Bloggang.com : ริเศรษฐ์ : เพราะเธอใส่ใจ ครั้งที่ 4 ขอบคุณที่ดีกับฉันเสมอมา

เพราะเธอใส่ใจ ครั้งที่ 4 ขอบคุณที่ดีกับฉันเสมอมา

สวัสดีวันฟ้าหม่น
ฟ้าหม่นมัวมาหลายวันแล้ว หวังว่าเพื่อน ๆ ทุกคน หัวใจคงไม่หม่นหมองตามไปด้วยนะคะ อยากชวนเพื่อน ๆ ทุกคนที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันอย่างเคย มาเล่าเรื่องความประทับใจในความดี ความมีน้ำใจ การช่วยเหลือกันและกัน ตลอดจนสิ่งที่ตั้งใจทำดีแล้วทำได้สำเร็จ เพื่อเป็นกำลังใจให้กันและกันในการทำสิ่งดีดีนะคะ

พระท่านสอนเสมอ ให้ฝึกประทับใจความดีแม้เล็กแม้น้อยให้เกิดขึ้นกับจิตใจของเรา เพราะทุกครั้งที่เรารู้สึกประทับใจ เมื่อนั้นจิตใจของเรากำลังรู้สึกดีดี และมีความสุขนะคะ มาช่วยกันเล่าหน่อยนะ

รออ่านเรื่องราวของเพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ ^ _ ^

วันนี้ขอเล่าถึงพี่สาวคนหนึ่ง ฉันเรียกเธอว่า พี่ขวัญ เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งมาก ขับรถเป็น เก่งพอ ๆ กับผู้ชาย ถึงหุ่นจะท้วม ๆ หน่อยแต่เธอ เป็นคนคล่องแคล่วว่องไว กระฉับกระเฉง กล้าพูดกล้าทำ ตัดสินใจเร็ว ที่สำคัญเป็นคนที่ดีกับเรามาตลอดเวลาที่ได้รู้จักกัน ฉันรู้จักเขาครั้งแรก ตอนนั้นฉันทำงานขายผักไร้สารพิษอยู่ที่ตลาด อตก.

ฉันเอ่ยปากชวนให้ไปช่วยรับผักด้วยกันในเย็นวันหนึ่ง ฉันยังแปลกใจมาก ๆ ที่เขารับปากฉันอย่างง่ายดาย เพราะว่าชวนไปช่วยทำงาน ไม่ได้ชวนไปเที่ยว แต่พอไปถึงร้าน ฉันไม่เห็นเขา นึกว่าเขาคงไม่มาแล้ว แต่ปรากฏว่า เขามาช่วยจริง ๆ และหลังจากนั้นพี่เขาก็ได้เข้ามาทำงานร่วมกัน จนฉันและเขาออกจากงานนั้น

พี่เขาเคยบอกฉันว่า ตอนที่เรายังไม่ได้รู้จักกันนั้น เขาบอกว่าฉันเป็นคนหยิ่ง เขาแอบไปน้อยใจ เพราะว่า ฉันจะทักทายเฉพาะคนที่ฉันรู้จักเท่านั้น ฉันไม่เคยทักทายเขาเลย แต่พอรู้จักกัน เขาบอกว่า ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย จริง ๆ แล้ว ฉันเป็นคนกลัวกับการจะทำความรู้จักใคร ฉันกลัวทำตัวไม่ถูกมากกว่า พี่เขาวิเคราะห์ได้ตรงประเด็นมากเลย เพราะว่า ฉันเป็นเด็กขี้กลัว ขี้ขลาดมาตั้งแต่ยังเด็ก ๆ แล้ว

ตอนยังเด็ก เคยนั่งทานฝรั่งกับตาในตอนค่ำ ๆ ตาจะเรียกฉันกินฝรั่ง ฉันก็จะหยิบฝรั่งมากิน 1 ชิ้น และกินฝรั่งชิ้นนั้นอย่างช้า ๆ เพราะว่า กลัวว่ามันจะหมด และฉันก็จะไม่กล้าหยิบกินอีก จนกว่าตาจะเรียกให้หยิบกินอีกครั้ง แฮ่… เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เลยตอนเด็ก ๆ

พี่เขาเป็นคนขยันและมีน้ำใจมาก เป็นคนที่รับฟังเรื่องราวของคนอื่นได้ดีมาก ไม่ว่าฉันจะเล่าเรื่องอะไร เรื่องทุกข์ เรื่องท้อ เรื่องเสียใจ เรื่องบ่น เรื่องหัวเราะ เรื่องยิ้ม เรื่องจิปาถะ เขาก็รับฟังฉันเสมอ รวมทั้ง ต้องฟังฉันเล่าเรื่องสั้นที่ฉันเคยเขียนให้พี่เขาฟังด้วย อิอิ รู้สึกว่า พี่เขาจะฟังฉันเล่าจนครบหมดทุกเรื่องแล้วนะ ^ _ ^ ที่ประทับใจที่สุดคือ เขารับฟังอย่างใส่ใจตลอด ฉันเจอพี่เขาไม่ได้ ต้องโม้กันน้ำไหลไฟดับ ฮ่า ๆๆ

มีครั้งหนึ่งที่เราทำงานด้วยกัน ต้องประสานงานกันตลอด มีเหตุให้ปะทะคำพูดกัน ฉันเป็นคนที่ฟังเสียงใครเกรี้ยวกราดไม่ได้ ทนฟังไม่ไหว รู้สึกว่ามันถูกบีบคั้นหัวใจมาก ๆ ฉันต้องดึงโทรศัพท์ให้ออกห่างจากหูตัวเอง เพื่อให้ความเข้มของน้ำเสียงของเขาลดลง เขาทำให้เรารู้สึกว่าเรามันโง่ในสายตาเขา โกรธเขามาก ๆ

พระท่านสอนว่า ให้ยอม ยอมได้มั้ย ตอนนั้นในใจบอกว่า ไม่ยอม!! ยอมไม่ได้!! เวลาทำงานกับเขา เวลาเจอถ้อยคำที่ไม่ดี ฉันก็รับไม่ได้ เสียความรู้สึกมาก ๆ จนทำให้ฉันมองหน้าเขาไม่ติด เพิ่งรู้ว่า การมองหน้ากันไม่ติดเป็นอย่างไร นานพอสมควรที่รู้สึกว่า แม้แต่หน้าของพี่เขา เราก็ไม่อยากมอง มองได้ไม่เต็มตา

แต่พี่เขาก็คงไม่รู้หรอก พี่เขาก็ยังยิ้มแย้มกับเราเหมือนเดิม จริง ๆ เขาก็คงเสียใจ หากรู้ว่า เขาทำร้ายจิตใจเรา ทำให้เรารู้สึกแย่ขนาดไหน แต่แล้ววันหนึ่ง ฉันก็คิดได้ว่า พี่เขายิ้มให้เราด้วยความจริงใจมาตลอด เราจะโกรธเขาได้ลงคอหรือ? เขามีความดีมากมายที่เคยทำให้เรา พยายามปรับความคิดของเราใหม่ เข้าใจเขาให้มากขึ้น เขาไม่ได้มีปัญหากับเราคนเดียวหรอก ที่ทำงานด้วยกันก็รับเขาไม่ค่อยได้ในเรื่องคำพูด จนต่อมาเขาถูกส่งมาทำงานกับฉัน เพราะจะเกิดปัญหาน้อยที่สุด

นั่นเป็นอดีต นับจากนั้นมา ฉันไม่เคยโกรธพี่เขาอีกเลย และคิดว่า ฉันจะไม่โกรธใครมาก ๆ อย่างนั้นอีกแล้ว…

ตอนนี้พี่เขาออกจากหน่วยงานที่ฉันทำงานอยู่ไปแล้ว แต่เวลาเขาว่าง เขามักจะมาแวะหาฉันเสมอ มาช่วยฉันทำงาน เขาเป็นคนที่เรียนรู้อะไรได้เร็วมาก ทำงานไว จนฉันรู้สึกว่า ตัวเองโชคดีเหลือเกินที่มีพี่เขามาช่วยงานตลอด พี่เขาขอบคุณฉันที่มีงานให้เขาช่วยทำเหมือนกัน พี่เขาทำธุรกิจทำน้ำผลไม้ มักมีน้ำใจเอาน้ำผลไม้มาฝากให้ที่บริษัทของฉันกินฟรีเสมอ น้ำของพี่เขาเข้มข้นและอร่อยมาก ๆ พี่เขาเคยพาฉันไปเลี้ยงสุกี้ MK บ่อย ๆ พี่เขามีน้ำใจกับฉันมาก จนฉันรู้สึกและมั่นใจว่า หากฉันมีปัญหาอะไร เขาจะเป็นคนที่ช่วยฉันได้แน่นอน และเขาจะพร้อมที่จะช่วยเหลือฉันเสมอ

เร็ว ๆ นี้เอง วันนั้นเป็นวันที่ฉันมีนัดกับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม ที่มีพี่เขาอยู่ด้วย เราต้องไปคุยกับพระในตอน 1 ทุ่มตรง ฉันชวนพี่เขาไปออกกำลังกาย โดยการวิ่งขึ้นบรรไดพระวิหารไปกราบพระบรมสารีริกธาตุที่อยู่ชั้น 5 ของชั้นบนสุด พอเสร็จฉันต้องไปกวาดบ้านถูกบ้านต่อ พี่เขาขอไปด้วย ขอไปช่วยฉันกวาดบ้านถูบ้าน บอกว่า เขาว่างไม่มีอะไรจะทำ ฉันเกรงใจพี่เขามาก ๆ เลย ก็มันบ้านฉันเอง จะให้คนอื่นถูให้ได้ไง แต่เวลามันจวนตัวมากแล้ว ก็เลยต้องให้พี่เขาช่วยทำ ไม่งั้นจะทำเสร็จช้า

พี่เขาไม่ได้ดีกับฉันคนเดียว เขามีน้ำใจและช่วยเหลือทุกคนเสมอ

ฉันเพิ่งบอกเขาเมื่อไม่นานมานี้เอง ว่าฉันเคยโกรธเขามากมายขนาดไหน แต่ฉันจะไม่โกรธเขาอย่างวันนั้นอีกแล้ว…..

ขอบคุณที่รู้สึกดีดี ขอบคุณในความมีน้ำใจ ขอบคุณที่ดีกับฉันเสมอมา

Create Date : 01 สิงหาคม 2548

Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2551 22:08:00 น.

2 comments

Counter : 310 Pageviews.

โดย: HappyHippo IP: 195.195.42.126 วันที่: 1 สิงหาคม 2548 เวลา:21:19:20 น.

ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาทักทายนะคะ

โดย: ริเศรษฐ์

วันที่: 1 สิงหาคม 2548 เวลา:22:23:37 น.