แดดรอน แดดรอนรอนอ่อนแสงอันแรงกล้า แสงสีเหลืองนวลตาน่าพิสมัย หมู่วิหคผกผินบินร่ำไร มิอยากจากฟ้าสดใสในทิวา ทินกรรอนแสงแต่งฟ้าฉาย แสงสุดท้ายแห่งวันอันเลอค่า ดั่งอาลัยยามลับไปจนไกลตา กริ่งเกรงใจเหลือคณากลัวฟ้าเลือน แม้นวันพรุ่งตะวันรุ่งกลับมาใหม่ เพียงต้องร้างจากไกลดั่งใจเฉือน กลัวฟ้าเปลี่ยนไปหาดาราเดือน ยามมาเยือนคราใหม่กลัวใจจาง แดดรอนรอนอ่อนแสงด้วยแรงช้ำ ถึงเย็นย่ำจำลากว่าฟ้าสาง วอนดวงใจอย่าได้ลืมรักเลือนราง วอนฟ้ากว้างมั่นคงรักที่ปักใจ เป็นคำวอนจากตะวันอันแสนเศร้า คือคำวอนจากคนเหงาเฝ้าหลงใหล คือคำรักฝากคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกล คือน้ำตาที่รินไหลยามไกลกัน แดดรอนรอนอ่อนใจก่อนใกล้ดับ จำลาลับขอบโลกด้วยโศกศัลย์ ดั่งหัวใจใกล้มลายไม่ต่างกัน อีกกี่วันจะได้กอดยอดดวงใจ อาทิตย์ลับดับแสงอ่อนแรงล้า หันหลังกลับลาฟ้าน้ำตาไหล สุริยายังหวังคืนชื่นฟ้าไกล แต่หัวใจไกลเกินคืน..สะอื้นตรม   Create Date : 16 กรกฎาคม 2550 4 comments Last Update : 16 กรกฎาคม 2550 9:55:19 น. Counter : 643 Pageviews. Share Tweet

ยามตะวันยอแสงโรยแรงอ่อน ทอแสงทองทาทาบกับน้ำฟ้า กระทบเมฆสีเงินยองใยตา เฝ้าแลหาวาดหวังไว้คนไกลคืน ยามตะวันทอแสงระแรงกล้า สายลมพาแมกไม้โอนเอนสุดฝืน วาดหวังไว้รักนิรันดร์มั่นคงยืน หลับหรือตื่นคิดคะนึงถึงแต่เธอ ..................................... จะช่วยส่องแสงมาเยี่ยมค่ะ   โดย: botanichuman 16 กรกฎาคม 2550 18:38:57 น.

สวัสดีครับ กลอนว่าด้วยธรรมชาติ สายลมและแสงแดดบวกความเหงา.... ยามนี้อารมณ์กวีหายไปไหนหมดนะ... แสงตะวันส่องแสงในยามเช้า สุดเงียบเหงาในหัวใจใครจะรู้ บอกกับใจให้ครวญคิดพินิจดู อย่าอดสูอย่ายอมแพ้ให้แน่ใจ   โดย: คนเดินดินฯ 22 กรกฎาคม 2550 17:38:11 น.

เหงา จึงแวะมา อาทิตย์ ล้า ขอบฟ้า ไกล สวัสดีครับ   โดย: วรุณนฤมล 28 กรกฎาคม 2550 15:15:55 น.

เหงากว่าเดิม ตะวันลับ นภาคล้ำ ยามลำพัง กายหนาว คราวเปลี่ยว เหลียวหา เพียงเธอ เหงายิ่งกว่าเดิม   โดย: วรุณนฤมล 31 กรกฎาคม 2550 0:13:29 น.