ผู้แต่ง: วาณิช จรุงกิจอนันต์แพรวสำนักพิมพ์, พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2553ความหนา 303 หน้า, ราคา 195 บาทนวนิยายบางเรื่องหรือหลายๆเรื่องที่อ่านจะสนุกชวนอ่านตั้งแต่บทแรกๆ หรืออ่านได้ทั้งอย่างละเอียดอ่าน และก็ตามอ่านแบบวางไม่ลง ตราบเรื่องมาจบตรงหน้าสุดท้าย เพียงเพื่อได้พบว่า เขาและเธอ (ผู้อ่าน) มีความสุขสมหวังหรือโศกซึ้งจนน้ำตารื้นไปกับตัวละครพระเอก-นางเอกมากน้อยเพียงใดเช่นเดียวกับนิยายเรื่องนี้ ณ ที่นั้นมีดาวเหนือ ซึ่งแรกๆ คล้ายว่าจะไม่มีอะไร แต่ไปๆ มาๆ กลับเหมือนว่า ณ ที่นั่นมีดาวเหนือ เป็นนิยายรักบาดลึกอารมณ์รัก ระหว่างตัวละครนักร้องสาวกับครูเพลง.... กระทั่งเป็นนิยายที่ไปไกลกว่านิยายสะท้อนภาพวงการเพลง[วาณิช จรุงกิจอนันต์] นี่เป็นนิยายเรื่องสุดท้ายที่ผมเขียนใน 22 ปีที่ผ่านมา ระหว่างนั้นผมทำอะไรอยู่ ก็เขียนอะไรสารพัดอยู่ตลอดแหละครับ เพียงแต่ไม่ได้เขียนนิยายยังเขียนนิยายได้อยู่หรือเปล่า...ได้ครับ เดี๋ยวจะเขียน* * * * * * * * * * *เรื่องนี้เป็นนิยายรักที่สอดแทรกความเป็นจริงไว้ด้วย อ่านได้อารมณ์ละไมๆ ติสท์ๆ แบบนิยายคุณวาณิชค่ะ เนื้อเรื่องคร่าวๆ เรืองดาว ฝากตัวเรียนเพลงกับครู อาสา ในช่วงที่เธอขึ้นไปเรียนทางเหนือ เธอรักเขา แต่เส้นทางชีวิตที่แต่ละฝ่ายเลือกสวนกัน เขาเบื่อความวุ่นวายในกรุงและมุ่งหาความสงบแบบพอเพียงในต่างจังหวัด ขณะที่เธออยากดัง อยากมีเงินทองมาจุนเจือครอบครัว เธอจึงต้องกลับกรุงเทพเพื่อดิ้นรนไขว่คว้าตามฝันทั้งคู่ไม่ได้สัญญาว่าจะกลับมาครองรักกัน แต่อาสามอบโน้ตเพลง 'ดาวเหนือ' ให้เธอไป พร้อมบอกว่าเขาคงอยู่บ้านบนเนินหลังเดิมไม่ไปไหนแต่ชีวิตคนเราเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยทางเลือกใหม่ๆ เสมอ หลังจากนี้ จะ SPOIL นะจ้ะ เรืองดาวกลับกรุงเทพไปก็มี เผชิญหนุ่มเพื่อนบ้านขอเธอแต่งงาน แต่เขาอยากให้เธอมาเป็นแม่บ้านมากกว่านักร้อง ส่วนที่ร้านอาหาร ก็มี ทวีวัฒน์ ผู้จัดการคอยเอาใจใส่แบบมีเจตนาแอบแฝง พาเธอไปติดต่อเสี่ยจนได้ออกเทป เรืองดาวต้องยอมร้องเพลงลูกทุ่งทั้งที่ไม่ชอบ แถมยังติดสัญญากับบริษัท อาสาตกลงเปิดร้านอาหารกับเพื่อนที่เคยวางแผนกันไว้นาน เขาเริ่มสนิทกับ เทพินทร์ ลูกสาวชาวนาเพื่อนบ้านที่เริ่มโตเป็นสาวสวย เทพินทร์ตามเขาไปทำงานในร้าน แล้วก็เริ่มหัดร้องเพลงเพื่อขึ้นเวทีสลับกับเขาจดหมายที่เรืองดาวส่งหาครูเป็นประจำเริ่มเว้นช่วง และหายไปเมื่อทั้งคู่ได้เจอกันแล้วจากกันอย่างหมางเมิน เรืองดาวก้าวสู่เส้นทางใหม่ที่ตอบโจทย์ความฝันของเธอได้ แต่สุดท้ายก็เริ่มเหนื่อยหน่าย อยากกลับไปดูดาวเหนือที่บ้านบนเนินหลังเดิม ส่วนอาสาไม่ประสบความสำเร็จกับร้านอาหาร และคิดว่าเขาอาจต้องเข้ากรุงเทพไปขายเพลงบ้างบอกก่อนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่แนวรักสุขนิยมจ๋าแบบนิยายรักส่วนใหญ่บนแผงตอนนี้ พระเอก-นางเอกยังต้องดิ้นรนหาเงินเพื่อปากท้องบ้าง เพื่อความฝันบ้าง อันเป็นเหตุผลหลักที่สองคนนี้ไม่ได้เดินเคียงคู่กันตั้งแต่แรกนางเอกเป็นตัวละครที่นึกภาพได้ไม่ยาก เธอเป็นสาวสวยที่ฝันใฝ่จะเป็นนักร้องดังเพื่อชื่อเสียงเงินทอง อยากรวยเพื่อยกระดับครอบครัวให้ได้อยู่อย่างสุขสบาย ...แต่จขบ. เห็นว่าในเรื่อง ครอบครัวเธอก็ไม่ได้ลำบากยากแค้นอะไร เลยอดคิดไม่ได้ว่า "ความกตัญญู" ในตัวนางเอกนี้อาจเป็นข้ออ้างหนึ่งที่จิตใต้สำนึกเธอใช้เพื่อไล่ตามความทะเยอทะยานเสียมากกว่า (แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่านางเอกไม่ดีนะ)จุดนี้สะท้อนให้เห็นได้ในฉากกลับกรุงเทพที่เธอแหงนหน้ามองเครื่องบินแล่นผ่าน แล้วคิดว่า "จะรู้สึกอย่างไรที่ได้อยู่เหนือคนนับล้าน"... แต่ที่ชอบคือสุดท้าย เธอก็ไม่เคยนั่งเครื่องบินเสียทีเวลาไปเดินสายร้องเพลงต่างจังหวัด เธอได้นั่งเครื่องครั้งแรกตอนบินกลับไปหาพระเอกพระเอกเป็นตัวละครที่..อ่า ติสท์ไปรึเปล่า? อ่านแล้วรู้สึกว่าครูอาสาออกจะเนือยๆ กับชีวิตอย่างไรไม่รู้ แต่ชอบที่เขาเป็นสุภาพบุรุษ ถึงจะว่อกแว่กไปกับเนื้อนวลสาว (เอ๊าะๆ ตั้งสองราย) ก็ไม่เคยเอาเปรียบ ไม่คิดผูกมัดใครถ้าเขาไม่พร้อมจขบ. คิดว่าตอนจบเล่มนี้ยังไม่สมบูรณ์ค่ะ คือ เรื่องลงเอยแล้วแหละ แต่ลืมพูดถึงตัวละครหนึ่งที่มีบอกเป็นนัยๆ ว่าอาจไม่ยอมให้ตัวเอกเมินเขาไปนะ (เป็นไปได้ว่าอาจตามมาใช้กำลังหรือสั่งเก็บ?) คิดว่าผู้แต่งอาจเว้นไว้ให้จินตนาการต่อ ประมาณว่าตัวเอกคนนึงจากไปแล้วไม่ได้กลับ ให้อีกคนนั่งรอพร้อมกับดูดาวเหนือไป (นี่เราเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปไหมเนี่ย )
เรืองดาว ฝากตัวเรียนเพลงกับครู อาสา ในช่วงที่เธอขึ้นไปเรียนทางเหนือ เธอรักเขา แต่เส้นทางชีวิตที่แต่ละฝ่ายเลือกสวนกัน เขาเบื่อความวุ่นวายในกรุงและมุ่งหาความสงบแบบพอเพียงในต่างจังหวัด ขณะที่เธออยากดัง อยากมีเงินทองมาจุนเจือครอบครัว เธอจึงต้องกลับกรุงเทพเพื่อดิ้นรนไขว่คว้าตามฝันทั้งคู่ไม่ได้สัญญาว่าจะกลับมาครองรักกัน แต่อาสามอบโน้ตเพลง 'ดาวเหนือ' ให้เธอไป พร้อมบอกว่าเขาคงอยู่บ้านบนเนินหลังเดิมไม่ไปไหนแต่ชีวิตคนเราเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยทางเลือกใหม่ๆ เสมอ หลังจากนี้ จะ SPOIL นะจ้ะ เรืองดาวกลับกรุงเทพไปก็มี เผชิญหนุ่มเพื่อนบ้านขอเธอแต่งงาน แต่เขาอยากให้เธอมาเป็นแม่บ้านมากกว่านักร้อง ส่วนที่ร้านอาหาร ก็มี ทวีวัฒน์ ผู้จัดการคอยเอาใจใส่แบบมีเจตนาแอบแฝง พาเธอไปติดต่อเสี่ยจนได้ออกเทป เรืองดาวต้องยอมร้องเพลงลูกทุ่งทั้งที่ไม่ชอบ แถมยังติดสัญญากับบริษัท อาสาตกลงเปิดร้านอาหารกับเพื่อนที่เคยวางแผนกันไว้นาน เขาเริ่มสนิทกับ เทพินทร์ ลูกสาวชาวนาเพื่อนบ้านที่เริ่มโตเป็นสาวสวย เทพินทร์ตามเขาไปทำงานในร้าน แล้วก็เริ่มหัดร้องเพลงเพื่อขึ้นเวทีสลับกับเขาจดหมายที่เรืองดาวส่งหาครูเป็นประจำเริ่มเว้นช่วง และหายไปเมื่อทั้งคู่ได้เจอกันแล้วจากกันอย่างหมางเมิน เรืองดาวก้าวสู่เส้นทางใหม่ที่ตอบโจทย์ความฝันของเธอได้ แต่สุดท้ายก็เริ่มเหนื่อยหน่าย อยากกลับไปดูดาวเหนือที่บ้านบนเนินหลังเดิม ส่วนอาสาไม่ประสบความสำเร็จกับร้านอาหาร และคิดว่าเขาอาจต้องเข้ากรุงเทพไปขายเพลงบ้าง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
ผู้แต่ง: วาณิช จรุงกิจอนันต์
)
