สะพรั่งผู้คั่งแค้น
๏ โอ้สะพรั่ง คั่งแค้น มันแสนคลั่ง จะลุกนั่ง ยังแค้น มันแสนเข็ญ เมื่อผบ. ทบ. ก็กระเด็น ไม่ได้เป็น ผบ. มันท้อแท้ ๏ ถือว่าเป็น รุ่นพี่ มาซี้ซั้ว นึกว่ากลัว หรือไง ไอ้บังแหล เดี๋ยวฟันศอก ตอกลง ตรงหน้าแง เอาให้แถ ไถกลิ้ง เป็นกิ้งกือ ๏ ร่วมเสี่ยงเป็น เสี่ยงตาย ทำลายชาติ อาละวาด เผาเมือง จนเลื่องชื่อ ถึงถูกด่า จนอ่วม ยังร่วมมือ กลับไม่ซื่อ ต่อกัน มันช้ำทรวง ๏ อย่าหาว่า งั้นงี้ เลยพี่ยุทธ พี่ก็สุด เฉื่อยชา เหมือนหมาง่วง เรื่องแค่นี้ ให้น้อง ต้องตามทวง ไม่นึกห่วง น้องพรั่ง จะคลั่งตาย ๏ เรื่องบนเขา ยายเที่ยง มันเลี่ยงยาก คงลำบาก พี่ยุทธ ต้องมุดหาย เป็นฤาษี กลิ้งกลอก ทำออกลาย แง้มตะกาย ฝาโลง มาโก่งคอ ๏ ต้องแป๊ะลิ้ม คนนี้ ไม่ซี้ซั้ว ถึงจะมั่ว อย่างไร ยังใช้ปร๋อ ขอให้มัน มียัด อย่าขัดคอ ถ้าได้ล่อ ซิงซิง มันยิ่งฮา ๏ คราวนี้พัง บังแย่ ถึงแน่นิ่ง กูจะยิง ให้กลิ้ง เหมือนยิงหมา ให้สงค์สุ่น ฟันดำ ขย้ำคา ให้บักห่า บันวิด มันขวิดลึงค์ ๏ ไอ้ผีแขก คราวนี้ มึงซี้แน่ กูจะแหย่ ให้หลับ แล้วจับขึง เอาตะปู เจ็ดดอก มาตอกตรึง คราวนี้มึง ตายแน่ ไอ้แม่เฮ็ด
วโรทาห์: ๒ ตุลาคม ๒๕๕๐
Create Date : 02 ตุลาคม 2550 |
|
8 comments |
Last Update : 25 ตุลาคม 2550 13:39:48 น. |
Counter : 547 Pageviews. |
|
|
|