รู้เขาหลอก ++++ ที ลอ ซู ++++ รู้เขาหลอก อดีต ประเทศไทยเป็นประเทศที่อุมดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ทุกคนสามารถปลูก หา สร้าง ทำสั่งที่เราต้องการได้โดยไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องใช้เงิน ทุกคนมั่นคง พอเพียง มีความสุขสบาย มีสุขภาพดี วันหนึ่ง ธนาคารโลกใช้ระบบวัดรายได้ต่อหัว เป็นการจัดฐานะของคนทั้งประเทศ ตั้งแต่วันนั้นประเทศไทยและอีกหลายๆ ประเทศ ถูกตีตราว่าเป็นประเทศยากจน ทุกวันนี้จากที่เคยผลิตเพื่อยังชีพ เรากลายเป็นผู้ผลิตเพื่อขาย แล้วยิ่งจนลงทุกวัน ทำตัวเลขต่างๆ ให้ดูดี เพื่อดึงดูดให้นักลงทุนต่างชาติเอาเงินมาลงทุน (แล้วกอบโกยเอากำไรออกไปมากกว่า) เราจะได้มีเงินมาหมุน ใช้ซื้อของหรูหรา โก้เก๋ ตามค่านิยมแบบประเทศอุตสาหกรรมใหม่ จากที่เคยกินผักสดจิ้มน้ำพริก ก็มาสอนให้เรากินเนื้อ กินนม กินไข่ จนเราอ้วน เป็นโรคหัวใจ โรคไขมันอุดตัน คอเลสเตอรอลสูงเหมือนที่ฝรั่งเขาเป็นกัน จากที่เคยทำการเกษตรแบบตามธรรมชาติ ก็มีการปฏิวัติเขียว มีพันธุ์ข้าวจากห้องทดลอง ที่มาพร้อมปุ๋ยและยาปราบวัชพืชราคาแพง เพราะไม่มีภูมิต้านทานโรคเหมือนพันธุ์ข้าวที่พัฒนาตามธรรมชาติ แต่กลับได้ผลผลิตน้อยลง เพราะดินจืดและได้รับผลกระทบจากสารเคมี ปู่ ย่า ตา ยาย ลูกหลายชาวชนบทที่เคยมีศักดิ์ศรี มีความภาคภูมิใจในภูมิปัญญาชาวบ้าน ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ต้องย้ายมาเป็นแรงงานราคาถูกในเมืองหลวง เพราะเราสร้างเขื่อนทับที่นาของเขา เพื่อให้พวกเราเปิดไฟฟ้าเต้นรำกันได้จนถึงสว่าง ทุกครั้งที่เรารู้สึกไม่พอใจกับบริการที่ได้รับจากแม่บ้าน คนขับรถ พนักงานเสิร์ฟ พนักงานล้างรถ คนขายของในห้องสรรพสินค้า ฯลฯ ขอให้เรารู้ไว้ด้วยเถิดว่า เป็นเพราะเรา เขาถึงต้องมาอยู่ที่นี่ ในที่ ๆ เขาไม่อยากอยู่ เขาเป็นคนฉลาดมีความสามารถในท้องทุ่งที่เราทำไม่เป็น แต่ต้องมาเป็นเพียงแรงงานขั้นต่ำสำหรับเรา เพราะผู้บริโภคอย่างเรามีหน้าที่ กิน ใช้ ให้มีความสุขที่สุด เรามองแค่ว่า ค่าน้ำ ค่าไฟ แพงหรือถูกแค่ไหน แต่ไม่เคยมองไปถึงต้นตอหรือที่มาว่า แต่ละครั้งที่เราเปิดน้ำ เปิดไฟ กระเทือนไปถึงผืนที่ทำกินของคุณตา คุณยายที่เราไปสร้างเขื่อนทับที่ของเขา ชีวิตสัตว์กี่หมื่นชีวิตที่ต้องจมอยู่ใต้เขื่อน ป่าไม้ ต้นไม้ ที่หมดไปเพียงเพื่อให้เรามีชีวิตสนุกเพลิดเพลิน หนังสือ เข็มทิศชีวิต ฐิตินาถ ณ พัทลุง ภาพ: ทริป ที ลอ ซู ณ.หมู่บ้านชาวกระเหรี่ยง วันที่ 10 ธันวาคม 2548 ถ่ายโดย: ศิลปินสาว นาม โบ อิ อิ (ภาพมันมีพลัง ได้ความรู้สึกดี จริงจริง) ภาพ: ทริป ที ลอ ซู ณ.หมู่บ้านชาวกระเหรี่ยง วันที่ 10 ธันวาคม 2548 ถ่ายโดย: ศิลปินสาว นาม โบ (ทึ่งจริงๆ ในความสามารถ รวบรวมเด็กๆชาวกระเหรี่ยงมาถ่ายได้ ยอดเยี่ยมครับ) ปล...ใครสนใจผลงาน ติดต่อได้หลังไมค์ ครับ เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก หรือไปเยี่ยมชมผลงานได้ที่นี่จ้า //spaces.msn.com/members/doraethee/ //www.2how.com/board/topic.php?id=7862   Create Date : 16 ธันวาคม 2548 11 comments Last Update : 28 ธันวาคม 2548 18:51:34 น. Counter : 976 Pageviews. Share Tweet

ค่ะ   โดย: chalam.exteen.com IP: 61.91.106.133 16 ธันวาคม 2548 2:03:00 น.

แวะมาอ่านค่า สุขสันต์วันศุกร์นะคะ   โดย: Batgirl 2001 16 ธันวาคม 2548 9:52:50 น.

แหะ แหะ รูปสวยนะใครถ่ายเหรอ เสียดายยังไม่ได้ทำกรอบเลย แต่ก็ขอบใจนะจ๊ะอุตส่าห์โปรโมทให้ เจอกันคราวหน้าเดี๋ยวให้ 5 บาทค่าหน้าม้า 55 เข้า comment ใน space เราได้นะคะ มือใหม่ๆ   โดย: Bobo IP: 58.11.49.68 16 ธันวาคม 2548 11:54:08 น.

สังคมไทยมันเป็นวัตถุนิยมไปแล้ว ยากที่จะดึงกลับสู่รากเหง้าเดิมๆ โดยเฉพาะเด็กไทยที่เลียนแบบค่านิยมตะวันตกเฉพาะที่ตัวเองชอบ ส่วนดีๆที่ทำลำบากไม่ยอมเลียนแบบ ได้แต่หวังว่าชาติไทยของเราจะคงอยู่ได้ตราบเท่าชีวิตผมก็พอใจแล้ว (ผมออกจะเห็นแก่ตัวไปนิดหน่อยไม่ว่ากันนะครับ)   โดย: กิ๊กกะเฮิร์ท 18 ธันวาคม 2548 6:24:30 น.

ภาพนี้นะสวยเหรอ ก็งั่น ๆ นะ   โดย: เด็ก ๆ IP: 203.188.31.174 27 ธันวาคม 2548 12:09:15 น.

ก็ทำต่อไปนี้แล้วนะ   โดย: กกก IP: 203.188.31.174 27 ธันวาคม 2548 12:11:38 น.

มีความสุขมาก ๆ นะคะ..   โดย: ไม่ใช่ผู้ชาย 27 ธันวาคม 2548 16:45:21 น.

ภาพสื่อความหมายดีคับ ดูจริงใจไม่เสแสร้ง แทบจะได้ยินเสียงจากเด็กๆ ผมกดLinkไปดูทั้งสองwebของคุณโบ แล้วคับ แต่ไม่ได้คอมเมนต์ไว้ เพราะต้องlog inก่อน ขอบคุณคุณโขมงโฉงเฉง   โดย: yyswim 29 ธันวาคม 2548 10:06:40 น.

โดย: เมื่อไหร่จะมีชื่อที่ใครพอใจ 1 มกราคม 2549 22:18:23 น.

โดย: ชัยยันต์ IP: 58.9.43.229 12 พฤศจิกายน 2549 0:35:01 น.

ดีจัง   โดย: พล IP: 125.24.133.90 7 พฤษภาคม 2550 10:59:25 น.