั้น ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ท่านเป็นพระภิกษุที่อายุยืนที่สุดในสมัยนั้น คือ ๑๖๐ ปี ตลอดชีวิตไม่เคยเจ็บป่วย ไม่ต้องให้ใครมาช่วยพยุง ท่านยังได้รับตำแหน่งเอตทัคคะทางด้านผู้มีอาพาธน้อยอีกด้วยที่หลวงพ่อเล่ามาทั้งหมดนี้ ก็เพราะปรารถนาจะตอกย้ำว่า พวกเราเองก็เกิดกันมาหลายภพหลายชาติแล้ว เกิดกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะตายแล้วไม่สูญอย่างที่หลายๆ คนคิดกัน ตราบใดที่ยังมีกิเลสอยู่ ก็ยังต้องเกิดกันอีกดังนั้นการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏนี้ ควรให้ดำเนินไปอย่างทรงคุณค่าที่สุด ยิ่งบุญบารมีมาก ความสุขความสำเร็จในชีวิตก็มีมาก โดยเฉพาะบุญที่จะไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมนั้น จะต้องสั่งสมกันไปอีกนับภพนับชาติไม่ถ้วนให้ยึดพระอรหันต์ผู้รู้ทั้งหลายเป็นแบบอย่าง ถ้ารู้ว่าสิ่งใดคือสิ่งที่ดีควรทำ สิ่งใดเป็นหลักที่สำคัญก็จะได้ทำสิ่งนั้นให้สมบูรณ์ จะได้สมปรารถนาในการสร้างบารมี เหมือนนักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายโดยเฉพาะพวกเรานักสร้างบารมี มีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ เป้าหมายที่ปรารถนาให้โลกนี้มีสันติภาพที่แท้จริงทุกคนได้เข้าถึงสันติสุขอันไพบูลย์ มีเป้าหมายจะช่วยกันรื้อสัตว์ขนสัตว์ไปสู่ฝั่งนิพพาน ต้องอาศัยกำลังบุญกำลังบารมีที่มากๆ ชนิดบุญเกินครอบฟ้า สมบัติเกินกว่าจักรวาลกันเลยทีเดียวพระธรรมเทศนาโดย: หลวงพ่อธัมมชโย (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)* มก. เล่ม ๗๑ หน้า ๙๒๙บทความนี้พิมพ์จาก https://www.dmc.tv/…/dhamma_for_…/อานิสงส์ถวายยารักษาโรค.htmlเมื่อ 16 สิงหาคม 2562 08:54สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2562 https://www.dmc.tvCr: pk.arak113ขอบคุณของแต่งบล็อก...ญามี่ / June July August / ชมพร / เรือนเรไร / oranuch_sri / goffymew / Zairill Create Date :16 สิงหาคม 2562 Last Update :16 สิงหาคม 2562 18:15:51 น. Counter : 1764 Pageviews. Comments :1 twitter google ผู้โหวตบล็อกนี้...คุณSweet_pills Comment * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก โดย: Sweet_pills 17 สิงหาคม 2562 0:22:56 น.
คุณSweet_pills