The Unlikely Accident
มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราอยากให้เวลาผ่านไปโดยเร็ว อาจจะเป็นตอนที่มีนัดสำคัญกับใครสักคน อาจจะเป็นตอนที่นับถอยหลัง เพื่อจะไปเดทกับผู้หญิงที่เราฝันถึง เราย่อมอยากให้การรอคอยผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่สำหรับข้าพเจ้า มันคือความเจ็บป่วยที่สาหัสที่สุดในชีวิตครั้งนี้ ที่ทำให้ข้าพเจ้าไม่สามารถไปไหนมาไหนได้อย่างใจ ทำให้เพื่อนหลายๆคนต้องลำบากในการช่วยเหลือ เป็นเวลา 2 เดือนที่ข้าพเจ้าอยากให้ผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองโลกในแง่ดีว่า อย่างน้อยมันทำให้ข้าพเจ้าได้เจอเพื่อนทุกวัน อย่างน้อยข้าพเจ้าก็ไม่ตาย ทั้งที่ใครๆที่ไปดูที่เกิดเหตุก็บอกว่า อาจตายได้ ตอนที่หล่นลงสู่พื้นข้างล่าง ข้าพเจ้าเจ็บแทบจะขาดใจ พยายามสูดหายใจสู้กับความเจ็บปวด ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน กว่าจะลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง ไม่รู้ว่าเอากำลังใจมาจากไหน กว่าจะพาตัวเองกลับห้องพักได้ เมื่อมองย้อนกลับไปยังเวลาช่วงนั้น ไม่น่าเชื่อว่าจะผ่านมันไปได้ แต่มันก็ผ่านไปแล้ว ข้าพเจ้าจะรอ รอเวลาที่ตัวเองจะเป็นอิสระ รอเวลาที่ตัวเองจะยืนได้ด้วยสองเท้าอีกครั้ง คงเป็นอีกหนึ่งความดีใจที่สุดในชีวิตของข้าพเจ้า เมื่อวันนั้นมาถึง
Sebastian 8/1/50
Create Date : 29 มกราคม 2550 |
|
2 comments |
Last Update : 29 มกราคม 2550 12:33:20 น. |
Counter : 453 Pageviews. |
|
|
|
ทานข้าวยังค่ะ