Bloggang.com : ลูกอบรสเขียด : ขอบคุณที่รักกัน : เมื่อ 'ดนตรี' สอนการได้ยิน , รองเท้าสอน 'ใช้ชีวิต' และ ทหารสอนให้รัก 'ครอบครัว'

ขอบคุณที่รักกัน : เมื่อ 'ดนตรี' สอนการได้ยิน , รองเท้าสอน 'ใช้ชีวิต' และ ทหารสอนให้รัก 'ครอบครัว'

ขอบคุณที่รักกัน (2554)

[ไม่เปิดเผยเนื้อเรื่องสำคัญ หรือ ไม่สปอยล์]

เรทภาพยนตร์ : ท.ทั่วไป สำหรับ ภาษาหยาบคาย และ ฉากความรุนแรงบ้าง

ได้มีโอกาสไปดูหนังเรื่องนี้ก่อนใครเมื่อรอบสื่อเมื่อวานนี้ ต้องขอบคุณ M Thai และ Five Star ที่ทำให้ผมได้ดูหนังเรื่องนี้นะครับ ก่อนเข้าไปดูเรื่องนี้ก็ตั้งหวังไว้พอสมควร ซึ่งเรื่องนี้ก็จะขอแบ่งรีวิวเป็นตอนๆไปเพื่อเป็นการเข้าใจง่ายละกันครับ (แต่หนังจริงๆจะตัดสลับไปมาแบบปนกัน) ไปเริ่มอ่านเลยครับ

ตอนแรกที่ดูเหมือนจะเป็น Main หลักของเรื่องอย่างตอนของ ปั๊ป โปเตโต้ และ สายป่าน เรื่องราวของ จ่อย นักดนตรีอิสระ ที่ไม่เคยฟังใครและไม่เคยเปลี่ยนความคิดของตนเองเพื่อผู้อื่น ที่ต้องคอยดูแลน้องสาว ออทิสติก อย่าง เป๋อ แต่แล้ววันนึง เมื่อ จ่อย ได้ถูกไล่ออกจากวงดนตรีของเขาซะเองนั้น เขาจึงได้เริ่มหางานใหม่จนกระทั่งไปเจอ อาจารย์เสนาะ ผู้ที่เป็นอาจารย์คนใหม่แห่งมหาลัยที่เขาได้เรียนอยู่ เขาได้ถูกชักชวนโดยอาจารย์เสนาะ เพื่อไปอัดเสียงธรรมชาติต่างๆในป่า เพื่อจะนำมาแต่งเพลงใหม่ของอาจารย์ ซึ่งในภายหลังนั้น เสียงธรรมชาติ และ จิตใจมนุษย์จะสอดคล้องกันหรือไม่..

ในตอนนี้และตอนอื่นๆ ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าแต่ละตอนกำกับโดยใครบ้าง แต่สำหรับตอนนี้ที่ดูเหมือนจะเป็น Main หลักนั้น ก่อนอื่นในด้านเนื้อเรื่อง ที่โดยส่วนตัวไม่ค่อยจะมีอะไรมากเท่าไหร่ ยกเว้นก็แต่หนังได้เปรียบเทียบเรื่องราวของ จิตใจ กับ ธรรมชาติ อันสงบนิ่ง ผ่านตัวละครของ สายป่าน ออกมาได้ดี + การแสดงของ สายป่าน ที่ดูแปลกตาจากเรื่องอื่นๆนั้น ก็ถือว่าบางฉากยังไม่เหมือนออทิสติก แต่บางฉากก็แสดงดีเกินคาด แต่ก็น่าเสียดายเมื่อลองมองดูลึกๆแล้วหนังก็ไม่ได้มีอะไรมากกว่าสาระแฝงว่า 'ให้เรารักษาธรรมชาติ' หรือ 'อย่าดูถูกคนออทิสติก' เพราะนอกจากสาระแฝงแล้ว หนังสอบตกในด้านให้คนดูอินไปกับ การจะสูญเสียการได้ยินของ อาจารย์เสนาะ โดยสิ้นเชิง + การตัดต่อที่ทำให้ฉากที่กำลังอิ่มๆนั้นดับลงในทันทีเมื่อถึงเวลาที่หนังจะตัดไปเข้าสู่เรื่องอื่น

ซึ่งเมื่อมาถึงตอนที่ 2 ที่หนังให้ความสนใจรองลงมาอย่างตอนของ อุดม ทรงแสง และ ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว เรื่องราวของ หมวย ลูกสาวบ้านตระกูลขายรองเท้า ที่เมื่อวันดีคืนดีเธอนั้นต้องถูก อาแปะ เรียกตัวไปรับใช้ เมื่อ อาแปะ นั้นอยากได้ เตี่ย หรืออากง ของหมวยนั้นมาเป็น Presenter พูดถึงเรื่องราวของการทำรองเท้า โดยหมวยนั้นต้องไปชักชวน อาเตี่ย มาทำให้ได้ แต่แล้วเรื่องราวกลับไปกันใหญ่เมื่อ อาเตี่ย นั้นยอมรับว่าจะพูดให้ แต่ต้องให้อาหมวย นั้นไปฝึกทำรองเท้ากับเตี่ยด้วย ซึ่งในตอนแรกนั้นหมวยก็อยากซะที่ไหนหละ แต่เมื่อลองไปทำจริงๆนั้น จะเป็นอย่างไรติดตามชม..

ในตอนที่ 2 อย่างตอนนี้นั้น รู้สึกจะเป็นตอนที่ ถูกใจ และ มีอารมณ์นิ่งๆ ระหว่างความรักของคนในครอบครัว + ตอบโจทย์ที่หนังตั้งขึ้นมาได้อย่างตรงที่สุดแล้ว ด้วยการที่เปรียบเทียบเรื่องราวของ รองเท้า และ ทุกก้าวเดินของชีวิต ของอาเตี่ย + ความรักของคนในครอบครัวที่ทำเอาฝ่าวิกฤติทุกอย่างไปได้ด้วยดี และ อื่นๆ ที่ทำให้ตอนนี้ลงตัวที่สุด โดยส่วนตัวนั้น ถึงแม้การแสดงของนางเอกหน้าใหม่อย่าง ญี่ปุ่น ณภัทร บรรจงจิตไพศาล อาจจะแข็งๆไปบางฉาก (ชอบจำสลับกับ อลิส ทอย ทุกที) แต่ว่าเมื่อถึงฉากที่หนังต้องการทำให้คนดูประทับใจนั้น ก็ลบเลือนภาพเหล่านั้นออกไปได้อย่างหมดจด + ตอนนี้จริงๆแล้วหนังสอนอะไรมากไปกว่า ความรัก เสียด้วย แต่ข้อเสียก็ยังคงเดิม นั้นคือการตัดต่อของหนัง ที่เมื่อถึงฉากอิ่มๆก็โดนตัดไปทุกที (โดยส่วนตัวทำออกเป็น 3 หนังสั้นจะดีกว่า)

ในตอนสุดท้ายของ พี่หมิว ลลิตา และ พี่กบ ทรงสิทธิ์ ที่หนังเน้นความสำคัญให้น้อยที่สุดนั้น ที่เป็นเรื่องราวของ ขวัญ ผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง ที่ทำงานเป็นฝ่ายตรวจสอบบัญชีที่ร้าน เบเกอร์รี่ ชื่อดัง แต่แล้วเมื่อเธอได้ไปดันมีครอบครัวกับ สามีหนุ่ม ที่เป็นทหาร จึงทำให้เธอต้องย้ายบ้านมาอยู่ที่ภาคใต้ พร้อมกับลูกตัวเล็กๆอย่าง ก้อง ซึ่งที่นี้เธอนั้นได้พบกับเพื่อนใหม่ และ งานใหม่ๆ แต่ว่าที่ไม่เหมือนเดิมกลับเป็นตัวเธอ เมื่อเธอได้ค้นพบว่า การอยู่ที่นี้นานนับวันไป เธอนั้นยิ่งไม่มีความสุขขึ้นเรื่อยๆ แต่ผิดกับก้องที่ดันมีความสุขขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาอยากเป็นทหารไปช่วยเหลือประเทศเหมือนกับพ่อของเขา

ในตอนนี้นั้นผมก็คงพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า เป็นตอนที่ไม่ชอบมากที่สุดเลยก็ว่าได้ แต่เมื่อพูดถึงในด้านข้อดี โดยส่วนตัวนั้น การแสดงของ พี่หมิว ยังถือว่าอยู่ในการแสดงที่คงเส้นคงวา ถึงแม้จะไม่เปรี้ยงปร้างเหมือนสมัย เรื่องตลก 69 ก็ตามที + หนังได้พูดถึงการไม่เท่าเทียมกันในสังคมได้อย่างตรงไปตรงมา โดยผ่านตัวละครของ หมิว ที่เป็นเมียทหาร ที่ถูกคนอื่นมองดูว่า เป็นเมียทหารแล้วจะใหญ่ แต่ใจจริงกลับไม่ใช่อย่างงั้น.. แต่น่าเสียดายในตอนนี้รู้สึก สาระสำคัญของหนังจะมีน้อยมากจนว่างเปล่า + ตอนจบที่หักมุมพยายามให้คนดูเศร้า แต่ผมว่า คนดูจะงงมากกว่าเศร้าซะมากกว่า และ พี่กบ ทรงสิทธิ์ ที่มาเรื่องนี้นั้น ดูเหมือนผู้กำกับยังจะใช้ดาราไม่คุ้มสักเท่าไหร่ ถ้าใช้แค่นิดๆหน่อยๆ โดยส่วนตัวสามารถหาใครมาเล่นก็ได้ ไม่ต้องเอาดาราดังๆอย่างงี้มาหรอกนะครับ..

โดยสรุป 3 ตอนของหนังก็จะมีดี มีแย่ แตกต่างกันไป แต่สำหรับใครหวังไปดูหนังรัก ฟีลกู้ด ก็เปลี่ยนความคิดกันซะหน่อย เพราะนี้มันคือ หนังดราม่า ที่มีเรื่องราว และ การแสดงเป็นจุดขายอันดี แต่น่าเสียดายที่การตัดต่อของหนังยังไม่สามารถทำให้คนดูนั้นอิ่มเอมสักเท่าไหร่ โดยส่วนตัวแยกเป็น 3 หนังสั้นจะดีกว่านะ

เรื่องนี้ผมให้ B- ครับ

Create Date : 10 พฤษภาคม 2554

Last Update : 11 พฤษภาคม 2554 12:19:07 น.

5 comments

Counter : 1491 Pageviews.

ผมมองในแง่ของ ความเป็น "พ่อ" ในแต่ละบทบาทนะ เป็นหนังโปร "พ่อ" คนที่ทำให้เรามีแรง มีทิศทางในการก้าวเดิน

โดย: mtmovie IP: 192.168.8.225, 110.164.72.99 วันที่: 10 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:16:54 น.

โอ้ว ขอบคุณมากครับ

โดย: ลูกอบรสเขียด

วันที่: 10 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:30:21 น.

ลูกสาววัย 11 ขวบ ขอไปดูกับเพื่อนๆ จะเหมาะไหม?

โดย: คนขับช้า

วันที่: 11 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:06:09 น.

เรทติ้ง ท.ทั่วไป ไม่มีปัญหาครับ

โดย: ลูกอบรสเขียด

วันที่: 12 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:44:44 น.

กลุ่มเพื่อน 5.63 โรงเรียนอุตรดิตถ์ ขอแสดงความยินดีกับคุณเต๋อ-ฉันทวิชช์ ธนะเสวี จาก ภาพยนต์เรื่อง กวนมึนโฮในโอกาสที่ได้รับรางวัล “Asian New Talent Award” ดาราดาวรุ่งชายแห่งเอเชีย ในงาน “เทศกาลหนังเซียงไฮ้ อินเตอร์เนชั่นแนล ฟิล์มเฟสติวัล ครั้งที่ 14 ที่ประเทศจีน

โดย: กลุ่มเพื่อน 5.63 อ.ต. IP: 210.246.186.4 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:6:25:21 น.