ความลับของอ๊อฟตอนที่3

วันนี้เป็นวันสุดท้ายในการเรียนที่ภาคที่1อันแสนเบื่อของอ๊อฟ อ๊อฟตั้งใจที่จะผ่านพ้นวันนี้ไปให้ได้ เนื่องจากอ๊อฟคิดที่จะเรียนที่มหาวิทยาลัยนี้เป็นวันสุดท้ายก่อนที่จะไปสอบปลายภาคแล้วก็พักการเรียนในภาคเรียนต่อไป
วันนี้อ๊อฟจึงตัดสินใจเข้าไปหาอาจารย์ที่ปรึกษาเพื่อที่จะถามอาจารย์ท่านนั้นว่า ในฐานะที่อาจารย์เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย อาจารย์พอทราบไหมว่าคนที่คิดจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยใหม่มีสักกี่คน แล้วคนเหล่านั้นสอบได้ตามหวังกันรึเปล่า นอกจากนี้อ๊อฟยังต้องการที่จะสอบถามอาจารย์ในเรื่องการพักเรียนด้วย
หลังจากอ๊อดเวลาในคาบเรียนสุดท้ายดังขึ้น อ๊อฟจึงไม่รอช้าที่จะเข้าไปหาอาจารย์ที่ปรึกษา

สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดีๆครับนักศึกษา มาหาผมมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ พอดีเดี๋ยวผมต้องไปส่งต้นฉบับข้อสอบน่ะ
พอดีผมมีเรื่องจะเรียนถามอาจารย์สักหน่อยอ่ะครับ พอดีผมจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีกครั้ง ทีนี้ผมจึงมาปรึกษาอาจารย์ว่าถ้าผมจะพักเรียนเทอมหน้า อาจารย์จะคิดเห็นอย่างไรครับ อ๊อฟถามอย่างสั่นๆเล็กน้อย
อืมๆ แล้วแต่คุณนะ นักศึกษาคณะเราปีนึงก็มีบางส่วนพักการเรียน บางส่วนก็ออกไปตอนเทอมสอง เรื่องนี้ลองไปคิดดูดีๆแล้วกันนะ โตๆกันแล้ว ถ้าคุณอยากที่จะสร้างความฟิตในการอ่านหนังสือ คุณก็อาจจะพักการเรียนไปก็ได้ หรือถ้าคุณต้องการใช้ชีวิตมหาวิทยาลัยให้เต็มที่สุด คุณก็ไม่ต้องพักเรียนก็ได้ ทั้งนี้มันขึ้นอยู่ว่าคุณจริงจังกับเรื่องนี้แค่ไหน
แล้วคุณจะเอนท์ไปคณะอะไร ที่ไหนล่ะ อาจารย์ถามอย่างนิ่มนวล
อื้มๆ ผมจะเอนท์ใหม่เข้าวิศวะ ที่จุฬาฯอ่ะครับ อ๊อฟตอบอาจารย์ตามความฝันที่หวังไว้ในใจ
ดีหนิ ตั้งใจแล้วกัน จุฬาฯเข้าไม่ยากหรอก มันอยู่ที่ความมุ่งมั่นและความพยายาม เอาไว้ยังไงถ้าตัดสินใจว่าจะพักหรือไม่พักการเรียน ยังไงก็มาคุยๆกับผมอีกทีแล้วกัน
เออนี่ เดี๋ยวผมต้องไปก่อนนะ ไว้ไงแล้วเจอกัน
ครับๆ ขอบคุณอาจารย์มากนะครับ สวัสดีครับ

หลังจากที่อ๊อฟได้สนทนากับอาจารย์ที่ปรึกษาแล้ว อ๊อฟก็ได้แต่เดินนิ่งเพื่อมุ่งตรงไปยังหอพักของมหาวิทยาลัย ระหว่างทางที่เดินไปนั้นก็ตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิต
สัปดาห์หน้าก็จะสอบปลายภาคแล้ว จะอ่านหนังสือไปสอบดีไหม หรือจะมุ่งแต่อ่านหนังสือเอนท์อย่างเดียว แล้วเทอมสองจะพักการเรียนดีไหม ถ้าพักการเรียนอยู่บ้านแล้วจะว่างมากไหม มีอะไรทำได้ไหม แล้วเราจะอ่านหนังสือเอนท์ได้ตลอดทั้งวันได้รึเปล่า ???

จนเมื่ออ๊อฟเดินถึงหอพักของตนเอง อ๊อฟได้ตัวลงนอนบนเตียงแล้วก็คิดแต่เรื่องเอนท์จนในที่สุดอ๊อฟก็เผลอหลับไป
กิ๊ฟ เราเป็นแฟนกันดีไหมอ่ะ
แล้วไหงอ๊อฟมาถามเราอย่างนี้ล่ะ
ก็เราแอบชอบกิ๊ฟมานานแล้ว
จริงป่ะเนี่ย ท่าทางเอามุขนี้ไปจีบสาวๆมาหลายคนแล้วอ่ะสิ
ไม่จริงหรอกจ้ะ เราชอบกิ๊ฟคนเดียวจริงๆนะ เราแอบชอบกิ๊ฟมานานแล้วอ่ะ

เราชอบกิ๊ฟคนเดียวจริงๆนะ เราแอบชอบกิ๊ฟมานานแล้วอ่ะ

เราชอบกิ๊ฟคนเดียวจริงๆนะ เราแอบชอบกิ๊ฟมานานแล้วอ่ะ

เราชอบกิ๊ฟคนเดียวจริงๆนะ เราแอบชอบกิ๊ฟมานานแล้วอ่ะ

แล้วอ๊อฟก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา อ๊อฟรู้สึกว่าตัวเองมีเหงื่อไหลออกมาอย่างซิกๆเต็มกาย ท้งๆที่ในห้องของอ๊อฟนั้นไม่ได้ร้อนอบอ้าวแต่อย่างใดเลย
เมื่ออ๊อฟตั้งสติหลังจากที่ตื่นขึ้นมาได้ อ๊อฟทบทวนความฝันว่า เราชอบเขาจริงๆ หรือเราแค่หลงเขา แต่เนี่ยขนาดเก็บเอาไปฝันได้ คงจะเป็นอะไรที่มากกว่าหลงล่ะมั้ง แต่ถึงหลงมันก็เอาไปฝันได้เหมือนกันเนอะ
เมื่ออ๊อฟคิดทบทวนไปมาจนไม่ได้ใจความของข้อสรุป อ๊อฟจึงตัดสินใจที่จะคิดถึงการสอบปลายภาคของมหาวิทยาลัย จนในที่สุดอ๊อฟก็ตัดสินใจแล้วว่าจะอ่านเพียงแต่หนังสือเอนท์เท่านั้น
ปึกๆๆ เสียงเคาะประตูห้อง อ๊อฟเดินออกไปดู ปรากฏว่าเป็นเพื่อนของอ๊อฟที่คณะนั้นเอง เพื่อนของอ๊อฟเข้ามาเพื่อที่จะมาถามอ๊อฟว่าจะเอาเลกเชอร์ไหม อ๊อฟก็ตอบไปว่าไม่เอา เมื่อเพื่อนของอ๊อฟได้ยินดังนั้นจึงถามว่าทำไมไม่เอาเลกเชอร์ล่ะ เห็นเพื่อนๆในรุ่นตั้งหลายคนเขาก็เอาไปทั้งนั้น อ๊อฟก็ตอบออกไปว่า

เราตัดสินใจจะเอนท์ใหม่ล่ะ เรื่องเรียนที่นี่เราคงจะเอาจริงเอาจังไม่ได้หรอก ยังไงเราก็ต้องเรื่องเอนท์ไว้ก่อนอยู่แล้ว

เพื่อนของอ๊อฟได้ยินดังนั้นจึงได้แต่พูดเพียงคำว่า งั้นก็โชคดีแล้วกันนะ

หลังจากที่อ๊อฟได้อ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวเอนท์ใหม่เสร็จในเวลากลางคืนของเย็นวันนั้น อ๊อฟก็เดินออกไปที่ระเบียงของหอพักแล้วก็ตัดสินใจโทรไปหากิ๊ฟ
กิ๊ฟรึเปล่าอ่ะ
ใช่ๆ มีไรหรอ
นี่อ๊อฟเองนะ กิ๊ฟทำอะไรอยู่รึเปล่า
เรากำลังอ่านหนังสืออยู่อ่ะ อ่านเสร็จแล้ว มีอะไรหรอ
เราไม่มีอะไรหรอก แต่นี่กิ๊ฟว่างแล้วใช่ไหมอ่ะ อ๊อฟถามกิ๊ฟอย่างเกรงใจ
ว่างแล้วล่ะ ก็เพิ่งอ่านหนังสือเสร็จยังไงล่ะ
อื้มๆ พอดีเราจะถามอะไรกิ๊ฟสักอย่างได้ไหมอ่ะ พอดีเราจะถามกิ๊ฟอ่ะว่าที่คณะกิ๊ฟมีคนซิ่วมาเยอะไหมอ่ะ
กิ๊ฟก็ตอบไปว่า มีสิมีเยอะแยะเต็มไปหมดเลย ทำไมหรอ อ๊อฟจะซิ่วมาคณะเราอ่ะดิ
อ๊อฟก็ตอบเล่นๆไปว่า รู้ได้ไงเนี่ย ถ้าเราเข้าคณะกิ๊ฟได้เนี่ยต้องเรียกกิ๊ฟว่าพี่รึเปล่า
อ้าวๆ ก็ต้องเรียกสิ แล้วทำไมนี่คิดจะซิ่วหรอ ถึงได้ถามอย่างนี้
กิ๊ฟรู้ได้ไงอ่ะ ว่าเราจะซิ่ว
อ้าวก็เห็นถามมายังงั้นไง จะให้เราถามว่ายังไงล่ะ
อื้มๆ เราจะซิ่วอ่ะล่ะ

แล้วทั้งสองก็ได้สนทนากันต่อไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาประมาณห้าทุ่มครึ่ง อ๊อฟจึงขอวางสายจากกิ๊ฟแล้วก็กลับไปตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือเอนท์ต่อ
คืนนั้นอ๊อฟไม่รู้ไปเอาเรี่ยวแรงจากไหนมาอ่านหนังสือจนเกือบถึงรุ่งเช้า พอเพื่อนๆในคณะโทรมาหาอ๊อฟ อ๊อฟจึงต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปสอบ
พอไปสอบอ๊อฟก็ได้แต่อาศัยองค์ความรู้เท่าที่ได้จากในห้องเรียน ซึ่งอ๊อฟคิดว่าคะแนนของตัวเองอย่างน้อยก็คงที่จะไม่ตก หรืออย่างมากถ้าเกรดของตัวเองเน่ามาก ก็คงจะสละยานโดยการลาออก หรือพักการเรียน

Create Date : 28 ตุลาคม 2549		0 comments
Last Update : 28 ตุลาคม 2549 22:58:28 น.
Counter : 443 Pageviews.
Share Tweet