แล้วคืนนั้น...ก็ฝัน
โบราณเขาบอกไว้ว่า หากคนจะท้องก็จะฝันถึงสิ่งต่างๆ ไม่อยากจะเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อ เพราะคืนนั้นเอง เราก็ฝันว่า ได้ยื่นมือออกไปเพื่อรับสิ่งๆหนึ่งมา มันมีสีทองสวยอร่าม ... มันคือแหวนทอง มีเพชรด้วย ในฝันก็ดีใจจริงๆ เหมือนได้ของฟรี ฮิฮิ สบายตรูละ
พอวัดถัดมา ลองซื้อที่ตรวจมาสักหน่อยเถอะ โอ๊ะโอ๋...ขึ้นสองขีดจริงๆนะ แสดงว่าความฝัน มันกลายมาเป็นความจริงแล้ว
ปี 2004 ก็ได้ลูกชายมาคนนึงคร่า.... เลี้ยงง่ายมากๆ ตั้งแต่เกิดจนขวบนึง นอนหลับจริงจังมาก แล้วก็พลังเยอะเหลือเกิน .... คุณปู่เป็นคนตั้งชื่อให้ ว่า ไทกิ แปลว่า คนใจดี มีความเิ้อื้อเฟื้อ
เราไม่ตั้งชื่อไทย เพราะว่าเราอยากให้ลูกมีหลักฐานเดียวในการทำธุรกรรมต่างๆทั้งสองประเทศ เราแจ้งเกิดที่ไทยด้วยชื่อนี้ ลูกควรมีสองสัญชาติเพื่อเป็นตัวเลือกในวันนึงที่เขาโตแล้วพร้อมจะตัดสินใจเอง ว่าเขาเลือกที่จะดำรงชีวิตที่ไหน เพราะกฏหมายญี่ปุ่น ไม่อนุญาตให้ถือสองสัญชาติ เราจำเป็นต้องสละ.....หนึ่งสิ่ง
ไทกิเริ่มไปเรียนระดับเนิสครั้งแรก ที่รร.นานาชาติเพรพ(ออสเตรเลีย)เพราะว่ามันใกล้บ้าน แล้วเราก็มีเวลาไปรับจ๊อบต่างๆได้ด้วย (สอนภาษาไทยให้คนเกาหลี) ไทกิและเพื่อนๆอาจจะเป็นรุ่นแรกและรุ่นเดียวที่ได้เรียนที่นี่ เพราะหลังจากนั้นปีกว่าๆ โรงเรียนนี้ก็ได้ปิดตัวลงเพราะเรื่องการบริหารงาน...เด็กๆต้องกระจายไปเรียนที่ใหม่ๆกันหมด ส่วนใหญ่ก็ไปต่อที่ธรรมศาสตร์รังสิตกัน
ขอบอกว่า....การที่เด็กยิ่งเล็กแล้วได้มีโอกาสไปเรียนภาษานั้น มันได้ผลจริงๆ โดยเฉพาะหลักสูตรinter เพราะคำที่ลูกเอากลับมาพูดที่บ้านนั้น มันคือคำว่า..no no...fall down...yessss ...กว่าจะหาฟังคำภาษาไทย แทบจะไม่ได้ด้วยซ้ำทั้งที่บ้านเราพูดไทยกันหมด แล้ววันที่เราตัดสินใจมาอยู่ญี่ปุ่น ก็ทำให้ความตั้งใจในการสื่อสารภาษาอังกฤษของเรา จบลง....แบบต้องเลือก
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2555 |
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2555 12:33:21 น. |
|
0 comments
|
Counter : 777 Pageviews. |
|
|
|
|
|