Group Blog
SiX Senths
เมื่อผีแม่บ้านเข้าสิง
เืรื่องราวของความรัก
อยากรู้จักสองดีเหรอ??
บินข้ามฟ้า
หลายความผูกพันที่ผ่านมา...
ความประทับใจในสิ่งที่เห็น
อะไรที่ไหนเมื่อไหร่ (มุง ๆ ๆ)
At Now .... Today
มีนาคม 2550
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
31 มีนาคม 2550
ชายผู้เฝ้ามอง...
เขายังคงอยู่รอบตัวเรา?
มือที่อารี
พระจันทร์สีฟ้า
All Blogs
ชายผู้เฝ้ามอง...
เขายังคงอยู่รอบตัวเรา?
มือที่อารี
พระจันทร์สีฟ้า
ชายผู้เฝ้ามอง...
เคยไหม...มีใครจ้องมองคุณอยู่อย่างเงียบ ๆ
หากมีใครบางคนแอบยืนจ้องมองคุณอย่างเงียบ ๆ ในบ่ายวันนึง ...
ตอนที่เรียนจบแล้วเริ่มหางานทำ ... งานอะไรก็ได้ขอให้ตรงกับสาขาที่เรียนจะได้มีเงินเดือน แม่เราจะได้สบายกับเขาสักที
ด้วยเกรดที่ดี จากความพยายามกล่อมประสาทตัวเองว่ารักสาขาที่เรียน ทั้ง ๆ ที่เกลียดจะตายชัก...
ถึงขนาดต้องนอนกอดหนังสือพร้อมท่องว่า ... "ชั้นรักบัญชี ชั้นรักวิชานี้" จนหลับพับไปคากองหนังสือ
เพียงแค่ 3 วัน ก็ได้งานทำสมใจ ส่งจดหมาย รับโทรศัพท์ ไปสัมภาษณ์ ก็ได้งานทำตรงตามที่เรียนมา
พนักงานบัญชี ในบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ออฟฟิศ เป็นบ้านเก่าทรงยุโรป ริมถนนในซอยทองหล่อ
เจ้าของบ้านให้เช่าทำออฟฟิศ เป็นลูกหลานราชนิกูล บ้านหลังนี้เป็นมรดกตกทอดมา
ทุกอย่าง คือ ความสวยงามเหมือนฝัน เพราะเคยฝันไว้ว่าอยากมีบ้านแบบนี้สักหลัง ได้มาทำงานในบ้านแบบที่ฝันก็ยังดี
บ่ายวันนั้น...เป็นวันเสาร์ที่ต้องทำงานแค่ครึ่งวัน...
ทุกคนกลับบ้านไปกันจนหมด เหลือแต่เราที่ยังไม่อยากกลับ อยากจะป้อนข้อมูลทางบัญชีเข้าระบบให้เสร็จ
โต๊ะที่วางคอมพิวเตอร์ตั้งอยู่ข้างหน้าต่างบานใหญ่ มองออกไปจะเห็นสนามหญ้า และออฟฟิศเล็ก ๆ อีกหลังนึงที่อยู่ข้าง ๆ บ้าน
เป็นบ่ายวันเสาร์ที่น่ารื่นรมย์สำหรับคนที่ชอบทำอะไรคนเดียวเสมอ ๆ อย่างเรา
เพลิดเพลินกับเอกสารกองโต แต่แล้วก็รู้สึกว่า เหมือนมีใครมายืนอยู่ข้างหลัง เหลือบมองโดยหางตา
เห็นเป็นร่างโปร่งแสง.... ชายคนนึง ผิวสองสี รูปร่างสูงใหญ่ ยืนอยู่หน้าประตูห้องครัว .. เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้น ลายสก๊อต กางเกงยีนส์
เราสามารถมองผ่านร่างเขาทะลุไปจนเห็นประตูที่อยู่ด้านหลังได้
ใครกันว่ะ....เรานึกโกรธในใจ มองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นแดดยามบ่ายระยับบนสนามหญ้า
เหลือบมองด้วยหางตาอีกครั้ง...
เขายังคงยืนอยู่ตรงนั้น.... ไร้อากัปกิริยาใด ๆ ทั้งสิ้น ....
"มีอะไร ... ทำไม???... ไม่เคยเห็นคนทำงานหรือไง???....."
ตอนนั้นไร้ซึ่งความหวาดกลัวผีที่มันฝั่งรากลึกอยู่ในสมอง....มีแต่ความหงุดหงิดที่โดนรบกวนสมาธิในการทำงาน
แต่พอเหลือบตามองอีกครั้งเขาคนนั้นหายตัวไปแล้ว ....
เราทำงานต่อจนเสร็จ.... เก็บข้าวของ....เดินออกไปบ้านแม่บ้านที่อยู่หลังบ้าน....
"ป้า ๆ ที่นี่มีผีไหม ? มีใครเคยเห็นอะไรบ้างหรือเปล่า?"
"มีสิ ลุงยังเคยเห็นเลย เห็นเป็นผู้หญิงใส่ชุดราตรีสีขาวเดินทะลุกำแพงไปบ้านข้างหลัง"
"แต่ที่หนูเห็นเป็นใครไม่รู้มายืนดูหนูทำงาน เป็นผู้ชายรูปร่างสูง ๆ ... แต่ว่าเขามาแบบโปรงใส หนูมองผ่านเขาเห็นประตูด้วย" เมื่อกี้นี้เองอ่ะ
"สูง ๆ ผิวสองสีใช่ไหม?"
"ใช่ป้า สูงประมาณเกือบถึงขอบประตูเลยน่ะ"
"โอ๊ยยยยยย... หนูเจอคุณ .....แล้วล่ะ ... เขาเป็นโฟร์แมนเขียนแบบ ที่ไปหัวใจวายตายคาโรงหนังที่เป็นข่าวหนังสือพิมพ์ไง"
"เหรอป้า ... เหมือนหนูจะเคยอ่านเจอข่าวนี้เหมือนกันนะ หนูเห็นเขามายืนใส่เสื้อลายสก๊อต กางเกงยีนส์ด้วย"
"ใช่เลยล่ะ เขาชอบใส่เสื้อผ้าแบบนี้ตลอด...แกหัวใจวายตายคาโรงหนัง สงสัยคงจะรักที่นี่มาก มีคนเห็นเหมือนหนูมาแล้ว แต่เห็นเขาที่บ้านหลังเล็กนั่น"
"สงสัยเขาคงมาขอให้หนูไปทำบุญให้เขามั้ง เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูใส่บาตรให้เขาดีกว่า"
"เขาเป็นอิสลามนะ"
"อ้าวเหรอ ไม่เป็นไรป้าแถวบ้านหนูคนอิสลามเยอะเดี๋ยวหนูจะไปถามว่าต้องทำยังไงบ้าง"
"อูย เจอกันแบบนี้ คุณสมุห์บัญชีแกยิ่งกลัว ๆ อยู่ แกไม่ค่อยกล้าทำงานตอนบ่ายวันเสาร์คนเดียวหรอกเพราะแกกลัว"
"เหรอ...ดีจังป้า... เดี๋ยววันจันทร์นะ หนูจะเล่าให้ฟังให้หมดเลย ... เอาให้กลัวขี้หดจะได้ไม่มาอยู่ทำงานวันเสาร์บ่าย หนูนะโคตรรำคาญแกเลย"
วันอาทิตย์เราก็จัดการใส่บาตรด้วยอาหารแบบที่คนอิสลามทานกัน
พอถึงวันจันทร์ยุทธการไซโคปั่นป่วนหัวหน้าก็เริ่มเปิดฉาก....ได้ผลที่น่าพอใจ 555 กลายเป็นกลัวกันหมดทั้งบริษัทยกเว้นเราคนเดียว
ทำไมนะหรือ??? สัมผัสที่รู้สึกได้ เขาไม่ได้ต้องการอะไร ไม่ต้องการทำร้ายเรา หรือทำให้เราหวาดกลัวแม้แต่น้อย
และที่สำคัญบ่ายวันนั้น แดดยังสว่างจ้าอยู่เลยยยยยยย
Create Date : 31 มีนาคม 2550
Last Update : 15 เมษายน 2550 19:47:39 น.
4 comments
Counter : 789 Pageviews.
Share
Tweet
โหลๆ
โดย:
lustful
วันที่: 3 เมษายน 2550 เวลา:14:32:46 น.
โอ้ววววววว .. ไม่น่าอ่านเลยเรา
ซาหยอง
โดย:
i can't do it !!
วันที่: 4 เมษายน 2550 เวลา:17:21:09 น.
อึ๋ย...อ้าวนึกว่าจะจบหักมุมฮาๆครับ
ที่แท้เจอจริงเลย
ส่วนผมไม่มีเซ้นส์สัมผัสเรื่องนี้ครับ
และไม่ค่อยอยากจะมีด้วย
โดย:
อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า
วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:21:04:41 น.
มาทั้งกลางวันเลยเหรอคะ
โดย: Karaked (
Pixie@LA
) วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:41:13 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
DeE dEe
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
ใบบอน
ge-or-ge
oDaineo
Webmaster - BlogGang
[Add DeE dEe's blog to your web]
Links
เรื่องของกล้องกับเฮีย 2 หาว
IQ Test
ข้อมูลด้านสุขภาพที่น่าศึกษา
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.