BlogGang.com : : sirivinit : ตำนานคนตัดไผ่ หรือ ตำนานเจ้าหญิงคะงุยะ .. เรื่องนี้สนุกค่ะ

ตำนานคนตัดไผ่ หรือ ตำนานเจ้าหญิงคะงุยะ .. เรื่องนี้สนุกค่ะ

คะงุยะ-ฮิเมะกลับไปจันทรประเทศ

ตำนานคนตัดไผ่ หรือ ตำนานเจ้าหญิงคะงุยะ (ญี่ปุ่น: 竹取物語 หรือ かぐや姫, อังกฤษ: The Tale of the Bamboo Cutter หรือ The Tale of Princess Kaguya) เป็นตำนานพื้นบ้านของญี่ปุ่น ที่มีมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 10

ที่ถือกันว่าเป็นวรรณกรรมญี่ปุ่นชิ้นที่เก่าแก่ที่สุด และเป็นตัวอย่างของที่มาของนวนิยายเชิงวิทยาศาสตร์

หัวใจของเรื่อง เป็นเรื่องชีวิตของเด็กหญิงที่ไม่ทราบที่มา ชื่อคะงุยะ-ฮิเมะ (Kaguya-hime) ที่คนตัดไผ่ไปพบเมื่อยังเป็นทารก ภายในปล้องไผ่ที่เรืองแสง กล่าวกันว่าคะงุยะมาจากจันทรประเทศ (月の都) และมีผมที่ “เงาวาวเหมือนทอง”

เนื้อเรื่อง

วันหนึ่งขณะที่เดินอยู่กลางป่า ชายแก่ผู้มีอาชีพตัดไผ่ ชื่อตะเกะโตริ โนะ โอะกินะ (ญี่ปุ่น: 竹取翁 หรือ "ชายแก่ผู้ตัดไผ่ขาย" ?) มองเห็นปล้องไผ่ที่ส่องแสงเรืองรองเข้า ด้วยความสงสัย ก็ไปตัดปล้องไผ่ดู

ก็พบว่าภายในมีเด็กทารก ผู้หญิงขนาดเท่าหัวแม่มือนอนอยู่ ตะเกะโตริ โนะ โอะกินะ ผู้มีความดีใจที่ได้พบเด็กน้อยน่ารัก ก็นำทารกกลับไปบ้านไปให้ภรรยาเลี้ยงอย่างลูก และตั้งชื่อให้ว่าคะงุยะ-ฮิเมะ (ญี่ปุ่น: かぐや姫 หรือ "เจ้าหญิงแห่งราตรีอันเรืองรอง" ?)

ตั้งแต่นั้นมาตะเกะโตริ โนะ โอะกินะ ก็พบว่าเมื่อใดที่ตนตัดปล้องไผ่ ก็จะพบก้อนทองก้อนเล็กๆ อยู่ภายในปล้องไผ่ที่ตัด ไม่นานนักตะเกะโตริ โนะ โอะกินะก็มีฐานะร่ำรวยขึ้นมา

คะงุยะ-ฮิเมะเองก็เติบโตขึ้นมา เป็นสตรีที่มีขนาดปกติและมีความสวยงามเป็นอันมาก ในระยะแรกตะเกะโตริ โนะ โอะกินะก็พยายามกันไม่ให้ลูกสาวได้พบกับคนแปลกหน้า

แต่ไม่นานนักความสวยงามของคะงุยะ ก็เป็นที่เลื่องลือจนเป็นที่ทราบกันโดยทั่วไป จนกระทั่งมีเจ้าชายห้าพระองค์ เสด็จมาขอตัวคะงุยะ-ฮิเมะต่อตะเกะโตริ โนะ โอะกินะ และทรงพยายามหว่านล้อมให้ตะเกะโตริ โนะ โอะกินะไปบอกให้คะงุยะ-ฮิเมะเลือกเจ้าชายองค์ใดองค์หนึ่งจนกระทั่งสำเร็จ

เมื่อทราบว่ามีผู้มาหมายปองคะงุยะ-ฮิเมะจึงวางแผนกันตนเอง โดยตั้งข้อทดสอบต่างๆ ที่ยากเกินกว่าที่จะทำให้สำเร็จได้ ให้เจ้าชายแต่ละองค์ไปทำ คะงุยะ-ฮิเมะประกาศว่าจะยอมแต่งงานกั บเจ้าชายองค์ใดที่สามารถนำสิ่งที่ตนขอมากลับมาได้

คืนนั้นตะเกะโตริ โนะ โอะกินะก็ทูลเจ้าชายแต่ละพระองค์ ถึงสิ่งต่างๆ ที่คะงุยะ-ฮิเมะขอให้แต่ละองค์ต้องทรงนำกลับมา

เจ้าชายองค์แรก ต้องไปทรงนำบาตรหินของพระโคตมพุทธเจ้ามาจากอินเดียกลับมาให้

องค์ที่สอง ต้องทรงนำกิ่งไม้ประดับอัญมณี จากเกาะเพ็งกลาอิในประเทศจีน

องค์ที่สาม ต้องทรงไปนำเสื้อคลุมของหนูไฟ จากเมืองจีนกลับมาให้

องค์ที่สี่ ต้องทรงไปถอดอัญมณีจากคอมังกรมาให้ และ

องค์ที่ห้าต้องทรงไปหาหอยมีค่าของนกนางแอ่นกลับมา

เมื่อเจ้าชายองค์แรกทรงทราบว่า สิ่งที่ต้องทรงนำกลับมาเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยาก พระองค์ก็ทรงนำบาตรอันมีค่ามาให้ แต่เมื่อเห็นว่าบาตรมิได้ส่องแสงเรืองรองตามที่บาตรศักดิ์สิทธิ์ควรจะเป็น คะงุยะ-ฮิเมะก็ทราบพระองค์ทรงหลอกลวง

เจ้าชายอีกสองพระองค์ก็ทรงพยายามหลอกลวงเช่นกัน แต่ก็ไม่สำเร็จ

เจ้าชายองค์ที่สี่ทรงเลิกพยายาม เมื่อทรงประสบกับลมมรสุม ส่วนเจ้าชายองค์สุดท้ายสิ้นพระชนม์ ขณะที่ทรงพยายามที่จะแสวงหาสิ่งที่คะงุยะ-ฮิเมะต้องการมาให้

หลังจากนั้นจักรพรรดิมิคาโดะ จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นก็เสด็จมาทอดพระเนตรสตรี ผู้มีข่าวร่ำลือกันกันนักหนาว่ามีความสวยงาม เมื่อทรงได้เห็นพระองค์ก็ทรงตกหลุมรักคะงุยะ-ฮิเมะและทรงขอแต่งงานด้วย

แม้ว่าจะไม่ต้องทรงผ่านการทดสอบ เช่นเดียวกับเจ้าชายห้าองค์ก่อนหน้านั้น แต่คะงุยะ-ฮิเมะก็ยังคงปฏิเสธ โดยทูลว่านางนั้นเป็นสตรีผู้มาจากแดนไกล ที่ทำให้ไม่สามารถที่จะเข้าไปในพระราชฐานของพระองค์ได้

แต่คะงุยะ-ฮิเมะก็ยังคงดำเนินการติดต่อกับ มิคาโดะตลอดมา และก็ยังคงปฏิเสธคำขอของพระองค์ทุกครั้ง

ระหว่างฤดูร้อนปีนั้น เมื่อใดเห็นพระจันทร์เต็มดวง ตาของคะงุยะ-ฮิเมะก็จะคลอไปด้วยน้ำตา ทั้งตะเกะโตริ โนะ โอะกินะและภรรยาก็พยายามถามถึงสาเหตุ แต่คะงุยะ-ฮิเมะก็ไม่สามารถจะบอกได้ว่า มีอะไรผิดปกติ

พฤติกรรมของคะงุยะ-ฮิเมะ ยิ่งแปลกขึ้นจนกระทั่งจนในที่สุดก็ยอมเปิดเผยว่า นางนั้นมิได้มาจากโลกนี้ และถึงเวลาแล้วจะต้องเดินทางกลับไปยังบ้านเมืองที่อยู่บนจันทรประเทศ

บางตำนานก็กล่าวว่าคะงุยะ-ฮิเมะถูกส่งมายังมนุษยโลกชั่วคราว เพื่อเป็นการลงโทษเพราะไปทำความผิดเข้า แต่บางตำนานก็ว่าถูกส่งตัวมาซ่อนไว้ในโลก เพื่อความปลอดภัยระหว่างสงครามที่เกิดขึ้นบนสรวงสวรรค์

เมื่อวันที่จะต้องกลับใกล้เข้ามา จักรพรรดิมิคาโดะก็ทรงส่งทหารมาล้อมบ้าน เพื่อป้องกันไม่ให้ชาวจันทรประเทศ มาเอาตัวคะงุยะ-ฮิเมะไปได้ แต่เมื่อทูตจาก “สรวงสวรรค์” มาถึงประตูบ้านของตะเกะโตริ โนะ โอะกินะ

ทหารที่มารักษายาม ต่างก็ตาบอดกันไปตามๆ กันเพราะความแรงของแสงที่เรืองออกมา คะงุยะ-ฮิเมะประกาศว่า แม้ว่าตนเองจะมีความรักเพื่อนหลายคนบนมนุษยโลก แต่ก็จำต้องเดินทางกลับไปยังจันทรประเทศ ซึ่งเป็นบ้านเมืองที่แท้จริงของตนเอง

คะงุยะ-ฮิเมะก็เขียนจดหมายร่ำลา ขออภัยต่อตะเกะโตริ โนะ โอะกินะและภรรยา และ ต่อจักรพรรดิมิคาโดะ และมอบเสื้อคลุมให้บิดามารดาเลี้ยงไว้เป็นที่ระลึก

จากนั้นก็เอาผอบยาอายุวัฒนะ (elixir of life) แนบไปกับจดหมายให้แก่ทหารยามไปถวายพระจักรพรรดิ เมื่อยื่นจดหมายให้แล้วและเอาเสื้อคลุมขนนกพาดไหล่เสร็จคะงุยะ-ฮิเมะ ก็ลืมความคิดถึงและทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับมนุษยโลกจนหมดสิ้น

ขบวนชาวทูตสวรรค์ก็นำคะงุยะ-ฮิเมะกลับไปยังจันทรประเทศ ทิ้งตะเกะโตริ โนะ โอะกินะและภรรยาไว้กับความโศรกเศร้าจนในที่สุดก็ล้มเจ็บ

ฝ่ายทหารยามเมื่อได้รับสาส์นและยาอายุวัฒนะแล้ว ก็นำกลับไปถวายและทูลรายงานถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อพระจักรพรรดิ เมื่อพระองค์ทรงอ่านจดหมายแล้ว ก็ทรงเต็มตื้นไปด้วยความโทมนัส

และตรัสถามข้าราชบริพารว่า “ภูเขาลูกใดที่สูงที่สุดที่ใกล้สรวงสวรรค์ที่สุด?” ซึ่งข้าราชบริพารก็ทูลว่าเป็นมหาภูเขาแห่งจังหวัดซุรุกะ พระองค์ก็ทรงมีพระบรมราชโองการ ให้นำจดหมายของคะงุยะ-ฮิเมะไปยังยอดเขาและเผา

ด้วยความหวังว่าความคิดคำนึงถึงนาง ของพระองค์จะล่องลอยตามสายควันขึ้นไปถึงคะงุยะ-ฮิเมะได้ นอกจากนั้นแล้วก็ยังทรงมีพระบรมราชโองการให้เผาผอบยาอายุวัฒนะ ที่ถ้าผู้ใดได้กินผู้นั้นก็จะเป็นอมตะตามไปด้วย

เพราะไม่ทรงมีพระราชประสงค์ ที่จะดำรงชีวิตไปตลอดกาลโดยปราศจากคะงุยะ-ฮิเมะ ตำนานกล่าวต่อไปว่าคำว่า (ญี่ปุ่น: 不死 fushi หรือ “fuji” (อมตะ) ?) หรือ “ฟูจิ” จึงกลายมาเป็นชื่อของภูเขา และคำในอักษรคันจิสำหรับภูเขาคือ “富士山” ซึ่งแปลตรงตัวว่า “ภูเขาที่เต็มไปด้วยนักรบ”

ที่มาจากเมื่อกองทัพของพระจักรพรรดิ เดินขึ้นไปบนภูเขาเพื่อที่จะไปปฏิบัติตามพระบรมราชโองการ และกล่าวกันว่าควันจากการเผาจดหมาย และยาอายุวัฒนะยังคงลอยระล่อง ขึ้นไปบนสรวงสวรรค์มาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้

(ในอดีตภูเขาฟูจิเป็นภูเขาที่คุกรุ่นมากกว่าในปัจจุบัน)

ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สิริสวัสดิ์ภุมวาร เปรมปรีดิ์มานรมรีย์นะคะ

Create Date : 29 มีนาคม 2554

Last Update : 29 มีนาคม 2554 12:44:41 น.

0 comments

Counter : 6630 Pageviews.