การส่งสารโดยเขียนจดหมายใส่ขวดโยนลง ทะเลมีขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อ 310 ปีก่อนคริสตกาล โดยนักปราชญ์ชาวกรีก ทีโอฟราสตุส (Theophrastus) พยายามพิสูจน์ว่าทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเชื่อมต่อกับมหาสมุทร หากแต่ไม่ปรากฏบันทึกว่ามีคนเก็บจดหมายในขวดแก้วของเขาได้


ทีโอฟราสตุส (Theophrastus)




เดือนกรกฎาคม 2005 ดอรีน จอห์นสัน (Doreen Johnson) ผู้จัดการสถานรับเลี้ยงเด็กอ่อนในเมืองเฮแชม ประเทศอังกฤษ จัดกิจกรรมให้เด็กๆได้เล่นและเรียนรู้เกี่ยวกับการไหลของกระแสน้ำ ดอรีนสั่งให้เด็กๆเขียนชื่อตัวเอง ชื่อโรงเรียน พร้อมวาดรูปตัวเองบรรจุลงขวดปิดฝาอย่างดีก่อนจะโยนลงสู่อ่าวมอร์แคมบี
อลีชา จอห์นสัน (Alesha Johnson) เงื้อจนสุดแขน แต่ขวดก็หล่นอยู่ใกล้กับชายฝั่งตามกำลังของเด็กวัย 3 ขวบ ทุกคนคิดว่ากระแสน้ำคงจะพัดขวดเข้าฝั่งกลับมาหาอลีชา แต่มันไม่เป็นไปดังที่คิด ไม่นานนั้นคลื่นก็พาขวดใบน้อยออกสู่ทะเลหายลับตาไป




อลีชา จอห์นสัน (Alesha Johnson) กำลังอ่านจดหมายที่ส่งมาถึงโดย บ๊อบ(Bob)
6 เดือนต่อมา บ๊อบ (Bob) เด็กชายวัย 10 ขวบ เขียนจดหมายถึงอลีชา โดยบอกว่าเขาพบจดหมายในขวดแก้วขณะเดินเล่นบริเวณท่าจอดเรือในเมืองเพิร์ธ ประเทศออสเตรเลีย ห่างจากเมืองเฮแชมไปถึง 14,500 กิโลเมตร
ไม่น่าเชื่อว่าจดหมายในขวดแก้วจะเดินทางไปไกลขนาดนั้น อีกทั้งอลีชาเขียนเพียงชื่อต้นและชื่อโรงเรียนลงไปในจดหมายเท่านั้น แต่หลังจากบ๊อบพบจดหมาย เขาก็เข้าอินเทอร์เน็ต ค้นหาชื่อเมืองเฮแชม หาที่อยู่ของสถานรับเลี้ยงเด็กอ่อนและเขียนจดหมายตอบกลับอลีชา

-----------------------------------------------------------

ฮันนีมูนในขวดแก้ว

วันที่ 13 มิถุนายน 1987 โรเบิร์ต ฮามาตี้ (Robert Hamaty) นักธุรกิจจากหมู่เกาะเคย์แมน (Cayman Islands) เปิดกิจการโรงกลั่นเหล้ารัมทอร์ทูก้า (Tortuga) เขามีแผนการประชาสัมพันธ์ที่ค่อนข้างจะแหวกแนวสักหน่อย โดยนำขวดเหล้ารัมเปล่า 12 ใบบรรจุบัตรกำนัลแลกเหล้ารัมทอร์ทูก้า 1 ลังโยนลงทะเลแคริบเบียน





บัตรกำนัลแลกเหล้ารัมทอร์ทูก้า


อย่างไรก็ตาม มีข้อแม้ว่าจะต้องมารับด้วยตัวเองที่หมู่เกาะเคย์แมน หากผู้ที่เก็บได้ไม่ใช่คนท้องถิ่น โรเบิร์ตยอมออกค่าใช้จ่ายตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียวของสายการบินเคย์แมนและ ห้องพักโรงแรมซันเซ็ตเฮ้าส์

18 เดือนต่อมา ขวดเหล้ารัม 4 ใบถูกพบแถบบริเวณเกาะเซาท์พาเดร รัฐเทกซัส ส่วนขวดที่เหลือเข้าใจว่าหายสาบสูญไปในทะเล จนกระทั่งเดือนเมษายน 2003 จอห์น รี้ด (John Reed) วัย 20 ปี เห็นขวดใบหนึ่งลอยตุ๊บป่องๆมาติดรากไม้โกงกางบริเวณอ่าวคอนน์บราวน์ รัฐเทกซัส

ภายในขวดมีบัตรกำนัลของทอร์ทูก้า พี่ชายของจอห์นติดต่อกลับไปยังบริษัททอร์ทูก้าและพบว่ามันเป็นเรื่องจริง หากแต่จอห์นไม่มีเวลาจะเดินทางไปหมู่เกาะเคย์แมนเพื่อแลกเหล้ารัม 1 ลัง เขาจึงมอบบัตรกำนัลให้พ่อแม่ไปแทน และเช่นเดียวกันพ่อแม่ของจอห์นก็ยังหาเวลาว่างไม่ได้สักที




จอห์น และสเตฟานี


เวลาล่วงเลยไปอีก 3 ปี เดือนกรกฎาคม 2006 จอห์นแต่งงานกับสเตฟานี สมิท (Stephanie Smith) วัย 21 ปี พ่อแม่คืนบัตรกำนัลให้กับจอห์นเพื่อใช้เป็นสถานที่ฮันนีมูน สายการบินเคย์แมนยอมเปลี่ยนตั๋วเป็นเฟิร์สคลาสไป-กลับสำหรับ 2 คน โรงแรมซันเซ็ตเฮ้าส์ยอมยืดเวลาห้องพักให้เป็น 5 คืน บริษัทให้เช่ารถยนต์ให้รถใช้ฟรีตลอดเวลาที่อยู่บนเกาะ ร้านอาหารหลายร้านเสนอให้บริการอาหารฟรี องค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวจัดหารถม้ารับส่งจากโรงแรมไปยังร้านอาหาร







จอห์น และสเตฟานีฮันนีมูนที่เกาะเคย์แมน

จอห์น และสเตฟานีจึงได้ฉลองการฮันนีมูนอย่างที่คนจำนวนมากใฝ่ฝันโดยไม่ต้องควัก กระเป๋าแม้แต่แดงเดียว นอกจากนี้จอห์นไม่ต้องนำเหล้ารัม 1 ลังกลับมาเอง เนื่องจากบริษัททอร์ทูก้าได้เข้ามาทำตลาดในสหรัฐ ตัวแทนจำหน่ายในสหรัฐจะจัดการส่งเหล้ารัมให้ถึงหัวกระไดบ้าน

------------------------------------------------------

พบรักในขวดแก้ว

วันที่เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวอีกวันท่ามกลางมหาสมุทรที่เวิ้งว้างของปี 1955 เอ็ก ไวกิ้ง (Ake Viking) กะลาสีเรือชาวสวิสแก้เบื่อด้วยการเขียนจดหมายถึง “ใครคนหนึ่งที่สวยและอยู่ห่างไกล ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม ขอให้ตอบจดหมายกลับตามที่อยู่ที่แนบไว้” จากนั้นเอ็กก็ม้วนจดหมายใส่ขวด เอาจุกก๊อกอุดปากขวดจนแน่นหนาแล้วขว้างจากกราบเรือรบลงสู่ห้วงมหาสมุทร

2 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก เอ็กกลับจากประจำการ เขาพบจดหมายฉบับหนึ่งส่งมาที่บ้าน เมื่อเปิดออกดูก็พบว่ามันเป็นภาษาอิตาเลียน เอ็กนำมันไปให้เพื่อนกะลาสีที่รู้ภาษาอิตาเลียนช่วยแปลให้ มีใจความว่า

“วันอังคารที่แล้ว ฉันพบขวดแก้วลอยมาติดชายฝั่ง ภายในบรรจุจดหมายเขียนด้วยภาษาแปลกประหลาดที่ฉันไม่รู้จัก ฉันนำมันไปให้บาทหลวงช่วยแปล ท่านบอกว่ามันเป็นภาษาสวีดิช ท่านเปิดพจนานุกรมและแปลข้อความที่กินใจในจดหมายให้ฉันฟัง”






“ฉันไม่ ใช่คนสวย แต่ดูเหมือนว่าการเดินทางอันยาวนานจากแดนไกลของขวดใบน้อยเป็นเรื่องน่า อัศจรรย์ ฉันจึงคิดว่าควรจะเขียนจดหมายตอบกลับ” ลงชื่อพาโอลิน่า (Paolina) วัย 17 ปี
เอ็กและพาโอลิน่าโต้ตอบจดหมายกัน 1 ปี และในที่สุดทั้งคู่ก็แต่งงานกันบนเกาะซิซิลี ประเทศอิตาลี ในปี 1958

------------------------------------------------------


อิสรภาพในขวดแก้ว

จอห์นและโดโรที เพ็กแฮม (John and Dorothy Peckham) ล่องเรือสำราญสู่หมู่เกาะฮาวายในปี 1979 หลังจากดื่มแชมเปญจนหมดขวด จอห์นก็หาอะไรทำฆ่าเวลาเล่นด้วยการเขียนชื่อและที่อยู่ลงบนแผ่นกระดาษม้วน ใส่เข้าในขวดแชมเปญ พร้อมกับเงิน 1 ดอลลาร์เป็นค่าแสตมป์ขอให้ผู้ที่เก็บขวดแชมเปญได้ช่วยเขียนจดหมายตอบกลับ

วันที่ 4 มีนาคม 1983 ตรงกับวันคล้ายวันเกิดครบรอบ 70 ปีของจอห์น เขาก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่งจากฮัว วาน งูเยน (Hoa Van Nguyen) อดีตทหารชาวเวียดนาม โดยเล่าให้ฟังว่าพบขวดแชมเปญระหว่างที่เขาและพี่ชายกำลังลอยเรือบดลำเล็ก อยู่ในอ่าวไทยห่างจากสงขลาประมาณ 15 กิโลเมตร







ฮัว วาน งูเยน และพี่ชายหลบหนีภัยสงครามลักลอบเข้าประเทศไทย การพบข้อความในขวดแชมเปญกลางทะเลที่เวิ้งว้างทำให้เขามีกำลังใจต่อสู้ชีวิต ต่อไป จอห์นและโดโรทีตกใจมากที่รู้ว่าขวดแชมเปญของพวกเขาเดินทางไปไกลถึง 14,500 กิโลเมตร

ทั้ง 2 ฝ่ายตอบโต้จดหมายกันนานหลายปี ฮัว วาน งูเยน ส่งภาพถ่ายพิธีแต่งงานของเขากับเจ้าสาวให้จอห์นและโดโรที และอีก 9 เดือนต่อมาก็ส่งภาพทารกเพศชายเกิดใหม่ให้ดู ฮัว วาน งูเยน สัญญากับภรรยาว่าเขาจะดูแลครอบครัวให้มีความสุขมากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ และเกริ่นถามกับจอห์นว่าพอจะช่วยให้เขาลี้ภัยไปอยู่ในอเมริกาได้ไหม

จอห์น และโดโรทีดำเนินเรื่องขอลี้ภัยให้โดยทันที และในที่สุดในปี 1985 ฮัว วาน งูเยน และครอบครัว ก็ได้รับอนุญาตให้ลี้ภัยมาอเมริกาได้ และสองครอบครัวที่อยู่คนละซีกโลกก็ได้พบกันในที่สุด
-----------------------------------------------------------


คำอำลาในขวดแก้ว

วันที่ 9 กันยายน 1914 พลทหารโทมัส ฮิวส์ (Thomas Hughes) วัย 26 ปี เขียนข้อความถึงภรรยาระหว่างอยู่บนเรือมุ่งหน้าสู่ฝรั่งเศสเพื่อต่อสู้กับ เยอรมันในสงครามโลกครั้งที่ 1

“ภรรยาที่รัก ผมเขียนจดหมายระหว่างอยู่บนเรือและหย่อนลงทะเลลองดูว่าเธอจะได้รับจดหมายไหม หากได้รับจงเซ็นชื่อที่มุมขวาและลงวันเวลาที่ได้รับ”

อีกด้านหนึ่งของ จดหมายเป็นข้อความถึงใครก็ตามที่เก็บขวดใส่จดหมายฉบับนี้ได้ ช่วยจุนเจือทหารอังกฤษผู้ต่ำต้อยด้วยการส่งจดหมายฉบับนี้ต่อไปยังภรรยาของ เขาด้วย

โชคไม่ดีนัก โทมัสถูกสังหารในสนามรบอีก 2 วันต่อมา แต่ข้อความสุดท้ายถึงภรรยาได้วนเวียนอยู่ในกระแสน้ำนาน 85 ปีจนกระทั่งในปี 1999 ขวดจิงเจอร์เบียร์สีเขียวก็ไปติดอวนหาปลาของสตีฟ โกวาน (Steve Gowan) ชาวประมงวัย 43 ปี ในเมืองเอสเซ็กซ์








เอ็มมิลี่ ครอว์เฮิร์ส (Emily Crowhurst) กำลังรับจดหมายในขวดของโทมัสพ่อของเธอ

สตีฟตามหาอลิซาเบธภรรยาของพลทหาร โทมัส แต่พบว่าเธอและลูกสาวย้ายไปอยู่ประเทศนิวซีแลนด์ตั้งแต่ปี 1979 เมื่อกรมไปรษณีย์นิวซีแลนด์ทราบเรื่องราวก็เสนอตัวออกค่าใช้จ่ายการเดินทาง ให้กับสตีฟเพื่อส่งจดหมายถึงเอ็มมิลี่ ครอว์เฮิร์ส (Emily Crowhurst) บุตรสาวของโทมัส ซึ่งขณะนั้นอายุได้ 86 ปีแล้ว ส่วนอลิซาเบธคงไม่ต้องถามถึงเพราะเธอจากโลกไปนานหลายปีแล้ว

เอ็มมิลี่ อายุได้เพียง 2 ขวบตอนที่โทมัสเสียชีวิต เธอเล็กเกินกว่าจะรู้จักบิดา ทราบก็แต่เพียงเรื่องราวที่อลิซาเบธเล่าให้ฟัง การได้รับจดหมายลายมือบิดาจึงเป็นของขวัญล้ำค่าที่เธอรอคอยมาตลอดชีวิต

-------------------------------------------------------------------------

กำลังใจในขวดแก้ว

วันที่ 16 เมษายน 1995 จอช เบเกอร์ (Josh Baker) เด็กแก่นแก้ววัย 10 ขวบในรัฐวิสคอนซิน หยิบขวดใส่วานิลลาเททิ้งลงอ่างล้างจาน จากนั้นก็เขียนข้อความ “ผมชื่อ จอช เบเกอร์ ผมอายุ 10 ขวบ หากคุณพบขวดใบนี้ ช่วยทำให้เป็นข่าว”




ทั่วทั้งบ้านคละคลุ้งไปด้วย กลิ่นวานิลลา จอชโยนขวดบรรจุจดหมายลงทะเลสาบไวท์เลก จากนั้นก็ลืมเลือนความซุกซนของตัวเองจนกระทั่งก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่ เมื่ออายุได้ 18 ปี จอชสมัครเป็นทหารหน่วยนาวิกโยธิน เข้าร่วมรบในสงครามอิรัก เขารอดปลอดภัยจากสงครามและกลับมาบ้านในปีถัดมา

ไม่กี่เดือนถัดมา จอชเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ สร้างความโศกเศร้าให้กับครอบครัวและเพื่อนฝูงเป็นอย่างมาก ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาอุตส่าห์เอาตัวรอดจากสงครามที่โหดร้ายมาได้แต่กลับจบ ชีวิตลงง่ายๆเช่นนี้

เดือนเมษายน 2006 สตีฟ ไลเดอร์ (Steve Leider) และโรเบิร์ต ดันแคน (Robert Duncan) เพื่อนสนิทของจอช พบขวดใบหนึ่งลอยมาติดตลิ่งริมทะเลสาบไวท์เลก ภายในขวดคือจดหมายลายมือจอชที่เขียนขึ้นมาเมื่อ 11 ปีก่อน

ในที่สุด จดหมายก็ถูกส่งถึงมือผู้ที่ควรได้รับและกลายเป็นข่าวดังทั่วโลกโดย CNN และ CBS ตามที่เขาต้องการ ยิ่งไปกว่านั้นมันเป็นกำลังใจให้กับมารดาและเพื่อนสนิท เหมือนกับจะบอกว่าเขาไม่ได้จากไปไหน ยังคงคอยอยู่เคียงข้างพวกเขาตลอดไป มารดาของจอชนำจดหมายใส่กรอบแขวนไว้ในบ้าน


ขอขอบคุณที่มาจาก @cloud ด้วยนะคะ