Bloggang.com : ScoOb : ดอนเมืองที่รัก (ป่วย แง้ๆ)

ดอนเมืองที่รัก (ป่วย แง้ๆ)

วันนี้ขอแหกกฏ(บ๊องๆ)ของตัวเองหนึ่งครั้ง
ด้วยการอัพบล็อกก่อนวัยอันควร
(พูดยังกะชิงสุกก่อนหามนะยะหล่อน

)

วันนี้ใครๆก็คงพูดถึงสุวรรณภูมิกัน
เพราะเป็นวันเปิดอย่างเป็นทางการ
แต่ว่าสำหรับวันนี้ของสกู๊บ
อยากมาคิดถึงดอนเมืองคะ

ท่าอากศยานนานาชาติ กรุงเทพ
หรือที่เราเรียกติดปากกันว่าสนามบินดอนเมืองนั้น
เปิดให้บริการมาตั้งแต่ พ.ศ. 2457
นับอายุได้ 92 ขวบคะ
แก่จังเลยเนอะดอนเมือง

ย้อนความไปตั้งแต่เด็กน้อย สกู๊บบี้ ยังเยาว์วัย
บุญพาวาสนาส่งให้ได้ขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิต
จากเชียงรายมากรุงเทพ โดยสายการบินรักคุณเท่าฟ้า

และแน่นอนจากจุดนั้นได้ฝั่งความอยากเป็นนางฟ้าไว้ในตัวโดยไม่ได้รู้ตนแม้แต่น้อย

ว่าเชื้อนั้นมันจะสำแดงผลในเวลานี้ยิ่งนัก ยิ่งกว่าติดขนมฝอยทอง

เพ้อแระๆๆ กลับมาๆๆ

ครั้งแรกที่ลงแตะที่สนามบินดอนเมืองนั้น
โอ๊ว วุ๊ย โห้

สนามบินอะไรใหญ่จัง เครื่องบินเต็มเลย
(แบบว่าขึ้นที่เชียงรายไงคะ สนามบินทุ่งหญ้า เครื่องบินจอดหนึ่งลำถ้วน ก็ไอ้ลำที่จะขึ้นนั้นแหละ

)

ตั้งแต่นั้นบอกมาคะใครจะไปไหน อันต้องไปแตะเท้าย่ำที่สนามบิน
เด็กประสาทๆคนนนี้ไปหมดไม่มีเกี่ยงงอน

ทุกๆปีคุณนายแม่จะพาไปบ้านที่เหนือ
นั่งรถทัวร์ผ่านทีไร
ไม่พลาดดูเจ้าปีกยักษ์ที่ลอดผ่านรั้วสนามบินมา
หากไปกะคนอื่น
จะแหกปากว่า
" นี่ไง นี่ไง สนามบิน ดูนะเครื่องบินเต็มเลย "
เป็นวัยเด็กที่ตื่นเต้นยิ่งนักทุกครั้งที่ผ่าน

เมื่อเติบโตปีกกล้าขาแข็ง
ความสามารถอันน้อยนิดส์ฟลุ๊คให้ไปสอบติดมหาลัย ณ. ทุ่งรังสิต
ทำให้ตลอดระยะเวลาที่ร่ำเรียนอยู่นั้นผ่านสนามบินดอนเมืองเป็นว่าเล่น

ไม่นับที่เพื่อนต่างบ้านต่างเมืองเวียนให้มารับมาส่งอยู่เนืองๆ
ทุกครั้งที่ผ่านสนามบินนี้
ไม่ว่าวิ่งบนโทล์เวย์ หรือวิ่งริมรั้วข้างล่าง
หมาสกู๊บบี้ตัวนี้เป็นอันต้อง

" ขับช้าๆๆหน่อย... ชิดซ้ายด้วย"
" ขับช้าๆโว๊ย "
" เงียบๆๆ หน่ออยโว๊ยพวกแกทั้งหลาย "

" เฮ้ยๆ ดูดิๆ เครื่องของ....(แล้วแต่ว่าวันนั้นเจออะไร)Take off/Landing แล้ว "
พร้อมแกะขอบหน้าต่างรถด้วยอาการเยี่ยงนี้>>

เพียงเพื่อชะเง้อชะแงดูสนามบิน ดูเครื่องบิน
จนเพื่อนฝูงว่าไอ้นี่มันบ้าหนัก

ก็จะทำไมฟร่ะ ตรูชอบของตรูนิ

ผ่านกี่ครั้งก็ดู
ผ่านฝั่งตรงข้ามแม้ต้องชิดขวา (ซึ่งถนนจะกระดกตลอดน่ารำคาญยิ่งนัก) ก็ยอมเพื่อจะได้เห็นฝั่งตรงข้าม (ที่แม้จะโดนเกาะกลางถนน และเสาโทล์เวย์บังตลอด

) แต่เห็นแว๊บๆก็เอาแล้ววุ๊ย

นอนอยู่หอยามคำคื่นที่ไอ้เด็กเรียนคณะบ้าพลัง
(เพราะอาจารย์แมร่งงง ขยันสั่งงานไม่ลืมหูลืมตาว่า มีความเป็นไปได้ในการทำเสร็จหรือไม่
จะอย่างไรไม่สนตรูจะสั่ง
เอ๊าวะบ้าสั่งก็บ้าทำเว้ย

)

กิจกรรมทุกอย่าของชาวเรานั้นเริ่มหลังเที่ยงคืน
(เพราะก่อนหน้านั้นออกไปแต๊แร้ดมาคะ

)

เอ๊ะยังไหงหว่า งง

คือ อยากจะบอกว่าเพราะไอ้การตื่นกลางคืนนี่เอง
ทำให้วนเวียนออกไปนอนระเบียง เพื่อมองเครื่องบิน บินวนรอ landing บ่อยๆ
(บางทีเห็นเครื่องบินเข้าแถวด้วยเอ๊า

)

โอ๊ย... เศร้าจัง นอกจากจะคิดถึงดอนเมืองแล้ว
ไปๆมาๆคิดถึงเพื่อนๆ และหอด้วยแระ
ฮร่วยยยย

จบดีก่า
ก่อนไป
ดีใจจังที่ครั้งหนึ่งในชีวิตในเกิดมาในช่วงเวลาสำคัญของประเทศหลายอย่าง
ในปีนี้นั้นมีเหตุการณ์ประวัติศาตร์น่าจดจำมากมายจริงๆ

ร่วมทั้งประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของเมืองไทยวันนี้
" ท่าอากาศยานนานาชาติ ดอนเมือง "
ท่าอากศยานของคนไทยกว่า 9 ทศวรรษ

เราจะระลึกถึงดอนเมืองตลอดไป

30 กันยายน 2549
จริงๆแล้วจะเอาเรื่องนี้ลงตั้งแต่วันที่เปิดสุวรรณภูมิวันที่ 28 กันยายน 2549 คะ
แต่ปรากฏว่า ป่วยคะ พะอืดพอมคลื่นเหียนเวียนหัว
อ้วกคะ อ้วก

เป็นตั้งแต่กลางดึก (ที่นั่งเฝ้าทีวีดูเครื่องขึ้นลงสนามบินนั่นแล

) ยันเช้าก็ไม่หาย
ไปหาหมอโลดคะ

เนื่องจากคลื่นเหียนจนกินอะไรไม่ได้ แอดมิท เป็นคำตอบสุดท้ายคะ โฮ้ๆๆ

เจ็บปวดยิ่งนัก โดยเข็มจิ้ม เอายาแก้คลื่นเหืยนฉีดมาตามสาย
กรี๊ดๆๆๆๆ

ปวดคะปวด นอนดิ้นแด่วๆๆ แล้วก็หลับไป

อยู่ไปหนึ่งคืนถ้วน บ่ายวันศุกร์หมอมาตรวจบอกดีขึ้นแล้วแต่จะอยู่ต่อหรือกลับบ้านก็ได้
นาทีนั้นไม่ต้องใช้สมองคะ
"กลับบ้านคะหมอ"

พอออกมาได้ปุ๊ปอยากจะมาเข้าเนทให้ได้ปั๊ป (เนื่องจากไม่เจอคอมหนึ่งวันจะลงแดง

)

ปราฏว่าสลบเหมือด หมดปัญญาอีกเช่นเดิม
จะมาส่งไดขึ้นก็ไม่สามารถ (หลังจากเซฟเป็นดราฟไว้)
สรุปจึงมาอัพวันนี้แล
อดอัพวันเปิดสนามบินเลย ชิๆๆ

Create Date : 30 กันยายน 2549

Last Update : 30 กันยายน 2549 16:14:05 น.

10 comments

Counter : 606 Pageviews.

มาเยี่ยมคับ

โดย: กบฎ IP: 125.24.137.204 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:13:12:17 น.

หายแล้วใช่มะคะ พักผ่อนแยะๆน้า

โดย: N'lulu IP: 124.120.108.128 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:14:49:08 น.

ดอนเมืองยังคงอยู่ในความทรงจำเสมอค่ะ

โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์

) วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:15:49:06 น.

ขอบคุณ คุณ N'lulu คะ ดีขึ้นแล้วคะ

เฮียกบฏคะ เดี๋ยวเราจะตามไปอาละวาดบล็อคคุณคะ

ดอนเมืองอยู่ในความทรงจำเสมอเช่นกันคะ คุณ 304 คอนแวนต์

คิดถึงดอนเมืองเนอะๆๆ

โดย: ScoOb

วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:17:12:22 น.

คืนนั้นพี่ก็นั่งดูจนถึงตีสามครึ่งอะ (จนเปิดไฟรันเวย์ที่สุวรรณภูมิ) มีบางช่วง ง่วงมากเผลอหลับด้วย ใจหายจัง เห็นพ่อบอกว่ายังมีของค้างอยู่ที่ดอนเมือง จะเข้าไปเอา อยากแอบตามไปด้วยจัง

โดย: อุรัสยา IP: 58.8.36.224 วันที่: 30 กันยายน 2549 เวลา:19:21:00 น.