เวลาเนี้ยะทำไมมันช่างเดินเร็วขนาดนี้ ความรู้สึกเหมือนกับว่าเพิ่งจะวันเสาร์ อาทิตย์ แต่วันนี้มันเป็นวันศุกร์อีกแล้วนะ

มีเรื่องมากมายที่อยากจะทำแต่ก็ยังทำไม่เสร็จตามที่วางแผนไว้เลย  

สัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นสัปดาห์ที่สนุกมากกับการทำโน่นทำนี้ แม่รู้สึกว่าการที่มีลูกมาวิ่งไปวิ่งมามันช่างเป็นภาพที่งดงามเสียนี่กระไรเมื่อวานนี้ไปเปิดอัลบั้มดูรูปของลูกตอนที่เพิ่งเกิดมา ทำไมลูกแม่ช่างหน้าตาได้เหมือนเด็กผู้ชายจริงๆ ดีนะที่โตขึ้นมาหน้าเริ่มเป็นหญิงขึ้นมาบ้างนิดนึง 5555 

และเมื่อวานอีกแม่พาคุณยายไปหาหมอฟัน แล้วข้างๆ ร้านหมอฟันเนี้ยะก็มีเด็กที่รุ่นๆ โอปอล แต่ช่างเป็นเด็กที่เรียบร้อยผิดกับลูกของแม่อะไรแบบนี้แต่อย่างว่าแหละเด็กแต่ละคน ก็ต่างบุคลิกกันไปเนอะ ลูกของแม่ถ้าอ่านตามหนังสือเขาก็เรียกว่าเด็กที่เห็นเป็นภาพรวม  เพราะตัวอย่างทีหนังสือบรรยายมาเนี้ยะช่างเหมือนลูกของแม่เดี๊ยะเลย 

ในหนังสือชุด สร้างลูกให้เป็นอัจฉริยะ ตอน กลยุทธ์สร้างลูกปัญญาเลิศ ของ ผศ.ดร.อุษณีย์  อนุรุทธ์วงศ์ ท่านได้เขียนไว้ในบทที่ 5  เรื่องสไตล์การเรียนรู้ของเด็กไว้ว่า พวกภาพรวม (หรือสมองเอียงขวา)
-  จะเป็นพวกที่ชอบเสียงเพลง 
-  ชอบแสงสว่างน้อยกว่าพวกวิเคราะห์
-  ชอบเรียนในที่ๆ มีลักษณะไม่เป็นการเป็นงานนัก เช่น โซฟา  เตียงนอน พรม ห้องรับแขก
-  ชอบทำงานหลายๆ อย่างในขณะเดียวกัน โดยอาจใช้วิธีหยุดทำงานโน้นนิดทำนี่หน่อย
-  กินของว่าง ขนม น้ำระหว่างทำงาน ชอบกินไปทำไป

ซึ่งพอแม่อ่านในบทนี้แม่ก็นึกถึงลูกเลยว่าช่างเหมือนเสียนี่กระไร เพราะมีอยู่วันหนึ่งโอปอลขอให้แม่เปิดภาพงานแสดงตอนปิดเทอมเมื่อสองเดือนที่แล้ว ที่ลูกขึ้นไปเต้นบนเวทีแล้วลูกก็ระบายสีไปด้วย ลูกตั้งใจระบายสีมากๆ อยู่ดีๆ ลูกก็ลุกขึ้นมาเต้นตามพี่ๆ ที่แสดงเต้นท่ายูโด ประกอบเพลงแม่เห็นแล้วขำมากๆ และก็นึกถึงเรื่องเด็กภาพรวมขึ้นมาทันใดเลย 5555

Create Date : 12 มิถุนายน 2552
Last Update : 12 มิถุนายน 2552 10:20:54 น.		3 comments
Counter : 459 Pageviews.
Share Tweet