Group Blog All Blog
|
สู้ไม่ไหวแล้วค่ะ?????????? ตอนนี้ทั้งเหงาทั้งเศร้า เจ็บไปทั้งหัวใจ อธิบายไม่ถูก ถ้ารู้ว่าเราผิดตรงไหน ไม่ชอบใจตรงไหน ก็ยังพอปรังปรุงได้ เพื่อที่จะให้ครอบครัวเป็นครอบครัวต่อไป เพื่อที่ลูกจะได้มีพ่อไว้กอด ไว้หอมแก้ม ไว้ชงนมลูกก่อนเข้านอน ไว้ไปรับลูกตอนแม่ทำงานไม่ทัน เพื่อให้มีกันและกันเหมือนที่ผ่านมา แต่นี้ไม่ใช่เลย หายไปและก็หายไป พยายามไม่คิดถึง พยายามไม่รัก แต่ยากเหลือเกิน ยากมากๆ ก็คนที่เคยล้มตัวนอน พร้อมๆกัน ตื่นพร้อมกัน ไปทำงานพร้อมกัน กลับเข้าบ้านพร้อมกัน อยู่ๆมาหายไป แล้วกลับมาพร้อมกับคำว่าขอโทษ แต่ไม่เคยสัญญาว่า จะไม่ไปอีก ทุกวันนี้ยังไม่เคยรู้เลยว่าคุณออกบ้านไปที่ไหนกับใคร มันมืดไปหมด ตันทุกทาง ยิ่งนั่งมองหน้าลูก ยิ้มกับลูก ยิ่งเศร้าไปใหญ่ ยิ่งลูกเห็นน้ำตา ยิ่งร้องใหญ่ ดีไม่ดี ลูกร้องตามไปด้วย "แม่จ๋าไห้ยะหยัง ใคร๋ยะฮื้อแม่จ๋าไห้ ดักเฮี๋ย มีกันสองคนหนา เดียวน้องฟ้าใสจะโอ๋หนา โอ๋ๆๆๆ" นั่นหละ ร้องตามทันที กอดกันกลมสองแม่ลูก จะหนักหนาอะไรกันขนาดนี้นะชีวิต อยากรู้นะ ว่าผู้ชายเริ่มแรกที่เขามีคนอื่นแล้ว เขาเป็นแบบนี้กันไหมค่ะ จะได้เริ่มเตรียมการไว้ เพื่อวันต่อๆไป ที่ไม่มีเขา วันที่ลูกไม่มีพ่ออีกต่อไปในอนาคต แล้วทำไงให้ตัดขาดกันได้เสียที เจ็บเกินไปแล้ว ทำใจไม่ได้ที่ต้องเจ็บซ้ำๆแบบนี้ ไม่อยากทนต่อไป Free TextEditor
เป็นกำลังใจให้นะ.. สู้ต่อไปเพื่อลูกคือทุกอย่างของคุณค่ะ
โดย: โบว์ IP: 202.29.26.252 วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:13:39:18 น.
เรารู้ว่าคุณทุกข์ แต่ยังมีเราที่พร้อมจะอยู่เป็นเพื่อนคอยเคียงข้างคุณ นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ พยายามเริ่มต้นที่การฝึกนั่งสมาธิ ก้อได้คะ นั่งไปแม้น้ำตาไหล ก้ออย่าหยุด แล้วต่อไป ชีวิตจะเป็นไง นั้น ถือว่าเราทำดีทีสุดแล้วกันนะคะ
โดย: หนุงหนิงคะ (samakrut_008
 ) วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:13:41:42 น.เข้าใจนะคะ เพราะว่าเพิ่งผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาไม่นาน
เพราะมัวแต่สงสารลูก เหตุการณ์ยิ่งเลวร้าย แทนที่เราจะทุกข์คนเดียว แม่เรา พ่อเรา ลูกเรา ยิ่งทุก เราหยุด แล้ว ตอนนี้ ไม่ทุกข์ ไม่ต้องกังวลว่า วันนี้เขาจะไปกับใคร คืนนี้เขาจะไปหาใคร ถ้าคิดจะทน ก็ต้องทนต่อไป ถ้าไม่ทน ก็ หาทางออก ค่ะ ชีวิตเราคงเหลือเวลาอีกไม่เยอะ ไม่ได้ยุให้ เลิกนะคะ แต่ว่า เล่าตามที่ตัวเองคิด ตอนนี้ ก็ มีความสุข กับลูกค่ะ คนอื่น อาจมองว่า เราไม่สมบูรณ์ แต่เราคิดว่า การมีพ่อ แม่ ลูก ไม่ได้หมายความว่า ครอบครัวเราจะสมบูรณ์ เช่นกัน การที่เราอยู่กันลำพังแม่ลูก อาจสมบูรณ์มากกว่า ก็เป็นได้ แต่ละคน ปัญหาไม่เหมือนกันค่ะ ให้กำลังใจแล้วกัน นะคะ คิดว่า ขาดเขาไปสักคน แล้วชีวิตเราแย่มั๊ย หรือว่าไง ใช้สติ นะคะ ทุกอย่างจะผ่านไปเองค่ะ โดย: Orawannamoo
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:14:13:53 น.สวัสดีค่ะ
เข้าใจความรู้สึก เข้าใจถึงความทุกข์ใจที่คุณมี สงสารลูกนะคะ การที่เราร้องไห้ .. การที่เราอ่อนแอ.. ลูก.. ซึมซับทุกๆ ความรู้สึกของแม่ คุณแม่กำลังทำให้ลูกทุกข์ใจไปด้วย.. เขาเป็นอื่น.. บอกตัวเองว่าเขาเป็นคนอื่น.. ลูกเป็นเลือดเนื้อ เป็นจิตวิญญาณของเรา.. ปล่อยเขาไป แล้วกอดลูกไว้.. ทำกิจกรรมๆ ทุกสิ่งอย่าง ฝึกการสังเกตุ และ ควบคุมความคิด ให้หยุดอยู่ที่ จะทำอย่างไร ให้ลูกมีความสุข จะทำอย่างไรให้ตัวเองมีความสุข.. ยิ่งคิดถึงเขา ยิ่งคิดเรื่องเขา มีแต่เราที่ทุกข์ เขาไม่ได้รับรู้ หรือ ทุกข์ร้อนไปกับเราเลย มีแต่ลูก เด็กๆ ตัวเล็กๆ ที่อยู่ข้างๆ..ที่เขารับรู้ และซึมซับความทุกข์ไปกับแม่ด้วย... ตัดใจเถอะค่ะ รู้ และ เข้าใจดี ว่ายากแค่ไหน.. แต่ จำเป็นต้องทำ.. ไม่ใช่เพื่อใครอื่นเลย.. หากว่า ยังเห็นหน้าแล้วทำใจไม่ได้ ตัดใจไม่ได้ ก็ควรจะแยกกันไป ต่างคนต่างอยู่..... เป็นกำลังใจให้นะคะ โดย: LoveTurJang
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:14:14:10 น.การที่คิดว่าการมีพ่อ แม่ ลูกอยู่ด้วยกัน แล้วลูกจะมีความสุข อยู่เผื่อลูกอะไรพวกนี้ บางทีก็เป็นการทำร้ายลูกทางอ้อมและ จิตใจของเราด้วย ลองคิด ๆ ดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ โดย: magic-women
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:14:35:36 น.ทุกคนมีความทุกข์ และ ความสุข แตกต่างกัน และ คละเคล้ากันไปค่ะ
ความสุขที่น้องมี พี่ก็อาจจะไม่มี ความทุกข์ที่พี่มี น้องเองก็ไม่ทราบ แต่เชื่อเถอะค่ะ ว่า ไม่ว่าพี่ หรือ น้อง เราทุกคนมีหัวใจเท่ากัน คือ 1 ดวง และ ทั้งดวงนี้ เราให้ลูก ถูกไหมคะ หากเราเศร้าให้ลูกเห็น ลูกเราจะโตขึ้นมาได้อย่างไร น้องจะต้องหัดนะคะ อย่าคิดเรื่องเดิมๆ วนเวียนหลายครั้ง ไม่งั้น 1 เรื่องทุกข์ของเรา จะกลายเป็น 3-4-5 คนอื่นๆ เค้าทุกข์มากมายกว่าเราก็มี เอาตัวเองออกมาจากความทุกข์ พูดเหมือนทำยาก แต่ต้องหัดค่ะ ลองๆ ทำไป เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ โดย: Dreams Catcher
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:14:44:40 น.ขออย่าให้ เขามาบงการชีวิตเรา
เราต้องอยู่ได้ถ้าไม่มีเขา สู้ๆ นะคะพี่ ชีวิตเป็นของเราค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ โดย: Rinsa Yoyolive
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:17:00:50 น.สู้ๆ คิดให้เยอะๆ
พูดคุยกันให้มากๆ คนเคยรักกัน ถ้ายังรัก....ต้องคุยกันได้ ถ้าไม่ได้.......... ก็ตัดสินใจ......... อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่ามัวแต่กลัว หรือให้โอกาสเขามากมาย แล้วตัวเองจะไม่เหลืออะไร แม้แต่ใจตัวเอง โดย: somebear (somebear
) วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:19:48:55 น.เหนื่อยนักก็พักนะคะ เมื่อยิ่งตาม เขาก็ยิ่งหนี
เราก็ลองหยุด หรือไม่ก็หนีดูบ้าง เผื่ออะไรมันจะดีขึ้น เป็นกำลังใจให้ผ่านมันไปได้ด้วยดีนะคะ โดย: konmeechai
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:22:16:05 น.พ่อแม่เราเลิกกันตอนเรายังเล็ก จำได้ว่าแม่ร้องไห้บ่อยๆ สุดท้ายพ่อก้อเลิกกับแม่แล้วไปอยู่กับเมียใหม่จริงๆ
ถ้าคุณอ่อนแอ ลูกคุณจะอ่อนแอไปด้วย แล้วเด็กที่อ่อนแอ มันยากที่โตขึ้นมาเป้นผู้ใหญ่ที่เข็มแข็ง ถ้าคุณสู้ทนกับสามีคุณไม่ไหวก้อไม่ต้องสู้ค่ะ เก็บแรงไว้สู้เพื่อลูกของคุณดีกว่า เข็มแข็งไว้ค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ โดย: Sugar lip
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:23:38:29 น.ถ้่าไม่ไหวก์คือไม่ไหวละคะ ต้องหาทางออก
คุยกะเขาเถอะ บอกว่าไม่ไหวแล้ว จะไปแล้วไม่กลัวก็ได้ ขอให้บอก พอแล้วละ ร้องไห้เยอะแล้ว หลังจากนั้นอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คุยกันก่อนนะคะ เราผ่านมันมาแล้วละแม่จ๋า ในวันนั้น ช่วงแรกก็เป็นเหมือนแม่จ๋านี่ละ ไม่รู้อะไรเลยเลี้ยงลูกไปตามประสา จนเหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงมานั่นละ จะเลิกก็เลิก ไม่ได้ยุนะคะ ก็เจ็บหนักแล้วนี่ แต่ยังไงก็ขอให้คุยให้ถาม ขอความจริงกะเขาเถอะไม่เอาแล้วกับคำขอโทษ คนที่ไม่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เราเสียใจอีก คน ๆ นั้นคือคนที่รู้ตัวเองแล้วว่าจะทำให้เราเสียใจอีกแน่นอน ร้อยเปอร์เซ็น เจ็บ เจ็บ..แต่อย่าร้องไห้ให้ลูกเห็นนะคะ ขนาดตอนนั้นอาเดียว 6 เดือน เราร้องไห้อาเดียวยังร้องตามเลย แล้วนี่ ฟ้าใส โตขนาดนี้แล้วรู้เรื่องแล้ว ไม่ดีเลยคะ โดย: ปันฝัน
วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:21:17:57 น.เราไม่ได้เข้มแข็งหรอกนะ
แค่ไม่มีแรงจะดึงเขากลับมาแล้วก็เท่านั้น ร้องไห้ ก็ร้องแล้ว เสียใจก็เสียใจแล้ว บอกได้ว่าเกือบตาย แต่ก็ไม่ตาย รอดมาแล้ว ผู้ชายไม่ใช่พระเจ้า ไม่ใช่พ่อคะ เขาไม่มีสิทธิ์จะทำให้เราเสียใจ เขาไม่ควรได้สิทธิ์นั้น(อาฆาตมากไปไหมนี่) เราก็ยังทำใจไม่ได้นักหรอก ยังหวั่น ๆ ไหว ๆ หวาดกลัวอะไรหลาย ๆ อย่างอยู่ ทั้ง ๆ ที่ผ่านมาหลายเดือนแล้ว แต่เรามีกำลังใจดี น่ารักซะด้วย เราจะไม่ทุกข์ให้ลูกเห็นอีก ไม่อยากให้ลูกมีปมด้อย แม่จ๋าก็เหมือนกันสู้่น้า...เพื่อลูก น้ำตาไม่ช่วยอะไรและไม่ได้ทำให้เขาใจอ่อนกลับมาเป็นของเรา ตราบใดที่เขายังเห็นส่ิงที่อยู่นอกบ้านดีกว่า อ่านเรื่องของแม่จ่าแล้วเหมือนอ่านเรื่องตัวเอง ยังไงก็ไม่รู้ ก็เลยค่อนข้างจะเข้าใจ ว่าไม่มีใครอยากจบแบบนี้ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่ แต่เมื่อมันต้องจบก้ต้องจบ เรา่อ่อนแอขนาดนั้นคิดมากอย่างมากที่สุดวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ ยังผ่านมาได้เลย แม่จ๋าก็ต้องผ่านได้เหมือนกัน เหมือนเขายื้อเราไว้เพียงเพื่อซื้อเวลาให้ได้นานที่สุด อย่างที่พ่ออาเดียวทำก็เท่านั้น รักลูกนะคะ อย่ารักคนที่ทำร้ายจิตใจเราอีกเลย โดย: ปันฝัน
วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:10:45:29 น. |
แม่จ๋ากะฟ้าใส
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อยากมีใครซักคนมาเป็นเพื่อนพูดคุย คลายเหงา ใครซักคนที่แค่มองตาก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แค่นั้นจริงๆ เป็นคนไม่อ่อนหวานแต่อ่อนไหว เป็นคนที่มีความอดทนมากมาย ถูกคนรักทำร้ายอย่างแรง Friends Blog
Link |
||||||||||||
