คงนอนหนาว จากปีก่อน ที่นอนหนาว
มาถึงหนาว ปีนี้ ที่จะถึง
คงหนาวหนัก มิใช่น้อย คอยคำนึง
วันนี้จึง เขียนมาท้วง ด้วยห่วงใย

ยังอยู่ดอย คอยใคร ไปที่นั่น
บนทางฝัน ยังต่อสู้ อยู่ใช่ไหม
อดทนสร้าง ทางฝัน อันยาวไกล
กำลังใจ ส่งมาเพิ่ม เสริมพลัง

ยังนอนหนาวเดียวดายที่ปลายโลก
แต่มิได้วิปโยคหรือโศกศัลย์
ที่นอนหนาวเท้าเหน็บก็เจ็บครั้น
จะเศร้าไปใยกัน....นั่น...ชีวิต.....

ไม่ได้คิดจะคอยใครเคียงข้าง
แม้อ้างว้างร้างไปก็สมจิตร
ไม่เฝ้าโศกเรื่องอะไรในความคิด
มีมิ่งมิตรจำนรรค์เท่านั้นพอ......

หนึ่งปี ที่ผ่านไป ไม่หวนกลับ
นั่งนอนนับ ดาวเดือน เกลื่อนความฝัน
สายฝนโปรย โรยละออง ฟ้าร้องครัน
ผ่านหลายวัน หลายเดือน เหมือนหลายปี

จาก..ดอย คอยข่าว มาเล่าอ้าง
ระยะทาง ไกลกันมาก จาก...ที่นี่
อุดมการณ์ เกินห้าม สร้างความดี
เป็นคนที่ ภูมิใจ ได้เป็น...ครู