อืม....น่าคิดนะ

เราน่าจะพยายามมองคน ในมุมนี้บ้าง

แต่ไม่รู้ว่าดีหรือเปล่านะ น่าจะเป็นการมองอย่างสร้างสรรค์ หรือเรียกว่าเป็นการมองในแง่ดี

อย่างน้อย เราก็จะได้มีกำลังใจในการแก้ปัญหาเรื่อง"คน" ได้บ้าง

เค้าว่าไว้ว่า การแก้ปัญหาที่ยากที่สุด คือการแก้ปัญหาเรื่องคนนี่แหละค่ะ

ก็คนมันขัดแย้งกัน แล้วเราต้องมาอยู่ตรงกลาง และเป็นผู้รับฟังปัญหาข้อคับข้องใจจากทั้งสองฝ่าย บางทีก็สามฝ่าย มันทำให้เราต้อง "ฟัง" เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

การซักถาม หรือ ตอบคำถามอะไรบางอย่าง
เราต้องระวังทุกคำพูด เพราะผู้ฟัง ซึ่งมีอคติต่อกันอยู่แล้ว กะลังมองดูว่า เราโน้มเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งหรือเปล่า

ซึ่งแน่นอนว่า หากเราเสียศูนย์เพียงนิดเดียว เราจะหมดความน่าเชื่อถือทันที เฮ้ออออออ..กลุ้มเน๊าะ

ตรงนี้ ทำให้เราอึดอัดใจมาก ปกติ เราเป็นคนที่มีความประนีประนอมสูงมากนะ พยายามคุมเกมส์ เพื่อให้ทุกฝ่ายอยู่รวมกันได้เพื่อผลประโยชน์สูงสุดขององค์การ

แต่ยิ่งนับวัน เรายิ่งต้องรับฟังข้อขัดแย้งจากหลายฝ่าย ซึ่งแต่ละฝ่าย พูดไม่ตรงกันเลย (เอาดีเข้าตัว เอาชั่วเข้าคนอื่นกันทั้งนั้น)

เห็นที ต่อไปนี้ เราคงต้องเอามุมมองที่คุณริวลงไว้ มามองคนในสังกัดของเราบ้างแล้วล่ะ มันอาจทำให้เราสบายใจขึ้น และพร้อมจะรับฟังข้อขัดแย้งต่างๆนาๆ ได้โดยสะดวกใจยิ่งขึ้น

เพราะบางครั้ง เราคิดว่า พวกเขามา"ฟ้อง" เท่านั้นเอง ไม่ได้หวังให้เราแก้ปัญหาอะไรให้หรอก เพราะถ้าหากพวกเขายังตั้งแง่กันแบบนี้ เราไม่แก้ปัญหาให้เด็ดขาด

ต่อเมื่อพวกคุณ พร้อมที่จะเจรจา โดยให้เราเป็นคนประนีประนอมละก็

เราคิดว่า เรามีความยุติธรรมพอ ที่จะให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย

เอ...เข้ามาบ่นอะไรเนี่ย....จะมีคนทนฟังหรือเปล่าก็ไม่รู้