ส่งสามีตัวดีไปแรดดดด ตปท...!!!
เมื่อคืนหลังกินข้าวเย็นเสร็จ ทั้งพ่อ และ ลูกแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของนางแจ๋วค่ะ ล้างจาน เก็บกวาดโต๊ะ แล้วก็ชงน้ำชา ปิดท้ายด้วยผลไม้ ให้ คุณสามาี กะคุณลูก ค่ะ ไอ้เรื่องทำกับข้าวไม่ขี้เกียจเท่าไรค่ะ ชอบทำ แต่ขี้เกียจสุด คือ การล้างจาน ดีหน่อยที่เมกา มีเครื่องล้างจาน ถ้าเป็นที่โตเกียว ล้างจนมือเป็นหวัดเลยค่ะ หลังจากที่ยัดๆเข้าเครื่องล้างหมดแล้ว ก็สบาย จะได้มีเวลาไปทำอย่างอื่น จากนั้น ก็มานั่งรีดผ้า ให้คุณสามีค่ะ วันนี้มาแปลก ปากหวาน ทั้งรัก ทั้งหอม อ้าวววว!!! ตอแหลเข้าไป ไอ้ยุ่น !!! เวลารักเมียนี้ก็รักปานจะ แหก.....ตูดดม..!! พอเวลา เลว ก็เลวด้วย สันดานจริ๊งจริงคร๊าาา!!! นั่งรีดเสื้อผ้า 10 ชุด เป็นงานอะไรที่นังบีมไม่ชอบที่สุด คือการรีดผ้า ขนาดชุดนักเรียนตัวเองตั้งแต่เรียนมา ก็ส่งซักรีดที่ร้านเลย เพราะเมืองไทยมันถูกค่ะ พอย้ายมาเรียนที่ญี่ปุ่นนี้ ต้องเริ่มทำอะไรเองทุ้.....ก อย่าง นั่งรีด 10 ชุด กว่าจะเสร็จค่ะ ปาเข้าไปตี 3 กว่าๆ เพราะเตารีดที่คุณสามีเค้าซื้อมา มันแบบเสียบชาร์ตอ่าค่ะ รีดเสร็จพอไม่ร้อนแล้ว ต้องมานั่งรอให้มันชาร์ตจนร้อน แล้วก็เอามารีด นั่งจนเหน็บกิน เห้อ!!! แล้วมานจะรู้มั้ยว่าเมียสุ๊ดดดที่รักนี่ ยอมทำทุกอย่างก็เพราะรัก นะ คะ คน...เลว ของฉัน หลังจากเสร็จแล้ว ก็มีหน้าที่แพคกระเป๋าให้คุณสามี ไปลั้นล๊าที่โตเกียว ( เค้าบอกไปทำงานอ่านะ ก็คงต้องปล่อยมันไป ) แพคกระเป๋า เสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็เลยบอกไปว่า คุณคะ ... แพคให้ 10 ชุด ทุกอย่าง ทั้ง บ๊อคเซอร์ เสื้อกาม และก็ชุดทำงาน ทุกอย่าง อย่างละ 10 ชุด ห้ามซัก ให้กลับมาซักที่บ้าน ที่เมกา เพราะถ้าคุณซัก ก็แสดงว่าคุณไปเที่ยว ผลับ เที่ยว คาราโอเกะ มา เพราะถ้าไม่ซักฉันก็เช็ค กลิ่นได้ สามี..... รับทราบ โอเค เด๋วฉันเอากลับมาซักที่บ้าน ตอนแรก บีมก็ถามว่าจะเอาไปกี่ชุด เค้าบอกสัก 5 ชุดก็ไได้ เพราะเค้าจะเอาไปซักที่ร้านเอา เราก็เลยบอกไปซะจัดไปเลย 10 ชุด จะได้ไม่ต้องซัก เด๋วมันจะไม่มีอะไรให้นังเมียเฝ้าบ้านคนนี้พิสูจน์อีก คริๆ มันจะฉลาด เราก็ต้องฉลาดกว่า แต่บ้างที่ก็แกล้งโง่ไว้ เผื่อไก่มันจะได้ไม่ตื่น หลังจากทุกอย่างเสร็จ ก็เริ่มมาตกลงและคุยกัน บีม... คุณจะไปเจอเพื่อนของคุณที่นั้นหรือเปล่า ยุ่น..ไม่รู้ เพราะฉันคงจะยุ่งมากๆ บีม...ไม่เจอก็ดีนะ เพราะมันจะได้ไม่นอกลู่นอกทาง ยุ่น...ฉันคงไม่มีเวลาไปใหนจริงๆ ต้องทำงาน บีม... อ๋อเหรออออออออ!!! ไม่มีเวลาเหรอ ตรูก็เห็นเมิง ออก แรดดดดด ได้ทุกทีอ่านะ เอ้า ตรูจะพยยามเชื่อ ถึงยังไง ที่ญี่ปุ่นมันก็ไม่มี แบบ Take out ยุ่น...ฉันไม่ไปใหนหรอก เพราะฉันมีลูก มีเมียรออยู่ที่บ้านแล้ว บีม... สาธุ สาธุ ส้า....ธุ..........
เช้านี้ต้องตื่นแต่เช้า เพราะไม่มีใครขับรถให้ ก็เลยต้องออกไปซื้อของเร็วกว่าทุกครั้ง แล้วก็ไปกินข้าวเที่ยง กันที่ร้านอาหารเวียดนาม หลังจากนั้นก็กลับบ้านเช็คของเสร็จแล้ว ก็นอนพักสักแปป หลับกันหมดทั้ง พ่อ แม่ ลูก เลย ส่งสัยเหนื่อยจัด หลับได้ ชั่วโมง คุณสามีก็ตื่นไปอาบน้ำ เตรียมตัว เดินทางไปสนามบิน ก่อนไป ก็เอาตังค์วางไว้ให้บนหลังตู้ 200$ ถามเราคงพอนะ ไอ้เราก็บอก อืม...! จริงๆก็ไม่ได้ใช้เงินสด สักเท่าไรเลยค่ะ ให้ไว้ติดกระเป๋าเฉยๆ ปกติในกระเป๋าบีม ไม่พกเงินสด เกิน 40 $ เลย เพราะไม่ได้ใช้อะไร ส่วนมากก็ใช้ผ่านบัตรเครดิต ที่คุณสามีทำไว้ให้ น้องเอมิลี่ เห็นแดดดี้ลากกระเป๋าเดินออกไปรอขึ้นแทกช์ซี่ ที่หน้าคอนโด ดูน้องเค้าตื่นเต้นมากๆ สงสัยดีใจว่าจะได้ไปเที่ยวกับแดดดี้ บีมกับน้องเอมิลี่เดินลงไปส่งที่หน้าคอนโด นั่งรอรถอยู่ประมาณ 20 นาที รถก็มา แล้วก็ถึงเวลาบอกลา ลูกกับแมีย ก่อนไปก็ย้ำอีกครั้ง ว่า.........ห้ามไปแรดดดกับอีตัวที่ใหนอีกละ ถ้าจับได้อีกครั้งแมร่งจะตัดให้มิดตอเลยนะ ยุ่นขำอย่างแรง บอก ผู้หญิิงไทยเวลาโมโห นี่ น่ากลัวเน้อะ และแล้วก็ได้เวลาบอกลาน้องเอมิลี่ แดดดี้บอก bye bye เอมิลี่ มองหน้า มาร์มี้ แล้วก็หันไปมองแดดดี้ ถ้าน้องพูดเป็น คงจะถามอ่านะ ว่านู๋ไม่ได้ไปด้วยหรอ น่าตาจากตื่นเต้น ดีใจเมื่อกี้ กลายเป็น เศร้าเลย ( สงสารลูกจัง ) พอเห็นแดดดี้ขึ้นรถแล้ว ก็พูด bye bye...... แล้วโบกมือให้แดดดี้ 2 แม่ลูกก็กลับขึ้นห้อง เฝ้าบ้านเมียนเดิม 555+ ก่อนไปมีย้ำกับเราไว้ด้วย ว่าพาลูกไปเล่นที่สวนบ้าง ตอนกลางวัน บีม....อืม!! ถ้าฉันไม่ขี้เกียจเดินอ่านะ ( จากบ้านไปสวน ก็เดินไป ประมาณ 30 นาที ก็ถึง ) ไปไม่ใช่ปัญหาค่ะ แต่ปัญหาคือ ไม่มีเพื่อนนี่สิค่ะ
รอกลับมาในอีก 10 วัน คงไม่มีอะไร มาทำให้นังเมีย คนนี้ เจ็บช้ำใจ อีกนะ เพราะที่ผ่านมาก็มากเกินพอแหละ แปลกเน้อะ อยากเที่ยวแล้วทำไมไม่อยู่เป็นโสด ทำไมต้องแต่งงาน มีลูก มีเมีย แล้วก็มาทำให้ลูกกับเมียเสียใจซะแบบนี้ เซ็งเป็ดเลย นังบีม
หลังจากนี่ก็ได้แต่นั่งนับวัน รอ รอ รอ....ค่ะ ใจจริง อยากจะให้ถึง อาทิตย์เร็วๆ ด้วยซ้ำ ไม่อยู่บ้านก็เงียบ เมียก็เหงา เพราะไม่มีเพื่อนเลยคร๊า....ตั้งแต่ย้ายมาจากโตเกียว มีกันแค่ 2 คน แม่ลูก
ก่อนไปก็แวะพาน้องเอมิลี่ ไปสวนมาค่ะ เล่นชิงช้า สนุก ถูกใจเค้าแระ ไปแรกๆกลัว จับให้นั่งก็ไม่กล้านั่ง ไปรอบที่ 2 ค่อยกล้าเล่น แต่ได้ไม่นาน ไปรอบที่ 3 นี้ เดินเข้าไปจะขึ้นนั่งเองเลย อิอิ
กว่าจะถึง 10 วัน นังบีมคงประสาทกินค่ะ เพราะมั่วแต่คิด ว่าวันนี้ไอ้สามีตัวดีมันจะไปใหน ทำอะไร ตอนเช้าไม่เท่าไรค่ะ แต่ตอนกลางคืนนี่สิ
นั่ง นับ วัน รอ สามี กลับ มา
....................................................ชีวิตที่ สุข ๆดิบๆ..........................................................
Free TextEditor
Create Date : 15 พฤษภาคม 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2554 12:43:18 น. |
Counter : 805 Pageviews. |
|
|
|