Bloggang.com : ฝ้ายผู้น่ารัก : ก่อนจะเรียนพยาบาล อ่านก่อนมั๊ย

ก่อนจะเรียนพยาบาล อ่านก่อนมั๊ย

ด้วยประสบการณ์หลงผิด คิดจนตัวตาย
จึงได้เขียนเป็นบลอคเตือนภัย
"เลือกเอนท์ (ตอนนี้เค้าเป็นแอดมิดชั่นแล้ว) เรียนคณะพยาบาล!"
มาเห็นแง่มุมที่แท้จริงกันนะคะ
คนที่ได้เรียนแล้วหน้าชื่นตาบานก็มาก
คนที่เรียนแล้วน้ำตาตกในก็มาก

เริ่มกันที่

พยาบาลคืออะไร?
พยาบาลคือสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่คอยดูแลคนที่กำลัง เกิด แก่ เจ็บ หรือตาย เครื่องแบบพยาบาลจะเป็นสีขาว สะอาด ให้ความรู้สึกถึงนักบวชหรือนางฟ้า ผู้มีเมตตาอันเปี่ยมล้น เนื่องจากงานชนิดนี้ต้องอาศัยคุณธรรมเป็นจำนวนมาก อนึ่งหมวกพยาบาลนั้น ไม่มีประโยชน์ในการทำงานเลย แต่ทุกวันนี้ก็ยังเป็นเครื่องแบบบังคับ บ้างว่าเป็นเพราะชวนให้นึกถึงมิสฟลอร์เรนซ์ ไนติงเกล ผู้ให้กำเนิดวิชาชีพพยาบาล บ้างว่าเป็นให้นึกถึงความมีเมตตาแบบแม่ชี

หน้าที่ของพยาบาล
เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของการดูแล เหมือนแม่ดูแลลูก ลูกดูแลพ่อ ที่ป่วย
พิเศษกว่าตรงที่มีทักษะในการฉีดยา ทำแผล ดูแลเครื่องมือช่วยชีวิตต่างๆ ฯลฯ
อ่านค่าสัญญาณชีพ แปลค่าผลทางการตรวจ รู้การดำเนินของโรค คอยตรวจสอบไม่ให้ผู้ป่วยอยู่ในภาวะอันตราย ทำการแก้ไขเบื้องต้น หรือแจ้งแพทย์ให้ตัดสินใจ

ประสานงานทุกอย่าง ตั้งแต่ ห้องยา ห้องแลป แผนกเอกซเรย์ ห้องผ่าตัด แพทย์ แม่บ้าน คนส่งของ คนซ่อมแอร์ แผนกฉุกเฉิน ญาติผู้ป่วย งานเอกสารต่างๆ ควบคุมคุณภาพหอพักผู้ป่วย ฯลฯ ซึ่งงานตรงนี้ทำให้ปวดกบาลมากที่สุด กินเวลามาก (แต่ผู้ป่วยไม่เห็น อาจคิดว่าเราว่าง)

เคยมีอีเพื่อนบอกว่า "อี๋ พยาบาล ได้แต่เช็ดขี้เยี่ยว"
ตอนนั้นได้แต่ตอบไปว่า "ถ้ากรูทำแค่นั้น กูไม่ต้องจบตรี ต่อโท ต่อเอกหรอกมึง จบป.4 ก็ทำได้"
ตอนนี้ถ้ามันพูดอีก จะตอบไปว่า "ใครว่าล่ะมึง เลือดหนอง หวัดนก วัณโรค เอดส์ กูก็คลุกคลีมาหมดแล้ว แค่ขี้เยี่ยวเนี่ย สบ๊าย"

เกียรติยศ
สมัยนี้ คนไข้ไม่ค่อยนับถือเราเหมือนแต่ก่อน
จากอาชีพที่ต้องเสียสละ ต้องเรียนเก่งถึงจะทำได้
กลายเป็น "กรูเป็นคนจ่ายตัง มึงกินภาษีประชาชน กูมีสิทธิผู้ป่วยฯลฯ"
อยากถามมันว่า "มึงประกอบอาชีพอะไรกันมั่งวะเนี่ย มึงไม่เคยใช้ภาษีประชาชนเลยเหรอ "
ด้วยสื่อที่ประโคมแต่ข่าวฉาว "พยาบาลโฉดฉีดยาผิด ทำขาเดี้ยง"
ทีข่าว "พยาบาลช่วยชีวิตผู้ป่วยได้ทันท่วงที" มันไม่สนใจ

แต่ว่าจะร้องขอเกียรติ หรือความนับถือจากผู้อื่นไปทำไม
ในเมื่อทำงานไปทุกวัน คนป่วยหายเจ็บไข้ได้ก็เพราะเรา
ยังไม่ภูมิใจในตนเองอีกหรือ
เมื่อพราวสุดๆแล้ว รัศมีมันมาเอง ความสุขเกิดขึ้นที่ใจ

โอย ยาว เหนื่อย เดี๋ยววันหลังมาแจกแจงต่อ

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 15 เมษายน 2553 4:12:21 น.

5 comments

Counter : 8461 Pageviews.

เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:00:24 น.

สวัสดีค่ะคุณฝ้าย

ขอเดาว่าชื่อฝ้ายนะคะ

เออ...อ่านข้อความของคุณฝ้ายแล้วสนุกจังเลยคะ สงสัยว่าน่าจะ ลองเขียนบทความหรือนวนิยายสั้นดูบ้างหรือป่าวคะ

อ้อ...ขอแนะนำตัวหน่อยคะหมูเพิ่งเข้ามาอ่านblogนี้ครั้งแรกคะ

และก็มีเพื่อนพยาบาลที่อยู่ห้องICU เหมือนกัน แถมตนเองก็เคยไปนอนเล่น(นอนพักหลังผ่าตัด) ที่ห้องนี้เหมือนกัน5555

หมูว่าคุณฝ้ายตอนนี้คงรักวิชาชีพพยาบาลที่คุณเรียนจนจบมาแล้วนะคะ(ดูน่าสนใจมากคะ ดีกว่าอาชีพที่หมูทำจำเจน่าเบื่อนะคะ)

ความสุขที่ช่วยคนอื่นหายเจ็บป่วยมีความสุขมากๆเลยน๊าคะ
หวังว่าคุณฝ้ายคงไม่ถึงกับเคยชินที่ดูแลผู้ป่วยไปซะก่อนนะคะ

เป็นกำลังใจให้คะ

โดย: qeen

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:42:02 น.

อาชีพนี้ คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า เข้าใจทุกอย่างเพราะว่า ตอนนี้ลาออกมาทำกิจการส่วนตัวแล้ว มีความสุขและเวลามากกว่าตอนเป็นNURSE อีก อยากไปไหนทำอะไรก็ไปลัน ล๊าได้เลย ไม่ต้องง้อแลกเวร หรือเขียนใบลาพักร้อน และอีกหลายๆอย่าง ถ้าน้องเบื่อก็มองหาอาชีพอื่นๆหรือค้นหาตัวเองให้เจอ อย่าเสียเวลาเลย

โดย: Tree Rose

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:54:16 น.

อ่ะ อ่ะ เป็นหนึ่งในพยาบาล เลยรีบเข้ามาอ่าน

ท่าทางจะ ฮาร์ดคอร์เหมือนกัน อิอิ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:11:27 น.

กำลังอยากให้ลุกไปสอบเข้าพอดีเลย

โดย: สปาบ้านทุ่ง

วันที่: 15 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:07:55 น.